บทที่20 : อาบน้ำ
-
กัดฟันแน่นตอนอีกคนปลดปล่อยของเข้ามาในร่างกายเขา แกนกายที่เบียดสุดจนผิวเนื้อแนบกันทำให้เขาต้องเกร็งตัวรับ ดวงตาสีอ่อนจ้องมองใบหน้าที่เต็มไปด้วยความต้องการและความพอใจยามได้ปลดปล่อย "อือออ...จุ๊บ..อืมม" จนมันยื่นหน้าเข้ามาแนบจูบอีกครั้งทั้งที่ร่สงกายยังคงเชื่อมต่อกันอยู่ ลิ้นเรียวบดเบียดเกี่ยวดุนไปมา
-
ซิลวา
หลับตาลงสัมผัสปลายลิ้นเข้าหากัน ทั้งไล้ไปตามไรฟันและควานทั่วโพรงปาก ทั้งเกี่ยวกระหวัดรัดรึงกันและกันด้วยความวาบหวาม แนบจูบพร้อมกับดูดลิ้นอีกคนแรงๆ "จุ๊บ...อืมมม....ไปอาบน้ำเถอะ"
-
ริชาร์ด
"อ ...อืมม" รสจูบของมันยังแผ่ซ่านอยู่ที่ริมฝีปากและโพรงปากของเขาแบบนั้น แม้เรียวลิ้นจะถอนออกไปจนน้ำลายใส ๆ ยืดตามออกไปแล้ว สบดวงตาสีฟ้าสวยที่จ้องมองเขาอยู่ แววตาและสีหน้านั่นดูจะเป็นห่วงและใส่ใจเขาจริง ๆ นะ
-
ซิลวา
ผละจูบที่คลอเคลียหากันออก แล้วค่อยๆลืมตาขึ้นมองใบหน้าแดงๆนั่น "วันนี้ไม่ได้ใช้เวทย์ให้เจ้าหรอกนะ..." ยันตัวขึ้นมาพร้อมกับถอนแกนกายออกจนของเหลวไหลย้อนออกมาให้เขาสอดปลายนิ้วทั้งสองไปกวาดควานออกมาและเอ่ยคำอธิบายต่อ
-
ซิลวา
"เวทย์เคลื่อนย้ายทำให้ข้าใช้เวทย์อื่นไม่ได้...เจ้าคงพอจะเข้าใจ" เวทย์บทใหญ่ใช้พลังเวทย์ของเขาไปเกือบหมด ....และคงอำอวยความสะดวกต่อตนเองและอีกคนไม่ได้ในเวลานี้ ถึงแม้ว่าจะรู้สึกดีขึ้นมาหลังจากที่ได้ร่วมรักกับอีกฝ่ายแล้วก็เถอะ
-
ริชาร์ด
"อืม" ฮัมตอบกลับไปแบบเข้าใจ แล้วต้องกัดฟันอีกครั้งตอนที่แกนกายร้อนนั่นถอนออกไปจากตัวเขา แล้วแทนที่ด้วยปลายนิ้วที่สอดลึกเข้ามากวาดคว้านเอาของเหลวที่ค้างอยู่ในตัวเขาออก
-
ริชาร์ด
"อื่มมมม!..." ปรือตาขึ้นมองมันอีกครั้งตอนนิ้วนั่นถอนออกไป
-
ริชาร์ด
"อืม..ตามนั้น" เขาไม่ได้ว่าหรือโทษอะไรมันอยู่แล้ว
-
ซิลวา
"งั้นก็จับแน่นๆ" สบตาที่ปรือจ้องแล้วคลี่ยิ้มบาง ไม่เหมือนยิ้มมุมปากเหมือนทุกที ขยับตัวมาข้างๆช้อนแขนทั้งสองลอดใต้รักแร้และข้อพับเข่า ก่อนจะพยักหน้าให้อีกที
-
ซิลวา
"มาสิ...ข้าไม่ได้ใจดีอย่างนี้บ่อยนักหรอกนะ" เอ่ยเร่งให้อีกคนคล้องแขนเข้ามาด้วยการก้มลงไปหาและจูบซับที่กกหูเบาๆ
-
ริชาร์ด
กำลังข้องใจกับคำพูดนั่น แต่ก็ได้รับการแก้ความสงัสยเมื่อสองแขนแกร่งนั่นตรงเข้าช้อนตัวเขาขึ้นมา ไม่ใจดี... แต่ทำแบบนี้มาสองครั้งของวันแล้วไม่ใช่หรือไง
-
ริชาร์ด
ตวัดตามองค้างอยู่แบบนั้น แต่พอเห็นรอยยิ้มและการกระทำต่อมานั่นที่ไม่ได้มีวี่แววล้อเลียนเขาก็ตวัดแขนโอบรอบต้นคอของมันไปอย่างยินยอม "จะอาบน้ำให้ข้าด้วยเลยมั้ยล่ะ"
-
ซิลวา
ยิ้มออกมาเมื่ออีกคนยอมกอดรั้งต้นคอไว้แต่โดยดี ก่อนที่จะอุ้มอีกคนขึ้นมาจากเตียงเพื่อเดินไปที่ห้องน้ำที่อยู่ภายในห้องของเขา เลิกคิ้วมองคนที่ถามคำถามนั้น
-
ซิลวา
"ถ้าเจ้าต้องการอย่างนั้น...ก็ย่อมได้" ...เอ่ยตอบพลางพยักหน้า เหมือนเป็นความต้องการของอีกคน ทั้งที่เขาก็จะอาบให้แต่แรกอยู่แล้ว
-
ซิลวา
เดินมาจนถึงห้องน้ำที่มีอ่างน้ำขนาดใหญ่ ซึ่งน้ำในอ่างจะเต็มไปด้วยน้ำอุ่นอยู่ตลอดเวลา แถมยังมีกลไกสำหรับแช่สบู่กลิ่นหอมได้อีก ก้าวลงไปในอ่างน้ำใสๆนั่นแล้วค่อยๆนั่งลงไปพร้อมกับคนในอ้อมแขน ถึงหมาป่าในเกมอย่างเขาจะไม่ชอบอาบแบบมนุษย์ แต่ส่วนลึกๆที่เป็นมนุษย์ก็รู้สึกชอบอยู่ดี
-
ริชาร์ด
"นี่..ข้าถามเชิงประชด..." มุ่นคิ้วลงนิด ๆ ที่โดนเหมารวมว่าอยากให้อาบให้ เขาก็ยังไม่ได้อ่อนเปลี้ยขนาดที่ว่าอาบไม่ได้เองหรอก เพราะถ้าเปลี้ยขนาดนั้นคงนอนเฉย ๆ ช่างเรื่องสกปรกไปสักวันแล้วล่ะ เลิกคิ้วมองอ่างอาบน้ำที่มีน้ำรอก่อนอยู่แล้วแบบไม่เข้าใจเท่าไร
-
ริชาร์ด
"เจ้าเปิดน้ำทิ้งไว้อยู่แล้ว รึว่าใช้เวทย์กัน?" ก็..มนุษย์ปกติจะอาบทีก็ต้องเปิดน้ำรอไปไม่ใช่หรอ แต่นี่ เหมือนจะมีอะไรพร้อมไว้อย่างกับเตรียมนานแล้วงั้นล่ะ ทั้งที่ตัวมันก็อยู่กับเขาตลอด
-
ซิลวา
"ใช่..เป็นอ่างน้ำลงอาคม ไม่ต้องมีพลังเวทย์ก็ได้" ซื้อมาหลายเหรียญอยู่นะ.... นั่งลงจนน้ำล้นทะลักออกไปบ้างเล็กน้อยเพราะการแทนที่ของสองคน ผละมือออกมาจากข้อพับเข่า กรีดปลายนิ้วลงบนอักขระที่เขียนไว้ตามอ่างศิลา มืออีกข้างก็ยังคงประคองแผ่นหลังเนียนไว้และลูบมันเบาๆ
-
ซิลวา
"นี่ทำให้น้ำในนี้อุ่น....และนี่ทำให้มีสบู่" หมุนกลไกบางอย่างให้อีกคนดู ก่อนที่น้ำอุ่นใสจะค่อยๆเปลี่ยนเป็นฟองพร้อมกลิ่นดอกไม้ป่า "อยากมาอยู่ที่นี่เร็วขึ้นรึยัง" โฉบปลายจมูกสูดดมกลิ่นจางๆของอีกคนที่ยังเหลือค้างไว้ก่อนจะผละมาสบตาถามคำถามนั้น
-
ริชาร์ด
"อืม..ดีเกินไปแล้ว" บ่นอุบให้กับสิ่งอำนวยความสะดวกในชีวิตของมัน นึกอิจฉาเล็กน้อยที่มนุษย์ธรรมดาอย่างเขาดันไม่มีอะไรแบบนี้ มองตามปลายนิ้วเรียวยาวของอีกคนที่ลูบไปตามขอบอ่างศิลา พื้นที่ที่ถูกลูบนั่นก็เรืองแสงขึ้นมาเล็กน้อยก่อนจะวูบหายไป
-
ริชาร์ด
และใช่..น้ำมันอุ่นขึ้นจริง และแค่แปปเดียวมันก็เปลี่ยนเป็นฟองและกลิ่นหอมนั่นอีก "สบายซะจริง..." เงยหน้าขึ้นสบดวงตาคมก่อนจะค่อยผละร่างกายออกมาจากตักของมัน เพื่อให้ทั้งมันและตัวเขาเองนั่งในอ่างได้สบายมากขึ้น ขยับไปเอนพิงที่ฝั่งตรงข้ามเจ้าของบ้าน
-
ซิลวา
ปล่อยให้อีกคนลุกออกไปนั่งฝั่งตรงข้ามที่ไม่ไกลกันเท่าไหร่นัก ถึงจะไม่ได้สัมผัส แต่เห็นอากัปกิริยาของอีกคนชัดแบบนี้เขาเองก็ไม่ได้ท้วงอะไรนัก นอกจากหยัดตัวขึ้นมาจากที่พิงอยู่เพื่อขยับเข้าใกล้อีกคน แล้วแบมือขึ้นมาตรงหน้า
-
ซิลวา
"มาสิ...ถึงเจ้าประชดแต่ข้าก็ได้เอ่ยรับไปแล้ว" สบสายตากับดวงตาคู่สวยนั่น ก่อนจะสอดส่ายสายตามองไปทั่ว ...ร่างมนุษย์นี่ก็ดีจรงที่ประทับรอยต่างๆไว้กับอีกคนได้เยอะขนาดนี้นี่แหละ
-
ริชาร์ด
สงสัยนิดหน่อยตอนที่มือหนาเอื้อมมือแบขึ้นตรงหน้าเขา แต่พอได้ยินคำพูดต่อมาก็ชะงักไปหน่อย "เจ้าอยากอาบให้ข้าเองสิไม่ว่า" แล้วก็โบ้ยให้เป็นความต้องการของมันไปแทนเลย แต่ใช่.. เขาก็ไม่ได้ปฏิเสธอะไรเลยสักนิดเช่นกัน
-
ริชาร์ด
วางมือลงบนมือหนาของมัน สัมผัสความอบอุ่นที่ทำให้อุ่นเสียยิ่งกว่าน้ำที่แช่อยู่นี่ ไม่ใช่แค่อุณหภูมิของร่างกายมัน แต่เหมือนเพราะปฏิกริยาร่างกายของเขาที่มีต่ออีกคน
-
ซิลวา
"ข้าอยากอาบให้คู่ของข้าบ้างไม่ได้หรือ" ยิ้มออกมาแล้วกระชับมือที่ยื่นมาให้ เริ่มถูฝ่ามืออีกข้างที่หลังมือข้างนั้นไปมา ก่อนจะค่อยๆเลื่อนไปที่แขนและหัวไหล่
-
ซิลวา
ผิวลื่นๆที่ดูสุขภาพดีแบบนี้มันทำให้เขาไม่อาจจะผละออกมาได้ง่ายๆ ไออุ่นขอร่างกายที่สัมผัสกันโดยที่ไม่มีเรื่องกามารมย์เข้ามาเกี่ยวข้องก็รู้สึกถึงบรรยากาศที่ผ่อนคลายมากขึ้นของอีกคน
-
ริชาร์ด
อา...เขาชักจะอายมากกว่าเวลาที่ริมฝีปากนั้นเอ่ยพูดพร้อมยิ้มล้อแล้วล่ะ... เพราะสายตากับรอยยิ้มนั่นดูจริงจังจนอดรู้สึกขัดเขินขึ้นมาเสียไม่ได้ พอมันออกปากแบบนั้นเขาเลยนั่งนิ่ง ๆ ให้อีกฝ่ายเป็นคนถูไปทั่วแขนของเขา จนเลยขึ้นมาถึงหัวไหล่
-
ริชาร์ด
รู้สึกผ่อนคลายอย่างบอกไม่ถูก ไม่ใช่แค่เพราะมีคนอาบให้.. แต่เพราะคนที่ทำให้เขาคือมัน "แล้วข้าต้องอาบให้ผู้วิเศษซิลวาด้วยหรือเปล่า?" เอ่ยถามแบบหยั่งเชิง ไม่ด้มีท่าทีกระแนะกระแหนหรืออะไร
-
ซิลวา
ฝ่ามือเลื่อนไปจนถึงซอกคอ แล้วแบมือขอมืออีกข้างพร้อมกับหัวเราะกับคำสัพยอกและเหลือบมองจ้องอีกคน "นั่นอาจจะทำให้เจ้าไม่ได้นอน" เอ่ยออกมาด้วยใบหน้าเรียบเฉยราวกับพูดเรื่องปกติ จับมืออีกข้างมาถูต่อ
-
ซิลวา
"คราวหน้า...ข้าไม่พลาดหรอก" บอกออกมากลายๆว่าต้องทำ แน่นอนอยู่แล้ว
-
ริชาร์ด
ขนาดนั้นเลย... แค่อาบน้ำแต่พวกเขาจะไม่หยุดแค่อาบสินะ "อืม งั้นก็ได้"
-
ริชาร์ด
แค่รู้สึกว่าอีกฝ่ายทำให้เขาแบบนี้ก็ไม่อยากน้อยหน้าเท่าไร ว่าแต่..อาการฮีทเขาหายเร็วเหมือนกัน หรือเป็นเพราะถูกเติมเต็มจนร่างกายและจิตใจมันพอใจแล้วกันแน่นะ
-
ซิลวา
มองอีกคนอย่างแปลกใจเล็กน้อย ที่ดูจะเสียดาย อยากอาบให้เขามากกว่าแค่พูดประชดเสียอีก
-
ซิลวา
"หึ...."
-
ซิลวา
หัวเราะขึ้นจมูกนิดๆ อย่างขบขันตัวเอง ก่อนจะปรับสีหน้าให้เป็นปกติ ค่อยๆขยับไปใกล้และลูบแผ่นอกลงไปถึงหน้าท้องโดยไม่ได้เน้นส่วนไหนเป็นพิเศษ ถ้าไม่ได้จัดเต็มขนาดนั้นมาก่อนหน้านี้เขาคงแกล้งให้ขาดใจตรงนี้อีกสักรอบหรอก
-
ริชาร์ด
"อืม.." ส่งเสียงท้วงในลำคอนิด ๆ ตอนอีกคนหัวเราะหึในลำคอ บางทีมันก็ชอบหัวเราะแบบนี้
-
ริชาร์ด
ซึ่งเขาก็ไม่รู้ว่ามันขำเขาหรืออะไร มองตามฝ่ามือใหญ่ที่ลูบไล้ไปทั่วตัวเขา แผ่นอก หน้าท้อง เกิดมาไม่เคยมีใครอาบให้เลย
-
ริชาร์ด
"อืม..ข้างล่างข้าทำเอง" เดี๋ยวมันจะเลยเถิดไปอีก..
-
ซิลวา
มองคนที่ส่งเสียงไม่พอใจหน่อยๆ แต่ก็ยังลูบสบู่ไปตามลำตัว จนอีกคนสบตาแล้วบอกว่าจะจัดการเอง "เอาสิ"
-
ซิลวา
ได้ลอบยิ้มในใจแล้วผละออกไปเอนพองอ่างน้ำฝั่งตัวเองเหมืนเดิม สายตาคมจดต้องการกระทำอีกอีกฝ่ายต่อไปโดยที่ฝ่ามือก็ขัดถูไปตามลำคอและไหล่ของตัวเองบ้าง
-
ริชาร์ด
มองร่างที่ผละห่างออกไปจากเขาแล้วพิงอ่างอีกฝั่งไปเหมือนเดิม แต่ดวงตาคู่นั้นไม่ได้เบนหลบไปทางไหนเลย คือ...จะมองกันว่างั้นสิ
-
ริชาร์ด
ตวัดตามองเส้นผมที่ตกอยู่ที่บ่ากว้าง มันเปียกน้ำไปด้วยเพราะเจ้าตัวไม่ยอมรวบเก็บให้ดีก่อน แต่เขาก็ไม่แคร์สายตาของอีกคนถึงลึก ๆ จะแคร์อยู่บ้าง..
-
ริชาร์ด
หลบสายตานั่นแล้วลูบสบู่ไปที่ท่อนขาตัวเองใต้น้ำ ยังไงมันก็ไม่เห็นอยู่แล้ว ลูบล้างไปทั่วจนถึงปลายเท้า จะล้าช่องทางด้านหลังตอนนี้ก็ไม่ได้ ต่อให้ภาพไม่เห็นแต่มันก็น่าอายอยู่ดี
-
ซิลวา
อีกคนตวัดมองแค่ครู่เดียวถึงละสายตาไปขัดถูร่างกายตนเอง ซึ่งดูยังไงก็ไม่ได้ยุ่งกับส่วนนั้นแน่ๆ ..แต่เขาก็ไม่ได้คิดจะเข้าไปยุ่มย่าม อยากเห็นว่าจะทำไงต่อมากกว่า
-
ซิลวา
ระหว่างที่มองก็ลูบไล้ร่างกายตัวเองไปถึงด้านล่าง ไม่ได้ละเอียดอะไรนักครู่เดียวก็เรียบร้อย จึงค่อยปลดผมที่รวบครึ่งศีรษะและลงมือสระผมตัวเองต่อ เพราะจริงๆก็เป็นพวกรักความสะอาด เพียงแค่ก่อนหน้านี้ใช้เวทย์มาตลอดก็เท่านั้น
-
ซิลวา
ก้มหน้าลงจนผมบังใบหน้า ...เผื่อว่าอีกคนจะทำอะไรได้ถนัดโดยที่ไม่ขัดเขินเขานัก
-
ริชาร์ด
เขากำลังคิด ว่าจะเอายังไงกับข้างล่างนี่ดี แต่พอเจ้าคนตรงหน้าก้มหน้าลงแล้วเขาก็ค่อยขยับตัวเอนลงอีกจนแทบใช้ท้ายทอยพิงแนบไปกับอ่างด้านหลัง ยกขึ้นข้างหนึ่งขึ้นมาพาดขอบอ่าง พยายามจะทำเหมือนว่าไม่มีอะไร เขาไม่ได้ทำอะไรแปลก ๆ
-
ริชาร์ด
แต่มืออีกข้างก็เลื่อนลงไปเบื้องล่างแล้วชันเข่าขึ้น ค่อยสอดปลายนิ้วเข้าไปในช่องทางด้านหลัง ใช้สบู่จากน้ำที่ยังลอยวนเวียนอยู่แล้วกวาดล้างด้านใน เบนสายตาหลบไปทางอื่นกันมันเงยขึ้นมาเห็นเท่านั้น
-
ซิลวา
ระหว่างที่จัดการผมเผ้าตัวเองก็ไม่ได้ละสายตาไปจากอีกคนหรอก แม้ว่าจะมีม่านเส้นปมปิดบังแต่ก็สามารถมองเห็นลางๆ
-
ซิลวา
อา.. น่ารักชะมัด...
-
ซิลวา
ทำเป็นนิ่งแต่พอลับตาเขาก็จัดการกับอะไรๆด้านล่างสินะ อมยิ้มออกมาแล้วปล่อยให้คนตรงหน้าจัดการตัวเองอีกสักพักก็เงยหน้าพร้อมกับเสยผมขึ้นมาโดยที่ไม่รอให้อีกคนตั้งตัว ถึงจะไม่เห็นข้างล่างนั่นแต่เขาสนุกกับการมองอาการของอีกคนมากกว่า
-
ริชาร์ด
เขาดุนนิ้วเข้าและกวาดเอาของเหลวที่ยังค้างอยู่ในตัวเขาออกไป ล่าสุดก็เห็นว่ามันเหมือนจะยังไม่รู้ว่าเขาทำอะไร ทำอยู่แบบนันจนใกล้จะถอนปลายนิ้วออกมามันก็เงยหน้าขึ้นมา
-
ริชาร์ด
"อ่ะ..." รีบชักมือออกมากลายเป็นดูมีพิรุธไปแทน "จ..จะออกไปกันยัง" เปลี่ยนเรื่องพูดแทนเลย เพื่อที่จะทำให้เนียน แต่อีกคนคงดูชัดกว่าเดิมอีก
-
ซิลวา
"อาบเสร็จแล้ว?" เลิกคิ้วขึ้นมาถามแล้วตีหน้านิ่งไปด้วย อาการลนๆของอีกคนแทบทำให้หลุดยิ้มออกมา....
-
ซิลวา
พยักหน้าลงเบาๆพร้อมกับลูบฟองที่ไหลลงมาตามหน้าผากออก "งั้นก็ล้างฟองออกได้" เอื้อมมือไปเพื่อจะกรีดปลายนิ้วลงบนกลไกที่จะทำให้ฟองในอ่างหายไป
-
ริชาร์ด
"อือ เสร็จแล้ว" พยักหน้ารับหลังจากล้างเบื้องล่วงไปจนสะอาดหมดที่เขาคาดเอาไว้ แต่อีกฝ่ายเองก็ทำสีหน้าแปลกใส่เขาเหมือนว่าเห็นและรู้อย่างนั้นล่ะ หรือว่ามันจะเห็นจริง ๆ ตามความเป็นผู้วิเศษนั่น?
-
ริชาร์ด
"อืมม" มองปอยผมที่เปียกน้ำของมันขณะที่ฟองในอ่างเริ่มหายไปทีละนิด อา ง่ายขนาดนี้เลยหรอเนี่ย
-
ซิลวา
"ลุกไหวหรือไม่?...รอข้าล้างผมก่อนก็ได้" ลูบฟองบนตัวออกพร้อมกับน้ำที่ค่อยๆใสขึ้นจนเห็นเนือตัวของกันและกัน เอ่ยถามอีกฝ่ายที่มองฟองในอ่างอย่างแปลกใจในกลไกนั่นด้วย ยังไม่ได้รอฟังคำตอบก็ไถลตัวลงจนศีรษะสัมผัสกับน้ำสะอาดในอ่างที่ทำให้ฟองบนเส้นผมหมดไปเพียงสะบัดศีรษะไม่กี่ครั้ง พอทุกอย่างเรียบร้อยก็ลืมตาผุดลุกขึ้นมานั่งฝั่งตรงข้ามกันเหมือนเดิมอีกรอบ
-
ซิลวา
"มาสิ" ขยับเข้าไปใกล้และโน้มใบหน้าโฉบไปจุมพิตที่ข้างแก้ม กระซิบบอกกลายๆว่าเขาจะพาอีกคนออกไปในลดกษณะเดิมเมื่อครู่
-
ริชาร์ด
น้ำในอ่างใสขึ้นเหมือนใช้เวทมนต์... อ่า ก็ใช้จริงนี่นะ เขาไม่คิดว่ามันจะช่วยเขามากขนาดนี้ และใช่มันยิ่งทำให้เขาเหมือนจะคิดว่าบางทีการยอมให้มันก็ไม่ใช่เรื่องแย่อะไรนัก
-
ริชาร์ด
แค่..อ่อนแอก็บอกว่าอ่อนแอ ยังกับเอาตัวเองเข้าไปเล่นจริง ๆ งั้นละ ผ่อนลมหายใจให้กับคนที่เข้ามาใกล้แล้วแนบริมฝีปากเข้าที่ข้างแก้มของเขา
-
ริชาร์ด
"อืม" ยกแขนตวัดรอบต้นคอแกร่งนั่นไปก่อนโดยไม่ต้องบอก จะยึกยักอะไรทั้งที่มันก็ช่วยเขามาติด ๆ กันหลายรอบแล้วคงงี่เง่าไปหน่อย
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น