บทที่13ผิดนี้ต้องโทษใคร
-
ห้องนอนตี๋ตี๋
-
เต้ลุกนั่งเอาหลังพิงผนังหัวเตียงนอน นั่งมองดูคนข้างๆที่หลับปุ๋ย เขาค่อยๆยื่นมือไปเกลี่ยไรผมที่ตกมาปกคลุมหน้าสวย
-
พี่เต้ ตินนท์
พี่ขอโทษนะครับ พี่ทำผิดต่อน้องอีกแล้ว
-
พี่เต้ ตินนท์
แต่ครั้งนี้ พี่จะรับผิดชอบสิ่งที่เกิดขึ้นเองครับ แม้ว่าน้องจะยอมหรือไม่ยอมก็ตามที
-
แล้วเขาก็ค่อยๆโน้มหน้าลงไปจูบหน้าฝากมน . . อยู่ๆตี๋ก็ขยับเอาศีรษะมานอนหนุนตักแล้วยื่น แขนมากอดเอวเต้ไว้ แล้วก็ละเมอพูดอะไรออกมา
-
น้องตี๋ นาวิน
คุณป๋าใจร้าย ทำไมคุณป๋าต้องพาสองแม่ลูกนั้นมาแย่งความรักจากตี๋และเฮียคิมด้วยครับ
-
น้องตี๋ นาวิน
ไหนสัญญากับตี๋ว่าจะไม่มีใครมาแทนที่คุณแม่ จะรักและซื่อสัตย์กับคุณแม่แค่คนเดียว
-
น้องตี๋ นาวิน
ฮือ! ฮือ! คุณป๋าผิดสัญญาที่ให้ไว้กับตี๋ต่อหน้าหลุมศพคุณแม่ คุณป๋าใจร้าย
-
น้องตี๋ นาวิน
ฮึก! ตี๋เกลียดพวกเขาสองคนแม่ลูก เขามีความสุขแต่ลูกคนนี้เจ็บเหลือเกิน ตั้งแต่พวกเขาเข้ามาคุณป๋าก็เปลี่ยนไป ไม่เคยสนใจตี๋เลย รู้บ้างไหมครับว่าเขาสองคนทำอะไรไว้กับลูกบ้าง
-
พี่เต้ ตินนท์
พี่กับแม่ขอโทษ แต่มันไม่จริงเลยนะครับตัวเล็ก คุณพ่อรักตัวเล็กมากนะครับ
-
ตี๋ลืมตาสะลึมสะลือมา ได้ยินเสียงคนตอบกลับมาแว่ว จึงพูดปฏิเสธตอบกลับไป
-
น้องตี๋ นาวิน
ไม่จริง! ป๋ารักเขามากกว่าตี๋ ขนาดตี๋ขอไปเรียนภาษาเพิ่มที่เมืองนอกสามเดือนป๋ายังไม่ให้ถ้าก็อตไม่มาขอให้ตี๋คงไม่ได้ไป
-
น้องตี๋ นาวิน
แต่กับพี่เต้ป๋ากับส่งเขาไปเรียน ป๋าเห็นลูกคนอื่นดีกว่าลูกตัวเอง
-
พี่เต้ ตินนท์
คุณหนูเข้าใจผิดนะครับ คุณลุงรักคุณหนูมาก
-
พี่เต้ ตินนท์
อย่าร้องไห้นะครับคนดีของพี่
-
ตี๋ยื่นนิ้วโป้งค่อยๆไปเช็ดหยดน้ำตาที่ไหลออกมาของคนในอ้อมกอด
-
น้องตี๋ นาวิน
คอยดูนะ ตี๋จะขัดขวางความสุขของสองแม่ลูกนั่น เหมือนที่เขาทำกับตี๋ จนกว่าพวกเขาจะออกจากบ้านเราไป
-
เต้ได้ยินแบบนั้น เขาก็ยิ้มออกมานึกถึงวีรกรรมแสบๆที่คอยปั่นป่วนเขาเมื่อหลายปีก่อนของคนข้างๆ
-
** *** **** 7 ปีก่อน . วันนั้นเต้พาเพื่อนมาทำรายงานส่งอาจารย์ที่บ้าน
-
เพ้นซ์(เพ็ญนี)
เต้ขานี่ก็ใกล้เที่ยงแล้วเราไปหาอะไรทานข้างนอกดีกว่านะคะ
-
พี่เตเต้
เอ่อ! เต้ให้แม่ครัวเตรียมอาหารไว้ให้แล้วครับ
-
พี่เตเต้
เพ้นซ์สะดวกทานที่นี่กับพวกเราหรือเปล่าครับ
-
พี่เตเต้
ถ้า...
-
เพ้นซ์(เพ็ญนี)
ทานสิค่ะ! เพ้นซ์ทานที่ไหนก็ได้ค่ะ
-
เพ้นซ์(เพ็ญนี)
เพ้นซ์เป็นคนง่ายๆ
-
พี่เตเต้
งั้นก็เชิญที่โต๊ะอาหารครับ
-
เพ้นซ์(เพ็ญนี)
ค่ะ!
-
แล้วเพ้นซ์ก็เดินคล้องแขนเต้ไปที่โต๊ะอาหาร โดยมีเพื่อนอีกสองคนเดินตามไปด้วย
-
. . โต๊ะอาหาร
-
ไอไอ
อาหารหน้ากินทุกอย่างเลยวะไอ้เต้
-
คุณอ๊อฟ
มีอะไรที่แกเห็นแล้วไม่อยากกินบ้างวะไอ้ไอ
-
คุณอ๊อฟ
ไอ้ตระกะ!
-
ไอไอ
หุบปากสุนัขของคุณมึงไปเลยไอ้อ๊อฟ
-
คุณอ๊อฟ
อ้าว! แบบนี้อยากมีเรื่องเหรอ ยัยไอค๊อกแค๊ก
-
ไอไอ
ไอ้!...
-
พี่เตเต้
พอเลยพวกมึงทะเลาะกันอยู่ได้ กินข้าวครับ
-
คุณอ๊อฟ
ครับคุณมึง
-
ไอไอ
เจ้าค่ะขุณหลวง
-
แล้วทั้งสี่ก็ลงมือทานอาหาร
-
เพ้นซ์(เพ็ญนี)
เต้ขา! นี่ค่ะ ผัดผักเปรี้ยวหวานที่เต้ชอบ
-
เพ็ญนีตักอาหารใส่จานให้เต้
-
พี่เตเต้
ขอบคุณครับ
-
ไอไอ
เพ็ญ!ตักให้เราบ้างสิ
-
เพ้นซ์(เพ็ญนี)
ไอมีมือก็ตักเองสิจ๊ะ
-
คุณอ๊อฟ
เอาแล้วไงมึง อยู่เฉยๆไม่ชอบ
-
ไอไอ
ยุ่ง!
-
เพ้นซ์(เพ็ญนี)
แล้วอีกอย่างนะไอ เราชื่อเพ้นซ์ ไม่ใช่เพ็ญ
-
เพ้นซ์(เพ็ญนี)
เรียกให้มันถูก
-
คุณอ๊อฟ
โดน!
-
ไอไอ
คุณมึงนะสิจะโดน
-
คุณอ๊อฟ
ขอโทษครับ
-
ไอไอ
อุ๊บ! ขอโทษนะเพ็ญ อุ๊ย! เพ้นซ์
-
ไอไอ
ที่เราเรียกชื่อเธอผิด
-
เพ้นซ์(เพ็ญนี)
ไม่เป็นไร แต่ต่อไปเรียกให้ถูกนะ
-
แล้วอยู่ๆเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น
-
น้องตี๋ตี๋
กระแดะ!
-
ตี๋พูดเปรยๆ แล้วเดินเข้าไปนั่งตักเต้ แล้วยื่นแขนไปคล้องคอเต้ไว้หลวมๆ
-
น้องตี๋ตี๋
พี่เต้ลงมาทานข้าวเที่ยงกับเพื่อนๆทำไมไม่บอกน้องล่ะครับ
-
พี่เตเต้
อือ!...
-
น้องตี๋ตี๋
ถ้าตี๋ไม่เดินลงมา คงนั่งรอพี่เต้เก้ออยู่ในห้องคนเดียว ไหนว่าจะขึ้นไปทานด้วยกันไงครับ
-
ทุกคนจึงหันไปมองเต้กับตี๋สลับกันไปมา
-
พี่เตเต้
พี่...
-
เต้ได้แต่อั้มอึ้ง พูดอะไรไม่ออก เขารู้สึกว่าตอนนี้หัวใจเต้นแรง แทบจะระเบิดออกมา
-
น้องตี๋ตี๋
อ้าว! ลืมทักทายพวกพี่ๆ
-
น้องตี๋ตี๋
สวัสดีครับพี่ๆทุกคน
-
คุณอ๊อฟ
ครับ! แต่ขนาดนี้ไม่ต้องทักพวกพี่แล้วก็ได้
-
ไอไอ
จริง อย่างที่ไอ้อ๊อฟว่านะน้องตี๋
-
แล้วตี๋ก็หันไปมองเต้สลับกับคนที่นั่งข้างๆ
-
น้องตี๋ตี๋
จะไม่แนะนำพี่สาวคนนี้ให้น้องรู้จักหน่อยเหรอครับพี่เต้
-
เพ้นซ์(เพ็ญนี)
พี่ชื่อเพ้นซ์จ๊ะ เป็น...
-
พี่เตเต้
เพ้นซ์เป็นเพื่อนพี่เองครับ
-
น้องตี๋ตี๋
อืม! ยินดีที่ได้รู้จักนะพี่เพ็ญ
-
อ๊อฟกับไอได้ยินแบบนั้นถึงกับหัวเราะออกมา ทำให้เพ็ญนีส่งสายตาไม่พอใจไปหาทั้งสองคน
-
น้องตี๋ตี๋
อุ๊ย! พี่เพ้นซ์ ขอโทษนะครับที่พูดไทยชัดไปนิดหนึ่ง
-
น้องตี๋ตี๋
ผมตี๋นะครับ เป็นที่รักของพี่เต้
-
ทุกคนถึงกับหันไปมองหน้าตี๋ แต่เขากลับไม่สนใจโน้มหน้าลงไปหอมแก้มเต้ แล้วลงจากตักไปยืนกอดคอเต้อยู่ด้านหลัง
-
น้องตี๋ตี๋
ตี๋ไม่กวนพวกพี่แล้วครับ ทานข้าวให้อร่อยนะครับ
-
แล้วหันไปหาเต้
-
น้องตี๋ตี๋
ทานข้าวอิ่มแล้วก็ขึ้นไปหาตี๋บนห้องนะครับพี่เต้
-
น้องตี๋ตี๋
ตี๋มีเซอร์ไพร์รอที่รักอยู่
-
น้องตี๋ตี๋
ไปเร็วๆนะครับ อย่าช้าล่ะ
-
น้องตี๋ตี๋
ตี๋ไปก่อนนะครับทุกคน บ๊าย!ครับ
-
แล้วตี๋ก็เดินออกจากห้องครัวไป . .
-
เต้ตื่นจากภวังค์ความคิด แต่เขารู้สึกเหมือนมีสายตาพิฆาตมองเขาอยู่ คนตัวโตรู้สึกเสียวสันหลังขึ้นมาทันที จึงค่อยๆหันไปมอง
-
พี่เต้ ตินนท์
ตื่นนานแล้วเหรอครับ
-
ไม่มีเสียงตอบรับ
-
พี่เต้ ตินนท์
เอ่อ! พี่ขอโทษกับทุกสิ่งที่ได้กระทำลงไปนะครับ พี่จะรับผิดชอบน้องเอง
-
น้องตี๋ นาวิน
หยุดพูด! ไอ้ทุเรศ ไอ้คนฉวยโอกาส
-
พี่เต้ ตินนท์
เอ่อ!...พี่
-
น้องตี๋ นาวิน
ออกไปจากห้องฉันเลยนะไอ้คนอาศัย
-
น้องตี๋ นาวิน
อย่าคิดว่าได้ฉันอีกครั้ง แล้วฉันจะญาติดีกับนายนะ ไม่มีวัน
-
พี่เต้ ตินนท์
พี่ขอโทษ! พี่จะรับผิดชอบในสิ่งที่พี่ทำไปนะครับ
-
น้องตี๋ นาวิน
ไม่ต้อง! ตอนนั้นทำไมถึงไม่พูดแบบนี้ล่ะ ออกไปจากห้องนี่เดี๋ยวนี้เลย
-
พี่เต้ ตินนท์
ตี๋! ฟังพี่ก่อนนะครับ
-
น้องตี๋ นาวิน
ไม่ฟัง! ออกไปจากห้องฉันเดี๋ยวนี้
-
แล้วตี๋ก็หยิบหมอนมาปาใส่เต้ แต่เขาหลบทันทำให้หมอนลอยไปหน้าประตู พร้อมกับประตูบ้านนั้นเปิดออกมาพอดี
-
น้องตี๋ นาวิน
คุณป๊า!
-
พี่เต้ ตินนท์
คุณลุง
-
พ่อภัทร ณภัทร
บอกป๊ามาดี๋ยวนี่ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ทำไมลูกกับเต้ถึงได้มีสภาพเป็นแบบนี้
-
น้องตี๋ นาวิน
คือ...ตี๋ ตี๋
-
พี่เต้ ตินนท์
คุณลุงอย่าว่าน้องเลยนะครับ ผมผิดเอง ที่ไม่ยอมยับยั้งชั่งใจ
-
พี่เต้ ตินนท์
จะว่าจะด่าอะไรก็ให้มาลงที่ผมเถอะครับ
-
พี่เต้ ตินนท์
ผมขอโทษนะครับ สิ่งที่เกิดขึ้นผมจะรับผิดชอบน้องเองครับ
-
แม่เต้ลงไปนั่งคุกเข่าต่อหน้าพ่อของตี๋
-
แม่พิมพ์ พิมพ์ยดา
ฉันขอโทษแทนลูกของฉันด้วยนะคะ
-
เต้เห็นดังนั้นจึงรีบลงมาจากเตียง มาพยุงแม่ตัวเองให้ลุกขึ้น แล้วเขาก็ลงไปนั่งคุกเข่าแทนพร้อมลงไปกราบเท้าคนเป็นพ่อเลี้ยง
-
พี่เต้ ตินนท์
ผมขอโทษนะครับคุณลุงที่ทำอะไรไปโดยไม่คิด
-
พี่เต้ ตินนท์
ผมจะรับผิดชอบ กับทุกสิ่งที่ได้กระทำลงไปครับ
-
พ่อภัทร ณภัทร
พอเถอะ แล้วก็ไปเก็บกระเป๋า...
-
พ่อตี๋ยังไม่ทันได้พูดจบ แม่เต้ก็พูดขัดขึ้นมาเสียก่อน
-
แม่พิมพ์ พิมพ์ยดา
ถ้าจะไล่เต้ออกจากบ้าน ไล่ฉันไปได้เถอะค่ะ
-
แม่พิมพ์ พิมพ์ยดา
ลูกฉันทำผิดต่อคุณ มันก็เหมือนฉันผิดไปด้วย ที่ไม่สั่งสอนเขาให้ดี
-
พ่อภัทร ณภัทร
พอเถอะคุณ...
-
แม่พิมพ์ พิมพ์ยดา
แต่...
-
พ่อภัทร ณภัทร
ฟังผมพูดให้จบก่อนนะครับคุณพิมพ์
-
พ่อภัทร ณภัทร
เมื่อเรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว มันก็กลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ ผมรู้ว่าเต้เป็นคนดี สามารถดูแลลูกผมได้
-
พ่อภัทร ณภัทร
ผมจะบอกว่า ให้เต้ไปเก็บกระเป๋าจากคอนโด กลับมาที่บ้าน แล้วมารับผิดชอบตามที่เขาได้บอกกับผมไงครับ
-
แม่พิมพ์ พิมพ์ยดา
คุณหมายความว่า
-
พ่อภัทร ณภัทร
ครับ! ผมจะให้เต้รับผิดชอบตี๋โดยการแต่งงาน
-
น้องตี๋ นาวิน
ไม่จริง! ใช่ไหมคุณป๋า
-
น้องตี๋ นาวิน
ตี๋ไม่มีวันแต่งกับนายนี่เด็ดขาด
-
พ่อภัทร ณภัทร
ไม่ครับ! เรื่องนี้ป๋าจะไม่ยอมลูกเด็ดขาด อย่างไรตี๋ก็ต้องแต่งงานกับเต้
-
น้องตี๋ นาวิน
แล้วพี่ก็อตล่ะครับ ป๋าจะให้ตี๋ไปบอกพี่ก็อตว่าอย่างไร
-
น้องตี๋ นาวิน
พี่ก็อตคือคนที่ตี๋รักนะครับ ไม่ใช่เขา ไอ้คนเลว
-
พ่อภัทร ณภัทร
หยุดเลยนะตี๋ เดี๋ยวเรื่องก็อตป๋าจะไปเคลียร์เอง
-
น้องตี๋ นาวิน
คุณป๋า! ตี๋ไม่คุยกับคุณป๋าแล้ว
-
น้องตี๋ นาวิน
ฮึก!! ฮึก!
-
ตี๋ดึงผ้าห่มมาคลุมตัวไว้ แล้วนอนร้องไห้ด้วยความน้อยใจที่พ่อไม่เคยถามความคิดเห็นเขาเลย ไม่เหมือนเมื่อก่อน
-
พ่อภัทร ณภัทร
ลุกขึ้นมาได้แล้วเต้
-
พี่เต้ ตินนท์
ครับ! ผมขอโทษนะครับคุณลุง
-
พ่อภัทร ณภัทร
อืม! มันเกิดขึ้นแล้ว โวยวายไปก็ไม่ได้อะไร ลุงเชื่อมั่นในตัวเต้นะว่าจะปกป้องดูแลลูกลุงได้
-
พ่อภัทร ณภัทร
แต่ถ้าวันใดเต้ทำให้ลูกลุงเสียใจ ลุงจะไม่มีวันให้อภัยเต้เลย
-
พี่เต้ ตินนท์
ผมสัญญาครับว่าจะปกป้องและดูแลตี๋อย่างดีที่สุด
-
พ่อภัทร ณภัทร
งั้นเราก็ไปกันเถอะ! ปล่อยให้เด็กๆเขาเคลียกัน
-
แม่พิมพ์ พิมพ์ยดา
ค่ะ! ฉันต้องขอบคุณแทนเต้ด้วยนะคะ แล้วก็ขอโทษกับเรื่องที่เกิดขึ้นด้วย
-
พ่อภัทร ณภัทร
ครับ!
-
แล้วพ่อตี๋ก็โอบเอวแม่เต้ออกจากห้องไป
-
พี่คิม เหมันต์
ร้ายไม่เบานะเฮีย เห็นเงียบๆฟาดเรียบนะครับ
-
พี่เต้ ตินนท์
พูดมากนะครับคุณคิม ออกไปเลยไป
-
พี่คิม เหมันต์
ครับ! แต่ทำไรก็ให้มันเบาๆหน่อยนะครับ
-
พี่เต้ ตินนท์
ไอ้คิม ทำบ้าอะไรล่ะมึง
-
แล้วเสียงตี๋ก็ดังขึ้น
-
น้องตี๋ นาวิน
หยุดพูดกันได้แล้ว แล้วก็ออกไปข้างนอกกันทั้งหมดนั่นแหละ
-
น้องคอป ธนวัฒน์
ให้เราอยู่เป็นเพื่อนนะตี๋
-
น้องตี๋ นาวิน
ไม่ต้องหรอกคอป เราอยากอยู่คนเดียว
-
น้องคอป ธนวัฒน์
แต่ว่า...
-
น้องตี๋ นาวิน
ไปเถอะคอป เราอยากอยู่คนเดียวจริงๆ
-
น้องตี๋ นาวิน
เราไม่คิดสั้นทำร้ายตัวเองหรอก ถ้าเราจะทำเราทำไปนานแล้ว
-
น้องคอป ธนวัฒน์
อืม! พักผ่อนนะตี๋ เราไปก่อนนะ
-
น้องตี๋ นาวิน
อืม! ขอบคุณที่เป็นห่วงเรานะคอป ไม่เหมือนใครบางคน
-
พี่คิม เหมันต์
ใคร! เฮียเป็นห่วงตี๋เสมอนะ น้องรัก
-
คิมเดินไปลูบศีรษะตี๋ผ่านผ้าห่มที่น้องชายคลุมอยู่
-
พี่คิม เหมันต์
อย่าคิดมากนะตี๋ เฮียเป็นห่วงตี๋เสมอ พักผ่อนนะครับคนดีของเฮีย
-
แล้วคิมก็ลุกเดินไปจับมือคอปออกจากห้องไป
-
พี่คิม เหมันต์
เปิดใจให้พี่ได้หมดทุกห้องแล้วนะครับน้องคอป
-
พี่คิม เหมันต์
ไม่ต้องกั๊กไว้ให้ใครอีกแล้ว
-
น้องคอป ธนวัฒน์
เรื่อง! มันใจคอป พี่จะมายุ่งทำไมครับ
-
น้องคอป ธนวัฒน์
คอปจะตัดใจหรือเปิดใจให้ใครมันก็เรื่องของคอป
-
พี่คิม เหมันต์
ก็พี่รอคอปเปิดใจให้พี่เข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของคอปไงครับ
-
พี่คิม เหมันต์
แล้วก็ควรที่จะปิดใจ ที่หวังว่าเขาจะกลับมามองเห็น ให้ตายลงได้แล้วนะครับ
-
พี่คิม เหมันต์
เพราะคนคนนั้นเขามีเจ้าของแล้ว แถมยังเป็นเพื่อนของน้องคอปอีก
-
น้องคอป ธนวัฒน์
แล้วจะทำไมครับ
-
พี่คิม เหมันต์
ก็ไม่ทำไมหรอกครับ ถึงพี่จะรักคอปมากแค่ไหน แต่ถ้าทำให้น้องพี่เสียใจ พี่ก็ไม่ปล่อยคอปไว้หรอกนะครับ
-
น้องคอป ธนวัฒน์
มันเรื่องของคอป คอปจะคบกับใครจะรักกับใคร หรือคนๆนั้นมีเจ้าของแล้วมันก็เรื่องของคอปพี่ไม่เกี่ยว
-
พี่คิม เหมันต์
เหรอครับ มันเรื่องของคอปก็จริงแต่พี่รู้ว่าตี๋รักคอปมาก คอปคงไม่ทำให้เพื่อนเสียใจ คงไม่แย่งคนรักของเพื่อนมาหรอกนะครับ
-
แล้วคิมก็ปล่อยมือคอปเดินจากไป
-
น้องคอป ธนวัฒน์
นี่หรอคนที่บอกว่ารักคอป จะขอโอกาสอีกครั้ง แต่พี่ไม่เคยที่จะเชื่อใจคอปเลย
-
น้องคอป ธนวัฒน์
พี่ไม่เคยรู้เลยว่าคอปเป็นคนยังไง ที่พี่บอกว่ารักคอป พี่รักคอปจริงๆ หรือแค่อยากเอาชนะ คอปกันแน่
-
น้องคอป ธนวัฒน์
คนเขาเริ่มที่จะตัดใจได้แล้ว แล้วจะมารื้อฟื้นทำไมอีก แล้วที่เราบอกว่าจะลองเปิดใจอีกสักครั้งเราจะไม่เจ็บอีกจริงๆ ใช่ไหม
-
น้องคอป ธนวัฒน์
ไอ้พี่คิมบ้า!
-
. . . To be continue
-
ไรท์เอง
มาอัพต่อให้แล้วนะคะ อ่านแล้วไม่ฟินไม่ไหลลื่นก็ขออภัย
-
ไรท์เอง
อยากแนะนำติชมอะไรก็เม้นมา บอกได้นะคะ หรืออยากจะไปพูดคุยกับเราก็ทวิตไปได้เลยค่ะ
-
ไรท์เอง
สุดท้าย Good Night นะทุกคน
-
ไรท์เอง
-
ไรท์เอง
ขอบคุณเจ้าของภาพนะคะ ลาไปด้วยภาพนี้เลย เห็นแล้วมีความสุขมากๆ เหมือนงานแต่งเต้ตี๋เลยอ่ะ
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น