#11 หนีก็น่าจะบอกกันก่อนสิ
-
#ต้าเจี่ย
-
จ้าวต้าเจี่ย
ตานหัว...
-
จ้าวต้าเจี่ย
นายเป็นยังไงบ้าง?
-
จ้าวต้าเจี่ย
เจ็บมากรึเปล่า?
-
มู่ตานหัว
เจี่ยเกอ...
-
จ้าวต้าเจี่ย
ขยับมาอีกนิดได้มั้ย?
-
มู่ตานหัว
หลังพี่เป็นยังไงบ้าง?
-
จ้าวต้าเจี่ย
ไม่เป็นไรมากหรอก
-
จ้าวต้าเจี่ย
เดี๋ยว! นายจะกัดฉันเหรอ?
-
มู่ตานหัว
จะดูหลังของพี่ต่างหาก มือผมถูกมัดแบบนี้ จะเปิดเสื้อพี่ได้ยังไง?
-
จ้าวต้าเจี่ย
ก็น่าจะบอกกันก่อนสิ
-
จ้าวต้าเจี่ย
หัวนายแตก
-
จ้าวต้าเจี่ย
ฉันไม่รู้ว่าต้องเย็บก่อนหรือเปล่า
-
จ้าวต้าเจี่ย
แต่ไอ้โรคจิตนั่นก็ทำแผลให้นายแล้วแหละ
-
มู่ตานหัว
ผมไม่เป็นไร
-
มู่ตานหัว
หลังพี่ม่วงช้ำมากเลยนะ
-
มู่ตานหัว
มันได้ทำแผลพี่ด้วยหรือเปล่า?
-
จ้าวต้าเจี่ย
ฉันไม่รู้
-
จ้าวต้าเจี่ย
อาจจะ...
-
มู่ตานหัว
ตอนนี้มันไปไหนแล้ว?
-
จ้าวต้าเจี่ย
คงจะออกไปทำงานข้างนอก
-
มู่ตานหัว
ผมว่าเราหาทางหนีกันเถอะ
-
มู่ตานหัว
แก้เชือกให้ผมก่อน
-
มู่ตานหัว
ผมคิดว่าเราน่าอยู่แถวชานเมือง
-
มู่ตานหัว
ตอนที่ผมออกมาเจอมัน แล้วถูกลักพาตัวมา คงไม่ไกลจากที่นี่นักหรอก
-
จ้าวต้าเจี่ย
ฉันจะเอาเมมโมรี่กล้องมันมาให้ได้
-
มู่ตานหัว
ผมช่วยเอง
-
จ้าวต้าเจี่ย
แต่ฉันคิดว่าเราหนีตอนนี้ไม่พ้นหรอก ต้องรอให้มันมาก่อน
-
จ้าวต้าเจี่ย
นายพอจะต่อสู้ไหวมั้ย?
-
มู่ตานหัว
พี่คิดจะทำอะไร?
-
จ้าวต้าเจี่ย
คิดว่าจะเป็นฝ่ายจับมันแทนไงล่ะ
-
จ้าวต้าเจี่ย
ถ้าจับมันเข้าคุกได้ เราจะได้ไม่ต้องระแวงอะไรอีก
-
มู่ตานหัว
เจี่ยเกอ ผมไม่เคยเรียนต่อสู้จริงจังนะ
-
จ้าวต้าเจี่ย
ฉันก็ไม่เคย...
-
จ้าวต้าเจี่ย
แต่เราเป็นผู้ชายทั้งคู่ต้องชนะผู้หญิงได้แน่
-
มู่ตานหัว
Who เป็นผู้ชายนะพี่
-
มู่ตานหัว
ผมเห็นลูกกระเดือกมันเบ้อเริ่มเลย
-
จ้าวต้าเจี่ย
ทุกครั้งมันจะปิดหน้า ไม่รู้ว่าหญิงหรือชาย แต่ที่มันได้เปรียบเพราะถืออาวุธตลอดเวลา
-
จ้าวต้าเจี่ย
ต้องระวัง...
-
จ้าวต้าเจี่ย
เราต้องมีอาวุธด้วยเหมือนกัน
-
มู่ตานหัว
ผมกลัวพี่บาดเจ็บมากกว่า
-
จ้าวต้าเจี่ย
นายเป็นห่วงฉันมากกว่าที่ฉันคิดไว้เสียอีก
-
มู่ตานหัว
ผมเต็มร้อยกับพี่ตลอด
-
จ้าวต้าเจี่ย
ฉันรู้แล้ว...
-
ตกดึกแล้ว แต่ยัยโรคจิตสองคนยังไม่โผล่มา ตานหัวเริ่มวิตกกังวลขึ้นมา แต่พยายามไม่แสดงออก ต้าเจี่ยเองก็เงียบผิดปกติ จนตานหัวขยับเข้าไปใกล้ด้วยความเป็นห่วง
-
มู่ตานหัว
เจี่ยเก้อ... โอเครึเปล่า?
-
จ้าวต้าเจี่ย
ฉันมึนหัวนิดหน่อย...
-
มู่ตานหัว
พี่ป่วย... ตัวร้อนมาก
-
มู่ตานหัว
ผมจะออกไปหาทางพาพี่ออกไปให้ได้
-
จ้าวต้าเจี่ย
ตานหัว...ระวังตัวด้วย
-
มู่ตานหัว
อืม
-
ตานหัวถึงแม้จะบาดเจ็บศีรษะแตก แผลยังไม่สมานเสียด้วยซ้ำก็ยังอดกลั้นความเจ็บไว้ เพราะถ้าหากเขาเป็นอะไรอีกคน ต้าเจี่ยจะเสียกำลังใจหนักเข้าไปอีก แค่นี้ต้าเจี่ยก็ซูบผอมเหลือแต่โครงกระดูก แววตาไร้แววหม่นหมองอย่างเห็นได้ชัด
-
ประตูถูกล็อกจากด้านนอกแน่นหนา ทำให้ตานหัวเปลี่ยนมาสนใจหน้าต่างแทน ห้องนี้น่าจะอยู้ประมาณชั้นเจ็ดหรือชั้นแปดได้ เมื่อเทียบกับตึกข้างๆทรงเดียวกัน มีคอมแอร์เก่าๆยื่นออกไปด้านนอก และท่อระบายน้ำที่ต่อยาวถึงด้านล่าง ตานหัวคิดว่า ถ้าหากหย่อนตัวลงไปขอความช่วยเหลือจากห้องอื่นคงจะรอด
-
มู่ตานหัว
สูงฉิบหาย...
-
จ้าวต้าเจี่ย
นายคงไม่คิดจะลงทางหน้าต่างหรอกนะ?
-
มู่ตานหัว
ไม่...
-
จ้าวต้าเจี่ย
อย่าคิดสั้นล่ะ
-
มู่ตานหัว
ออกทางประตูนั่นเหละดีแล้ว...
-
มู่ตานหัว
เจี่ยเกอ มานอนบนเตียงดีๆเถอะ ผมจะเช็ดตัวให้
-
จ้าวต้าเจี่ย
ไม่ต้องหรอก ฉันไม่ได้เป็นอะไรมาก
-
มู่ตานหัว
มาเถอะน่า ถ้าพี่เป็นอะไรขึ้นมา เราจะหนีลำบากมากขึ้นนะ
-
จ้าวต้าเจี่ย
...เฮ้อออ เหล่ามู่...
-
มู่ตานหัว
เหล่าจ้าวอายุเยอะแล้วต้องดูแลตัวเองดีๆ
-
จ้าวต้าเจี่ย
หุบปากไปเลย
-
ต้าเจี่ยยอมมานอนพักบนเตียงดีๆ ตานหัวเดินเข้าห้องน้ำแคบๆ เอาเศษเสื้อผ้าของเขาที่ถูกตัดขาดเป็นชิ้นมาชุบน้ำบิดให้หมาด ก่อนจะมาซับหน้าและลำคอให้ต้าเจี่ย ระบายพิษไข้
-
จ้าวต้าเจี่ย
ขอบคุณนายมากนะที่ตามหาฉัน
-
จ้าวต้าเจี่ย
มีนายอยู่ด้วย ฉันอุ่นใจขึ้นเยอะเลย
-
มู่ตานหัว
ผมก็เหมือนกัน
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น