#14
-
บริษัท อิม
-
ซานะ
แฟ้มนี้คือแฟ้มงานที่ทางทีมออกแบบส่งขึ้นมาไว้ให้คุณเจบีค่ะ
-
เจบี
อืม
-
ซานะ
แล้วก็ บลาๆๆๆๆๆๆ
-
เจบี
โอเค เดี๋ยวผมขอตรวจสอบก่อนแล้วผมจะเรียกให้คุณเข้ามาเอาไปแจกคืนแผนกต่างๆเอง
-
เจบี
อ่อ เรียนปาร์ค จินยอง แผนกออกแบบขึ้นมาพบผมด้วยนะ
-
ซานะ
ค่ะ คุณเจบี
-
กึก กึก กึก(เสียงรองเท้าของซานะ)
-
. . .
-
ก๊อก ก๊อก
-
เจบี
เชิญ!!!
-
แกร็ก แกร็ก🚪
-
จินยอง
คุณเลขาบอกว่าคุณเจบีเรียกพบผมเหรอครับ
-
เจบี
ใช่
-
จินยอง
มีงานตรงไหนทีาผมจะต้องแก้รึเปล่าครับ คุณเจบีบอกผมได้เลย
-
เจบี
เข้ามายืนใกล้ผมซิ
-
เจบี
ผมจะได้ชี้ให้ดู
-
จินยอง
อ่อ...ครับ
-
เจบี : จินยองเดินเข้ามายืนอยู่ข้างๆผมจนกลิ่นหอมอ่อนๆที่ผมเคยได้กลิ่นจากร่างบางครั้งก่อนลอยเข้ามาประทะจมูกผมอีกครั้ง เห้อออ ตอนนี้ผมไม่ได้สนใจกองงานที่วางอยู่ตรงหน้าเลยครับ เพราะคนที่ยืนอยู่ข้างๆมันหน้าสนใจมากกว่า ผมอยากจะจับร่างบางๆของจินยองมาฟัดให้สมใจอยากซะมากกว่ามานั่งตรวจงานพวกนี้
-
จินยอง
บี...คุณเจบี...คุณเจบีครับ..
-
เจบี
ห่ะ!!!
-
จินยอง
ตะโกนทำไมครับ ผมตกใจหมด
-
เจบี
คะ..คุณพูดว่าอะไรนะ เมื่อกี้ผมไม่ทันฟัง
-
จินยอง
ผมถามคุณเจบีว่าให้ผมแก้งานตรงไหนครับ
-
จินยองยืนจ้องหน้าผมตาใสแจ๋ว แล้วก็ก้มหน้าลงมามองที่แฟ้มงานของตัวเองและนั่นทำให้หน้าของเราอยู่ห่างกันไม่ถึงคืบ ผมอยากจะพูดเหลือเกินว่างานน่ะไม่ต้องแก้แล้ว แก้ผ้าเลยดีกว่า เพราะตอนนี้แก่นกลางกายของผมมันร้อนจนผมแทบจะทนไม่ไหว อยากจะเข้าไปสำรวจร่างเล็กตรงหน้าใจจะขาด
-
จินยอง
คุณเจบีไม่สบายรึเปล่าครับ ทำไมทำหน้าแบบนั้น
-
เจบี
ผมแค่ร้อนน่ะ
-
จินยอง
ร้อน?
-
จินยอง
เอ่..หรือว่าแอร์จะเสีย ให้ผมตามช่างให้ไหมครับ
-
เจบี
มะ...ไม่เป็นไร
-
เจบี
มาตรวจงานกันต่อเถอะ
-
จินยอง
ครับ😊
-
จินยองก้มหน้าลงมาข้างผมอีกครั้ง ผมเลยขยับเข้าไปใกล้ จนแก้มของผมแนบกับแก้มของจินยองมือก็แกล้งขีดๆเขียนๆลงไปในแบบแปลนที่อยู่ตรงหน้า
-
จินยอง
อืม...เดี๋ยวผมไปแก้งานมาให้นะครับ
-
เจบี
เอาไว้ก่อน ตอนนี้คุณออกไปกินข้าวกับผมก่อน ผมหิว
-
จริงๆไอ้ที่หิวน่ะ ไม่ได้หิวข้าวหรอกครับ แต่หิวคนข้างๆนี่มากกว่า คนอะไรว่ะแม่งน่ากินไปหมดทั้งตัวเลย
-
จินยอง
มันจะดีเหรอครับ
-
เจบี
ทำไมล่ะ
-
จินยอง
ก็งานผมยังไม่เสร็จ
-
เจบี
ไปเถอะน่าา ถือว่าไปนั่งกินข้าวกับผมก็เป็นงานอย่างหนึ่งแล้วกัน
-
จินยอง
ก็ได้ครับ
-
จินยอง
แต่ผมต้องไปบอกหัวหน้าก่อน
-
เจบี
เดี๋ยวผมจัดการเอง
-
ผมกดโทรศัพท์ไปบอกซานะทันที
-
เจบี
/ซานะ โทรไปแจ้งหัวหน้าแผนกว่าวันนี้คุณปาร์คจะอยู่ช่วยงานผมข้างบนทั้งวัน/
-
ซานะ
/ได้ค่ะ/
-
เจบี
/แล้ววันนี้ ผมมีงานเลี้ยงตอนเย็นใช่ไหม/
-
ซานะ
/ใช่ค่ะ/
-
เจบี
/คุณไม่ต้องไป เดี๋ยวผมจะไปกับคุณปาร์คแทน/
-
ซานะ
/เอ๊ะ/
-
เจบี
/ทำตามที่ผมบอก แล้วช่วงบ่ายผมไม่เข้าแล้ว ถ้าไม่มีอะไรด่วนอย่าติดต่อผม/
-
ซานะ
/ค่ะ/
-
. . . .
-
เจบี
-
ผมพาจินยองออกมานั่งทานอาหารอยู่ร้านหรูแถวๆริมแม่น้ำครับ
-
เจบี
อร่อยไหม
-
จินยอง
-
จินยอง
อร่อยมากเลยครับ
-
เจบี
อร่อยก็กินเยอะๆ ดูตัวคุณซิเนี่ย บางจนจะปลิวไปตามลมอยู่และ
-
จินยอง
แต่ปกติผมก็กินเก่งนะครับ แค่มันไม่อ้วนเฉยๆ
-
เจบี
อืม
-
จินยอง
ว่าแต่คุณเจบีทำไมถึงให้ผมไปงานเลี้ยงตอนเย็นด้วยล่ะครับ
-
เจบี
ผมจะให้ซานะไปทำธุระแทนน่ะ
-
จินยอง
แต่ผมไม่เคยไปออกงานอะไรแบบนั้นมาก่อน
-
เจบี
ไม่เป็นไร แค่จับมือผมไว้เวลาอยู่ในงานก็พอ
-
จินยอง
...
-
แล้วจินยองก็ก้มหน้าก้มตากินอาหารตรงหน้าต่อไม่ติดใจอะไรกับเรื่องที่ผมจะพาไปงานเลี้ยงวันนี้ หึหึ บางทีวันนี้อาจจะมีเรื่องดีดีเกิดขึ้นหับผมก็ได้ อย่างเช่นว่า ผมอาจจะได้กอดร่างเล็กตรงหน้าที่ดูจะนุ่มนิ่มไม่เบานี่ 😏😏
-
. . .
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น