ep.13
-
ต่อ...
-
ก่อนหน้านี้ *(วันที่2ของการอยู่รพ.)
-
คำสนทนาในโทรศัพท์
-
📞ป๋าต้วน
-
ป๋าต้วน
เป็นไงบ้างเสือ
-
มาร์ค
ยังอยู่คับป๋า
-
ป๋าต้วน
มีอะไรคืบหน้าไหม
-
มาร์ค
ก็น่าจะคนเดิมๆ
-
มาร์ค
แต่ที่ผมกังวล ไม่ใช่เรืองนั้น
-
ป๋าต้วน
เลขา?
-
มาร์ค
ครับ
-
ป๋าต้วน
อืม ฟังมาบ้างหล่ะ จากอีริค
-
ป๋าต้วน
อย่ากังวลเลย
-
มาร์ค
ไม่กังวลได้ไง
-
ป๋าต้วน
เขาไม่คิดร้ายหรอก
-
มาร์ค
ทำไม คิดแบบนั้น
-
มาร์ค
ถ้าเขาไม่คิดร้าย
-
มาร์ค
ถ้าเขาจริงใจ
-
มาร์ค
เขาโกหกผมทำไม
-
ป๋าต้วน
เขาโกหกอะไรเราล่ะ
-
มาร์ค
...
-
ป๋าต้วน
ทุกคนมีเหตุผลของตัวเอง
-
ป๋าต้วน
เหมือนเราไงมาร์ค
-
ป๋าต้วน
แกไม่คิดว่าตลกเหรอ
-
ป๋าต้วน
ที่ฉันเป็นตำรวจ
-
ป๋าต้วน
แต่แกเป็นมาเฟีย
-
มาร์ค
มันไม่เหมือนกัน
-
ป๋าต้วน
มันจำเป็นต้องเหมือนกันหรือไง
-
ป๋าต้วน
ทุกคนมีเส้นทางของตนเอง
-
ป๋าต้วน
หรือว่าเขาโกหกอะไรเรา
-
มาร์ค
ไม่ครับ แต่ไม่ยอมบอกความจริง
-
ป๋าต้วน
เราถามเขาหรือยังล่ะ
-
มาร์ค
ไม่ครับ แต่...
-
ป๋าต้วน
แล้วเขาพยายามเอาอะไรไปจากเราไหม
-
มาร์ค
เปล่าครับ
-
มาร์ค
มีแต่ผมต่างหาก
-
ป๋าต้วน
ตลอดเวลาที่เขาอยู่ เรารู้สึกอันตรายหรือความไม่ตรงหรือเปล่า
-
มาร์ค
ไม่ครับ
-
ป๋าต้วน
นั้นงั้น เซ้นแก เองก็ออกจะดีมาตลอด
-
ป๋าต้วน
แกคงไม่มาพลาด ตอนนี้หรอกมั้ง
-
มาร์ค
แต่ทำไมหาประวัติเธอไม่เจอล่ะ
-
ป๋าต้วน
มาร์ค
-
ป๋าต้วน
บางครั้ง เราก็ไม่ควรเชือสิ่งที่เห็นนะ
-
ป๋าต้วน
เพราะสิ่งที่ตาเห็นไม่ได้หมายความว่ามันจะจริงเสมอไป
-
ป๋าต้วน
เหมือนกับแสง สว่างในอากาศ พอได้ใช้ปรึซึม แล้วถึง
-
ป๋าต้วน
จะรู้ว่าจริงๆแล้ว แสงในอากาศมีตั้ง7สี
-
มาร์ค
...
-
ป๋าต้วน
ความจริงกับสิ่งที่เป็น มันไม่เหมือนกัน
-
มาร์ค
ป๋าพูดเหมือนพยายามปกป้องยัยเลขานั้น
-
ป๋าต้วน
555
-
ป๋าต้วน
เอาคำป๋าไปคิด
-
ป๋าต้วน
ตลอดเวลาที่เขาอยู่ด้วย มันน่าจะบอกอะไรบ้างแหละ
-
มาร์ค
...
-
ป๋าต้วน
อ้อ และอีกอย่างนะ
-
ป๋าต้วน
ถ้าเขาคิดร้ายกับแกจริง
-
ป๋าต้วน
ถ้าป๋าเป็นเลขาแก
-
ป๋าต้วน
วันนั้นที่ป๋าขับรถตามไป เมือป๋าเปิดประตู
-
ป๋าต้วน
ป๋าจะไม่ยืนมือเพือดึงแกเข้ามา
-
ป๋าต้วน
แต่ป๋าจะหันปืนยิงแกแทน
-
ป๋าต้วน
แค่นี้นะ ป๋ามีประชุม
-
มาร์ค
...
-
📞❌
-
-
วันนี้ วันที่4แล้วครับ ยัยเลขายังไม่ยอมกลับมาเลย ไหนบอกลาแค่3วัน มันมีพิรุธไหมล่ะ
-
พยายามโทร ส่งข้อความอ่านแต่ก็ไม่ยอมตอบ
-
น่าหงุดหงิดชมัด
-
แกร็ก...
-
จินยอง
เป็นไงบ้าง
-
จินยอง
พรุ้งนี้ก็ออกได้แล้วนี้
-
มาร์ค
อืม
-
จินยอง
ยังคิดมากอยู่เหรอ
-
มาร์ค
...
-
แบม
สวัสดีครับ
-
มาร์ค
หึ
-
แบม
เป็นยังไงบ้างครับ
-
มาร์ค
ยังไม่ตาย
-
มาร์ค
ไม่ต้องสนใจหรอก
-
ผมหันหน้ามองพี่จินยอง
-
จินยอง
🤷♀️
-
จินยอง
เดียวพี่ เอาผลไม้ไปปลอกให้
-
แบม
โกธรผมหรือครับ
-
มาร์ค
เธอบอกลาแค่3วัน
-
แบม
ก็ใช่ไงครับ
-
มาร์ค
วันนี้มันวันที่4แล้ว ที่ฉันนอนรพ.
-
แบม
อ้อ..เออ ผมกลับมาตั้งแต่เมือวานแล้วครับ
-
มาร์ค
แล้วไม่มาหาฉัน
-
แบม
ก็ผมถามยูคแล้ว
-
แบม
ยูคบอกว่าไม่เป็นอะไรแล้ว
-
แบม
แบมก็เลยเข้าไปบริษัท เคลียสเอกสารที่คาอยู่ พร้อมกับตารางนัดของพี่ไง
-
แบม
พี่ต้องพักฟื้น แบมเลยจัดตารางใหม่ แล้วก็จัดเอกสารที่มันกองเต็มโต้ะพี่อีก
-
แบม
พี่อย่าลืมนะ พี่นอนรพ. แต่งายมันไม่นอนด้วยกับพี่นี้
-
แบม
วันนี้แบมก็อยู่บริษัทกับพี่จินทั้งวัน
-
จินยอง
อืม ใช่ๆ
-
จินยอง
อันนี้เราเป็นพยานได้
-
จินยอง
เพราะเราเองก็อยู่ช่วยแบมทั้งวัน
-
มาร์ค
จิ.
-
มาร์ค
แล้วทำไม ไม่มาพร้อมจิน
-
แบม
เฮ้อ
-
แบม
ก็พี่จินบอกว่า พรุ้งนี้หมอให้พี่กลับบ้านได้
-
แบม
ผมก็เข้าไปเอาเสื้อผ้ามาไว้ให้พี่เปลี่ยน กับเอาของผม มาด้วยไง
-
มาร์ค
เอาของเธอมาทำไม
-
แบม
ก็มาเฝ้าพี่คืนนี้ไง
-
มาร์ค
จิ.
-
จินยอง
เออ นี้ผลไม้ จ้ะ
-
แบม
ขอบคุณครับ
-
มาร์ค
ทำไมฉันทั้งโทร ทั้งส่งข้อความ
-
มาร์ค
แล้วนายอ่านแต่ไม่ตอบ
-
แบม
ก็ผมอยู่กับพ่อ แล้วทำธุระตลอด
-
มาร์ค
จะไม่มีเวลาสักนิดหรือไง
-
แบม
ผมก็เหนื่อยเป็นไหม
-
จินยอง
เออ พี่ต้องขอตัวก่อนนะ
-
จินยอง
พอดีเจบี ไลน์มาว่าขอเอกสารด่วนนะ
-
จินยอง
พี่คงต้องกลับไปบริษัทอีกรอบ
-
แบม
เออมีไรให้แบมช่วยไหม
-
มาร์ค
จะไปไหนอีก
-
มาร์ค
เธอพึ่งมานะ
-
จินยอง
เออ ไม่เป้นไร
-
จินยอง
แบมอยู่ง้อคนแก่ขี้งอลเถอะ//กระซิบ//
-
จินยอง
ดูท่าจะมีเรืองเคลียสกับเรายาวเลย//กระซิบ//
-
แบม
เหอะๆ
-
แบม
ครับ
-
จินยอง
ไปก่อนนะ
-
แบม
ครับ
-
มาร์ค
เออ
-
พอพี่จินไป บรรยากาศในห้องก็เงียบ
-
แบม
จะถามอะไรไหมครับ
-
มาร์ค
เธอสิ ไม่มีอะไรจะบอกฉันเหรอ
-
แบม
...
-
แบม
ไม่มีครับ สำหรับผม ไม่มี
-
มาร์ค
...
-
มาร์ค
แบม!
-
แบม
ครับ
-
แบม
ถามเถอะครับ ถ้าอยากรู้
-
แบม
ผมจะตอบเท่าที่ตอบได้
-
แบม
แต่อย่ารอให้ผมเล่าเลย
-
แบม
เพราะมันไม่ใช้คติผม ที่จะต้องมาเล่าเรืองตัวเองให้ใครฟัง
-
แบม
ผมเล่าไม่ถูกหรอก
-
มาร์ค
...
-
บรรยายในห้องยังคงเงียบอยู่ ผมเลยลุกขึ้นเพือเช็ดตัวและเปลี่ยนเสื้อผ้าให้พี่มาร์ค เขาไม่ได้ขัดขืนอะไร
-
จากนั้นเราก็นั้งกินข้าวด้วยกัน ก่อนที่หมอจะมาตรวจร่างกายอีก แล้วผมก็เข้าไปอาบน้ำ เปลี่ยนชุดที่มันสบายขึ้น
-
ก่อนที่ผม จะปิดไฟในห้อง เพราะเห็นว่ได้เวลาที่ต้องพักผ่อนแล้ว แต่ก็ไม่ได้ให้มืดสนิท ยังเปิดโคมไฟ ที่หัวเตียงไว้ บ้าง
-
ก่อนที่ผมจะล้มตัวลงนอนที่โซฟา เรานอนหันหน้าเข้าหากัน แม้ในความมืด สลัวๆนั้น ผมเห็นว้าพี่มาร์คไม่ได้หลับ แต่เรากำลังนอนมองหน้ากันอยู่
-
มาร์ค
มานอนนี้สิ
-
มาร์ค
เธอไม่อยู่ตั้งหลายวัน
-
มาร์ค
ฉันนอนหลับไม่สนิท
-
แบม
นั้นมันเตียงคนป่วยนะครับ
-
พอพูดจบ พี่มาร์คก็ลุกจากเตียงคนไข้แล้วเดินมาหาผมที่โซฟา ห้องนี้ถูกทำไว้วีไอพีจริงๆ แม้แต่โซฟา ก็อย่างดี และใหญ่พอที่สองคนจะนอนด้วยกันได้อย่างไม่อึดอัด
-
แบม
พี่จะทำอะไรครับ
-
มาร์ค
ก็จะมานอนกับเธอไง
-
มาร์ค
เธอไม่สงสารฉันหรือไง
-
มาร์ค
เธอจะใจดำเกินไปแล้วนะ
-
แบม
..
-
ดีหน่อยที่เขาถอดสายน้ำเกลือให้พี่มันแล้ว เลยไม่รุกรัง พอพี่มันพูดจบ ก็ล้มตัวลงนอนข้างๆผม
-
ผมจะทำอะไรได้หล่ะ ก็ต้องเขยิบให้เขาหล่ะ เพราะใจจริงๆ ผมเองก็คิดถึงพี่มันมาร์ค วันนั้นไม่อยากจากเลยด้วยซ้ำ
-
แต่..ก็นะ
-
พี่มัน รวบตัวผมเข้าไปในอ้อกอกก่อนจะ ทั้งหอมทั้งฟัด จนแก้มและใบหน้าผมช้ำหมด
-
แบม
อื่อ
-
แบม
พี่ครับ
-
แบม
พี่เจ็บอยู่นะ
-
โดนที่ผมไม่ทันระวังตัว พี่มันลุกแล้วคล่อมตัวผมไว้ แล้วใช้มีดปอกผลไม้ (มันไปเอามาตอนไหนฟ่ะ) จี้มาที่คอผม
-
แบม
...
-
มาร์ค
ฉันไว้ใจเธอได้ไหม
-
มาร์ค
แบมแบม
-
แบม
//มองหน้ามาร์ค//
-
มาร์ค
เธอเป็นใครกันแน่
-
แบม
ใครสักคนครับที่ไม่ควรไว้ใจ
-
มาร์ค
ไม่ควรไว้ใจอย่างนั้นเหรอ
-
มาร์ค
แล้วเธอเข้ามาในชีวิตฉันทำไม
-
แบม
ใครกันแน่ครับ ที่เข้ามาในชีวิตของผม
-
แบม
ที่ผ่านมา มันไม่ได้บอกอะไร พี่เหรอครับ
-
แบม
ทั้งที่ผมพยายามจะปลีกตัวออกห่าง
-
แบม
ก็มีแต่คุณที่พยายามดึงผมเข้าไปในชีวิต
-
แบม
มากขึ้นและมากขึ้น
-
มาร์ค
โถ่โว้ย!!
-
พี่มาร์คโมโหมาก ก็จะลุกออกจากตัวผม แล้วคว้ามีดออกไป ดีนะที่ห้องนี้เก็บเสียง ไม่งั้นทั่งรพ.ได้แตกตื่นแน่
-
มาร์ค
ขนาดตัวเธอ เธอยังบอกไม้ให้ไว้ใจ
-
มาร์ค
แล้วฉันจะไว้ใจเธอได้ยังไงห้ะ!!
-
แบม
เพราะผม ก็ยังไม่ไว้ใจตัวเองมั้งครับ
-
แบม
ฮึก!
-
พี่มันหันมาด้วยโกธร แล้วใช้มือมันบีมมาที่คอของผม
-
มาร์ค
พูดมันออกมา
-
แบม
ห..ให้ผมพูดอะไร
-
มาร์ค
หึ้ย.
-
พอพี่มันเห็นผมหายใจไม่สะดวก ก็ผลักผมลงกับโซฟา
-
แบม
พี่เองก็ไม่ได้บอกทุกเรื่องกับผมใช่ไหมครับ
-
มาร์ค
นั่นมันเรืองของกู
-
แบม
งั้นพี่ก็เป็นพวกที่เห็นแกตัว
-
แบม
ตลอดที่ผ่านมา พี่ก็พยายามที่จะเอาจากผมไปอย่างเดียว
-
มาร์ค
...
-
ผมเถียงมันไม่ออกครับ เพราะทุกคำที่ยัยเลขานี้ พูดมันคือความจริง ผมทำได้แค่โมโห แล้วพลักมือบางครั้งทำร้ายคนตัวเล็ก โดนที่เขาไม่สู้หรือปกป้องตัวเองจากผมเลย
-
มาร์ค
ถ้าฉันเล่าทุกเรืองให้เธอฟัง
-
มาร์ค
เธอจะเล่าเรืองเธอให้ฉันฟังไหม
-
แบม
มันจำเป็นเหรอครับ
-
มาร์ค
...
-
แบม
คุณไม่คิดบ้างเหรอ
-
แบม
ว่าถ้าผมคิดร้ายกับคุณจริงๆ
-
แบม
คุณจะรอดมาถึงวันนี้
-
แบม
ทั้งๆที่ผมมีโอกาสตั้งมาก
-
มาร์ค
แบม
-
แบม
พักเถอะครับ
-
แบม
คุณยังไม่หายดีนะ
-
แบม
เดียวเราค่อยคุยกันก็ได้
-
แบม
ผมจะไม่หนีไปไหนหรอก
-
แบม
ถ้า"คุณไม่ไล่ผมไปนะ"
-
แบม
"ให้เวลาเป็นเครืองพิสูนจ์นะ"
-
มาร์ค
...
-
ผมหายใจเข้า-ออก ลึกๆ เข้าปอด
-
ก่อนจะเดินไปหาคนตัวเล็กที่นั้งอยู่ที่โซฟา แล้วค่อยเอนตัวลงไปนอน โดยที่ไม่ลืมเอาคนตัวเล็กนอนด้วย
-
แบม
ยังจะกล้ากอดผมอยู่หรือครับ
-
มาร์ค
ถ้าฉันต้องตาย สัญญานะ เธอจะไม่ให้คนอื่นเป็นคนฆ่าฉัน
-
มาร์ค
เธอเท่านั่น ที่ฉันจะยอม
-
แบม
ถ้าผมจะฆ่าคุณจริง คุณตายตั้งแต่วันที่บังอาจด่าผมว่าเป็นเด็กข้างถนนแหล้ว
-
มาร์ค
หึ
-
มาร์ค
นั้นสินะ
-
-
มายาวจัดเต็ม !
-
ep.ที่แล้วไม่มีใครไลค์เบย😭😭😭
-
ep.นี้ ขอหน่อยนะ ได้โปรด
-
พรีสสส
-
อุตสาห์มายาวๆให้เลยนะ
-
ได้โปรด
-
รีวิวให้หน่อย
-
รีวิวมาขนาดไหน จะอัพต่อกันขนาดเลยเอ้า!
-
ถ้าไม่มา...ตอนหน้าจะงอล
-
จะเข้ามาอัพให้แค่สั่นๆ แล้วตัด nc. ทิ้ง
-
เอาสิ
-
😕😕😕
-
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น