บทที่21 : คลื่นลมสงบ
-
ความเดิม --- "อืม" ยกแขนตวัดรอบต้นคอแกร่งนั่นไปก่อนโดยไม่ต้องบอก จะยึกยักอะไรทั้งที่มันก็ช่วยเขามาติด ๆ กันหลายรอบแล้วคงงี่เง่าไปหน่อย ---
-
ซิลวา
ก้มมองใบหน้าอีกคนใกล้ๆแล้วคลี่ยิ้มออกมาระหว่างช้อนตัวคนในอ้อมแขนขึ้นอย่างง่ายดาย
-
ซิลวา
"อืม...พรุ่งนี้เจ้ามีภารกิจอีกหรือไม่" เอ่ยถามเรื่องอื่นพร้อมกับลุกขึ้นจากอ่างน้ำจนหยดน้ำไหลลงมาตามร่างกายขณะที่เดินออกมาจากประตูที่ไม่ได้ปิดแต่แรก ปล่อยอีกคนให้ยืนข้างเตียงก่อนจะหยิบผ้ามาให้อีกคนเช็ดตัวขณะที่ตัวเองก็เช็ดผมที่เปียกชื้นนั่นจนแห้งหมาด
-
ซิลวา
การที่ได้สัมผัสอีกคนที่ปกติดื้อด้าน แต่ตอนนี้ว่าง่ายทุกอย่างแบบนี้ก็เป็นความอิ่มเอมใจเล็กๆเหมือนกันล่ะมั้ง จากที่ปกติอยากแกล้ง มันก็กลายเป็นอยากเอ็นดูขึ้นมา
-
ซิลวา
อา... เขาชักจะเอาตัวเองเข้ามาเป็นซิลวามากเข้าทุกที อันที่จริง..จะจริงจังเฉพาะตอนเวลาทำงานของnpcของเขาก็ได้ล่ะนะ ถ้าไม่ได้มีภารกิจอะไรที่เกี่ยวกับผู้เล่น เขาจะหลุดไปบ้างก็คงไม่เป็นไรหรอก..
-
ริชาร์ด
ยอมออกมาจากห้องน้ำกับมันทั้งแบบนั้น แล้วก็คิด..ถ้ามันเป็นคนจริง ๆ ที่บังคับเล่นอยู่มันจะรู้มั้ยนะว่าเขาไม่ใช่แค่เอไอเหมือนอย่างที่ชางตัวละครเป็น
-
ริชาร์ด
แต่ถ้าอีกคนเป็นเอไอละก็... อาา...หวังอะไรอยู่นะ กลับมายืนด้วยขาตัวเองตอนที่อีกฝ่ายปล่อยตัวเขาลง รับผ้าขนหนูมาแล้วเช็ดไปทั่วผิวกายของตัวเอง
-
ริชาร์ด
"ผมเจ้าน่ะ..ให้เช็ดมั้ย?" ก็เห็นบอกว่าไม่มีแรงจะใช้เวทย์แล้ว เลยช่วยบ้างชดเชยที่มาอุดเขาขึ้น ๆ ลง ๆ นี่
-
ซิลวา
"อื่ม เพราะยุ่งยากงี้ล่ะข้าเลยถนัดใช้เวทย์มากกว่า" วางผ้าเช็ดตัวไว้บนเตียงข้างอีกคน ก่อนจะนั่งลงไปขอบเตียง บ่นๆ ร่างอีกสองร่างถ้าลงไปอาบคงยุ่งยากกว่านี้หลายเท่าแน่ๆ มีไม่มากนักหรอกที่จะใช้พลังมากจนหมดเกลี้ยงอย่างนี้
-
ซิลวา
ก็ทั้งต่อสู้ ทั้งวาร์ปมานี่นะ เงยหน้ามองคนที่ยืนอยู่แล้วหยิบผ้าขนหนูส่งให้ แปลกใจกับตัวเองเหมือนกัน... เขาไม่เคยให้ใครจับศีรษะแบบนี้เท่าไหร่
-
ริชาร์ด
"แล้วทำไมไม่ตัดผม" ก็...บอกว่ามันยุ่งยาก หรืแว่าจะตัดไม่ได้? มันบังคับมีหรือเปล่าเขาเองก็ไม่มั่นใจเท่าไรด้วยสิ ..เพราะไม่เคยสวมบทเป็นตัวครึ่ง..หรืออะไรเทือก ๆ นี้
-
ริชาร์ด
เขายืนอยู่ตรงหน้ามันแล้วรับผ้าขนหนูมาให้ก่อนจะวางลงบนศีรษะของมัน ดูเย่อหยิ่งแบบนี้คงไม่ยอมให้ใครเล่นผมเอาแน่ ๆ
-
ซิลวา
"ตัดแล้วมันก็ยาวอีก" หลับตาลงให้อีกคนได้เช็ดผมเขาได้ถนัด ร่างกายที่ขยับมายืนตรงหน้าส่งกลิ่นหอมปะปนกับกลิ่นสบู่จนเคลิบเคลิ้มพอๆกับการสัมผัสจากปลายนิ้วของมัน "พอเปลี่ยนกลับร่างอื่น แล้วแปลงเป็นมนุษย์ ผมข้าก็ยาวเช่นเดิมทุกครา"
-
ริชาร์ด
"อ่า..." เขาไม่รู้ระบบกลไกของร่างมันจริง ๆ นั่นล่ะนะ ทั้งไม่เคยมีตัวละครปิศาจ และไม่เคยเล่นพวกกลายร่างได้ด้วย "ขนาดนั้นเลยสินะ"
-
ริชาร์ด
แค่สลับร่างก็ผมยาวแล้ว..มันคงจะเป็นลักษณะที่คงไว้ตั้งแต่มันสร้างตัวละครแล้วล่ะมั้ง ขยับข้อมือเช็ดผมที่เปียกชื้นนั่นต่อไป
-
ซิลวา
"อื่ม..." ฮัมตอบเบาๆและโอบแขนรอบตัวคนตรงหน้าให้เข้ามาใกล้อีกหน่อย พออีกคนเช็ดจนรู้สึกแห้งหมาดก็โน้มไปแนบริมฝีปากบนผิวกายตรงหน้า ค่อยลืมตาขึ้นมอง
-
ซิลวา
"พอแล้วล่ะ นอนเถอะ" ฝ่ามือใหญ่ลูบตามแผ่นหลังมาหยุดที่บั้นท้ายและผละออกมา
-
ริชาร์ด
เลิกคิ้วมองคนที่โอบแขนรอบตัวเขาดึงเข้าไปชิด ก่อนจะจรดริมฝีปากแนบเข้ามาหา "อืม..."
-
ริชาร์ด
สัมผัสของมันทำให้เขารู้สึกปลอดภันและดี..ไม่รู้ว่ามันเป็นแค่เรื่องของการสานสัมพันธ์กันหรือมากกว่านั้นกันแน่ "งั้นก็ปล่อยข้าสิ" หรี่ตาดวงตาลงตอนมืออุ่นเลื่อนลงมาบั้นท้ายของเขา
-
ซิลวา
คิ้วลู่ลงพร้อมกับหัวเราะเบาๆในลำคอเมื่อเห็นอีกฝ่ายหรี่ตามองแบบนั้น "ขึ้นไปนอนสิ" ผละออกไปเก็บผ้าขนหนูไว้ที่ราวแขวนในห้อง ปล่อยให้อีกคนทำตัวตามสบาย และรินน้ำในเหยือกใส่แก้วไปให้ "gจ้าหิวหรือไม่ ข้าจะบอกให้แรบบิทให้เตรียมอาหารให้"
-
ริชาร์ด
"อืมม..ก็ดีนะ" พยักหน้ารับแล้วขยับตัวขึ้นไปนอนเอนหลังลงกับเตียงกว้าง แต่พอเห็นมันยกแก้วขึ้นมาให้เขาก็ขยับตัวลุกรับแก้วมาจรดปากดื่มต่อ
-
ซิลวา
"อื่มม...ถ้าเพลียก็งีบไปก่อน" นั่งลงข้างเตียงพยักหน้ารับ ก่อนจะมองอีกคนดื่มน้ำแล้วคอยรับแก้วกลับมาวางบนโต๊ะข้างเตียง ตวัดผ้าห่มผืนใหญ่คลุมให้ก่อน ถึงผละออกมาจากห้องได้
-
ทันทีที่ร่างสูงลงบันไดไปก็มีกระต่ายตัวนึงยิ้มบางคอยอยู่แล้ว
-
แรบบิท
"ข้าได้ยิน..อ่า..ใช่ " มันพูดเนิบนาบและยิ้มออกมา
-
แรบบิท
"ได้ยินว่ามีผู้มาเยือน คงหิวแล้ว..มีนมแพะ กับขนมปัง......"
-
แรบบิท
"....หากท่านต้องการ"
-
ซิลวา
เขาตวัดตามองมันก่อนจะพยักหน้าและนั่งรอสักพักเพราะขี้เกียจให้มันเอาไปส่งที่ห้องให้วุ่นวาย สักพักเดียวก็ได้อาหารขึ้นไปให้อีกคนทาน
-
ริชาร์ด
เขาพยักหน้ารับตกลงรับคำไปอย่างว่าง่ายแล้วซุกตัวนอนอยู่ในผ้าห่มผืนหน้านั่น มองตามแผ่นหลังกว้างที่เดินลับออกไปจากห้องเพื่อไปหาอะไรเขากิน
-
ริชาร์ด
วันนี้...เกิดอะไรขึ้นเยอะแยะมากมายไปหมด ผ่านช่วงเวลาที่เรียกได้ว่าแย่ที่สุดมา อืม..แปลกที่เขาไม่นับครั้งแรกที่เจอมันเป็น 'แย่ที่สุด' แต่สุดท้าย..ตอนนี่เขาก็รู้สึกสบายดี ทั้งกายและใจ..ถึงจะเหนื่อยทางกายบ้างก็เถอะ เลยไม่ได้หลับหรืองีบ แต่รอจนมันกลับขึ้นมาแทน
-
ซิลวา
ก้าวเท้าขึ้นบันไดพร้อมกับถาดขนมปังและนมอุ่น..พลางคิดในใจ เจ้ากระต่ายอมยิ้มมองส่งอย่างพออกพอใจที่เจ้านายเหมือนจะเปลี่ยนไปในทางที่ดี เขายังสงสัยตัวเองอยู่ว่ากำลังทำอะไร...
-
ซิลวา
นี่อาจจะเป็นครั้งแรก..ทั้งของซิลวา และของเขาด้วย... ที่จะบริการอะไรๆให้กับคนๆนึงมากขนาดนี้ อา....ชักจะเกินไปแล้ว ทำไปโดยไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ
-
ซิลวา
หยุดมองบานประตูห้อง ส่ายหน้ากับตัวเองเบาๆ แล้วผลักเข้าไปเห็นคนที่มองมาอยู่ "ทำอะไรอยู่?...." เอ่ยถามอย่างไม่ต้องการคำตอบ ก่อนจะยกถาดขนมปังไปให้ถึงเตียง
-
ริชาร์ด
ได้ยินเสียงมันก้าวกลับเข้ามาในห้องเขาก็เลื่อนสายตาขึ้นสบกับมัน "นั่งรอเจ้า"
-
ริชาร์ด
เขาไม่ได้หลับ ไม่อยากหลับสักเท่าไร เพราะอีกคนนั่นแหละนะ.. ไม่รู้ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงต้องรอเจอมัน แต่อะไรหลาย ๆ อย่างที่เกิดขึ้นในวันนี้ทำให้เขารู้สึกอยากใช้เวลากับมันมาก ๆ แค่..เผื่อเอาไว้ "อา ขนมปัง?"
-
ซิลวา
"ใช่ ของเจ้าหมดนี่ล่ะ" ที่เจ้าแรบบิทบอกว่ามีขนมปังกับนมนั่นก็บ่งบอกได้ว่ามันบอกกลายๆ ว่านี่น่ะไม่ใช่ของเขา วางถาดนั่นให้บนเตียงเลย จะได้ไม่ลุกขึ้นมาอีก ส่วนเขาก็ขึ้นไปนั่งพิงหัวเตียงด้วยเสื้อคลุมตัวเดียว สังเกตคนที่รับอาหารไปด้วยนั่นแหละว่าหนาวรึเปล่า
-
ริชาร์ด
"เจ้าล่ะ?" แปลกใจนิด ๆ เพราะตั้งแต่ที่มาด้วยกันก็ยังไม่เห็นว่าอีกคนจะกินอะไรเหมือนกันนี่ ไม่หิวหรอไงนั่น ขยับตัวขึ้นมาเล็กน้อยเพื่อให้กินได้สะดวกสักหน่อย เหลือบมองมันที่ขยับขึ้นมานั่งบนเตียงด้วยกัน
-
ซิลวา
"เป็นห่วง?" กำลังจะบอกว่าไม่หิว แต่พอเห็นอีกคนหันมาถาม คำพูดของเขามันก็เอ่ยขึ้นมาเสียก่อน
-
ซิลวา
พอหลุดพูดไปก็ขยับยกยิ้มแล้วตอบคำถามนั้นต่อ "ข้าไม่ค่อยหิว แล้วรสชาติของเจ้าแรทบิทก็แย่" มันชอบผสมธัญพืชแปลกๆมาทุกที
-
ริชาร์ด
เลียริมฝีปากนิด ๆ แล้วหันไปฉีกขนมปังมากิน "ก็ข้าไม่เห็นเจ้าจะกินอะไรบ้าง" ไม่ได้ปฏิเสธแต่พูดหยั่งเชิงกลับไปด้วย แต่ก็พอเข้าใจ พวกปิศาจเองก็คงไม่ได้กินอะไรแบบมนุษย์อยู่แล้ว อย่างตอนที่ทำเสต็กเนื้อให้มันก็ยังพยายามย่างแบบนั้น น่าจะถูกปากมากกว่า
-
ซิลวา
มองริมฝีปากอีกคนที่ถูกลิ้นแดงนั่นแลบเลีย....และหันไปจดจ่อกับการกินแทน "ถ้าเจ้าอยู่ทั้งวันคงได้เห็นว่าข้ากินอะไรบ้าง" เอ่ยบอกพร้อมแฝงความหมายบางอย่างออกไป สายตาก็ยังคงมองตามการกระทำอีกคนจนขนมปังเกือบหมดก้อน
-
ซิลวา
แบบนี้ก็เริ่มหิวเหมือนกันล่ะ ...หิวอย่างอื่นน่ะนะ.... ทำไมถึงไม่เคยพอสักทีแบบนี้กัน
-
ริชาร์ด
"อือ เดี๋ยวก็ได้เห็นแล้วไม่ใช่หรอ" พูดตอบกลับไปขณะที่สายตายังจ้องขนมปังก้อนจรงหน้าที่ยัดเข้าปากได้คำสุดท้ายพอดี ก็ตั้งใจมาอยู่กับมันแล้วนี่นะ ..ที่พูดกันก่อนหน้านี้น่ะ คือเขาจะได้อยู่กับมันนี่นะ
-
ริชาร์ด
"อ่ะ" เมล็ดแตงหล่นใส่มือเขาพอดีเลยแกล้งยื่นไปให้คนข้าง ๆ แล้วเลิกคิ้วใส่ด้วย
-
ซิลวา
"อะไร?" เลิกคิ้วขึ้นอย่างไม่เข้าใจ ก่อนจะหยิบเม็ดนั่นเขวี้ยงทิ้งลงข้างเตียง
-
ริชาร์ด
"อา..เจ้านี่มัน ทำตัวเหมือนเด็ก" ว่าอีกคนที่ปาข้าวของทิ้งอย่างกับเด็ก ไม่รู้ว่ามันกินไม่ได้เพราะจะส่งผลเสียอะไรต่อร่างกาย หรือแค่ไม่มีรสนิยมจะกินของแบบนี้หันแน่
-
ซิลวา
"ข้าไม่กินเมล็ดพวกนั้นหรอกนะ" หันมาตอบแล้วรวบข้อมืออีกคนไปใกล้ๆริมฝีปาก แลบลิ้นเลียปลายนิ้วข้างที่หยิบไปเมื่อกี้ก่อนจะยิ้มมุมปากแล้วผละออก
-
ริชาร์ด
"นี่..." เจ้านี่.. มองปลายลิ้นที่ตวัดเลียเล่นที่ปลายนิ้วเขาข้างนั้น "ไม่กินเมล็ด แต่จะกินนิ้วข้า?"
-
ซิลวา
"ไม่แค่นิ้วเจ้าหรอก......เจ้ากินนมเถิด" เอ่ยอย่างหน้าตาย ปล่อยมืออีกคนแล้วพยักเพยิดให้ยกแก้วนั่นขึ้นมาดื่มต่อ เพราะคงอุ่นพอดีแล้ว ระหว่างนั้นก็ยกถาดเอื้อมไปวางบนหัวเตียงด้วย
-
ริชาร์ด
ดวงตาเรียวหรี่ลงมองคนที่พูดเรื่องอย่างว่าออกมาหน้านิ่งมาก เรี่ยวแรงเขาเริ่มหลับมาหลังจากได้พักกินข้าวอาบน้ำ แต่เขาก็ไม่สู้รบปรบมืออะไรกับมันตอนนี้หรอก ผละมือออกจากมัน ยกแก้วใสที่มีของเหลวสีขาวขุ่นอยู่ในนั้นขึ้นมาแล้วยกดื่ม กลืนนมอุ่นนั่นลงไป ลำคอร้อนผ่าวเล็กน้อยแต่ก็รู้สึกดี
-
ซิลวา
กลับมานั่งข้างๆรออีกคนจนดื่มนมหมดแก้วก็แบมือรับแก้วเอื้อมไปวางไว้ข้างเตียงเหมือนเดิม ก่อนจะหันกลับมายิ้มมุมปากแล้วเอียงโน้มใบหน้า ไปจนชิด "นี่สิ..ที่ข้ากินได้"
-
ซิลวา
แลบลิ้นเลียแผล่บที่มุมปากเปื้อนคราบนมกลืนลงคอไปก็ได้กลิ่มหอมนมที่ไม่ได้ดื่มมานาน "หอมดี..น่ากินนะ" ปรือตากระซิบบอกทั้งๆที่ยังแนบริมฝีปากหากัน แถมยังไล้เลียเบาๆด้วย
-
ซิลวา
ยิ่งอีกคนเผยอริมฝีปากหายใจกลิ่มนมยิ่งลอยคลุ้งหอมๆจนอยากควานลิ้นเข้าหา ...ไม่ใช่เพราะนมอย่างเดียวหรอก
-
ริชาร์ด
เขายื่นแก้วให้คนที่แบมือรับจะบริการให้เต็มทีนั่น พอมันวางเสร็จแล้วหันมามองก็เขยิบเข้ามาใกล้จนชะงักไป แขนผงะไปเท้ากับเตียง แค่พอรู้สึกถึงปลายลิ้นอุ่นที่เลียมาใกล้แล้วเขาก็ไม่ได้ขยับหนีอีก
-
ริชาร์ด
หรี่ตาลงมองสบกับอีกคนที่พูดว่าน่ากิน "แล้วทำไมไม่กินตั้งแต่ในแก้ว?" กระซิบถามมันกลับไปทั้งที่รืมฝีปากยังแนบอยู่ใกล้ ลมหายเข้าออกรวยรินไม่ห่าง
-
ซิลวา
ตวัดสายตามองสบกับคนที่หรี่ตาให้.. เท้าแขนข้างที่ชิดอีกคนลงกับเตียงอ้าปากงับริมฝีปากนุ่มเบาๆก่อนที่จะตอบกลับไป และคลึงแนบไปด้วยกัน
-
ซิลวา
"เพราะข้าอยากลิ้มรสจากริมฝีปากเจ้ามากกว่า" เสียงทุ้มเอ่ยตอบ ก่อนที่ลิ้นชื้นๆจะเกร็งแทรกตามปากที่เผยอออกเพื่อจะพูดตอบโต้เขา "อื่มมม..." ฝ่ามืออีกข้างยกขึ้นทาบข้างแก้มเนียน เกลี่ยนิ้วโป้งไล้ไปมาระหว่างที่เกลี่ยลิ้นชิมรสนมจนทั่ว
-
ริชาร์ด
"อืม....เจ้านี่นะ" ริมฝีปากที่บดคลึงเบียดเข้ามาทำให้รู้สึกร้อนผะผ่าวไปหมด ยิ่งคำพูดที่ฟังดูซื่อตรงนั่นก็ทำให้หัวใจมันบีบในจังหวะที่แปลกไปอีก
-
ริชาร์ด
"อืมม..." ครางเบา ๆ ตอนที่ปลายลิ้นอุ่นเกร็งสอดเข้ามา เขาเองก็อดขยับปลายลิ้นเกี่ยวดุนมันกลับไปอย่างช่วยไม่ได้..
-
ซิลวา
....ตวัดลิ้นกลืนกินทั้งเสียงฮัมในลำคอและปลายลิ้นที่ดุนตอบโต้มาอย่างไม่คัดค้านใดๆ ถ้อยคำที่เหมือนเป็นคำหวานพวกนั้น...ถ้าไม่ใช่คนที่เขาคิดอย่างนั้นจริงก็คงไม่พูดมันออกมาหรอก.. ขยับเอียงหน้าหาองศาและเปลี่ยนเป็นเลื่อนมือลงไปช้อนท้ายทอยขึ้นมาหาตัวเอง ปลายลิ้นรุกไล่ตวัดชิมกลิ่นนมหอมๆภายในโพรงปากจนทั่วและดูดดึงลิ้นอุ่นของอีกคนเบาๆ
-
ซิลวา
"อื่มมม...รสชาติดี..." ..จุ๊บ ผละออกมากระซิบเสียงแผ่วทุ้มและปรือตาขึ้นมองด้วยแววตาที่แวววาวราวกับถูกใจทุกอย่างที่เป็นอีกคน เขาไม่ปฏิเสธตัวเองอีก..ไม่จำเป็นต้องมีเหตุผลอะไร..ในการรักใครสักคนจริงๆ..
-
ซิลวา
รสจูบของมันทำให้เขามึน..มัวเมาและไม่เป็นตัวเอง มันคงเกิดจากความรู้สึกแล้วไม่ใช่แค่มนต์ใด ๆ ที่ทำให้เขาสับสน
-
ซิลวา
ลมหายใจร้อนเป่ารดอยู่ที่ใบหน้า เขาหอบหายใจเข้าออกในจังหวะที่เร็วขึ้นเล็กน้อยตอนที่ปลายลิ้นดูดดึงกันไปมาแบบนั้น พยายามจะดันลิ้นมันออกแล้วตวัดเลียเกลี่ยในโพรงปากชื้นนั่นบ้างแต่เหมือนมันจะไม่ยอม ลิ้นอุ่นรุกล้ำเข้ามาเพื่อชิมรสชาตินมที่ยังคลุ้งอยู่ในโพรงปากของเขาเล็กน้อยนั่น...
-
ริชาร์ด
"อืม..." เบลอไปชั่วขณะตอนที่มันผละออกไป ปรือตาขึ้นมองสบดวงตาคมนั่นกลับไป อา...แค่จูบก็ทำให้รู้สึกขนาดนี้ได้เลยสินะ
-
ซิลวา
ขยับปลายนิ้วนวดคลึงต้นคออีกฝ่ายระหว่างที่สบตากลับไปมองนิ่ง หน้าตามึนๆกับท่าทีที่กำลังเคลิ้มแบบนี้ทำให้นึกถึงแมวเวลาถูกเกาคางจนหายเกรี้ยวกราดจริงๆ
-
ซิลวา
"มองแบบนี้ข้าจะหยุดยังไง" แนบแผ่นอกเข้าไปชิด กดหน้าผากและจมูกดุนเขี่ยเข้ากับอีกคนอย่างไม่อยากจะผละออกแม้แต่น้อย ถ้ายังไม่ขัดขืนล่ะก็...เขาคงทำตามใจตัวเองแน่
-
ริชาร์ด
ปลายนิ้วที่บดคลึงอยู่ที่ต้นคอยิ่งทำให้รู้สึกเคลิ้มไปกว่าเดิมอีกไม่น้อย.. "หืม?" ส่งเสียงถามมาในลำคอเหมือนจะไม่ได้ในสิ่งที่มันพูด ทั้งรสจูบและปลายนิ้วที่คลึงนวดไปมานั่นทำเอาสติหลุดไปไม่มากก็น้อย ดวงตาคมของมันที่สบมองกับเขาก็เหมือนจะล่อลวงให้เดินหลงเข้าไปซ้ำ ๆ อีก
-
ซิลวา
อา...บ้าจริง.. ที่เขาไม่อยากจะยับยั้งอะไรด้วยซ้ำ.. ก็เพราะดวงตาสีอำพันนั่นปรือมองเขาอย่างเหม่อลอย..แถมยังฮัมถามอย่างสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวอีก
-
ซิลวา
"จะทำให้ไปไหนไม่ได้เลยรึไงนะ.." พึมพำเบาๆกับริมฝีปากนั่นก่อนจะปล่อยมือออกจากการนวดคลึงท้ายทอยแล้วผละออกมาตวัดผ้าห่มเปิดออกจนเห็นผิวขาวกระจ่างท่ามกลางห้องที่มืดสลัว
-
ซิลวา
การกระทำนี้เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วจนเขาคิดว่าคนที่ยังเหม่อลอยยังไม่ทันได้รู้ตัวด้วยซ้ำ เท้าศอกลงไปคร่อมตัวอีกคนทันทีที่ก้มใบหน้าลงไปพรมจูบตามแอ่งชีพจรเรื่อยไป ผิวเนื้อขาวถูกดูดดุนจนเป็นรอยซ้ำแล้วซ้ำเล่า
-
ริชาร์ด
กำลังจะอ้าปากเอ่ยถามตอนที่ได้ยินมันพึมพำเบา ๆ อะไรสักอย่างผ่านริมฝีปาก แต่ผ้าห่มผืนหนาก็ถูกตวัดทิ้งไป ผิวกายอุ่น ๆ ของเขากระทบกับความเย็นด้านนอกจนขนลุกชัน
-
ริชาร์ด
"....อะ" แต่ไม่ทันไรริมฝีปากได้รูปนั่นก็พุ่งตรงเข้ามาแล้วขบเม้ม ดูดงับที่ช่วงคอของเขาโดยไม่ทันให้ตั้งตัว ร่างกายมันร้อนผ่าวขึ้นมาราวกับมีปฏิกริยาโต้ตอบอย่างรวดเร็ว
-
ริชาร์ด
มือตวัดต้นคอแกร่งแล้วบีบมันเบา ๆ เมื่อริมฝีปากนั่นเม้มงับไปตามจุดที่ใกล้กับรอยเขี้ยวงับก่อนหน้านี้ หน้าท้องมันโหวงไปหมด..
-
ซิลวา
ลมหายใจถี่ขึ้นทุกทีที่สัมผัสผิวเนื้อเนียน...แตะตรงไหนส่วนนั้นก็ร้อนผ่าวไปหมด... "อื่ม...." พอรู้สึกถึงมือที่บีบท้าทอยเบาๆอย่างกับเป็นการอนุญาตกลายๆนั่นเขาก็เดินหน้าต่อไปไม่หยุดทันที ร่างกายเขามันร้อนขึ้นมาแทบจะในทันที
-
ซิลวา
เลียร่องรอยกัดของเขาจนชุ่ม ลากไล้ปลายลิ้นตวัดเลียที่แผ่นอกเนียนจนมันแอ่นขึ้นมาด้วยความเสียว เขาลากผ่านเฉียดยอดอกสีหวานไป เลื่อนตัวตามลงไปจนไปหยุดที่หน้าท้องสมส่วน แหย่ปลายลิ้นชื้นลงไปตวัดในร่องสะดือแค่ครู่เดียว ส่วนสำคัญคือส่วนที่มีปฏิกิริยาเอามากๆตรงหน้านี้ตังหากล่ะนะ
-
ริชาร์ด
"อ่ะ...อา" แค่นม..นมแก้วเดียวเท่านั้นล่ะที่ทำให้พวกเขาเริ่มเลยเถิดมาไกลกันได้อีกครั้งหนึ่ง ร่างกายมันซื่อสัตย์ต่อสัมผัสของคู่แห่งโชคชะตาตัวเองตั้งแต่ครั้งแรกที่สัมผัสแล้วเพียงแต่ยังไม่รู้ แต่ยิ่งมีสัมพันธ์ที่แนบแน่นยิ่งกว่าเดิมแล้วมันก็แสดงออกมาชัดเจนยิ่งขึ้นไปอีก
-
ริชาร์ด
"อ่ะ...อ้ะ! อือ" กัดฟันครางออกมาเมื่อลิ้นชื้นตวัดเลียที่จุดอ่อนไหวด้านบนของเขาแล้วลากลิ้นตามลไปเบื้องล่างต่อขณะที่แหย่ลิ้นเล่นไปทั่วหน้าท้องของเขา "แฮ่กก...." แค่ครู่เดียวก็ทำเอาลมหายใจหอบกระชั้นขึ้นมาได้แล้ว
-
ซิลวา
"ข้าควรชิมมันด้วย.." กอบกุมแกนกายอีกคนไว้แล้วเงยหน้าถามยิ้มๆ...
-
ริชาร์ด
"จ...เจ้า..อึก" หยัดศีรษะขึ้นมองดวงตาคมและรอยยิ้มที่ริมฝีปากได้รูปขณะที่กอบกุมแกนกายเขาเอาไว้แล้วพูดแบบนั้น อา...เอาจริงหรอ
-
ซิลวา
ขยับมือรูดเบาๆกับแกนกายตั้งตรงและแนบใบหน้าลงไปข้างๆ สายตาที่มองเขาแบบนั้นน่ะ... ไม่คิดจะห้ามเลยไม่ใช่รึไงกัน
-
ซิลวา
"หึ..." ดูออกง่ายเกินไปแล้ว.. เลียริมฝีปากที่แห้งผากของตัวเอง ดึงสายตาที่เหลือบไปสบตาคู่นั้นมามองส่วนปลายที่มีน้ำใสเอ่อล้นออกมา ก็ขยับไปใกล้และแลบลิ้ยส่วนปลายนั้นด้วยปลายลิ้น
-
ริชาร์ด
กัดฟันด้านในแล้วแทบหยุดหายใจตอนใบหน้าของมันแนบมาใกล้ของเขาอย่างไม่นึกรังเกียจ เขาห้ามไม่ออก..ไม่รู้ว่าควรหรือเปล่า ใจอยากกลับอยากรู้สึกว่าภายในโพรงปากนั่นจะเป็นยังไง มันต้องรู้สึกดีแน่ ๆ แต่อีกใจก็คิด...อย่างมันจะทำให้เขาหรอ? ทั้งที่แค่ทำแบบปกติก็แทบคลั่งตายอยู่แล้ว
-
ริชาร์ด
"อื้ออ..!" เม้มริมฝีปากแน่นเมื่อเพียงส่วนปลายลิ้นเลียลงที่น้ำใส ๆ ที่ซึมออกมาจากส่วนปลาย
-
ซิลวา
เสียงลมหายใจที่หยุดลงและเสียงอื้ออึงในลำคอนั่นมัน... ทำให้แทบไม่ต้องคิดอะไรอีกต่อไปแล้ว.. ปฏิกิริยาทั้งหมดของอีกคนมันเร่งเร้าเขาสุดๆ.....กระตุ้นความกระหายที่จะเค้นเอาทุกอย่างจากอีกคน
-
ซิลวา
ทั้งเสียงร้อง..ทั้งความรู้สึกของมันทั้งหมด ..แสดงออกมาให้เขาเห็นให้หมด สูดหายใจลึกๆตวัดลิ้นแหย่รัวที่รูเล็กๆและเหลือบมองอาการอีกฝ่ายไปด้วย...
-
ริชาร์ด
อา..บ้าชะมัดเลย ทุกอย่างที่มันทำ สายตา สัมผัส คำพูด..มันดีจนเขาคิดอะไรไม่ออกอีกต่อไปแล้ว แกนกายแข็งเกร็งในมือของมันยิ่งขึ้นอีกตอนที่มันตัดสินใจก้มลงใช้ลิ้นแหย่ที่รูเล็ก ๆ จนสะโพกเขาเกร็งขึ้นมา "อ่ะ...! อ๊ะ....อาาาา"
-
ซิลวา
น้ำใสๆนั่นค่อนข้างหวานปนคาว..แต่มันกระตุ้นเขาให้สัมผัสมันมากขึ้นอีก .....ตัดสินใจอ้าปากครอบลงไปและดูดส่วนปลายนั่น กลืนกินเอาน้ำใสๆลงคอไปจนหมดและริ่มขยับ
-
ริชาร์ด
มือที่บีบท้ายทอยนั่นอยู่ก็สอดมือเข้าไปขยุ้มผมของมัน หน้าท้องเขาเกร็งแน่นยิ่งกว่าตอนมี่มันตัดสินใจครอบครองแกนกานด้วยโพรงปากร้อนนั่นจนเขาสะดุ้ง "ฮะ...อืออ! อ่ะ..อาาา"
-
ซิลวา
สะบัดลิ้นพริ้วไหวไล้เลียส่วนหัวขณะที่ดูดกลืนของเหลวที่เอ่อล้นออกมาลงลำคอทุกครั้งอย่างกระหายอยาก ขยับมือที่กำรอบโคนขึ้นลงซ้ำๆ เขาชอบ..กลิ่นทุกส่วนของมัน..
-
ซิลวา
ปฏิกิริยาทุกอย่าง.. ทั้งนิ้วที่ขยุ้มทุกครั้งที่เสียงครางหวานดังขึ้นนี่ด้วย "อื่มมม..." ฮัมในลำคอจนในโพรงปากสั่น มืออีกข้างลูบคลำลงมาที่ต้นขาด้านในจัดท่าอีกคนชันขาขึ้นให้เขาทำอะไรๆได้ถนัด
-
ริชาร์ด
"อาาาาา...อะ..อึกก ซี๊ดด...แฮ่ก!" กัดฟันครางซี๊ดออกมาด้วยตวามเสียวซ่าน เมื่อโพรงปากอุ่นให้ความรู้สึกดียิ่งกว่าที่จินตนาการเอาไว้ซะอีก อาา..ไม่ไหว..
-
ริชาร์ด
ปลายลิ้นที่ตวัดเลียเร็ว ๆ นั่นทำเอาสะโพกอดขยับเขยื้อนตามไปด้วยไม่ได้เลย ขาแยกออกจากกันแล้วตั้งชันเข่าขึ้นมาตามมือที่จัดท่าให้ โพรงปากอุ่นชื้นที่สั่นเพราะเสียงฮัมนั่นยิ่งทำให้หน้าท้องเขาเกร็ง "อืออ....ฮะ...อะ..อ่าาา ฮื้อ"
-
ซิลวา
เม้มริมฝีปากโยกศีรษะขึ้นลงและฟังเสียงสูดปากอย่างเสียวซ่านของมัน....เขารู้ว่ามันดี ไม่ต้องขยับให้เหนื่อยแต่เสียวสยิวไปหมดแบบนี้น่ะ.. "อื่มมมม...อือ.." ออกแรงดูดจนแก้มตอบ ขยับมืออีกข้างคลึงไปมาที่ถุงนิ่มอย่างเพลินๆ
-
ริชาร์ด
แลบลิ้นเลียริมฝีปากแล้วเม้มงับความรู้สึกที่สั่นไหวของร่างกายและจิตใจตัวเองไปแบบนั้นซ้ำแล้วซ้ำอีก "แฮ่กก....อาา อื้อ!....อ่ะ...อ้ะ"
-
ซิลวา
แต่พออีกคนขยับตามขึ้นมาท่อนเนื้ออุ่นก็เข้ามาในปากจนมันลึกเข้าไปทุกที ของเหลวที่หลั่งออกมาเรื่อยๆยิ่งทำให้ต้องกลืนลงไประหว่างที่ดูดกลืนอีกคนไปด้วย ไม่ง่ายเลยแฮะ... ละมือจากแกนกายไปวางกดทาบต้นขาอีกคนให้ขยับน้อยลง ก่อนจะค่อยๆถอนริมฝีปากออก น้ำลายเหนียวๆยืดออกมาเป็นสาย
-
ซิลวา
"อ่า....แฮ่ก...." แลบลิ้นเลียส่วนปลายที่เป็นรอยหยักเน้นๆแล้วจับมันรูดอีกครั้ง สายตาคมตวัดมองขึ้นไปหาก่อนจะเลียลงมาเรื่อยๆตามท่อนลำ...ไปถึงส่วนโคน....และลงมาเรื่อยๆ
-
ริชาร์ด
เบื้องล่างเขาสั่นระริกไปหมด ทั้งแกนกายที่ถูกดูดเม้มจนมันแข็งเกร็ง ถุงนิ่มด้านล่างก็ถูกมันนวดคลึงไปมาจนเขาแทบทนไม่ไหว อา...บ..บ้าชะมัด มันดีมากเลย
-
ริชาร์ด
ขาเขาถูกกดเอาไว้จนคนที่ขยับไม่ถนัดนักหลังจากเขาพยายามยกสะโพกเข้าหาด้วยความรู้สึกดี "อือ...อ่ะ...อ่าาาาา" เบื้องล่างเกร็งขึ้นอีกตอนที่ปลายลิ้นเลียต่ำเรื่อยๆ ..
-
ซิลวา
แกนกายในมือแข็งขืนไม่น้อยไปกว่าของเขาเลย.. ลมหายใจของเขาหอบถี่ขึ้นด้วยความตื่นเต้นไม่แพ้กัน...อากาศอุ่นๆเป่ารดอีกคนใกล้ๆ ยิ่งได้ยินเสียงครางในลำคออย่างยากจะกลั้นนั่นก็ยิ่งทำให้ตื่นเต้นไปทุกที
-
ริชาร์ด
อา.. เขาพูดอะไรไม่ออกเลย เหมือนเป็นใบ้ เหมือนคำพูดทุกอย่างมันกลายเป็นเสียงครางแทนแบบนั้นเลย "อาา...แฮ่กกก อ่าา"
-
ซิลวา
เลื่อนตัวและใบหน้าลงไปเรื่อยๆในจุดอับที่มีแต่กลิ่นหอมของสบู่และกลิ่นกายอันน่าเข้าหาของคู่ตัวเองที่คุ้นเคย "อาาาา...อืมม" กลืนน้ำลายลงคอเมื่อมองเห็นรอยจีบพับที่แดงเรื่อจนอยากจะปลอบประโลม
-
ริชาร์ด
ครางผะแผ่วผ่านริมฝีปาก พร้อมทั้งลมหายใจที่เขาพรั่งพรูมันออกมาอย่างห้ามไม่ได้ ดวงตาฉ่ำจ้องมองใบหน้าคมที่เลื่อนลงต่ำไปเรื่อย ..ยิ่งต่ำแค่ไหน หัวใจเขายิ่งเต้นแรง ร่างกายมัยร้อนเร่าไปหมดด้วยความตื่นเต้น นี่มัน... คงไม่ได้จะ..
-
ริชาร์ด
"...ซิล....." สบดวงตาคมคู่นั้นก่อนจะรู้สึกถึงบางสิ่งบางอย่างที่ปรากฏในสายตาของมัน ไม่ทันได้เอ่ยเรียก เขาก็สะบัดศีรษะขึ้น มือขยุ้มผ้าปูแน่นจนเหมือนจะทนไม่ไหว..ทันทีที่ปลายลิ้นเรียวแลบบดที่ช่องทางด้านหลังของเขา "อะ..อ๊าาา!"
-
ซิลวา
"ฮื่มม..." บีบคลึงต้นขาทั้งสองข้างที่มันอ้าออกนิดๆยามที่อีกคนกรีดร้องเสียงกระเส่าและเขาไม่หยุดที่จะเกลี่ยลิ้นเลียรอยจีบพับที่ขมิบด้วยความตื่นเต้น ดวงตาหลับลงและจดจ่อกับการสะบัดปลายลิ้นลงไปที่จุดหมายจนอีกคนแทบอยู่ไม่สุก
-
ซิลวา
มืออีกข้างยังคงขยับชักรูดขึ้นลงและกำส่วนปลายหมุนคลึงอยู่ในอุ้งมือสากๆ ร่างกายเขามันร้อนไปหมด ถึงไม่ได้ปลดปล่อยแต่การที่ได้ยินเสียงและสัมผัสปฏิกิริยาตอบรับอย่างนี้มันก็ไใอยากจะละออกไปเลย
-
ซิลวา
เขายังนึกถึงใบหน้าอีกคนที่สะบัดเริ่ดไปเมื่อครู่...อา...ดีมากสินะ เดร็งปลายลิ้นและเริ่มแหย่แทรกมันเข้าไปในช่องทางนั้นอย่างไม่รังเกียจ ...เขาไม่คิดจะทำแบบนี้กับใครเลยจริงๆ.....แต่พอเป็นมัน...เขาก็สามารถทำได้ทุกอย่าง
-
ริชาร์ด
ทั้งที่ช่องทางด้านหลังในมนุษย์ปกติมันไม่น่าจะมีปฏิกริยามากมายขนาดนี้ แต่ในโลกนี้...ร่างกายเขาที่เป็นโอเมก้า และยังมีสัมพันธ์ให้กับคนตรงหน้า อะไรมันก็ดูอ่อนไหวไปซะหมด ปลายลิ้นเรียวชื้นที่เลียไล้ลงมาอย่างเร็วตอนที่ได้ยินเสียงครางของเขาก็เร่งจังหวะเร็วขึ้นไปอีก
-
ริชาร์ด
แกนกายในอุ้งมือของมันก็สั่นระริกราวกับจะบอกมันว่าเขาอดทนได้อีกไม่นาน จุดอ่อนไหวที่โดนกระหน่ำละเลงพร้อมกันแบบนี้...ใครจะไปทนได้ไหว "แฮ่ก อ...อ้ะ อือออ!" เกร็งหน้าท้องอย่างหนักขณะที่มือจิกขยุ้มผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น
-
ริชาร์ด
ไม่ไหว...ถ้ามากกว่านี้ "ข..ข้า อ๊ะ อาาาา ซิลวา...อึกกกก ซี๊ดดดด" ปลายลิ้นที่แหย่ระรัวเข้ามาอย่างไม่นึกรังเกียจยิ่งเร่งเร้าอารมณ์ของเขาจนแกนกายมันกระตุกถี่ ๆ ในมือเป็นสัญญาณ
-
ซิลวา
แทรกลิ้นเข้าไปเกลี่ยลูบอยู่ภายในและแทรกเข้าๆออกๆซ้ำๆ "อืมม..อือออ..แฮ่ก.." รู้สึกถึงการกระตุกทั้งในช่องทางและแกนกายที่หลั่งน้ำใสๆออกมาจนเปียกชุ่มมือไปหมด
-
ซิลวา
เสียงกระเซ่าครางเรียกชื่อเขาพร้อมกับสูดปากลั่น กรีดร้องเสียงหลงจนเขากระดกลิ้นรัวเข้าหา สะบัดปลายจมูกโด่งซุกไซร้ง่ามขาตามการขยับของปลายลิ้นไม่หยุด เสียงเฉอะแฉะเริ่มถี่รัวออกมาจากกำมือที่รูดเน้นที่ส่วนปลายขึ้นลง
-
ซิลวา
พออีกคนดูเหมือนสุดจะกลั้นแล้วเต็มที เขาก็ผละออกมาอ้างับครอบครองส่วนปลายนั่นไว้พร้อมกับมองอีกคนด้วยสายตาคม อุ้งมือเขย่าขึ้นลงรัวๆ ริมฝีปากก็เม้มดูดพร้อมจะกลืนทุกอย่างที่จะปะทุออกมาแล้ว
-
ซิลวา
ไม่มีสติจะคิดทบทวนอะไรอีกต่อไป ..รู้แค่ว่า.....อยากทำให้อีกคนรู้สึกดี ลืมแม้กระทั่งว่าตอนนี้เขาอยู่ในเกมด้วยซ้ำ.... ข้าคือซิลวา....ซิลวาของเจ้า..
-
ริชาร์ด
เขาคงต้องบ้าที่รู้สึกว่าการกระทำของมัน ดีต่อร่างกายเขาแม้นอกเกม...เขารู้สึก รับรู้ ถึงตัวตนของมันได้ชัดเจนเสียจนนึกกลัว ลมหายใจสั่นสะท้าน ร่างกายของเขาก็เช่นกัน แกนกายมันกระตุกถี่รัวบ่งบอกความต้องการที่อยากจะปลดปล่อยเต็มทีแล้ว
-
ริชาร์ด
ลมหายใจร้อน ปลายจมูกโด่งที่บดเบียดไปตามง่ามขาของเขา..ยิ่งมันสะบัดศีรษะและดุนดันปลายลิ้นเข้ามามากแค่ไหนเขาก็ยิ่งรู้สึกว่าร่างกายนี้ช่างน่ากลัว มันรู้สึก..ทุก ๆ อย่างเลย "อ่ะ....แฮ่กก! อ๊ะ อืออ!! อื้อ"
-
ริชาร์ด
แกนกายเขาหลั่งของเหลวใสออกมาซ้ำแล้วซ้ำอีก อารมณ์ที่คุกรุ่นใกล้ปะทุเต็มที แต่เชื่อเถอะ ว่าเขาไม่คิดว่ามันจะอ้าปากครอบครองแกนกายของเขาไปในจังหวะที่กำลังจะปลดปล่อยนั่น
-
ริชาร์ด
ผงกศีรษะขึ้นมองเมื่อโพรงปากร้อนครอบครองแกนกายของเขา แถมยังตวัดตาคมขึ้นมองราวกับอยากจะให้จดจำทุกอย่างที่เกิดขึ้นนี่ "อื้ออ! อ..อ๊าาา!! อึก อาาาาาาาาา!" ร่างกายกระตุกเกร็งตึง ปลดปล่อยของเหลวออกจากร่างกาย ตรงเข้าสู่โพรงปากร้อนของมันอย่างห้ามไม่ได้
-
ซิลวา
ภาพใบหน้าอีกคนที่เหยเกไปตามความรู้สึกต่างๆมันชัดเจนยิ่งกว่าอะไร "อ่ะ..อึก...." รู้สึกอีกทีแกนกายของมันก็กระตุกรัว ของเหลวนั่นฉีดพ่นเข้ามาในโพรงปากของเขาในทันทีจนคิ้วขมวดนิดๆ
-
ซิลวา
สัมผัสได้ถึงรสชาติของมันและกลืนลงไปโดยไม่ผ่านการคิดอะไรด้วยซ้ำ อึก.. อา...กินเข้าไปแล้ว
-
ริชาร์ด
ของเหลวถูกปล่อยออกไปแล้ว... หัวเขาโล่งมาก และขาวโพลนจนแทบไม่หลงเหลือความคิดใด ๆ เลยสักนิด อา...บ้าจริง ๆ ด้วยมันน่ะ
-
ซิลวา
กลืนไปอึกนึงและดูดเม้มส่วนปลายในมืออีกเพื่อกลืนกินมันให้หมด...ยังดีที่อีกคนปลดปล่อยออกมาไม่มาก เหมือนกับให้เขาได้ชิมรสชาติในครั้งแรกยังไงยังงั้น "อาา..."
-
ซิลวา
ถอนริมฝีปากออกและเลื่อนตัวขึ้นมาจนชะโงกอยู่ใกล้ใบหน้าที่เขามองดูมาตลอด โฉบปลายจมูกไปแตะแก้มและไล้ไปที่ใบหู กระซิบเสียงทุ้ม "ทีนี้ก็เห็นว่ากินอะไรบ้างแล้วนะ"
-
ริชาร์ด
"อ....อืมมมม!" แรงดูดดึงที่ปลายยอดที่ยังอ่อนไหวกับการกระทำทุกอย่างทำเอาสะโพกสั่นกระตุกไปด้วย "แฮ่กก...." มันกลืน..ลงไปหมดเลย
-
ริชาร์ด
ปรือตามองเจ้าของร่างโปร่งที่ขยับขึ้นมาหาเขา พร้อมรอยยิ้มบาง ไม่ได้มีวี่แววของความไม่พอใจ กลับกัน..มันดูพอใจเอาเสียมากด้วย "เจ้านี่...แฮ่ก..เจ้านี่มัน.."
-
ซิลวา
"หึ...ข้าคือคู่ของเจ้ายังไงกัน" กระซิบตอบยิ้มๆทั้งหัวเราะในลำคอเบาๆ แลบลิ้นเลียคราบต่างๆที่ติดอยู่บนริมฝีปากของตัวเองและมองสบตาอีกคนไปด้วย
-
ซิลวา
"เจ้าดูชอบ...."
-
ซิลวา
"ไม่เห็นต้องทำเป็นไม่พอใจ" ขยับเข้าไป ซบหน้าผากเข้าหาและมองสบตาในระยะเผาขน จากสายตาและท่าทางน่าเอ็นดูของอีกคน ...คิดว่าวันนี้เขาคงไม่ยอมหยุดจนว่าอีกฝ่ายจะบอกว่าพอ ...หรือไม่ก็หมดเรี่ยวแรงไปก่อน
-
ริชาร์ด
เสียงทุ้มที่เอ่ยตอบมา และยังเป็นคำตอบที่สั่นคลอนหัวใจของเขาด้วยเช่นกัน ใช่...เขาไม่ได้ลืมสักหน่อย "มันน่าอาย.."
-
ริชาร์ด
กระซิบตอบกลับไปตอนที่เผลอมองปลานลิ้นแดง ๆ ที่ตวัดเลียคราบอะไรต่อมิอะไรบนริมฝีปากของมันเข้าปากไปแบบนั้น ทุกอย่างที่มันช่างส่งผลต่อเขาเสียจริง "และต่อให้ข้าไม่พูด..เจ้าก็รู้อยู่ดีว่าข้ารู้สึกยังไง"
-
ซิลวา
"ข้าไม่รู้......ได้ยังไงล่ะ" ตวัดสายตาคมมองสบกับอีกคนนิ่ง เอ่ยบอกด้วยเสียงแผ่วเบาแต่ก็หนักแน่นในความมั่นใจ
-
ซิลวา
การที่มันเองก็ยอมเขาทั้งที่นิสัยจริงๆดื้อดึงขนาดนั้น...มันก็ชัดเจนอยู่แล้ว แม้ว่าจะปฏิเสธหรือปัดไปบ้างแต่นั่นก็เพราะเป็นเกราะกำบังความจริงทั้งนั้น ความจริงที่ว่า เขาได้หัวใจของมันมา.....พอๆกับที่ตัวเขาเองได้มอบหัวใจของเขาให้อีกคนไว้เช่นกัน
-
ซิลวา
ถึงจะไม่มีใครเอ่ยอะไรออกมา ...แต่มันช่างไม่มีข้อกังขาใดๆกับความรู้สึกที่มีให้กันเลย ไม่ว่าจะเป็นอะไร..แต่ความรู้สึกนั้นเป็นความจริง...ที่เขารับรู้ได้
-
ริชาร์ด
"อืมมมมม...." ฮัมยาว ๆ ออกมาก่อนจะมองใบหน้าของมัน สบดวงตาคมอยู่แบบนั้น ก่อนจะเลื่อนมือไปแตะที่ข้างแก้มอีกฝ่าย ลมหายใจยังกระชั้นอยู่บ้าง..
-
ริชาร์ด
แต่หัวใจเขาก็เต้นไม่หยุดอยู่ดี.. ไม่ใช่เพราะเหนื่อย แต่เป็นเพราะความรู้สึกที่เชื่อต่อถึงกันนี่ ดีแล้วล่ะ เขารู้สึกลึกซึ้ง ..รัก...มันจริง ๆ
-
ซิลวา
พออีกคนตอบรับและทาบมือมากับใบหน้าของตัวเอง ก็ยิ้มออกมาทั้งริมฝีปากทั้งดวงตา สบตามองกันและกันด้วยแววตาที่สื่อความหมาย ยกมือแนบหลังมืออีกฝ่ายกับใบหน้าตัวเองไว้อย่างนั้น อีกข้างก็เท้ากับเตียงเพื่อรับน้ำหนักตัวเอง ได้ยินทั้งเสียงลมหายใจ ทั้งเสียงหัวใจที่ยังเต้นแรงอย่างต่อเนื่องของมัน
-
ซิลวา
"อยู่ด้วยกันนะ.."
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น