สวัสดีปีใหม่นะ!!! 

เริ่มจากขอขอบคุณนักอ่านทุกท่านที่ติดตามผลงานมาจนถึงตอนปัจจุบันนะเจ้าคะ บอกเลยว่าหลายครั้งนักเขียน และผู้ช่วยท้อแท้มากตอนเขียนนิยาย ตั้งใจว่าจะเขียนโดยไม่สนใจอื่นใด แต่ก็มีช่วงหมดกำลังใจจนบางครั้งการได้อ่านคอมเม้นทุกคอมเม้นก็ทำให้นักเขียน และผู้ช่วยมีกำลังใจฟันฝ่าความรู้สึกด้านลบมากมาย กัดฟัน เช็ดน้ำตา กลิ้งๆมาเขียนต่อ เพราะฉะนั้นแม้นนักเขียนจะเป็นพวกไม่สนใจใคร และเหมือนจะไม่คิดสนใจด้วย แต่ต้องขอ "ขอบคุณทุกคนที่เป็นกำลังใจให้พวกเรานะ" ขอบคุณจากใจจริงๆ//ก้มกราบงามๆ 

เรื่องราวปักษาเมรัยเป็นอีกฟากชีวิตของนักเขียน เป็นเหมือนเส้นทางที่นักเขียนไม่ได้ก้าวไป(จุดเริ่มมันเริ่มที่นักเขียนสอบไม่ติดมหาวิทยาลัย เลยเริ่มเขียนนิยายอย่างจริงจัง นักเขียนเลือกเข้ามหาวิทยาลัยเอกชน นั้นเลยทำให้เส้นทางของนักเขียนแตกต่างจากเมรัยที่ความจริงนักเขียนอยากจะวิ่งหนี... หนีไปจากโลกใบนี้ แต่เพราะชีวิตจริงนักเขียนหนีไม่ได้...เลยให้เมรัยวิ่งหนีไปแทน..) 

นิยามของปักษาเมรัยจึงมีว่า 

"เรื่องราวที่ไม่มีวันเป็นจริง..และเรื่องราวที่ฝันอยากให้เป็นจริง" 

นักเขียนมีผู้ช่วยคอยให้กำลังใจ และคอยช่วยหลายๆเรื่อง จะว่าพวกเราล้วนเป็นกำลังใจให้กันและกันตลอด  

เมื่อพวกเราล้มลง พวกเราท้อแท้ พวกเราอยากหนีไปซะจากชีวิตจริง แต่เพราะพวกเรามีความฝันที่ยังทำไม่สำเร็จ 

ผมกับผู้ช่วยจึงเขียนนิยายครับ 

เพื่อจุดประกายความหวังให้โลกใบนี้ 

เพื่อให้สักวันหนึ่งเรื่องราวของพวกเราทำให้ใครสักคนยิ้ม มีความสุข หัวเราะ และสนุกกับไปเรื่องราวอัศจรรย์มากมาย 

นิยายปักษาเมรัยถือเป็นก้าวแรก 

ก้าวแรกที่มีความหมาย และหยดน้ำตามากมาย.. 

นับจากนี้ก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ//เจ้าค่ะ 

ขอให้ปีนี้เป็นปีที่หลายคนสมหวังในสิ่งปรารถนา.. หากหวังอะไรก็อย่าลืมขอพรกับดวงดาวบนฟ้านะครับ ฮาๆ 

-happy new year 2020- 

อ่ะ แล้วก็ผู้ช่วยรักทุกคนนะเจ้าคะ!!! อย่าลืมอุดหนุนนิยายอีโรติกผู้ช่วยด้วยเด้อ ไม่ต้องไปสนนิทานสั้นๆแฟนตาซีเนื้อหาเข้มๆของนักเขียนนะ เอ๊อะ//โดนถีบ