รักที่ไม่ใช่บังเอิญ #ตอนที่ 1
-
เวลา 07:45 นาที ณ.เวลานี้ก็เป็นเวลาที่ผมจะต้องลงมาทานข้าวเพื่อที่จะไปฝึกงานที่โรงพยาบาลแล้วว หมอคือความฝันของผมที่อยากจะเป็นและสุดท้ายผมก็ทำได้ ผมฝึกงานแค่ 1 ปีก็เป็นหมอแล้วแหละครับบ ชื่อของผมก็คือ อิคเทอร์หรือที่เรียกว่าเทอร์นั้นเเหละครับ
-
ณ.โต๊ะอาหาร
-
หมออิคเทอร์
อรุณสวัสดิ์ครับพ่อครับแม่
-
แม่
เอ้าาอิคเทอร์จะไปทำงานแล้วหรอลูก
-
ผมเดินอ้อมมานั่งที่ประจำที่เคยนั่งคือตรงข้างเจ้นั้นเองครับ
-
หมออิคเทอร์
ครับแม่ วันนี้ลงเวร 2 ทุ่มนะครับ
-
พ่อ
เดียววันนี้แม่แกจะเอาข้าวเข้าไปให้ คนไข้เยอะมากเลยยหรออ
-
หมออิคเทอร์
นิดหน่อยครับพ่อ แต่ผมไหว
-
พ่อ
ไหวก็ดีละ
-
หมออิคเทอร์
แล้วเจ้ไปไหนหรอครับบ
-
แม่
เข้าคลีนิกตั้งแต่เช้าแล้วจ๊ะ มาๆทานข้าวดีกว่าา
-
หมออิคเทอร์
ครับบบ
-
หลังจากที่ผมพูดคุยเล็กๆน้อยๆกับพ่อและแม่เสร็จก็ลงมือทานข้าวแล้วเข้าโรงพยาบาลทันที
-
ณ.โรงพยาบาล
-
ห้องพักหมอ
-
หมออิคเทอร์
สวัสดีติม
-
หมอติม
เออๆ วัดดี มาสายอีกแล้วนะมึงง
-
หมออิคเทอร์
รถติดว่ะ ว่าแต่มึงเถอะมาแล้วืำไมมามุดหัวอยู่ที่นี้
-
หมอติม
ก็กูรอมึงไงเพื่อนแล้วไปตรวจคนไข้ด้วยกันนป่ะ
-
หมออิคเทอร์
ไม่ได้ว่ะ วันนี้กูต้องเช็คข้อมูลคนไข้
-
หมอติม
แล้วค่อยเช็คน้าา เดียวกูเช็คให้มึงไปตรวจคนไข้ให้กู! โอเคนะ
-
ผมยังไม่ทันพูดอะไรมันก็ลงไปนั่งที่โต๊ะของผมแล้วว นี้แหละเพื่อนที่ดีของผมและก็ดีม๊ากกกกกกกด้วยยย มากจริงจริ๊งงง
-
ห้อง 432
-
แกร๊งงงง~ แอดด🚪
-
หมออิคเทอร์
สวัสดีครับคนไข้
-
เสียงเงียบบ!! ผมเงยหน้าขึ้นไปมอง คนไข้มองหน้าผมแบบเบื่อหนายย
-
หมออิคเทอร์
ยังเจ็บแผลอยู่มั้ยครับบ
-
UR. (ยูอาร์)
เมื่อไรจะให้กลับบ้าน
-
หมออิคเทอร์
หมอตอบไม่ได้ครับบ
-
UR. (ยูอาร์)
น่ารำคาญจริงๆ ฉันจะกลับวันนี้
-
หมออิคเทอร์
ไม่ได้หรอกครับ แผลคนไข้ยังไม่หายดีถ้าปล่อยคนไข้กลับแผลคนไข้อาจจะติดเชื้อได้มันอันตรายนะครับเชื่อฟังหมอเถอะครับจะได้ปลอดภัย
-
UR. (ยูอาร์)
เลิกบ่นดิหมอ!! รำคาญว้ะ
-
ผมเดินเข้าไปเปิดเสื้อคนไข้ทำเอาคนไข้ตกใจมากก
-
UR. (ยูอาร์)
ไอ้หมออ!! ทำไรว่ะ
-
หมออิคเทอร์
ดูแผลไงครับบ คิดว่าหมอทำอะไรละ
-
คนไข้มองผมตาล็อกแล็กๆ
-
หมออิคเทอร์
ไม่ต้องห่วงครับหมอไม่ทำอะไรคุณหรอกก
-
UR. (ยูอาร์)
ก็ดี
-
หมออิคเทอร์
แผลยังไม่แห้งเลยนะครับบ หมอขอฟังจังหวะหัวใจก่อนนะ
-
ผมกำลังจะใช้หูฟังในการฟังหัวใจแต่ผมกลับคิดอะไรออกเลยดึงหูฟังออกจากหู
-
หมออิคเทอร์
หมอว่าวิธีนี้เวิร์คกว่า
-
ผมใช้หูแนบเข้าไปที่อกข้างซ้ายของคนไข้ทำให้คนไข้ตกใจไม่น้อยแต่ก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร
-
ตึก!! ตักก!! ตึก!! ตักก!! ตึก!! ตักก!!
-
หมออิคเทอร์
หัวใจเต้นแรงเพราะหมอรึเปล่าครับบ
-
UR. (ยูอาร์)
จะบ้าหรออ!! จะไปไหนก็ไปเลยนะ
-
คนไข้ผลักผมออกอย่างแรงงง
-
หมออิคเทอร์
โอเคครับบ งั้นหมอจะมาหาใหม่นะ
-
UR. (ยูอาร์)
ไม่ต้องมาเปลี่ยน หมอมาด้วยย รำคาญ!!
-
หมออิคเทอร์
งั้นหรอออครับบ
-
UR. (ยูอาร์)
ออกไปได้ละ
-
ผมยอมเดินถอยออกมา คนไข้คนนี้ชื่อ ยูอาร์ พัทรพง อายุ 19 ปี เรียนม.6 เมื่อวันก่อนเขามีเรื่องฉกต่อยที่โรงเรียนเขาก็เลยโดนแทงมา เด็กสมัยนี้จริงๆเลยนะ
-
หมออิคเทอร์
แล้วหมอจะมาใหม่นะ!!!!!!
-
UR. (ยูอาร์)
ชิ!! ไอ้หมอบ้าาา
-
ผมเดินขำออกมา สร้ะใจชมัด!!
-
. . . . . .
-
จบ
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น