Chapter 19 [End]
-
Dan
-
Dan
จะไปจริงๆหรอเรน
-
Arain
เรนมาถึงหน้าบ้านแล้วนะคะพี่
-
Dan
ให้พี่ไปรอหน้าบ้านด้วยไหม
-
Arain
ได้ก็ดีนะคะ5555
-
Dan
คับบ
-
Dan
จะเป็นสามีแล้วต้องดูแลดีหน่อย
-
Arain
นี่ก็พูดบ่อยจังเลย
-
Arain
อีกตั้งหลายปี
-
Dan
ประมาณ1ปีเศษๆเอง
-
Arain
ค่าาา5555
-
Arain
งั้นเรนไปนะคะ
-
Dan
คับบ
-
Dan
พี่ขึ้นรถละ
-
. .
-
. .
-
. .
-
Ploy
ไม่ทราบว่ามาหาใครหรอคะ
-
Arain
..
-
Ploy
หืมม..?
-
Arain
อ้ออ..
-
Arain
ไม่ได้มาหาใครค่ะ
-
Arain
แค่มาเอาของเฉยๆ
-
Ploy
ของ..?
-
Arain
ค่ะ.. ในห้องอาร์มินน่ะค่ะ
-
Arain
เห็นว่าจะย้ายบ้านกัน เรนเลยจะมาเก็บของ
-
Ploy
เอเรนรึป่าวคะ..?
-
Arain
อ้อ.. ใช่ค่ะ
-
Arain
รู้จักเรนด้วยหรอ
-
Ploy
รู้จักสิคะ
-
Ploy
พี่อาร์มินเล่าให้ฟังบ่อยๆ
-
Arain
เป็นน้องสาวของอาร์มินหรอคะ
-
Arain
ทำไมเรนไม่เคยรู้
-
Ploy
55555
-
Ploy
ป่าวค่ะ
-
Ploy
เป็นภรรยาพี่อาร์มินน่ะค่ะ
-
Arain
..
-
Arain
อ้ออ ค่ะ5555
-
Ploy
555555
-
Arain
ขอโทษด้วยนะคะ
-
Arain
ที่เข้าใจผิด
-
Ploy
ไม่เป็นไรค่ะ5555
-
Ploy
ว่าแต่ทำไมพลอยไม่เห็นพี่เรนมางานแต่งเลยล่ะคะ
-
Arain
..
-
Arain
พอดีติดธุระนิดหน่อยอ่ะค่ะ
-
Arain
เลยไปไม่ได้
-
Arain
ขอโทษจริงๆนะคะ
-
Ploy
ไม่เป็นไรหรอกค่ะ
-
Arain
งั้นเรนขอเข้าห้องไปเก็บของได้ไหมคะ
-
Ploy
พี่เรนให้พลอยเข้าไปด้วยไหม
-
Arain
?
-
Arain
ไม่เป็นไรค่ะ
-
Arain
พี่อยากคุยกับอาร์มินด้วยพอดี
-
Ploy
งั้นก็..
-
Ploy
โชคดีนะคะ
-
Arain
?
-
Ploy
ระวังพี่มินด้วยนะคะ
-
Ploy
ช่วงนี้เขาเอาแต่หมกตัวอยู่ในห้อง
-
Arain
อ้ออ ค่ะ
-
Arain
เรนพอได้ยินมาบ้างแล้ว
-
Ploy
เข้าไปได้เลยค่ะ
-
Ploy
พี่มินน่าจะปั่นงานอยู่
-
Arain
ค่ะ
-
Arain
😊
-
. .
-
. .
-
. .
-
@ห้องนอน
-
Arain
มิน..
-
Arain
เรนขอเข้าไปได้ไหม
-
เอเรนที่เห็นว่าประตูห้องไม่ได้ล๊อคก็อาสาเปิดออกเพื่อดูบรรยากาศภายในห้อง เพียงแต่เปิดออกเพียงเล็กน้อยเท่านั้นเพื่อขออนุญาตเจ้าของห้อง
-
อาร์มินก้มหน้าก้มตาจดจ่อกับปากกาและกระดาษแผ่นนึงตรงหน้า โดยไม่หันไปเหลียวมองเจ้าของเสียงที่เอ่ยเรียกเขาเลยซักนิด
-
เพราะอาร์มินรู้ดีว่าใครเป็นคนเรียกเขา
-
ภายในห้องมันดูไม่มีอะไรเลยนอกจากเอกสารใบปลิวที่เกลื่อนห้อง ต่างจากครั้งก่อนที่เธอเคยอยู่เป็นอย่างมาก
-
ภายในห้องมันมืดมนไปหมดจนมองไม่เห็นเจ้าของห้อง ยิ่งอาร์มินใส่เสื้อเชิตสีดำ ผู้มาใหม่ก็ยิ่งต้องเพ่งเล็งสายตาให้มองเห็นชัดยิ่งขึ้น
-
ภายในของห้องมีแค่แสงสว่างจากโคมไฟเพียงประปรายเท่านั้น สิ่งที่มองเห็นได้มีเพียงแต่ดวงตาดำคมของผู้เป็นเจ้าของห้อง
-
Arain
มิน..
-
เอเรนชะเง้อหน้าเรียกชื่อเจ้าของห้องอีกครั้งเพื่อที่เขาจะได้ยินชัดขึ้น แต่คำตอบที่ได้กลับมากลับมีเพียงแค่ความเงียบเท่านั้น
-
Arain
..
-
อาร์มินชำเลืองมองเอเรนเล็กน้อยก่อนจะหันกลับไปจดจ่อกับกระดาษตรงหน้าต่อ
-
Arain
งั้นเรนเข้าไปนะ..
-
คนตัวเล็กทำท่ากล้าๆกลัวๆก็ตัดสินใจเดินย่องๆเข้าไปในห้อง และมองหาของที่เธอลืมไว้
-
สร้อยคอของเอเรนที่แม่เธอให้มาดันไปวางอยู่บนโต๊ะทำงานของเจ้าของห้องที่อาร์มินกำลังใช้งานอยู่
-
เอเรนเดินใกล้เข้าไปเรื่อยๆ จนต้องชะงักกับคำพูดของเขา คำพูดที่แสนจะธรรมดาแต่มันกลับทำให้ใจเธอสั่นคลอนราวกับแผ่นดินไหว
-
Armin
ใจร้ายจัง..
-
คำพูดสั้นๆที่ทำเอเรนยากที่จะเอื้อมมือไปหยิบสร้อยคอเส้นนั้น เอเรนชะงักอยู่นานก็หยิบสร้อยคอเส้นนั้นตามที่เธอต้องการจะทำมาตั้งแต่แรก
-
เอเรนมองไปที่อาร์มิน แววตาของเขากำลังจ้องมองอุ้งมือน้อยๆของเธออย่างใจจดใจจ่อจนทำให้เอเรนเกร็งไปหมดทุกส่วนของร่างกาย
-
คนตัวเล็กหยิบสร้อยคอเสร็จก็ถอยไปนั่งบนปลายเตียงนุ่มที่ห่างจากโต๊ะทำงานของอาร์มินไม่กี่ก้าว
-
Arain
สบายดีมั้ย..
-
เอเรนกล่าวทักทายอาร์มินด้วยความห่วงใย ตั้งแต่เหตุการณ์นั้นก็มีแต่เรื่องที่น่าปวดหัวแวะวนเข้ามาหาอาร์มินจนนับครั้งไม่ถ้วน
-
เธอเองก็รู้สึกผิด เธอรู้ตัวดีว่าเธอคือคนที่จะทำให้อาร์มินมีความสุขได้ แต่เอเรนเองก็ต้องการหาความสุขของตัวเองเหมือนกัน
-
Armin
ทำไมวันนั้นไม่มา
-
Arain
..
-
Arain
วันไหน..
-
Armin
วันที่มินแต่งงาน
-
Arain
..
-
เอเรนแค่ไม่อยากไปเห็นภาพของอาร์มินที่แต่งงานกับผู้หญิงคนอื่นหรอกนะ ถึงเอเรนจะมีคนรักใหม่
-
แต่ในใจลึกๆของเอเรนเอง เธอก็ยังคงไม่ลืมรักแรกอย่าง อาร์มินอยู่ดี
-
เอเรนก็แค่ไม่อยากกลับไปด้วยความรู้สึกแย่ๆอีกครั้ง
-
Armin
รับไม่ได้ใช่ไหม
-
Armin
ที่มินจะแต่งงาน
-
Arain
..
-
Armin
ใช่ไหมเรน
-
Armin
เรนกลัวมินไปรักผู้หญิงคนนั้นใช่ไหม
-
Arain
ป่าวมิน
-
Arain
เรนเคยบอกไปแล้วหนิ
-
Arain
ว่าเรนยินดี
-
Arain
ถ้ามินเจอคนรักแท้ของตัวเอง
-
Armin
..
-
คำพูดมากมายจู่โจมใส่อาร์มินไม่หยุด ความคิดถึงที่จุกในอกเพราะกำลังรอคอยคนรักอย่างเอเรน กลับถูกคำพูดไม่กี่คำของเธอทำลายไปหมด
-
อาร์มินหยุดกระทำทุกสิ่งอย่างก่อนจะชำเลืองมองสิ่งที่อยู่ตรงหน้าด้วยความโมโห จากปกติที่จับปากกาแค่พอดีมือแต่ตอนนี้กลับกำแน่นจนคุมแรงที่มือไม่ได้
-
Arain
มิน..
-
Arain
โกรธเรนหรอ..
-
Armin
ออกไป
-
คนตัวสูงกดเสียงต่ำลงเพื่อไล่ให้คนไร้เดียงสาอย่าง เอเรนออกไป ถ้าขืนยังอยู่แบบนี้อาร์มินอาจจะคุมอารมณ์ไม่อยู่จนไปทำร้ายเอเรนก็ได้
-
ถึงตอนนั้นแหละ
-
เอเรนได้เกลียดเขาจริงๆแน่
-
Arain
เรนเป็นห่วงมินนะ
-
Arain
มินสบายดีรึป่าว
-
Arain
ขอโทษนะที่เข้าใจผิดเรื่องนั้น
-
Arain
ทำไมมินไม่บอกล่ะ
-
Arain
ว่าเป็นคนช่วยเรนไว้
-
เอเรนพยายามพูดอธิบายยาวเหยียดเพื่อบอกว่าเธอต้องการจะปรับความเข้าใจกับอาร์มินจริงๆ
-
แต่ดูคนที่เอเรนอยากจะเจรจาด้วย จะไม่ให้ความร่วมมือกับเธอเลยซักนิด
-
Armin
บอกไป
-
Armin
เรนก็เลือกมันอยู่ดี
-
ชายร่างสูงกุมขมับอย่างไวเมื่อรู้สึกเจ็บตรงช่วงศรีษะแปลกๆ เขาก้มใบหน้าลงพร้อมกับปิดเปลือกตาลงสนิทเพราะพยายามกลั้นน้ำตาไว้ไม่ให้ไหลเวลาพูดถึงเรื่องแบบนี้
-
มันแปลกนะที่ความเศร้าที่แสนจะเจ็บปวดของเขามันทำให้อาร์มินลืมความรู้สึกเจ็บปวดที่ศรีษะไปหมด
-
Arain
ทำไมล่ะมิน
-
Arain
มินก็ไม่จำเป็นต้องอยู่กับเรนก็ได้
-
Arain
ผู้หญิงดีๆก็เข้าหามินตั้งเยอะ
-
Arain
ทำไมมินต้องยึดติแค่กับเรนด้วย
-
Armin
งั้นเรนก็อย่าเลือกมันดิ
-
Armin
ทำได้ไหมล่ะ
-
Arain
..
-
Arain
ไม่มิน..
-
Armin
ก็บอกเองหนิ
-
Armin
ว่าอย่ายึดติ
-
Arain
มิน
-
Arain
เรนยึดติกับมินไง
-
Arain
แต่เรนก็ออกมาจากมินได้แล้ว
-
Arain
เรนถึงได้อยู่กับพี่แดนไง
-
Armin
จะออกมาทำไม
-
Armin
ห้ะ
-
Armin
จะออกมาทำไม!!!
-
Armin
ทำไมไม่อยู่แบบนั้นไป!!
-
ชายร่างสูงหันหน้ามาตะหวาดใส่เอเรนอย่างหัวเสีย คนตัวเล็กที่นั่งปลายเตียงสะดุ้งเล็กน้อยกับท่าทางของ อาร์มิน พูดเสร็จอาร์มินก็หันไปกุมขมับดังเดิม
-
อาร์มินเขาป่วยจริงๆ เขาไม่ได้แกล้งแน่ๆ
-
เพราะอาร์มินที่เอเรนรู้จัก
-
ไม่ใช่แบบนี้เลย
-
เขาไม่ได้ป่วยแค่ทางร่างกาย แต่เขาป่วยทางจิตใจด้วย แบบนั้นเอเรนยิ่งรู้สึกผิดมากยิ่งขึ้นไปอีก
-
Arain
ขอโทษนะมิน
-
Arain
ที่เรนทำให้มินเป็นแบบนี้
-
กำปั้นน้อยวางไว้ตรงหน้าตักพร้อมกับใบหน้าของหญิงสาวที่ก้มลงมองพื้นเพื่อน้อมรับความผิด เอเรนก็แค่ไม่อยากเห็นสภาพของอาร์มินตอนนี้ก็เท่านั้น
-
Armin
รู้สึกผิดหรอ
-
Arain
..
-
Armin
ก็ไปเลิกกับมันสิ
-
Arain
เรนทำไมได้หรอกมิน
-
Armin
..
-
Armin
เห็นไหม
-
Armin
สุดท้ายเรนก็ทิ้งมิน
-
Armin
มินทำอะไรผิดหรอเรน
-
Armin
มินก็ทำตามที่เรนบอกทุกอย่างหนิ
-
Armin
ทำไมถึงยังทิ้งกันไป
-
Arain
..
-
Arain
มินไม่ได้ทำอะไรผิดเลย
-
Arain
เรนแค่รอไม่ไหวแค่นั้นเอง
-
Armin
..
-
Armin
เห็นแก่ตัว
-
Arain
..
-
เอเรนที่ได้แต่ชะงักกับคำพูดลมๆแล้งๆของอาร์มิน เห็นแก่ตัวหรอ? อาร์มินแทบจะไม่เคยพูดอะไรสิ้นคิดแบบนี้กับใครเลย
-
Armin
..
-
Armin
ไปเหอะเรน..
-
อาร์มินที่เพิ่งรู้ตัวว่าเผลอพูดอะไรที่สิ้นคิดออกไป ก็ได้แต่กุมขมับกดแรงบีบศรีษะหนักขึ้นเพื่อเรียกสติตัวเอง เขาบอกให้เอเรนออกไปเพราะกลัวว่าตัวเองอาจจะบ้าจนเอามีดมาไล่แทงเอเรนก็ได้
-
นี่ก็คงเป็นสาเหตุที่ทำให้อาร์มินไม่ยอมออกจากห้องและพูดคุยอะไรกับใคร
-
Arain
มิน..
-
Arain
โอเคไหม
-
เอเรนที่เห็นท่าทางแปลกตาของอาร์มินก็รีบเดินไปดูอาการก่อนจะวางมือไว้ที่ไหล่หนา และก้มมองอาร์มินอยู่
-
Armin
บอกให้ออกไปไง
-
Arain
..
-
Arain
แต่มินดูไม่โอเคเลยนะ
-
Armin
ออกไป
-
Arain
มิน
-
Armin
ออกไป!!
-
คนตัวสูงตะหวาดออกมาก่อนจะปัดมือของเอเรนที่อยู่บนไหล่หนาของเขาออก
-
เอเรนที่ได้แต่ยืนนิ่งเพราะตกใจกับเหตุการณ์เมื่อครู่ ยิ่งเห็นความประหลาดของอาร์มินมากเท่าไหร่ เอเรนก็ยิ่งหวาดระแวงเขามากขึ้น
-
แต่ความห่วงใยมันก็มากกว่าอยู่ดี
-
Arain
ไปหาหมอกันไหมมิน
-
คนตัวเล็กตัดสินใจประคองมือหนาข้างหนึ่งขึ้นมาพร้อมกับพูดบอกเพื่อให้อาร์มินคิดว่าเธอเองเป็นที่พึ่งให้เขาได้
-
แต่เปล่าเลย อาร์มินกลับคิดว่ายิ่งเขาอยู่กับเอเรน อาการของเขาจะแย่ลงกว่าเดิมแน่ๆ
-
Armin
ออกไปเถอะนะ
-
Armin
ขอร้อง..
-
คนตัวสูงคลายมือออกมาจากอุ้งมือน้อยทั้งสองข้าง ก่อนจะใช้มือหนาทั้งสองมาปิดดวงตาไว้เพื่อกลั้นไม่ให้น้ำตาไหลเหมือนครั้งก่อนๆ
-
แต่ถึงจะพยายามปิดแค่ไหน ก้อนของความขี้แพ้มันก็ยังคงทำงานได้ดีอยู่ดี เหมือนกับว่าก้อนเลือดเนื้อของเขามันจะร้าวจนแตกเป็นเสี่ยงๆไปหมด
-
เขาเหมือนกับคนขี้แพ้ที่เอาแต่จมปักงมงายอยู่กับเรื่องเดิมๆ เรื่องเลวร้ายที่เขาเคยทำไปทั้งหมด มันได้ย้อนกลับมาหาให้เขาชดใช้ทุกอย่างแล้ว
-
แต่ก็เหมือนแค่ความเจ็บปวดมันคงจะไม่พอ
-
Arain
เรนว่า
-
Arain
เราไปหาหมอกันเถอะนะ
-
Armin
..
-
Arain
นะ..
-
Arain
ไปกัน..
-
คนตัวเล็กยังคงยืนหยัดที่จะเคียงข้างเขาอีกครั้ง อุ้งมือน้อยๆประคองมือหนาของอาร์มินไว้
-
Armin
1
-
Arain
?
-
Armin
2
-
Armin
ไปก็ยังทันนะ
-
Arain
..
-
Armin
3
-
Arain
!!
-
เสียงตะหวาดเพราะความกลัวเอ่ยขึ้น ชายร่างสูงที่นั่งนิ่งสร้างความเศร้าใจให้เอเรนกลับปลีกตัวลุกขึ้นผลักคนร่างเล็กให้นอนลงเตียงจนไม่ทันตั้งตัว
-
Arain
มินปล่อย!!
-
Armin
ก็บอกแล้วไง
-
Armin
ว่าให้กลับไป
-
สิ้นสุดของปลายเสียง คนร่างสูงโน้มใบหน้าลงแนบริมฝีปากดูดเนื้อหอมตรงบริเวณลำคอเนียนสวย
-
Arain
อื้อ..!!
-
เอเรนไม่มีแรงแม้แต่จะผลักเขาออกไป ดวงตาคมสวยหลับปริลงเพื่อน้อมรับความจริงที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้
-
เอเรนพยายามกรีดร้องขอความช่วยเหลือจากคนภายนอก แต่ก็มีมือหนาของอีกคนมาปิดไว้ เหลือเพียงแต่ดวงตาคู่สวยที่มองเห็นใบหน้าของอาร์มินเท่านั้น
-
ของเหลวใสไหลกลั่นออกมาเพราะความเจ็บปวด คราบน้ำตาต่างไหลเลอะมือหนาของอีกคน
-
เอเรนนึกถึงภาพของชายคู่รักของเธอ ก่อนที่ร่างกายของเธอนั้นจะแปะเปื้อนอีกครั้ง ชายสุดที่รักของเธอคงรอเธอนานแล้ว
-
เอเรนไม่รู้เลยว่า หลังจากที่เธอผ่านคืนที่โหดร้ายนี้ไป เธอจะต้องพบเจอกับแฟนหนุ่มในสภาพไหน และถ้าแฟนหนุ่มของเธอสงสัยล่ะ เธอจะแก้ต่างเรื่องพวกนี้ยังไง
-
Arain
ฮึก.. อึก!
-
เอเรนคร่ำครวญเสียงอู้อี้ออกมา เธอสำลักก้อนน้ำตาของเธอเองเพราะโดนมือหนาปิดอยู่มันจึงระบายความหวาดกลัวออกมาไม่ได้
-
เอเรนคิดผิดจริงๆที่มาวันนี้ เธอก็แค่อยากจะมาปรับความเข้าใจกับอาร์มินคนรักเก่าของเธอ เธอไม่ได้ต้องการให้มันเป็นแบบนี้
-
.
-
.
-
-
.
-
.
-
19:01
-
Dan
อ่าวเรน
-
Dan
ทำไมช้าจังอ่ะ
-
Dan
พี่อุตส่าห์มาช้าแล้วนะ
-
Arain
พี่มารอเรนตั้งแต่กี่โมงหรอ..
-
Dan
ตั้งแต่5โมงอะ
-
Arain
หรอ..
-
Dan
คับ
-
Arain
พี่กินข้าวยัง..
-
Dan
กินแล้ว
-
Dan
พี่กินระหว่างรอเราอะ
-
Arain
..
-
Dan
เป็นไรรึป่าวเรน
-
Dan
ดูเหนื่อยๆ
-
Arain
ไม่ค่ะ
-
Dan
แน่ใจนะ
-
Arain
ค่ะ..
-
Arain
พอดีทะเลาะกับอาร์มินมาอะค่ะ..
-
Dan
แล้วมันได้ทำอะไรเราไหม
-
Arain
..
-
Dan
ห้ะ
-
Arain
ไม่ค่ะ
-
Dan
เรนน่าจะให้พี่เข้าไปด้วย
-
Arain
ก็พี่ติดงานหนิ
-
Dan
ลืมไป5555
-
Arain
..
-
Dan
ตกลงไม่ได้ทำอะไรเราจริงๆใช่ไหม
-
Arain
ไม่เชื่อหรอคะ
-
Dan
ก็ดูเรนดิ
-
Dan
ทำไมสภาพเป็นแบบนี้
-
Arain
ไม่ได้ทำค่ะ
-
Dan
ถ้าไม่ได้ทำร้ายร่างกาย
-
Dan
ก็คงด่าหรือว่าอะไรเรนนั่นแหละ
-
Arain
ประมาณนั้นแหละค่ะ
-
Dan
เรนนี่นะ
-
Dan
รู้อยู่แล้วว่าจะถูกมันด่า
-
Dan
ก็ยังจะอยากคุยอีก
-
Dan
ทำไมไม่รู้ซักทีว่ามันอันตราย
-
Arain
นั่นสิ..
-
Dan
ห้ะ
-
Dan
เรนว่าอะไรนะ
-
Arain
ป่าวค่ะ..
-
Dan
หรอ
-
Arain
ค่ะ
-
Arain
กลับห้องกันเถอะค่ะ
-
Dan
โอเค
-
. .
-
. .
-
. .
-
. .
-
@หอพัก
-
Dan
เรน
-
Dan
พรุ่งนี้ไปดูหนังกันไหม
-
Arain
ไม่ค่ะ
-
Dan
อ่าว
-
Dan
ทำไมอ่ะ
-
Dan
พี่อุตส่าห์มีเวลาว่างไปเที่ยวกับเราแล้วนะ
-
Arain
พี่มีเวลาว่างให้เรนด้วยหรอคะ
-
Dan
มีสิ
-
Dan
ตอนนี้ไง
-
Dan
ที่ทำงานเขาให้หยุดวันนึง
-
Arain
พี่ไปเถอะ
-
Arain
เรนไม่อยากไป
-
Dan
แล้วจะให้พี่ไปกับใครล่ะคับ
-
Arain
ไม่รู้
-
Dan
เอ๋า
-
Arain
เรนขอตัวไปอาบน้ำนะ
-
Dan
คับบ
-
. .
-
. .
-
. .
-
เช้าวันต่อมา
-
Dan
-
Arain
พี่
-
Arain
ไปไหน
-
Arain
ทำไมเรนตื่นมาละไม่เจอพี่
-
Dan
พี่มาฉลองกับเพื่อนอยู่
-
Dan
ตังค์อยู่บนตู้เย็นนะ
-
Arain
ค่ะ
-
Dan
โกรธพี่หรอ
-
Arain
ป่าว
-
Dan
ก็เรนบอกว่าไม่อยากมาอ่ะ
-
Dan
พี่ก็เลยไปฉลองกับเพื่อน
-
Arain
ค่ะ
-
Dan
โกรธพี่หรอ
-
Dan
ขอโทษ
-
Arain
ป่าวค่ะ
-
Arain
พี่ไปฉลองกับเพื่อนเถอะ
-
Dan
เรนเป็นไรป้ะเนี่ย
-
Dan
ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว
-
Arain
ป่าวหนิคะ
-
Dan
เรน
-
Dan
มีอะไรจะบอกพี่มั้ย
-
Dan
เรนเครียดอะไรรึเปล่า
-
Dan
เรนคับ
-
Read
-
Arain
เราเลิกกันนะพี่แดน
-
Dan
เรน
-
Dan
ทำไมคับ
-
Arain
เรนไมาอยสกคบกับพี่แล้ว
-
Arain
ะี่ไปฟาคนอื่นเหอะ
-
Arain
พี่เสียเวลามามากพอกล้ว
-
Arain
เรนไม่อยากไใพี่มาคบหับคนแบบกรน
-
Dan
เรน
-
Danไม่มีการตอบรับ
-
Danไม่มีการตอบรับ
-
Dan
รับสายพี่คับ
-
Arain
เราเลืกัรละนะ
-
Dan
เรน
-
Dan
ไม่เอา
-
Dan00:03:06
-
Dan
เรนเป็นไร
-
Dan
ร้องไห้ทำไม
-
Dan
พี่บอกแล้วว่าพี่ไม่เลิก
-
Dan
เรน
-
Dan
มาตอบพี่
-
. .
-
. .
-
Bass
-
Arain
บาส
-
Arain
มารับเรนหน่อย
-
Bass
ที่ไหนเจ๊
-
Bass
เจ๊เป็นไร
-
Arain
ที่หอพี่แดน
-
Bass
อ่าว
-
Bass
และผัวเจ๊อะ
-
Arain
เรนเลิกกับพี่แดนแล้ว
-
Bass
ห้ะ
-
Bass
จริงดิ
-
Bass
เอาจริงดิ
-
Bass
ไม่เชื่อได้ป้ะ
-
Bass
ขอเหตุผล
-
Bass
ละนอกจากผมมีใครรู้ยัง
-
Bass
ผมคนแรกช่ะ
-
Arain
ค่อยถามได้มั้ย
-
Arain
มาช่วยเก็บของหน่อย
-
Arain
เดี๋ยวเรนจะบอกทุกอย่าง
-
Bass
อ่า
-
Bass
โอเค
-
Bass
เจ๊นะเจ๊
-
. .
-
. .
-
. .
-
. .
-
. .
-
3 weeks later
-
Armin
-
Dan
มึงเอาเรนไปไหนมิน
-
Dan
บอกกูมา
-
Dan
มึงใช่มั้ยเอาเรนไป
-
Dan
ไอ้สัส
-
Dan
บอกกูมา
-
Dan
ไอ้เหี้ย
-
Dan
จะไม่ยอมปล่อยเรนไม่ใช่มั้ย
-
Dan
เพราะมึงใช่มั้ย
-
Dan
เรนถึงหนีกูไปแบบนี้
-
Armin
อะไรของมึง
-
Armin
เรนเป็นไร
-
Dan
มึงไม่ต้องมาทำเป็นไม่รู้เรื่อง
-
Dan
มึงนั่นแหละ
-
Dan
เอาเรนไป
-
Dan
บอกกูมา
-
Dan
มึงเอาเรนไปไว้ไหน
-
Dan
วันนั้นพอเรนไปหามึง
-
Dan
เรนก็เปลี่ยนไป
-
Dan
เอาเรนมาไอ้สัส
-
Armin
เรนเลิกกับมึงละหรอ
-
Armin
5555555555555555555
-
Armin
เห็นมั้ย
-
Armin
กูบอกแล้วว่าเรนอะรักกู
-
Armin
มึงมันก็แค่หมาหัวเน่า
-
Armin
เพราะคนที่เรนรักคือกู
-
Dan
มึงเอาเรนไปไว้ไหน
-
Armin
ไม่มีปัญญาหาเรนหรอ
-
Armin
ถ้ากูเจอก่อน
-
Armin
ก็รู้นะ
-
Armin
ว่าเรนเป็นของกู
-
Dan
มึงนั่นแหละเอาไป
-
Dan
บอกกูมา
-
Armin
ขอบคุณนะมึงที่บอก
-
Armin
กูไปหาเรนละ
-
Dan
ไอ้สัส
-
. .
-
Iris
-
Dan
ไอริส
-
Dan
เห็นเรนมั้ย
-
Dan
เรนได้ไปหาริสบ้างมั้ย
-
Dan
เรนหายไปมา3อาทิตย์แล้ว
-
Dan
เรนได้บอกอะไรริสมั้ย
-
Iris
ไม่ค่ะ
-
Iris
ริสไม่รู้
-
Iris
ทะเลาะกันหรอคะ
-
Iris
ริสถามได้มั้ย
-
Dan
ประมาณนั้นคับ
-
Dan
อยู่เฉยๆเรนก็หายไป
-
Dan
พี่ไม่เข้าใจเรน
-
Iris
เข้าใจเถอะค่ะ
-
Iris
เรนอาจมีเหตุผลจริงๆ
-
Dan
คับ?
-
Iris
เรนไม่ใช่คนที่คิดเองเออเองหรอกค่ะ
-
Iris
เรนคงคิดดีแล้วที่ทำแบบนี้
-
Iris
เดี๋ยวริสจะลองไปถามให้นะคะ
-
Iris
พี่แดนใจเย็นๆนะ
-
Iris
ริสเชื่อว่าเรนปลอดภัย
-
Dan
คับ
-
. .
-
Arain
-
Dan
เรน
-
Dan
พี่คิดถึง
-
Dan
กลับมาตอบได้มั้ยคับ
-
Dan
ว่าเราเลิกกันทำไม
-
Dan
พี่ยังไม่อยากเลิกเลย
-
Dan
เรนจำไม่ได้หรอ
-
Dan
ว่าเรนคือคนที่พี่อยากมีครอบครัวด้วย
-
Dan
กลับมาได้มั้ยคับ
-
Dan
เรนคับ
-
Dan
พี่คิดถึงเรนจริงๆนะ
-
Dan
เรนอย่าหายไปแบบนี้ได้มั้ย
-
Dan
มันไม่ยุติธรรมเลย
-
Dan
อย่างน้อยมาบอกเหตุผลพี่หน่อยก็ได้
-
Dan
บอกพี่ได้มั้ยว่าพี่ผิดอะไร
-
. .
-
. .
-
Arain
-
Iris
จะเอาแบบนี้จริงดิเรน
-
Iris
ไม่สงสารพี่แดนหน่อยหรอ
-
Iris
เขารอเรนอยู่นะ
-
Arain
คนแบบเรนไม่คู่ควรกับพี่แดนหรอก
-
Iris
เรน
-
Iris
มันไม่ยุติธรรมกับพี่แดนเลย
-
Iris
เรนบอกเลิกพี่เขา
-
Iris
ทั้งๆที่พี่เขาไม่รู้อะไร
-
Iris
ริสเข้าใจและค่อนข้างเอียงไปทางเห็นด้วย
-
Iris
ที่เรนจะไม่กลับไปคบกับพี่แดนเพราะรู้สึกผิด
-
Iris
แต่เรนก็ควรบอก
-
Iris
หรือถามพี่แดนก่อน
-
Iris
เพราะพี่แดนตั้งใจอยากให้เรนเป็นอนาคตครอบครัวของเขา
-
Iris
เรนอย่าใจร้ายสิ
-
Arain
ริส
-
Arain
เราไปตรวจมาแล้ว
-
Arain
เราท้อง
-
Iris
กับมินใช่มั้ย
-
Arain
อื้ม
-
Iris
เรนจะบอกมินมั้ย
-
Iris
บอกเถอะนะ
-
Iris
เรนจะเลี้ยงลูกยังไง
-
Iris
เรนไม่เอาออกนะ
-
Arain
ไม่
-
Arain
เราไม่เอาออก
-
Iris
ไปบอกพี่แดน
-
Iris
บอกมินด้วย
-
Iris
ทำไมวะ
-
Iris
พวกมึงเคลียร์กันไม่ได้จริงดิ
-
Iris
นี่ก็นึกว่าคุยกันแล้ว
-
Arain
ขอโทษ
-
Arain
วันนั้นเรนไม่น่าไปหามินเลย
-
Iris
ไม่ต้องเรน
-
Iris
พรุ่งนี้ไปบอกพี่แดนกัน
-
Iris
เรนจะมาแอบพี่แดนแบบนี้ตลอดไปไม่ได้หรอก
-
Iris
ยิ่งมินมันก็ยิ่งต้องรู้
-
Arain
มินไม่สบาย
-
Iris
ไม่สบายก็ต้องรู้
-
Iris
ถ้ามันทำไรมึงอีกกูจะจัดการเอง
-
Arain
ไม่ใช่ริส
-
Arain
มินป่วย
-
Arain
มินป่วยทางจิต
-
Arain
มินไม่ใช่คนปกติ
-
Arain
มินเป็นแบบนี้เพราะเรน
-
Arain
เรนก็อยากบอกมิน
-
Arain
แต่มินมีครอบครัวแล้ว
-
Arain
มินแต่งงานแล้ว
-
Arain
มินไม่พร้อมหรอก
-
Arain
มินไม่พร้อมจริงๆ
-
Iris
งั้นบอกพี่แดนก็ยังดีนะมิน
-
Iris
ไปบอกความจริงเขา
-
Arain
ขอเรนทำใจได้มั้ย
-
Iris
อีกนานมั้ย
-
Arain
ไม่รู้
-
Arain
เรนขอโทษจริงๆ
-
Arain
เรนมืดแปดด้านไปหมดแล้ว
-
Arain
เรนไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้
-
Iris
เรนใจเย็น
-
Iris
เดี๋ยวริสเลิกงานแล้วจะเข้าไปหา
-
Iris
อยู่คนเดียวได้ใช่มั้ย
-
Iris
ให้บาสมาอยู่เป็นเพื่อนมั้ย
-
Arain
ไม่
-
Arain
เรนไม่อยากรบกวนบาส
-
Arain
แค่บาสพาเรนมาหาริสก็รบกวนมากพอแล้ว
-
Arain
ริสด้วย
-
Arain
เรนขอโทษที่รบกวนแบบนี้
-
Iris
เรน
-
Iris
รู้ตัวมั้ยว่าเรนกำลังคิดมาก
-
Iris
มันมีผลต่อคนในท้องนะ
-
Iris
ใจเย็นนะเรน
-
Iris
ริสจะแก้ปัญหาไปด้วย
-
Iris
เรนไม่ได้ตัวคนเดียวนะ
-
Arain
ริสอยู่ไหน
-
Arain
เรนเหงา
-
Arain
เรนไม่อยากรบกวนริสเลย
-
Arain
แต่เรนไม่รู้จะทำยังไงกับตัวเองแล้ว
-
Iris
โอเคเรน
-
Iris
ริสจะออกจากที่ทำงานแล้ว
-
Iris
เรนอยากกินอะไรมั้ย
-
Arain
อะไรก็ได้
-
Iris
โอเค
-
Iris
เรนรอแป๊ปนึงนะ
-
. .
-
Bass
-
Iris
บาส
-
Iris
ไปดูเจ๊มึงหน่อย
-
Iris
ไม่ไหวแล้ว
-
Bass
รู้แล้วใช่มั้ย
-
Iris
อืม
-
Iris
เรื่องท้อง
-
Iris
มึงพาเรนไปใช่มั้ย
-
Bass
เออ
-
Bass
เอาไงดีวะ
-
Bass
เรื่องมินเนี่ย
-
Bass
พี่แดนด้วย
-
Bass
กูปวดหัวสัสๆ
-
Iris
ค่อยแก้
-
Iris
ไปดูเรนก่อน
-
Iris
ร้องไห้ใหญ่แล้ว
-
Bass
อยู่ห้องเจ๊ใช่มั้ย
-
Iris
อืม
-
Iris
รีบไป
-
Bass
โอเค
-
. .
-
. .
-
. .
-
. .
-
@ห้องพัก (ไอริส)
-
ก๊อก ก๊อก
-
Arain
?
-
เอเรนที่นั่งคร่ำคราวอยู่ตรงมุมห้องถึงกับผงะเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูข้างต้น มือเล็กยกขึ้นปาดน้ำตาลวกๆ ก่อนจะค่อยๆพยุงตัวขึ้นเตรียมเปิดประตูให้คนเคาะ
-
Arain
มิน..
-
เรนยืนนิ่งอยู่หน้าประตู ตลอดทั้งวันเธอคิดถึงอาร์มินตลอด พอยิ่งได้เห็นยิ่งทำให้ใจสั่น เอเรนไม่ได้ผลักไสด้วยการปิดประตูเพียงยืนมองใบหน้าหล่อที่เริ่มขึ้นสี เพราะอาร์มินก็ร้องไห้ออกมาเช่นกัน
-
Armin
ขอโทษ..
-
ประโยคสั้นๆของอาร์มินทำเอาเอเรนจุกอก เขาเอ่ยมันออกมาหลังจากโน้มตัวเข้าไปกอดหญิงสาวตรงหน้า คนตัวเล็กรับรู้ถึงความชื้นตรงไหล่บางมากยิ่งขึ้นพร้อมๆกับเสียงสะอื้นของร่างใหญ่
-
Armin
คิดถึง..
-
ใช่.. คิดถึงเหมือนกัน..
-
เอเรนพยายามห้ามอ้อมกอดของตัวเอง ถึงแม้อยากจะกอดกลับไป หรืออยากจะตะโกนบอกเรื่องลูกในท้อง แต่เรนก็ทำได้แค่ปิดมันไว้
-
เพราะเรนไม่อยากให้ใครมาเจ็บปวดอีกแล้ว
-
Arain
มินสบายดีมั้ย..
-
เอเรนผลักกอดออกก่อนจะถามออกไปตามด้วยปาดน้ำตาบนหน้าที่ไหลออกมาดื้อๆ
-
Armin
เรน..
-
Armin
มินขอโทษ..
-
Armin
เรนให้โอกาสมินได้มั้ย
-
Armin
มินสัญญาว่าจะรักษาโรคนี้ให้หาย
-
Armin
เรน..
-
Armin
นะเรน..
-
เสียงของความปรารถนาเอ่ยขึ้นพร้อมกับประคองมือเล็กเนียนสวยมาจับไว้แน่น สายตาของร่างสูงบ่งบอกถึงความมุ่งมั่น มันบอกชัดเจนตั้งแต่ที่อาร์มินหาเรนเจอตั้งแต่วันแรกด้วยตัวคนเดียวแล้ว
-
Arain
มินเข้ามาข้างในก่อน..
-
เอเรนปลีกตัวเพื่อให้มินเข้ามา ใบหน้าของอาร์มินยกยิ้มให้เล็กน้อย ถึงเรนจะไม่ตอบก็ไม่เป็นไร แต่อย่างน้อยเรนก็ไม่เกลียดมินแล้ว
-
แบบนี้แปลว่า เรนยังรักอาร์มินอยู่ใช่มั้ย
-
Armin
เรน
-
Armin
มินซื้อข้าวมาด้วย
-
Armin
กินไหม
-
Arain
..
-
เรนมองอาหารที่วางบนโต๊ะด้วยรอยยิ้ม อาร์มินนี่รู้ดีจริงๆนะว่าเอเรนชอบกินอะไร การกระทำที่น่ารักแบบนี้ทำไมอาร์มินไม่ทำมันตั้งแต่แรกนะ
-
Arain
ขอบใจนะ
-
Arain
มินกินเหอะ
-
Arain
เรนไม่ค่อยหิว
-
Armin
งั้นเรนค่อยกินตอนหิวก็ได้
-
Armin
เดี๋ยวมินเก็บไว้ให้
-
Arain
อื้ม
-
พูดเสร็จอาร์มินก็ลุกขึ้นไปหยิบอาหารในมือเก็บไว้ในตู้ให้เรียบร้อย
-
Armin
เรนไปอยู่กับมินมั้ย
-
Arain
..
-
Armin
ที่บ้านมินมีทุกอย่างเลยนะ
-
Armin
มีกับข้าวอร่อยๆ
-
Armin
มีหนังโดเรม่อนครบทุกภาค
-
Armin
แอร์ก็เย็น
-
Armin
บรรยากาศก็ดี
-
Arain
มิน..
-
Armin
มีคนคอยซักเสื้อผ้าให้ด้วย
-
Armin
มีน้ำอุ่นให้แช่
-
Armin
มีบ้านสวน
-
Armin
มีเค้ก
-
Armin
มีอาหารอร่อยๆมาเสิร์ฟทุกวัน
-
Armin
ถ้าเรนกลัวเหงานะ
-
Armin
มินจะอยู่ด้วยทั้งวันแน่นอน
-
Arain
เรนท้อง
-
Armin
..
-
Arain
ท้องกับพี่แดน
-
Arain
เรนเลิกกับพี่แดนเพราะเรนไม่อยากให้พี่แดนคิดมาก
-
Arain
เพราะพี่แดนทำงานอยู่
-
Arain
อีกอย่าง
-
Arain
เรนยังไม่อยากมีลูก
-
Armin
เรน..
-
Arain
เรนไม่เอาออกหรอก
-
Arain
เรนจะดูแลเอง
-
Arain
ละเรนก็จะไปบอกพี่แดนเหมือนกัน
-
Arain
มินไม่ต้องพยายามเพื่อเรนแล้ว
-
Arain
เรนขอโทษที่เรนทำแบบนี้
-
Arain
แต่เรนท้องกับพี่แดนแล้ว
-
Armin
เรน
-
Armin
ไม่เป็นไร
-
Armin
เดี๋ยวมินเป็นพ่อของลูกให้เอง
-
Armin
เรนมาอยู่กับเรนนะ
-
Armin
มินจะดูแลเรนกับลูกให้ดี
-
Armin
นะเรน
-
อาร์มินเริ่มมีความหวังอีกครั้ง ร่างสูงนั่งข้างเตียงนุ่มข้างกายเอเรนกอบกุมมือนิ่มไปกุมไว้พร้อมกลับคำมั่นสัญญาที่บอกเอเรนไว้
-
เอเรนยิ้มเป็นเส้นตรงพยายามกลั้นน้ำเสียงของความอ่อนแอไว้ เอเรนภูมิใจมากๆที่ลูกของเธอมีพ่อที่น่ารักแบบนี้ พ่อที่รักเอเรนและลูกในท้องแบบไม่มีข้อแม้ และแน่นอนว่าเอเรนก็รักเช่นกัน
-
แต่อาร์มินมีครอบครัวแล้ว
-
Arain
อาร์มิน..
-
Arain
ลูกในท้องไม่ใช่ลูกของมินนะ
-
Arain
มินจะรับไปเลี้ยงทำไม..
-
Arain
ฮรึก..
-
Arain
มินไม่เข้าใจหรอ..
-
Arain
ว่าเรนไม่ใช่ของมินแล้ว.. อึก
-
Armin
เรนแต่ว่า-
-
line! line!
-
ไม่ทันให้อาร์มินพูดจบประโยค เสียงแจ้งเตือนของโปรแกรมในมือถือก็เข้ามาทำลายบรรยากาศ จะว่าเป็นตัวช่วยก็ถูก เพราะถ้ายังคุยต่อมีหวังเอเรนต้องใจอ่อนยอมบอกมินทุกอย่างแน่ๆ
-
Arain
แป๊ปนะมิน
-
Armin
อื้มม
-
. .
-
Bass
-
Bass
เจ๊
-
Bass
จะเข้าไปหานะ
-
Bass
เอาไรมั้ย
-
Bass
มีขนมมาฝากด้วย
-
Arain
ตอนนี้หรอ
-
Bass
ใช่
-
Bass
อยู่หน้าหอละเนี่ย
-
Arain
ขึ้นบันไดมานะ
-
Bass
บ้าหรอ
-
Bass
ห้องเจ๊อยู่ชั้น 5
-
Arain
ลิฟต์มันเสีย
-
Arain
ขึ้นบันไดมา
-
Bass
อ่าวหรอ
-
Bass
ผมยังเห็นมีคนใช้อยู่เลย
-
Arain
งั้นก็เดินบันไดมาเถอะ
-
Arain
ถ้าไม่ทำเราจะหงุดหงิด
-
Arain
ตามใจเรนหน่อยได้มั้ย
-
Arain
เรนเครียด
-
Bass
โอเค
-
Bass
ขึ้นบันไดก็ได้
-
Bass
อะไรของเจ๊วะ
-
. .
-
End Chat
-
Arain
มิน
-
Arain
กลับไปก่อนนะ
-
Arain
เพื่อนเรนจะมาแล้ว
-
Armin
ใครอะ
-
Arain
บาส
-
Armin
อ๋อ
-
Armin
ไม่เห็นเป็นไรเลย
-
Armin
บอกว่ามินมาเยี่ยมก็ได้
-
Arain
ไม่ได้มิน
-
Arain
บาสรู้เรื่องเราสองคนแล้ว
-
Arain
บาสรู้เรื่องวันนั้นแล้ว
-
Armin
..
-
Arain
ไปเถอะนะ
-
Arain
เรนขอ
-
Arain
เรนไม่อยากให้ทะเลาะกัน
-
Armin
อื้ม
-
Armin
งั้นเราไปละนะ
-
Arain
อื้ม
-
อาร์มินปล่อยมือที่กุมไว้นำไปวางที่หน้าตักของเจ้าของมือเบาๆ ก่อนจะหยัดตัวลุกขึ้นและไม่ลืมที่จะบอกลาคนบนเตียงที่นั่งตาซึมอยู่
-
Armin
เรน..
-
Arain
..
-
Armin
ขอจูบลาได้มั้ย..
-
Arain
..
-
ไม่มีคำตอบจากอีกคน แต่การกระทำเป็นตัวบ่งบอกว่าเอเรนอนุญาต ทันทีที่เอเรนรับตาลงพร้อมกับของเหลวไสที่ไหลอาบแก้ม รอยยิ้มก็ยกขึ้นอยากดีใจ
-
ร่างสูงค่อยๆก้มลงจนสันจมูกรูปสวยเริ่มคลอเคลียกับใบหน้าหวาน อาร์มินสูดดมความหวานบนแก้มนิ่มกดดมมันจนกลิ่นมันติดตัว
-
ลมหายใจถ่ายรดแก้มของเอเรนต่างทำให้ทั้งสองสัมผัสถึงหยดน้ำสีขาวบนแก้มของกันและกัน รับรู้ได้ถึงความอบอุ่นเมื่อริมฝีปากทั้งสองสัมผัสกัน
-
คนตัวเล็กเผยปากเล็กน้อยยอมให้ลิ้นร้อนเข้ามาโกยเอาความหวาน ปากหนาเม้มดูดริมฝีปากชมพูอย่างอ่อนโยน มือหนาประคองแก้มใสไว้เพื่อปรับองศาจูบอย่างเหมาะสม
-
ลิ้นร้อนทั้งสองเกี่ยวตวัดกันจนเกิดเสียงน่าอายเล็ดลอดออกมาจากลำคอคนด้านล่าง ในที่สุดอาร์มินก็ถอนรสจูบนี่ออก ไม่ลืมที่จะมองใบหน้าแดงระเรื่อนั้นอีกครั้ง
-
เอเรนเม้มปากยิ้มให้บ่งบอกว่าเอเรนโอเคทุกอย่าง ตามด้วยมือแกร่งที่ค่อยๆปาดน้ำตาบนขอบดวงตาสีสวยนั้นให้ ก่อนที่อาร์มินจะโน้มหน้าแนบริมฝีปากอีกครั้งและกดมันค้างไว้โดยที่ไม่มีการลุกล้ำแต่อย่างใด
-
อาร์มินถอนรอยจูบนั้นออก พร้อมกับยิ้มให้คนตัวเล็ก ถ้าเราสองคนคบกัน เข้าใจกันเร็วมากกว่านี้ มันก็คงจะดีไม่น้อย อาร์มินคิดในใจตลอดที่ผ่านมา
-
Armin
ดูแลตัวเองด้วยนะเรน
-
Armin
รู้มั้ยว่ามินรักเรนมากนะ
-
Armin
และก็เรื่องที่บอกว่าไม่ให้มิน พยายามเพื่อเรนน่ะ
-
Armin
มินไม่ทำตามหรอก
-
Armin
เพราะเรนคือเหตุผลเดียวที่มิน อยากจะเป็นคนที่ดีขึ้น
-
Arain
..
-
Armin
ขอโทษสำหรับทุกอย่างนะเรน
-
Armin
ดูแลลูกของเรนกับไอ้แดนดีๆนะ
-
Arain
ฮรึก.. อึก
-
Armin
เดี๋ยวมินจะมาเยี่ยมบ่อยๆ
-
Armin
ลูกของเรนกับมันต้องน่ารักแน่ๆ
-
Armin
ไปละนะเรน
-
Armin
เจ้าตัวเล็กด้วยนะ
-
อาร์มินลูบบนท้องน้อยๆของเอเรนที่มีก้อนเนื้อน้อยๆอยู่ ยิ่งเห็นมันก็ยิ่งทำให้เอเรนใจสั่น คนตัวเล็กยิ้มอย่างมีความสุขแต่กลับร้องไห้จนตัวโยก
-
มือน้อยยกขึ้นมาปิดปากไว้พร้อมกับก้มหน้ามองพื้นไม่กล้าที่มองภาพตอนที่อาร์มินจากไป "ไปก่อนนะเรน" คำพูดสุดท้ายก่อยจะสัมผัสได้ถึงมือหนาที่ยื่นมาลูบผมกลุ่มเอเรน
-
อาร์มินค่อยๆก้าวไปทางประตูเรื่อยๆ และก่อนจะจากไปเขาก็ไม่ลืมที่จะหันมามองคนตัวเล็กที่ร้องจนตัวสั่น ปิดปาดกลั้นเสียงคร่ำคราวพร้อมกับก้มหน้ามองพื้นอยู่
-
ไม่เป็นไรอาร์มิน อย่างน้อยก็ได้ลากันแล้ว อาร์มินเดินออกไปให้พ้นประตูและปิดมันลง และขณะนั้นเองเอเรนถึงเงยหน้าขึ้น แต่กลับมองเห็นแค่ประตูบานใหญ่สีขาวเพียงเท่านั้น
-
. .
-
. .
-
Bass
เจ๊!!!
-
เสียงแตกตื่นของเพื่อนหนุ่มเอ่ยอยากตกใจเมื่อเห็นเอเรนร้องไห้ตัวโยกอยู่บนปลายเตียง บาสรีบทิ้งข้าวของทุกอย่างละเดินตรงมาที่เอเรน
-
Bass
เป็นไรเจ๊!!!
-
Bass
ใครทำอะไรเจ๊!!
-
Bass
เกิดไรขึ้น!!
-
Arain
บาส..
-
Arain
เรนทำถูกแล้วใช่มั้ย..
-
Bass
ห้ะ..
-
Arain
เรนบอกมินไปแล้ว..
-
Bass
เรน..
-
Bass
มินมันมาหาหรอ
-
สีหน้าของบาสจากตื่นตระหนกเปลี่ยนเป็นเศร้าหมองลงทันที ไม่ได้โมโหเพียงแค่กังวลกลัวว่าอาร์มินจะพูดอะไรทำให้เรนคิดมากอีก
-
Arain
อื้ม..
-
Arain
เรนบอกมิน..
-
Arain
ว่าพ่อของลูกคือพี่แดน..
-
Bass
เรน
-
Bass
ทำไมบอกแบบนั้น
-
Arain
มินมีครอบครัวแล้วนะบาส
-
Arain
มินยังป่วยด้วย
-
Arain
เรนไม่อยากให้มินมาลำบาก
-
Bass
ละเรนล่ะ
-
Bass
จะทำยังไง
-
Arain
..
-
Bass
จะบอกพี่แดนยังไง
-
Bass
จะบอกเหมือนกับอาร์มินมั้ย
-
Arain
ไม่..
-
Arain
เรนจะบอกความจริงกับพี่แดน..
-
Bass
เรน
-
Bass
แล้วพ่อของลูกล่ะ
-
Arain
พอเรนบอกความจริงไปแล้ว..
-
Arain
ต่อให้พี่แดนรับได้หรือป่าว..
-
Arain
เรนก็จะไป..
-
Arain
เรนเลือกแล้ว..
-
Arain
เรนไม่อยากทำให้ใครมาวุ่นวายแล้ว..
-
Bass
เรนจะไปไหน
-
Arain
เรนไปจะไปอยู่กับญาติ
-
Arain
เรนเชื่อว่าเขาจะเข้าใจ
-
Bass
เรน..
-
Bass
มาอยู่กับบาสมั้ย..
-
Arain
ไม่ได้บาส..
-
Arain
ถ้าเรนยังอยู่ที่ไทยมินหาเรนเจอแน่นอนเลย..
-
Bass
จะเอาแบบนี้จริงๆใช่มั้ย..
-
Arain
อื้ม
-
Arain
พรุ่งนี้พาเรนไปบอกพี่แดนทีนะ
-
Bass
อืม
-
. .
-
. .
-
. .
-
. .
-
07:06
-
@หอพัก (แดน)
-
ก๊อก ก๊อก
-
"ใครคับ"
-
เสียงของชายหนุ่มดังออกมาจากด้านในห้อง เรนคุ้นเคยกับเสียงนี้ดี เป็นเสียงที่คุ้นเคย
-
Arain
เรนเอง
-
เรนยืนมองประตูท่ามกลางความเงียบพร้อมกับไอริสที่ยืนจับไหล่ให้กำลังใจอยู่ข้างๆ และด้านล่างของห้องพักก็ยังมีบาสที่ยืนนั่งรอในรถอยู่
-
Dan
เร..น..
-
เสียงสั่นเครือของพี่แดนทำเรนใจหวิว น้ำเสียงที่คุ้นเคยใบหน้าที่ชื่นชอบตอนนี้กลับเต็มไปด้วยคราบน้ำตาอาบแก้มที่คนทำคือเอเรนเอง
-
Arain
เรนขอเข้าไปข้างในนะ
-
Arain
ริสรอได้มั้ย
-
Iris
อื้ม
-
Iris
เข้าไปเหอะ
-
ไอริสยิ้มให้พร้อมกับดันตัวเอเรนให้เข้าใจ ไอริสก็พอจะรู้ว่าสองคนนี้รักกันขนาดไหน แต่สายตาเอเรนที่มองพี่แดนก็ดูเปลี่ยนไปไม่น้อยหลังจากที่คุยกับอาร์มินมา
-
แน่นอนว่าเอเรนรักพี่แดนมากๆ รักจนอยากแต่งงานอยากมีชีวิตคู่ด้วย แต่ก็ยังไม่สู้คนในใจของเอเรนไม่ได้ ต่อให้เอเรนฝังมันไว้ให้ลึกขนาดนั้น คนในหลุมก็กลับชัดเจนมากขึ้น
-
. .
-
. .
-
Dan
เรนไปไหนมา
-
Dan
รู้มั้ยว่าพี่คิดถึง
-
Arain
..
-
Dan
เรนสบายดีใช่มั้ย
-
Arain
ค่ะ..
-
Arain
สบายดี..
-
Dan
เรน
-
Dan
บอกพี่ได้มั้ย
-
Dan
ว่าวันนั้นเป็นอะไร
-
Arain
พี่แดน
-
Arain
เรนขอโทษนะ
-
Dan
ขอโทษทำไม
-
Dan
เรนไม่ผิด
-
Arain
เรนผิด
-
Arain
เรนผิดเต็มๆเลย
-
Dan
..
-
Dan
พี่ไม่เข้าใจ
-
Arain
พี่แดน
-
Arain
พี่ยังอยากให้เรนเป็นชีวิตคู่ของพี่มั้ย
-
Dan
อยากสิ
-
Dan
พี่อยากให้เรนเป็นเจ้าสาวของพี่
-
Dan
พี่เก็บตังค์ได้เยอะละนะ
-
Dan
เยอะจนจะแต่งได้แล้ว
-
Dan
รอแค่เจ้าสาวนี่แหละ
-
คนพี่จับมือของเอเรนไว้พร้อมกับสายตาที่มีหวังว่าเอเรนจะกลับมาครั้งนี้เพื่อใช้ชีวิตคู่ด้วย
-
แต่ไม่ทันไรเอเรนก็คลายมือที่กุมไว้ออก พร้อมกับยกมาเช็ดน้ำตาอย่างกลั้นใจ คนตัวเล็กกอบโกยเอาอากาศพยายามสารภาพความจริงออกไป
-
ทำไมตอนโกหกอาร์มิน เอเรนก็รู้สึกปวดใจแต่กลับกล้าที่จะบอกเรื่องไม่จริงออกไป แต่กลับพี่แดนมันเหมือนกับว่าเอเรนไปพังทลายทุกๆอย่างของพี่แดน
-
เขาตั้งใจให้ทุกอย่างในอนาคตมีเอเรน แต่เอเรนพลาดไปแล้ว และความรู้สึกที่จะรักแดนอย่างบริสุทธิ์ใจมันก็ไม่หลงเหลือแล้ว
-
Arain
พี่แดน
-
Arain
เรนท้อง
-
Dan
ห้ะ
-
Dan
จริงหรอ
-
Dan
เรนคิดมากเพราะเรื่องนี้หรอ
-
Arain
เรนท้องกับมิน
-
Arain
ไม่ใช่พี่
-
Dan
..
-
เอเรนเงยหน้าขึ้นมาสบตาก็พบกับความผิดหวังที่แสดงออกมาผ่านสายตาคู่นั้น คนตัวเล็กก้มหน้ามือท้องตัวเองพร้อมกับน้ำตาคู่นั้น
-
ถ้าร้องบ่อยขนาดนี้ลูกในท้องต้องแย่แน่ๆ ว่าแล้วเอเรนก็กลั้นใจเฮือกสุดท้ายกลั้นน้ำตาเอาไว้ และรวบรวมความกล้าทุกอย่างไว้
-
Arain
เรนขอโทษนะ
-
Arain
เรนรู้สึกไม่เหมือนเดิม
-
Arain
และเรนก็ขอโทษ
-
Arain
เพราะวันนี้เรนไม่ตั้งใจจะมาเอาคำตอบพี่เลย
-
Arain
เรนเห็นแก่ตัวเนาะ..
-
Arain
5555
-
Arain
ฮรึก..
-
Arain
เรนหมายความว่า..
-
Arain
แต่ให้พี่พูดอะไร
-
Arain
เรนก็จะไป
-
Dan
..
-
Arain
โชคดีนะพี่แดน
-
Arain
เรนเชื่อว่าพี่แดนเจอคนที่ดีกว่าเรนแน่ๆ
-
Dan
เรน..
-
Arain
เรนรักพี่แดนนะ
-
Arain
แต่เรน..
-
Arain
เรนไม่ได้รักแบบเดิม..
-
Arain
เรนขอโทษที่ซื่อสัตย์กับพี่ไม่ได้
-
Arain
พี่ปล่อยให้เรนเป็นแบบนี้เถอะ
-
Arain
เรนไม่สามารถกลับไปรักพี่ได้
-
Arain
เรนก็ควรเดินออกมาแบบนี้
-
Arain
ละก็เจ็บไปด้วย
-
Dan
เรน..
-
Dan
และมินรู้มั้ย
-
เอเรนส่ายหน้าเป็นคำตอบแทน
-
Dan
งั้น..
-
Arain
เรนบอกแล้วไง
-
Arain
ว่าต่อให้พี่ตอบอะไร
-
Arain
เรนก็จะไป
-
Dan
..
-
Arain
ละขอร้องนะพี่แดน
-
Arain
พี่แดนอย่าบอกมินเรื่องนี้นะ
-
Dan
วันนั้นหรอเรน
-
Dan
ใช่วันที่เรนบอกเลิกพี่รึป่าว
-
Dan
วันที่เรนหายไปใช่มั้ย
-
Arain
อื้ม..
-
Arain
เรนขอโทษ..
-
Arain
เรนขอโทษจริงๆ..
-
Arain
พี่โกรธเรนก็ได้..
-
Arain
แต่พี่อย่าทำอะไรมินเลยนะ
-
Arain
เรนขอ.. ฮรึก..
-
Dan
ระ.. เรน..!
-
คนเป็นพี่รีบก้มตัวลงไปประคองตัวของคนรักทันทีที่เห็นว่าเอเรนจะทิ้งตัวลงไปกราบเท้าเขา แค่การกระทำของเอเรนมันก็บอกชักเจนแล้วว่าเอเรนรักใคร
-
เขาสู้คนในใจไม่ได้จริงๆสินะ
-
Arain
อย่าเกลียดมินนะ..
-
Arain
เรนขอโทษที่ทำแบบนี้..
-
Arain
เรนขอโทษ..
-
Dan
พอแล้วๆ..
-
Dan
พอแล้วเรน..ฮรึก
-
แดนก้มลงไปมองคนที่ตนรักที่กำลังนั่งลงพนมมือขอความเห็นใจให้อีกคน แค่เห็นซีกซ้ายของเขามันก็แทบจะแหลกออกเป็นเสี่ยงๆ
-
คนพี่จับมือที่พนมไหว้เขาไว้พยายามบอกว่าไม่เป็นไร ทั้งๆที่ในใจอยากจะฆ่าไอ้คนชื่ออาร์มินแทบแย่ แต่พอเห็นสีหน้าของเอเรนแล้วมันหยุดความนั้นทุกอย่าง
-
Arain
พี่.. เรนขอโทษ..
-
เรนสะอื้นหนักเมื่อคนโตกว่าโน้มตัวเข้ามาสวมกอดเอเรน และคนน้องก็สวมกอดกลับ ทั้งคู่ต่างร้องไห้อย่างหนัก อีกคนก็อยากจะรั้งไว้แต่ก็รู้ดีว่าใจมันไม่ได้เป็นของเขา
-
ส่วนอีกคนก็รู้สึกผิดที่รักเขาไม่ได้ พยายามคิดทบทวนมาตลอดที่หายไปแต่มันก็ไม่เหมือนเดิม ถึงจะยอมรับเรื่องที่ผ่านมาและเริ่มใหม่กับคนนี้ แต่ใจมันก็ไม่ใช่ใจดวงเดิมแล้ว
-
Arain
เรนไปละนะ..
-
Arain
พี่ดูแลตัวเองด้วยนะ
-
Arain
เรนขอโทษจริงๆนะ
-
Dan
ไม่เป็นไรเรน
-
Dan
อาจะนานหน่อย
-
Dan
แต่พี่จะโอเค
-
Arain
..
-
Dan
จะไม่บอกมินจริงๆใช่มั้ย
-
Arain
อื้ม..
-
Dan
ละเรนจะไปไหน
-
Arain
ไปอยู่กับญาติค่ะ..
-
Arain
เรนสบายดีแน่นอน
-
Arain
พี่แดนไม่ต้องห่วงนะ
-
Dan
เป็นยังไงก็ทักมาบอกพี่หน่อยนะ
-
Arain
ค่ะ..
-
Arain
ไปละนะ..
-
Dan
อื้ม..
-
Dan
เดี๋ยวพี่ไปส่ง
-
. .
-
. .
-
. .
-
. .
-
. .
-
. .
-
3 year later
-
12:24
-
Deen
-
Armin
ขอบคุณคุณหมอมากนะคับ
-
Armin
สำหรับเรื่องที่รักษาผม
-
Deen
คับ
-
Deen
คุณอาร์มินดูเปลี่ยนไปมาก
-
Deen
แบบนี้ก็ดีแล้วคับ
-
Armin
คับ
-
Deen
แต่คุณอาร์มินก็ยังมีอาการเหม่อลอยอยู่บ้างนะคับ
-
Deen
น่าจะรักษายาวเลย
-
Armin
แค่คิดถึงเขาน่ะคับ
-
Armin
ไม่มีอะไรหรอก
-
Deen
คับ
-
Deen
และน้องหมาที่ให้เลี้ยงเป็นไงบ้างคับ
-
Armin
โตขึ้นมากเลยคับ
-
Armin
กลับมาไทยทั้งทีผมนึกว่ามันจะจำผมไม่ได้แล้ว
-
Deen
5555 สุนัขจะจำกลิ่นของเจ้าของมันคับ
-
Deen
ถ้าผูกพันธ์มากๆเปลี่ยนไปขนาดไหนก็จำได้คับ
-
Armin
คับ
-
Armin
แล้วถ้าผมเจอเรนผมจะยังจำได้มั้ย
-
Armin
ไม่สิ
-
Armin
เรนจะจำผมได้มั้ย5555
-
Deen
จำได้สิคับ
-
Deen
คุณอาร์มินไม่ได้เปลี่ยนไปเลย
-
Deen
ยังเหมือนเดิมทุกอย่าง
-
Armin
แบบนั้นก็ดีคับ
-
Armin
ถ้าได้เจอกันก็ดี
-
Deen
คับ
-
Armin
ขอบคุณคุณหมอมากนะคับ
-
Armin
ที่ช่วยเรียกสติผม
-
Armin
ถ้าไม่มีคุณหมอผมก็คงจัดการเรื่องนี้ไม่ได้
-
Armin
ไม่งั้นผมคงได้ใช้ชีวิตอยู่กับคนที่ไม่ได้รักไปตลอด
-
Armin
ขอบคุณจริงๆคับ
-
Deen
หมอแค่แนะนำคับ
-
Deen
คุณอาร์มินต่างหากที่ลงมือทำ
-
Deen
คุณเก่งมากๆ
-
Deen
ขอบคุณตัวเองด้วยสิคับ
-
Deen
พอย้อนกลับไปมองแล้ว
-
Deen
คุณโตขึ้นมากเลยนะคับ
-
Armin
คับ
-
Armin
ขอบคุณคับ
-
Armin
ไว้คุยกันใหม่นะคุณหมอ
-
Deen
คับ
-
Deen
ยินดีคับ
-
. .
-
Ice
-
Ice
บ่ายสองมีนัดคุยกับลูกค้านะคับ
-
Armin
นายคุยไม่ได้หรอ
-
Ice
คุณลูกค้าบอกว่าต้องคุณอาร์มินคับ
-
Ice
เพราะที่ดินที่ลุกค้าสนใจคือบ้านของคุณเอเรน ที่คุณอาร์มินดูแลอยู่
-
Armin
อ่า
-
Armin
โอเคคับ
-
Armin
เตรียมเอกสารที่ดินให้ผมด้วย
-
Ice
จะขายหรอคับ
-
Armin
คับ
-
Armin
เอาไว้ก็ไม่มีประโยชน์อะไร
-
Armin
ผมสร้างไว้ให้เอเรน
-
Armin
แต่เจ้าตัวไม่อยู่
-
Armin
ให้คนอื่นดีแล้วคับ
-
Ice
โอเคคับ
-
Ice
เดี๋ยวผมเตรียมเอกสารไว้ให้
-
Ice
คุณอาร์มินหิวไหมคับ
-
Ice
เดี๋ยวผมซื้อของเข้าไปให้เลย
-
Armin
เอาอาหารตามสั่ง
-
Armin
อะไรก็ได้
-
Ice
เคคับ
-
Ice
รอซักพักนะคับ
-
Armin
ไม่ต้องรีบ
-
Armin
ไม่ได้หิวมาก
-
Ice
คับ
-
. .
-
. .
-
Deen
-
Deen
อยู่ไหนคับ
-
Arain
พาไอรินมากินข้าวอะ
-
Arain
พี่ดีนอะ
-
Arain
ไหนบอกจะมารับเรน
-
Deen
พี่ทำงานอยู่คับ
-
Deen
กลับห้องเองได้มั้ย
-
Deen
จำบ้านได้รึป่าว
-
Arain
ได้ๆ
-
Arain
ไม่ได้ความจำสั้นซะหน่อย
-
Deen
ไปอยู่ที่อื่นมา 3 ปีจำไม่ได้ก็ไม่แปลกหรอก
-
Arain
จำได้ๆ
-
Deen
รู้มั้ยจู่ๆก็หายไปมีคนคิดถึงเราเยอะเลย
-
Arain
รู้สิ
-
Deen
รวมถึงอาร์มินด้วยนะ
-
Arain
55555
-
Arain
ด้วยเรนขอไปทำธุระหน่อยนะ
-
Deen
ที่ไหนคับ
-
Deen
บอกแม่พี่ยัง
-
Arain
บอกแล้ว
-
Arain
เอาน้องไอรินไปด้วย
-
Deen
เคคับ
-
Deen
คุณแม่อย่าซนจนลืมดูแลตัวเองนะ
-
Arain
น้องไอรินต่างหากที่ซน
-
Deen
55555
-
Deen
คับ
-
Read
-
Arain
พี่ดีน
-
Deen
ว่าไง
-
Arain
ขอบคุณนะ
-
Deen
เรื่อง?
-
Arain
ก็วันที่เรนร้องไห้บอกว่าท้องอะ ที่ดีนไม่ตกใจ แถมยังดูแลเรนกับลูกอีก
-
Arain
เป็นคนพาไปหาหมอ ฝากครรภ์ ทุกอย่าง
-
Arain
เอาจริง ภาพในหัวของเรนมีแค่พี่ดีนนี่แหละที่เป็นญาติหนึ่งเดียวที่เรนนึกถึง
-
Arain
เรนทำพี่กับแม่พี่หัวหมุนมาตลอดเลย
-
Arain
เรนขอโทษละก็ขอบคุณนะ ที่ไม่บอกใคร
-
Deen
เปลี่ยนคำขอบคุณมาเป็นค่าอาหารจะดีมาก
-
Arain
เห็นแก่กินอะ
-
Deen
55555
-
Deen
มัวแต่แชท
-
Deen
ไอรินล่ะ
-
Arain
อ่าว
-
Arain
พี่ดีร
-
Arain
ไอรินหาส
-
Deen
เห้ย
-
Deen
อีกแล้วนะเรน
-
Arain
ทำไงดี
-
Deen
ไปแจ้งประชาสัมพันธ์สิ
-
Deen
เรน
-
Deen
ทำไมสะเพร่าแบบนี้
-
Arain
ขอโทษๆ
-
Arain
เรนจะทำยังไดี
-
Arain
เป็นห่วงไอริย
-
Deen
โทรมา
-
Deen
เดี๋ยวคิดมากอีก
-
Arain
พี่กดมาสิ
-
Deen calling..
-
. .
-
. .
-
. .
-
. .
-
@ร้านอาหาร
-
Ice
ขอโทษนะคับ
-
Ice
พอดีคิวมันเยอะ
-
Ice
ผมไม่อยากให้คุณอาร์มินรอ
-
Ice
เลยพามาที่ร้านนี้
-
Armin
ไม่เป็นไร
-
Armin
เปลี่ยนบรรยากาศ
-
Ice
เข้าร้านกันเถอะคับ
-
Armin
อืม
-
Ice
คุณอาร์มินระวังคับ!!!
-
Armin
!!?!?
-
อาร์มินหยุดชะงักเมื่อรู้สึกถึงแรงหน่วงๆตรงต้นขาที่ทำให้เขาก้าวขาเข้าไปในร้านไม่ได้ ยิ่งเขาหิวตอนนี้ยิ่งทำให้อาร์มินหัวเสียมากขึ้น แต่พอก้มไปมองแล้วก็ต้องหยุดความคิดนั้นลงไป
-
น่ารัก เหมือนเอเรนเลย
-
Irin
ป๊ะป๋า~~
-
Ice
?
-
Armin
?
-
Armin
พี่ไม่ใช่ป๊ะป๋านี่นะคับ
-
Irin
ใช่ๆ
-
Armin
ชื่อไรคับ
-
Irin
ไอยิน
-
Armin
ไอรินหรอ
-
Irin
อื้มๆ
-
Armin
5555
-
Armin
มากับคุณพ่อหรอ
-
Irin
หงึ
-
Irin
แม่ๆ
-
Irin
มาแม่
-
Armin
อ๋อ
-
Armin
มากับคุณแม่
-
Armin
คุณแม่อยู่ไหนคับ
-
Irin
..
-
Irin
ไม่ยู้
-
Armin
เดี๋ยวพี่พาไปที่ประชาสัมพันธ์นะ
-
Irin
ไปไหนนน
-
Armin
ไปหาแม่ไงคับ
-
Armin
ป้ะ
-
Armin
ไปกับพี่นะ
-
Irin
อุ้งๆ
-
Armin
ห้ะ
-
Irin
อุ้งงงง!!!
-
Ice
น่าจะบอกให้อุ้มนะคับ
-
Armin
อ๋อๆ
-
คนตัวสูงเกาหัวเป็นงง ก่อนจะช้อนแขนอุ้มเด็กตัวเล็กที่เกาะขาขึ้นมาไว้เป็นเอวหนา พอเห็นเด็กคนนี้เรียกเขาว่าพ่อแล้วก็อดคิดถึงอนาคตที่ตัวเขาเองจะมีลูกไม่ได้
-
Armin
เดี๋ยวนายจองที่ก่อนนะ
-
Armin
ขอไปส่งเด็กก่อน
-
Ice
คับ
-
Ice
คุณอาร์มินจะสั่งอาหารเลยมั้ย
-
Armin
เอาตามนายละกัน
-
Ice
เคคับ
-
. .
-
. .
-
Armin
ไอรินอายุเท่าไหร่แล้วคับ
-
Irin
จ๋อง
-
Irin
จ๋องขวบ
-
Armin
คับ
-
Irin
ป๊ะป๋า..
-
Armin
คับ
-
Armin
ว่าไง
-
Irin
มี๊
-
Armin
ห้ะ
-
Irin
มี๊!!
-
Irin
ตงนู้นๆ
-
อาร์มินหันหน้าตามทิศทางของนิ้วมือเด็กน้อยก็พบกับร่างของหญิงสาว ที่กูเหมือนจะเป็นแม่ของไอริน เพราะเธอคนนั้นกำลังเดินก้มหน้าก้มหลังเหมือนหาอะไรอยู่
-
ไม่รอช้าอาร์มินก็เดินเข้าไปหาเธอ เมื่อเด็กน้อยในอ้อมแขนดูมั่นใจว่าคนนี้คือมามี๊ที่เห็น
-
Armin
คุณคับ
-
อาร์มินสะกิดไหล่บางเบาๆให้รู้สึกเมื่อเห็นว่าเธอเอาแต่หันหลังหาอะไรให้วุ่น
-
Arain
คะ?
-
Armin
..
-
Irin
มี๊~~
-
คนตัวสูงยืนนิ่งไม่สนใจถึงแรงขยับตรงอ้อมแขนที่ไอรินกำลังตะเกียกตะกายดิ้นออกจากอ้อมกอดเพื่อไปเอเรน แต่โชคดีที่เอเรนรับไปอุ้มไว้ทัน
-
Irin
มี๊~~
-
Irin
นี่ป๊ะป๋า~~
-
ไอรินที่ถูกอุ้มโดยเอเรนชี้มือไปทางอาร์มินที่ยืนตกใจอยู่ ส่วนเอเรนก็ไม่รู้เพียงแค่ยิ้มให้ ที่บอกว่าเขาเป็นป๊ะป๋านี่แปลว่าอะไร ไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองเลย
-
Armin
เรน..
-
Armin
เรนใช่มั้ย
-
Arain
..
-
Arain
อื้ม
-
Armin
อ๋อ..
-
Armin
ไอรินน่ารักดีนะ
-
Arain
รู้ชื่อแล้วหรอ
-
Armin
อื้ม
-
Armin
ไอรินบอกมินเอง
-
Arain
อ๋อ
-
Armin
แล้ว..
-
Armin
ไอ้แดนอะ
-
Arain
..
-
Arain
ติดธุระอะ
-
Armin
อ๋อ
-
Arain
เรนขอตัวก่อนนะ
-
Arain
พอดีมีธุระต่ออะ
-
Armin
อ๋อ.. อื้ม
-
Armin
โชคดีนะ
-
Arain
อื้ม
-
Arain
บ๊ายบายเพื่อนมี๊หน่อยค่ะน้องริน
-
Irin
บ๊ายบายป๊ะป๋า
-
Armin
555 คับ
-
คนตัวสูงยื่นมือไปลูบผมกลุ่มเด็กในอ้อมกอดของเอเรนอย่างอ่อนโยนก่อนจะส่งยิ้มให้ เช่นเดียวกับเรนที่แอบยิ้มเหมือนเห็นพ่อกำลังเล่นกับลูก แต่เสียดายที่มินไม่รู้
-
ถ้ารู้จะเป็นยังไงนะ
-
Armin
กลับดีๆนะเรน
-
Arain
อื้ม
-
อาร์มินบอกลาอีกรอบหลังจากที่เอเรนเดินอุ้มตัวเล็กไปไกลแล้ว และคนตัวเล็กยังหันหลังส่งยิ้มมาให้เขาก่อนจะเดินจากไป
-
. .
-
. .
-
. .
-
. .
-
15:12
-
@ร้านกาแฟ
-
ผู้หญิง
ขอโทษนะคะที่มาสาย
-
ผู้หญิง
พอดีต้องกล่อมลูกเข้านอนอะค่ะ
-
Armin
..
-
ผู้หญิง
อาร์มิน..
-
ผู้หญิง
มิน
-
ผู้หญิง
จะคุยเรื่องที่ดินไหมคะ
-
Armin
..
-
ตั้งแต่เที่ยงของวันนี้อาร์มินก็เหม่อลอยขึ้นมาแปลกๆ เพราะในหัาของเขาเอาแต่นึกถึงเอเรนผู้หญิงตัวกลมที่เจอเมื่อตอนเที่ยง รอยยิ้มนั้นมันยังทำให้เขาคิดถึงตลอด
-
หายไปไหนตั้งสามปีนะเรน
-
Arain
มิน!!
-
Armin
หะ..ห้ะ
-
Arain
จะคุยได้ยังอะ
-
Arain
เรนรอนานละนะ
-
Armin
..
-
Arain
..
-
Arain
อะไร
-
Arain
มองหน้าเรนทำไม
-
Armin
เรนหรอ
-
Arain
อืม
-
Armin
ไม่ใช่ภาพลวงตาหรอ
-
Armin
เรนจริงใช่มั้ย
-
Arain
..
-
Arain
ใช่สิ
-
Arain
เรนจะมาคุยเรื่องที่ดินอะ
-
Arain
เรนอยากได้บ้านหลังนั้น
-
Armin
เรนจริงๆดิ
-
Arain
ทำยังไงมินถึงจะเชื่ออะ
-
Armin
..
-
Arain
เรนคือคนเดียวกันที่มินเจอตอนเที่ยงนั่นแหละ
-
Armin
เรนหายไปไหนมาตั้งสามปี
-
Armin
ละสบายดีมั้ย
-
Arain
เรนไปอยู่กับญาติมา
-
Arain
เรนก็สบายดี
-
Arain
ทุกอย่างโอเค
-
Arain
มินล่ะ
-
Armin
โอเคเหมือนกัน
-
Armin
เรน..
-
Arain
?
-
Armin
มินหย่ากับเขาแล้วนะ
-
Arain
..
-
Armin
เรนภูมิใจมั้ย
-
Arain
อื้ม
-
Arain
เรนรู้แล้ว
-
Armin
รู้ได้ไงอะ
-
Arain
ก็เรนเป็นญาติกับพี่หมอของมินอะ
-
Armin
คุณดีนน่ะหรอ
-
Arain
ใช่
-
Arain
ระหว่างที่เรนหายไป
-
Arain
เรนก็ไปอยู่ที่บ้านเขาที่ต่างประเทศ
-
Arain
เรนเลยรู้เรื่องของมินไง
-
Armin
อ๋อ
-
Armin
ละไอ้แดนอะ
-
Armin
มันเป็นไงบ้าง
-
Armin
ไม่ได้อยู่ด้วยกันหรอ
-
Armin
ทำไมช่วงที่เรนหายไปมินยังเห็นมันอยู่
-
Arain
..
-
Armin
ขอโทษนะ
-
Armin
มินไม่ควรถามเลย
-
Arain
ไม่เป็นไร
-
Armin
เรื่องบ้านอะ
-
Armin
เรนไม่ต้องซื้อก็ได้
-
Armin
มินสร้างไว้ให้เรนอยู่แล้ว
-
Armin
เรนไม่ต้องเกรงใจ
-
Arain
ที่จริงเรนไม่ได้จะมาซื้อหรอก
-
Arain
แค่จะมาเซอร์ไพร์สมิน
-
Arain
แต่เรากันเจอกันเมื่อตอนเที่ยงก่อน
-
Armin
อ๋อ 5555
-
Arain
มินดูเปลี่ยนไปนะ
-
Armin
..
-
Arain
ดูดีขึ้น
-
Armin
เรนก็เหมือนกัน
-
Arain
จะบอกว่าเรนอ้วนขึ้นหรอ
-
Armin
ป่าว
-
Armin
แค่ดูมีน้ำมีนวลขึ้น
-
Armin
น่ารักดี
-
Arain
อ๋อออ
-
Arain
55555
-
Armin
..
-
Arain
..
-
Armin
เรน..
-
Arain
ว่า
-
Armin
น้องไอรินนี่..
-
Armin
ลูกของมินใช่มั้ย
-
Arain
..
-
Armin
เรารู้ความจริงแล้วนะเรน
-
Armin
ทำไมเรนไม่บอกมิน
-
Armin
บอกซักนิดก็ได้
-
Armin
เรนต้องอยู่คนเดียวตลอด
-
Armin
ไม่ลำบากหรอ
-
Arain
ไม่หรอก
-
Arain
พี่ดีนดูแลเรนดี
-
Arain
มินไม่ต้องห่วง
-
Arain
และมินก็ไม่ต้องรู้สึกผิดเรื่องน้องไอรินนะ
-
Arain
เรนตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้
-
Armin
เรน..
-
Armin
มินขอโทษ
-
Armin
ขอโทษที่ไม่ได้ตามหา
-
Armin
มินแค่ไม่คิดว่าจะเป็นลูกของมิน
-
Arain
ไม่เป็นไร
-
Arain
น้องไอรินรู้ว่าใครเป็นพ่อ
-
Armin
ที่ไอรินเรียกมินว่าป๊ะป๋านี่คือ..
-
Arain
อืม
-
Arain
เรนน่ะ
-
Arain
เล่าเรื่องของมินให้น้องไอรินฟัง
-
Arain
เอารูปให้ดูด้วย
-
Armin
ละเรนบอกไอรินว่าอะไร
-
Armin
ตอนที่ไอรินถามถึงมิน
-
Arain
ก็บอกว่ามินเป็นดารา
-
Arain
กำลังไปถ่ายงานอยู่
-
Arain
เดี๋ยวกลับมา
-
Armin
เรน
-
Armin
ลำบากมั้ยเนี่ย
-
Arain
บอกแล้วไง
-
Arain
ว่าเรนโอเค
-
Arain
เห็นพุงเรนมั้ย
-
Arain
ใหญ่ขนาดนี้แสดงว่าเรนกินเยอะ
-
Arain
เรนโอเคจริงๆ
-
Armin
เรนคับ..
-
Armin
ขอโอกาสได้มั้ย
-
Arain
..
-
Armin
ให้เราดูแลไอรินในฐานะพ่อ
-
Armin
ละดูแลเรนในฐานะสามีได้มั้ย
-
Arain
..
-
Armin
..
-
Armin
ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร
-
Armin
มินเข้าใจ
-
Arain
ไม่ฟังคำตอบก่อนหรอ
-
Armin
ฟังสิ
-
Arain
มินขอใหม่ได้มั้ย
-
Armin
ได้คับ
-
Armin
มินขอดูแลไอรินในฐานะคุณพ่อ
-
Armin
ละดูแลเรนในฐานะสามีที่ถูกต้องตามกฎหมายได้มั้ย
-
Arain
..
-
Armin
..
-
Arain
อืมม......
-
Armin
..
-
อย่าแกล้งสิเรน
-
Arain
งั้น..
-
Armin
..
-
Arain
ตกลงละกัน
-
Arain
แต่
-
Armin
คับ?
-
Arain
มินต้องไปขัดห้องน้ำแทนเรน
-
Arain
เปลี่ยนผ้าอ้อมของน้องไอริน
-
Arain
ห้ามปั๊มลูกกับเรนจนกว่าน้องไอรินจะอายุ 6 ปี
-
Armin
เรน
-
Armin
นานไป
-
Arain
งั้นก็ไม่ตกลง
-
Armin
คับ
-
Armin
ได้คับ
-
Arain
มินต้องนวดให้เรนด้วยถ้าเรนไม่สบาย
-
Arain
มินไปฝึกทำอาหารด้วยนะ
-
Armin
คับ
-
Arain
พาเรนไปช้อปปิ้งด้วย
-
Armin
คับ
-
Arain
ห้ามเที่ยวกลางคืนถ้าเรนไม่ อนุญาต
-
Armin
คับ
-
Arain
เรนไม่อนุญาตให้นอนเตียงเดียวกันจนกว่าน้องไอรินจะอายุ 4 ปี
-
Armin
เรน
-
Armin
3 ปีไม่ได้หรอ
-
Arain
ไม่ค่ะ
-
Armin
คับ
-
Arain
ห้ามนอกใจเรนด้วย
-
Armin
คับ
-
Armin
ไม่แน่นอน
-
Arain
ทำอีกเรนไม่ให้โอกาสละนะ
-
Armin
คับบบ
-
Arain
เรนต้องเช็คมือถือมินได้ด้วย
-
Armin
คับ
-
Arain
มินต้องโอนตังให้เรนทุกเดือน
-
Arain
กี่บาทค่อยว่ากัน
-
Armin
ได้คับ
-
Arain
เอาแค่นี้ไปก่อนนะ
-
Arain
แต่พรุ่งนี้ค่อยเพิ่ม
-
Armin
คับบบบบ
-
. .
-
. .
-
. .
-
. .
-
THE END
-
ไรท์เองง
ไรท์เขียนค้างมาตั้งแต่ปีที่แล้ว5555
-
ไรท์เองง
ตอนแรกจะจบแบบแซดเอน
-
ไรท์เองง
แบบทุกคนเจ็บหมด
-
ไรท์เองง
แต่สุดท้ายพี่แดนก็เจ็บคนเดียว
-
ไรท์เองง
สำหรับไรท์มันยังไม่ค่อยชัดเจนเท่าไหร่
-
ไรท์เองง
ไม่รู้ว่าจะสื่อออกหมดมั้ย ว่าทำไมเรนกลับมาหาอาร์มิน
-
ไรท์เองง
แต่ก็
-
ไรท์เองง
จบบริบูรณ์
-
ไรท์เองง
ที่จริงจะไม่แต่งต่อเพราะช่วงแรกของตอนต้องใช้อารมณ์ในการแต่งเยอะ และช่วงที่ผ่านมามรสุมโหมใส่หนักมาก
-
ไรท์เองง
ของคุณรีดเดอร์ที่เป็นกำลังใจให้ ขอบคุณที่รอ
-
ไรท์เองง
ขอโทษจริงๆ
-
ไรท์เองง
ไรท์อยากจะกราบแทบเท้าทุกคนเลย
-
ไรท์เองง
พอนึกขึ้นได้ว่าคนรอ พอเรียกตัวเองได้ก็โคตรรู้สึกผิด
-
ไรท์เองง
ขอยคุณรีดจริงๆนะ ที่ให้กำลังใจ
-
ไรท์เองง
รักคุณนะ
-
ไรท์เองง
💕💕💕💕
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น