บทที่5พาน้องน้อยกลับบ้าน
-
🏠🏠บ้านเขมจารุจิตรา🏠🏠
-
เมื่อรถจอดถึงบ้าน ตี๋ก็รีบเดินเข้าบ้านทันที โดยมีเต้เดินตามหลังมา
-
น้องตี๋ นาวิน
จะเดินตามมาทำไม ส่งเสร็จก็กลับบ้านไปสิ
-
พี่เต้ ตินนท์
นี่ก็บ้านพี่เหมือนกันนิครับ
-
น้องตี๋ นาวิน
พูดได้เต็มปากเนาะ!! ว่าบ้านตัวเอง
-
เต้กำลังจะตอบตี๋กลับ แต่แม่เขากับพ่อตี๋เดินลงมาหาพวกเขาเสียก่อน
-
พี่เต้ ตินนท์
สวัสดีครับคุณลุง
-
พ่อภัทร ณภัทร
หวัดดีเต้
-
พี่เต้ ตินนท์
สวัสดีครับแม่!! เต้คิดถึงแม่มากเลยครับ
-
เขาพูดจบก็เดินไปกอดแม่ด้วยความคิดถึง
-
แม่พิมพ์ พิมพ์ยดา
แม่ก็คิดถึงเต้นะครับ
-
น้องตี๋ นาวิน
แหวะ!! เล่นละครเก่งจัง
-
น้องตี๋ นาวิน
ออกจากบ้านไปไม่กี่วัน จะคิดถึงอะไรกันขนาดนั้น ถ้าออกไปเป็นปีคงตรอมใจตายไปแล้วมั้ง
-
พ่อภัทร ณภัทร
ตี๋!! ทำไมพูดแบบนั้นล่ะลูก
-
น้องตี๋ นาวิน
ก็ตี๋พูดความจริง คุณป๊าจะว่าอะไรตี๋อีกครับ
-
แม่เต้เดินไปจับมือพ่อตี๋ไว้
-
แม่พิมพ์ พิมพ์ยดา
ช่างลูกเถอะค่ะคุณ อย่าไปว่าอะไรแกเลยนะคะ
-
น้องตี๋ นาวิน
ขอบคุณที่เข้าใจนะ แต่ไม่ต้องแสดงเป็นแม่เลี้ยงใจดีได้ไหม
-
น้องตี๋ นาวิน
เราไม่ต้องการ
-
แล้วตี๋ก็เดินไปทางบันได เพื่อขึ้นห้อง
-
แม่พิมพ์ พิมพ์ยดา
แล้วคืนนี้จะนอนที่บ้านนี้ไหมลูก
-
แม่พิมพ์ พิมพ์ยดา
มันดึกแล้ว เต้จะขับรถกลับคอนโดเลยเหรอ มันอันตรายนะครับ แม่เป็นห่วง
-
พ่อภัทร ณภัทร
จริงด้วยเต้!! คืนนี้พักที่นี่แหละนะ
-
พี่เต้ ตินนท์
เอ่อ!!...ผม...
-
น้องตี๋ นาวิน
แต่ตี๋ไม่ให้มันนอนนะครับคุณป๊า
-
พ่อภัทร ณภัทร
แต่นี่มันดึกแล้วนะครับลูก ให้พี่เขานอนนี่สักคืนนะครับ
-
น้องตี๋ นาวิน
ไม่ครับ!!
-
พี่เต้ ตินนท์
ผมจะนอนนี้ครับ!!
-
พี่เต้ ตินนท์
เดี๋ยวผมจะคุยกับน้องเองครับ
-
พี่เต้ ตินนท์
คุณลุงกับแม่ไปนอนเถอะครับ
-
แม่พิมพ์ พิมพ์ยดา
จะลูก!!
-
พ่อภัทร ณภัทร
งั้นเราก็ไปกันเถอะคุณ
-
แล้วทั้งสองก็เดินออกไป โดยมีเสียงตี๋ตะโกนไล่ตามหลังไป
-
น้องตี๋ นาวิน
ตี๋ไม่ให้มันนอนนี่นะคุณป๊า
-
พ่อภัทร ณภัทร
คุยกับพี่เขาเองนะลูก ป๊าง่วง!!!
-
แล้วเต้ก็เดินไปหาตี๋ที่ยืนตะโกนอยู่บนบันได เขาดึงคนตัวเล็กมากอดไว้
-
น้องตี๋ นาวิน
นี่นาย!!จะทำอะไร
-
น้องตี๋ นาวิน
ปล่อยเดี๋ยวนี้เลยนะ
-
พี่เต้ ตินนท์
ไม่ครับ!!
-
พี่เต้ ตินนท์
พี่ก็จะทำโทษเด็กดื้อไงครับ
-
แล้วเต้ก็โน้มหน้าตัวเองไปใกล้คนตัวเล็ก
-
พี่เต้ ตินนท์
น้องจะให้พี่นอนที่นี่ได้ไหมครับคืนนี้
-
พี่เต้ ตินนท์
จะตอบอะไรก็คิดให้ดีๆนะครับ
-
พี่เต้ ตินนท์
พี่รอฟังคำตอบอยู่
-
น้องตี๋ นาวิน
ไม่ให้!!
-
เมื่อได้ยินคำตอบเช่นนั้นเต้จึงโน้มหน้าไปหอมแก้มคนตัวเล็ก . ฟอด!!
-
พี่เต้ ตินนท์
พี่ให้ตอบอีกครั้ง ถ้าไม่พี่จะทำมากกว่านี้นะครับ
-
พี่เต้ ตินนท์
น้องก็รู้ว่าพี่พูดจริงทำจริง หรืออยากจะโดนพี่จูบอีกเป็นครั้งที่สอง
-
น้องตี๋ นาวิน
เอ่อ!!! อยากนอนมากนักก็นอนไปสิ
-
น้องตี๋ นาวิน
ไอ้บ้า!!
-
เมื่อได้คำตอบเช่นนั้น เต้จึงปล่อยตี๋ให้เป็นอิสระ และเดินขึ้นบันไดไปห้องนอนของตัวเอง
-
น้องตี๋ นาวิน
ฮืม!!! ไอ้ช็อกโกแลตบ้า
-
น้องตี๋ นาวิน
ไอ้ลูกคนอาศัย
-
น้องตี๋ นาวิน
ฉันจะไม่มีวันแพ้แกแน่นอน คอยดูสิ!!
-
แล้วตี๋ก็เดินขึ้นห้องไป โดยมีสายตาของเต้ยืนมองอยู่ด้วยรอยยิ้ม 😀😀😀
-
. . เช้าวันใหม่
-
ตี๋เดินลงมาจากห้องไปห้องครัว
-
น้องตี๋ นาวิน
วันนี้มีอะไรทานบ้างครับนม
-
แม่นมน้อย
ของโปรดคุณหนูเยอะแยะเลยค่ะ แต่อยากทานอะไรเป็นพิเศษอีกบอกได้นะคะ
-
น้องตี๋ นาวิน
แค่นี้ก็พอแล้วครับ
-
แล้วตี๋ก็เดินไปกอดนมน้อยไว้ด้วยความรัก ผู้หญิงที่เลี้ยงดูเขามาตั้งแต่เด็กด้วยความรักเสมือนแม่คนหนึ่ง
-
น้องตี๋ นาวิน
นมน้อยของตี๋ตี๋น่ารักที่สุดเลยครับ
-
แม่นมน้อย
ค่ะ!!คุณหนู
-
น้องตี๋ นาวิน
ตี๋รักนมนะครับ มีแค่นมน้อยคนเดียวที่เข้าใจและอยู่ข้างตี๋เสมอ
-
แม่นมน้อย
นมก็รักคุณหนูค่ะ!! แต่อย่าพูดแบบนี้นะคะ
-
แม่นมน้อย
คุณท่านกับคุณคิมก็รักคุณหนูของนมที่สุด
-
แม่นมน้อย
ไหนจะคุณ...
-
น้องตี๋ นาวิน
ห้ามพูดชื่อสองคนนั้นออกมานะครับนม
-
เต้เดินผ่านมาได้ยินพอดี
-
พี่เต้ ตินนท์
ทำไมไม่ให้พูดครับ
-
พี่เต้ ตินนท์
พี่กับแม่พี่ก็รักคุณหนูมากๆนะครับ
-
น้องตี๋ นาวิน
อย่ามาแสดง!!!
-
พี่เต้ ตินนท์
เฮ้อ!! พี่พูดความจริงก็ว่าแสดง แล้วพี่ต้องทำอย่างไรครับน้องถึงจะเข้าใจพี่
-
น้องตี๋ นาวิน
ก็พาแม่ของนายออกไปจากครอบครัวฉันเสียสิ
-
พี่เต้ ตินนท์
ถ้าแบบนั้นคงไม่ได้หรอกครับ
-
น้องตี๋ นาวิน
ไหนว่ารักฉันไง นายก็ต้องยอมทำให้ฉันมีความสุขสิ
-
พี่เต้ ตินนท์
คุณหนูมีความสุข แล้วไม่คิดถึงคนรอบข้างบ้างเหรอครับว่าเขาจะสุขหรือทุกข์
-
น้องตี๋ นาวิน
มันเรื่องของฉัน!!
-
พี่เต้ ตินนท์
ครับ!! มันเรื่องของคุณหนู แต่ถ้าคุณหนูรักใครแล้วมีคนมากีดกันคุณหนูจะเข้าใจว่ามันไม่สนุกเลยนะครับที่คนรอบข้างไม่ยอมรับคนของเรา
-
น้องตี๋ นาวิน
ใช่! ฉันเข้าใจความรู้สึกนี้ดี แต่นายคงลืมมันไปหมดแล้ว//ตี๋คิดในใจ
-
เต้พูดจบก็เดินออกไป
-
โต๊ะอาหาร
-
พ่อภัทร ณภัทร
วันนี้ให้พี่เต้ไปส่งที่มหาลัยนะลูก
-
พ่อภัทร ณภัทร
ป๊ามีธุระต้องรีบไป
-
น้องตี๋ นาวิน
ไม่เอาอะคุณป๊า!! ให้เฮียคิมไปส่งก็ได้ครับ
-
พ่อภัทร ณภัทร
ดูท่าพี่ชายของเจ้าคงจะตื่นไปส่งได้หรอก
-
พ่อภัทร ณภัทร
เมาเละเทะกลับมาเสียขนาดนั้น
-
พ่อภัทร ณภัทร
งานวันนี้จะไปทำไหวหรือเปล่าไม่รู้เลยลูก
-
น้องตี๋ นาวิน
แต่!!...
-
พ่อภัทร ณภัทร
แต่อะไรครับ
-
น้องตี๋ นาวิน
แต่ตี๋โบกรถแท็กซี่ไปเองก็ได้ครับ
-
พ่อภัทร ณภัทร
ไม่ได้เด็ดขาด!! มันอันตราย
-
น้องตี๋ นาวิน
คิดว่าไปกับนายนั้นแล้วจะไม่อันตรายหรือไงคุณป๊า // ตี๋พูดกับตัวเองเบาๆ
-
พ่อภัทร ณภัทร
ลูกพูดว่าอะไรนะครับ
-
น้องตี๋ นาวิน
เปล่าครับ!!!
-
พ่อภัทร ณภัทร
สรุปให้พี่เต้ไปส่งนะครับ ถ้าไม่ เดือนนี้ก็อดค่าขนมไปสองอาทิตย์
-
น้องตี๋ นาวิน
อย่านะครับ!! ไปก็ได้
-
แล้วทั้งหมดก็ทานข้าวกันจนอิ่ม . . เต้ขับรถไปส่งตี๋ที่มหาวิทยาลัย โดยเจ้าตัวเล็กนั่งหน้างอมาตลอดทาง
-
พี่เต้ ตินนท์
ถึงแล้วครับคุณหนู
-
เต้หันไปบอกคนข้างๆ แต่เจ้าตัวเล็กหลับปุ๋ยอย่างกับลูกแมวตัวน้อยๆ ทำให้เต้หยุดมองแล้วยิ้มออกมากับความน่ารักของคนตรงหน้า
-
พี่เต้ ตินนท์
หลับสนิทเลยนะครับตัวเล็ก แต่ตอนหลับน้องยังน่ารักเหมือนเดิมเลยรู้ไหม แต่ตื่นขึ้นมานี่เหมือนอีกคนที่พี่ไม่เคยรู้จัก ฮืม!เมื่อคืนคงนอนดึกสิเรา
-
พี่เต้ ตินนท์
หลับแบบนี้ก็เหมือนเด็กตัวน้อยๆน่ารักเชียว แต่เวลาตื่นขึ้นมาทำไมถึงร้ายกับพี่จังครับ เมื่อไหร่จะยกโทษให้พี่เสียที
-
เต้ยื่นมือไปเกลี่ยไรผมที่ตกลงมาบังหน้าหวานๆของคนตัวเล็ก สักครู่เจ้าตัวก็รู้สึกลืมตาตื่นขึ้นมา
-
น้องตี๋ นาวิน
ถึงแล้วเหรอครับคุณลุง
-
พี่เต้ ตินนท์
ถึงนานแล้วครับคนขี้เซา
-
น้องตี๋ นาวิน
นาย!!!
-
พี่เต้ ตินนท์
นายอะไรครับ!!!
-
น้องตี๋ นาวิน
เอ่อ!! ฉันลืมไปว่านายมาส่ง ไม่ใช่คุณลุง
-
พี่เต้ ตินนท์
แล้วจะพูดดีๆกับพี่แบบเมื่อกี้บ้างไม่ได้เหรอครับ
-
น้องตี๋ นาวิน
แล้วทำไมฉันต้องพูดดีๆกับคนที่ฉันเกลียดด้วย
-
แล้วตี๋ก็เปิดประตูรถเดินลงไปหากลุ่มเพื่อน แต่เขาลืมกระเป๋า เต้จึงถือเอาไปให้
-
น้องคอป ธนวัฒน์
สวัสดีครับพี่เต้
-
พี่เต้ ตินนท์
สวัสดีครับน้องคอป
-
ตี๋จึงหันหลังไปมองคนมาใหม่ทันที
-
น้องตี๋ นาวิน
จะตามมาเอาอะไรอีก
-
พี่เต้ ตินนท์
คุณหนูลืมกระเป๋าไว้นิครับ พี่เลยเอามาให้
-
น้องตี๋ นาวิน
อืม!!
-
ตี๋ยื่นมือไปรับกระเป๋าจากเต้ สายตาเขาเห็นแฟนเต้กำลังเดินผ่านกลุ่มของเขาไป จึงลุกยืนแล้วขยับไปกอดเต้ไว้
-
น้องตี๋ นาวิน
ขอบคุณนะครับพี่เต้ พี่เต้น่ารักที่สุดเลยครับ
-
น้องตี๋ นาวิน
น้องลืมกระเป๋าไว้ ยังขับรถกลับเอามาให้
-
แล้วตี๋ก็แขย่งปลายเท้าไปหอมแก้มเต้ . ฟอด!!! . เต้ถึงกับยืนนิ่งไปกับการกระทำของคนตรงหน้า
-
อีกฝั่งหนึ่งของมหาลัย
-
กันต์ กันต์นที
นั่นพี่เต้นิบาส แล้วผู้ชายคนนั้นเป็นใคร
-
น้องบาส บดินท์ธร
น้องชายพี่เต้เขานะ
-
กันต์ กันต์นที
น้องชายเหรอบาส แต่ทำไมเขาทำเหมือนไม่ใช่พี่น้องกันเลยล่ะ
-
น้องบาส บดินท์ธร
แล้วพี่น้องเขาทำแบบนี้ไม่ได้ เหรอกันต์
-
กันต์ กันต์นที
เอ่อ!! ก็ได้ไง
-
กันต์ กันต์นที
อย่าไปเก็บคำพูดของเรามาคิดเลยนะบาส
-
กันต์ กันต์นที
อย่างไรพี่เต้ก็รักเพื่อนของเราคนนี้มากอยู่แล้ว ทั้งน่ารัก น่ากิน
-
น้องบาส บดินท์ธร
อืม!! พูดอะไรนะกันต์ น่ารักนะ โอเค แต่น่ากินมันไม่ใช่ เราไม่ใช่ขนม
-
น้องบาส บดินท์ธร
อย่าพูดมาก!!! ไปเรียนกันได้แล้ว
-
กันต์ กันต์นที
ครับคุณเพื่อน
-
แล้วบาสก็ส่งยิ้มให้เพื่อน แล้วรีบเดินออกไปจากตรงจุดนั้นทันที
-
To be continued
-
ไรท์เอง
มาแล้วนะคะทุกคน อย่าลืม1ไลค์ 1เม้นเป็นกำลังใจให้เรามีแรงเขียนต่อด้วยนะคะ 555+😘😘😘
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น