Soulmate 3 

 

         “ชงเหล้าไม่ค่อยเป็นเหรอครับ?” ไมล์ถามขึ้นเมื่อเห็นพอใจชงเหล้าอย่างเก้ๆ กังๆ ไม่เหมือนกับเด็กนั่งดริ้งค์คนอื่นๆ ที่เขาเคยใช้บริการ แถมก่อนหน้านี้ที่นั่งอยู่บนหน้าตักของเขาอีกฝ่ายก็มีท่าทางเกร็งอย่างเห็นได้ชัด

 

         “เอ่อ...ไม่อร่อยเหรอครับ?” พอใจถามอย่างกล้าๆ กลัวๆ แม้ว่าก่อนหน้านี้เขาจะถูกติวเรื่องชงเหล้ามาบ้างแล้ว แต่คนที่เพิ่งมาทำงานอย่างเขา ไม่แปลกที่จะชงอย่างไม่ชำนาญ ไม่เหมือนกับเด็กนั่งดริ้งค์คนอื่นๆ

 

         “ไม่หรอก แค่ท่าทางน้องพอใจดูไม่ชินน่ะ” ไมล์ว่ายิ้มๆ

 

         “ผมเพิ่งมาทำงานก็เลย...เอ่อ...ยังไงก็ขอโทษด้วยนะครับ” พอใจรีบโทษขอโพยอย่างรู้สึกผิดทันที

 

         “ไม่เป็นไรหรอกครับ น้องพอใจน่ารักขนาดนี้ พวกพี่โกรธไม่ลงหรอก ใช่มั้ยพวกมึง?” ไมล์หันไปถามเพื่อนอีกสองคนทันที ซึงเจตก็พยักหน้ารับอย่างเห็นด้วยแต่ในขณะที่คลื่น...นั่งมองมาด้วยสายตาเรียบนิ่ง จนพอใจรู้สึกไม่ดี

 

         “สัสคลื่น มึงมองน้องเขาดีๆ ดิวะ น้องเขากลัวหมดแล้ว” ไมล์หันไปแหวเสียงใส่เพื่อนสนิท

 

         “กูก็มองของกูดีๆ” คลื่นว่า

 

         “เฮ้อ น้องพอใจไม่ต้องสนใจมันหรอก สนใจแค่พี่คนเดียวดีกว่า” ไมล์หันมาพูดยิ้มๆ กับพอใจก่อนจะโอบเอวเล็กเข้ามาใกล้ๆ จนคนตัวเล็กแทบจะขึ้นมาเกยบนหน้าตักอีกฝ่ายอยู่แล้ว แต่พอใจก็ไม่ได้ปฏิเสธอะไรเพราะยังไงนี่ก็คือหน้าที่ของเขา แต่สิ่งที่เขารู้สึกหวั่นๆ ก็คือ...สายตาคมที่มองมา มันทำให้พอใจรู้สึกเสียวสันหลังวูบวาบๆ อย่างแปลกๆ

 

         “เฮอะ” คลื่นร้องเฮอะออกมานิดๆ ก่อนจะกระดกเหล้าจนหมดแก้วด้วยความหงุดหงิด เขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมตัวเองถึงได้รู้สึกหงุดหงิดใจแบบนี้ จะบอกว่าไม่ชอบอาชีพพวกเด็กนั่งดริ้งค์ก็คงจะไม่ใช่ เพราะที่เขาตัดสินใจมาคืนนี้เพราะเพื่อนสนิทบอกว่าหากรัทก็พร้อมมีเด็กนั่งดริ้งค์ให้บริการ แต่ทำไมกันนะ...ทำไมความหงุดหงิดของเขามันมากขึ้นๆ ยามที่เห็นเด็กคนนี้กำลังบริการเพื่อนของเขา แต่ก็ช่างเถอะ...คิดไปก็ปวดหัวเปล่าๆ!...เวลาผ่านไป...

 

         “สัสไมล์ ขนาดนี้ก็เปิดห้องเลยมั้ย?” เจต ที่เป็นเพื่อนอีกคนของไมล์พูดขึ้นทันที เมื่อเห็นว่าไมล์นั่งซุกไซ้ ลูบไล้เด็กนั่งดริ้งค์ที่จองตัวมา

 

         “ยะ..อย่านะครับ” พอใจพยายามปัดป้องเท่าที่ทำได้ ซึ่งมากสุดก็คือการเอามือหนาที่พยายามลูบล้วงเข้าไปในเสื้อของเขาออก เพราะเขาไม่สามารถทำได้มากกว่านี้จริงๆ เพราะยังไงมันก็คืองาน

 

         “น้องพอใจตัวหอมมากๆ เลย” ไมล์พูดขึ้นอย่างมีอารมณ์ แน่นอนว่าสิ่งที่กระตุ้นเขามีทั้งแอลกอฮอล์ บรรยากาศในห้องรวมถึงกลิ่นกายโอเมก้าหอมๆ จากอีกคน ที่กระตุ้นสันชาตญาณผู้ล่าของอัลฟ่าอย่างเขาได้อย่างดี

 

         “อึก...ไม่ได้นะครับ” พอใจรีบจับมือหนาที่พยายามล้วงเข้าไปในที่หน้าท้องของเขาออก แต่มือของไมล์ก็ซุกซนมากจริงๆ ร่างเล็กพยายามขัดขืนไปมาจนกระทั่ง...

 

ปั้ก

 

ซ่า

 

         “เฮ้ย!” ไมล์และเจตอุทานขึ้นมาอย่างตกใจเมื่อจู่ๆ มือของพอใจที่พยายามปัดป้องไมล์ก็ปัดไปโดนแก้วเหล้าในมือไมล์ทำให้เหล้าแก้วนั้นหกใส่พอใจเต็มๆ

 

         “ขอโทษครับ ขอโทษจริงๆ ครับ” พอใจรีบขอโทษขอโพยอย่างตกใจอย่างมาก แหงแหละ...นี่เขาเพิ่งมาทำงานวันแรกเองนะ ก็ก่อเรื่องขึ้นซะแล้ว

 

         “ไม่เป็นไรครับ แต่ว่า...น้องพอใจเปียกหมดแล้ว” ไมล์ว่าอย่างไม่ถือโกรธ เพราะเขาเองไม่ได้เป็นฝ่ายเปียก แต่คนตัวเล็กนี่สิ...เสื้อที่ใส่เปียกจนมองทะลุไปด้านในแล้ว

 

         “เอ่อ...งั้นผมขอตัวไปล้างตัวสักครู่นะครับ” พอใจขออนุญาตก่อนจะลุกออกจากห้อง VIP1 ไปด้วยความรวดเร็ว

 

         “สัสไมล์ รุ่มร่ามซะน้องเขาเดือดร้อนเลยนะมึง” เจตหันมาบ่นไมล์

 

         “ก็น้องเขาตัวหอมนี่หว่า หอมเหมือนกับว่า...ยังสด ยังซิง”

 

         “พูดแบบนี้กะหิ้วเลยสินะมึง?” เจตว่าขำๆ

 

         “ถ้าน้องเขาโอเค กูก็โอเค ยังไงกูก็จ่ายไม่อั้นอยู่แล้ว หึๆ”

 

ปั้ก

ทันทีที่ไมล์พูดจบเสียงของแก้วเหล้าที่กระแทกลงกับโต๊ะก็ดังขึ้นทำให้ไมล์กับเจตหันไปมองอย่างตกใจ

 

         “เป็นอะไรของมึงวะคลื่น?” ไมล์ถามอย่างงงๆ ก็นะ...แม่งนั่งเงียบ ทำหน้านิ่งอยู่ตั้งนาน จู่ๆ ก็เล่นวางแก้วกระแทกโต๊ะซะเกือบแตกเลย

 

         “กูจะไปเข้าห้องน้ำ” คลื่นว่าเสียงเรียบก่อนจะลุกออกไปทันที ไมลืหันไปมองหน้าเจตเป็นเชิงถามว่าอีกฝ่ายเป็นห่าไร แต่เจตก็ส่ายหน้าเป็นคำตอบว่า...ก็ไม่รู้แม่งเหมือนกัน ก็นั่นแหละ...เจตจะไปรู้ได้ยังไง เพราะขนาดเจ้าตัวเองยังไม่รู้เลยว่าทำไมเขาต้องหงุดหงิดแบบนี้

 

แกร็ก

 

         “เฮ้ย!” เสียงหวานอุทานออกมาอย่างตกใจเมื่อจู่ๆ ประตูห้องน้ำก็เปิดออก ทั้งที่ตอนแรกเขาคิดว่าเขาล็อคกลอนเอาไว้แล้วแท้ๆ ใช่...พอใจกำลังถอดเสื้อที่เปื้อนเหล้าออกมาซักที่อ่างล้างมือ ทำให้เขาต้องล็อคประตูเอาไว้ แน่นอนว่าห้องบนชั้นห้องVIP ผู้คนไม่ได้พลุกพล่านเหมือนชั้นล่าง เขาเลยสามารถทำได้

 

         “ผะ...ผมคิดว่าล็อคประตูแล้ว” พอใจพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก มือบางรีบเอาเสื้อเปียกๆ ของตัวเองมาบังท่อนบนทันที

 

         “ทำอาชีพแบบนี้จะอายอะไร?” คลื่นเลิกคิ้วถามขึ้น ซึ่งคำถามของอีกฝ่ายก็เหมือนน้ำแข็งเย็นๆ ที่สาดเข้ามาที่ใบหน้าของพอใจอีกครั้ง ให้ตายสิ...คนๆ นี้โกรธเกลียดอะไรเขานักหนานะ ถึงได้สาดถ้อยคำแบบนี้ใส่เขาอีกแล้ว ทั้งที่พวกเราเพิ่งเจอกันแท้ๆ ก็ไม่น่าจะมีความแค้นต่อกันไม่ใช่หรือไง?

 

         “ผมก็ต้องอายกับคนไม่รู้จักเป็นธรรมดาครับ” พอใจตอบด้วยน้ำเสียงที่พยายามจะคุมให้นิ่งที่สุด เขาไม่อยากให้ตัวเองดูหงอในสายตาอีกคน เพราะแค่นี้อีกฝ่ายก็ดูถูกเขามากพอแล้ว

 

         “อายกับคนที่ไม่รู้จัก? แล้วถ้าเป็นพวกแขกของนายล่ะ? อายด้วยหรือเปล่า?” คลื่นไม่ถามเปล่าแต่คนตัวสูงค่อยๆ สาวเท้าเข้ามาหาพอใจทำให้คนตัวเล็กต้องรีบถอยหลังหนีทันที

 

         “อ๊ะ” เสียงหวานร้องอุทานออกมาทันทีเมื่อแผ่นหลังไปชนเข้ากับผนังของห้องน้ำ

 

พรึ่บ

 

         “จะ...จะทำอะไรของคุณ?” พอใจถามเสียงสั่นเมื่อจู่ๆ อีกฝ่ายก็ยื่นมือมาเท้าผนังห้องน้ำเอาไว้เป็นการกักเขาเอาไว้ในอ้อมแขน

 

         “ได้ยินว่าเด็กนั่งดริ้งค์ที่นี่รับเรื่องบนเตียงด้วย นายคิดเท่าไหร่?” คำถามของคลื่นทำให้คนตัวเล็กเบิกตากว้างอย่างตกใจทันที

 

         “ผมไม่ได้ขายตัวนะ!” พอใจแย้ง

 

         “แต่เป็นเด็กนั่งดริ้งค์มันก็ไม่ต่าง”

 

         “ผมแค่รับงานดูแล เทคแคร์แขกแต่เรื่องแบบนั้นผมไม่รับ” พอใจเถียง เขารู้ดีว่าภาพลักษณ์ของเด็กนั่งดริ้งค์มันเป็นแบบไหน ยิ่งพอได้ยินที่พวกพี่ๆ คุยกันเขาก็รู้เลยว่าเด็กนั่งดริ้งค์ของที่นี่แทบทุกคนรับงานบนเตียงหมด!

 

         “แต่เงินดีนะ” คลื่นว่าอีกครั้ง

 

         “ผมไม่รับงานนี้ ขอโทษด้วย” พอใจว่าตัดบทพร้อมกับพยายามจะดันคลื่นออก แต่คลื่นก็ใช้มือรวบมือทั้งสองข้างของพอใจเอาไว้ ทำให้พอใจเผลอปล่อยเสื้อลงพื้นอย่างตกใจ และนั่นทำให้ท่อนบนอันเปลือยเปล่าของพอใจปรากฏแก่สายตาของคลื่น แผ่นอกขาว ยอดอกสีชมพูและกลิ่นกายที่หอมเย้ายวน ทำให้อารมณ์ความเป็นอัลฟ่าของคลื่นปะทุขึ้นมาทันที

 

พรึ่บ

 

         “คะ...คุณจะทำอะไร...อื้อ...ปล่อยผมนะ” พอใจร้องออกมาอย่างขัดขืนเมื่อจู่ๆ อีกฝ่ายก็มาซุกไซ้ซอกคอของเขา แถมยังใช้มือลูบไล้ไปตามแผ่นหลังของเขาอย่างจาบจ้วงอีกด้วย

 

         “กลิ่นนาย...” คลื่นพึมพำขึ้นเสียงแผ่วเบาราวกับคนกำลังหลงใหลอะไรบางอย่าง เขามีสติ...แต่เขาแค่ควบคุมสันชาตญาณของตัวเองไม่ได้

 

         “ปล่อยผมนะ ผมไม่ได้ขายตัวนะ ปล่อยอื้อออออ....” เสียงหวานถูกดูดกลืนเข้าไปในลำคอทันทีเมื่อมือหนาคว้าคออีกฝ่ายเข้ามาประกบปากจูบ พอใจพยายามขัดขืนอีกฝ่ายอย่างสุดแรงแต่สุดท้ายเขาก็สู้แรงของคนตัวสูงไม่ได้ จึงต้องยอมให้ลิ้นหนาสอดแทรกเข้ามาในโพรงปากแล้วเกี่ยวพันกับลิ้นเล็กของเขาอย่างจาบจ้วง

 

         “อึก...อื้ออออ” พอใจร้องครางออกมาในลำคอเมื่ออีกฝ่ายระดมจูบเขาอย่างแรง เขาที่อ่อนหัดในประสบการณ์แบบนี้กำลังหายใจไม่ออกเพราะรสจูบของอีกคน ทำให้พอใจต้องทุบแผ่นอกกว้างเพื่อให้อีกฝ่ายผละออก

 

ตุบๆๆ

 

         “แฮ่กๆ” คลื่นยอมถอนจูบ ทำให้พอใจสามารถโกยอากาศเข้ากอดได้อย่างเต็มที่ พอใจคิดว่าทุกอย่างมันจะจบแล้วแต่...

 

         “คุณจะ...อื้อออออ” ริมฝีปากหนาประกบลงมาอีกครั้งโดยไม่รอให้พอใจได้พออะไรมากกว่าสองคำนั้น และเมื่อระดมจูบจนพอใจ ริมฝีปากหนาก็เลื่อนลงมาที่ซอกคอขาวทันที

 

         “อ๊ะ...อื้อ...ไม่นะ...” พอใจดีดดิ้นอย่างสุดแรงที่ถูกกระทำอย่างหยาบคายใส่ แต่แรงของเขาก็สู้อีกฝ่ายไม่ได้จริงๆ

 

แกร็ก

 

         “สัสคลื่น ทำเชี่ยอะไรวะ!” และแล้วก็มีเสียงของบุคคลที่สามมาช่วยชีวิตของพอใจ คลื่นถูกไมล์ดึงออกไปทันที ทำให้พอใจเป็นอิสระ ร่างเล็กรีบก้มหยิบเสื้อที่ตกอยู่ที่พื้นมาปิดบังกายตัวเองเอาไว้แล้ววิ่งหนีออกไปทันที

 

         “น้องพอใจ...เดี๋ยวสิ น้องพอใจ!” ไมล์ตะโกนเรียกตามหลังคนตัวเล็กแต่พอใจก็ไม่คิดจะหันหลังกลับมา ทำให้ไมล์ต้องหันมาโวยวายใส่เพื่อนสนิททันที

 

         “สัสคลื่น ทำเชี่ยอะไรของมึงเนี่ย?”

 

         “...” คลื่นนิ่ง

 

         “หรือว่ามึงรัท?” ไมล์ถามขึ้นอีกครั้ง เพราะคลื่นเคยบอกกับเขาว่าใกล้จะถึงช่วงรัทของอีกฝ่ายแล้ว แถมเมื่อกี้เขาแอบเห็นว่าน้องพอใจเปลือยท่อนบนและเสื้อเปียก แปลว่าน้องพอใจคงจะกระตุ้นอาการรัทของเพื่อนของเขาแน่ๆ

 

         “เปล่า” คลื่นตอบเสียงเรียบ

 

         “อ้าวแล้ว...เฮ้ย! แล้วนั่นมึงจะไปไหนเนี่ย?” ไมล์ร้องถามอย่างตกใจเมื่อจู่ๆ คลื่นก็เดินออกจากห้องน้ำ

 

         “กลับ” คลื่นตอบสั้นๆ ก่อนจะเดินออกไปทันที โดยการกระทำของคลื่นสร้างความงุนงงให้กับไมล์ไม่น้อยเลย แหงแหละ...ก่อนหน้านี้ยังทำเหมือนไม่ชอบใจเด็กนั่งดริ้งค์ที่เขาหามาอยู่เลย แต่ดูภาพที่เขาเห็นสิ...แม่งแทบจะกินน้องพอใจของเขา(?) ไปซะแล้ว เขาก็ไม่ได้หวงมันหรอกนะ ยังไงอีกฝ่ายก็แค่เด็กนั่งดริ้งค์ แต่ถ้ามันชอบก็บอกเขาสิ เขาจะได้จองตัวให้ไม่ใช่มาแย่งเขากินแบบนี้ แล้วดูสิ...น้องมันตกใจหนีเตลิดเปิดเปิงไปแบบนี้เท่ากับว่าคืนนี้เขาอดน่ะสิ สัสคลื่นเอ๊ย!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

อิพี่คลื่น อิบ้า!!!! แม่ๆ น้องพอใจต้องดูแลลูกกันดีๆ นะคะ เพราะอิพี่คลื่นไบโพลาร์แดกเก่งที่สุดในสามแฝดแล้ว 555555 ยังไงก็ฝากให้กำลังใจแล้วก็ติดตามด้วยเน้อออ

___จางบิวตี้___