#10
-
4 ปี ผ่านไป
-
จินยอง
กลับมาแล้วคร้าบบบบ
-
จินยอง
ฟอดดด ฟอดดดด
-
แม่แบม
หึ จิน มาหอมแม่ทำไมลูก ตัวแม่เหม็นจะตายทำงานมาทั้งวัน
-
จินยอง
ไม่นะครับ แม่ตัวห๊อมหอม
-
แบมแบม
กลับมาถึงก็อ้อนกูเลยนะอิจิน
-
จินยอง
ก็แม่กูเหมือนกันเถอะ
-
แบมแบม
ไม่ๆ นี่แม่กู
-
จินยอง
ก็บอกว่าแม่กูเหมือนกันไง
-
ยองแจ
เสียงดังไปถึงหน้าบ้านเลย เถียงอะไรกันอีกแล้วพวกมึงเนี่ย
-
แบมแบม
ก็อิจินมันแย่งแม่กู
-
จินยอง
กูไม่ได้เถียงว่าแม่เป็นแม่มึง แต่กูแค่บอกว่าแม่ก็คือแม่กูเหมือนกัน
-
ยองแจ
อ่ะไม่ต้องเถียงกัน สรุปว่า แม่เป็นแม่กู
-
แบมแบม
ไม่นะแม่เป็นแม่กู
-
จินยอง
แม่กูต่างหาก
-
ยองแจ
แม่กูเถอะ
-
แม่แบม
พอแล้วๆๆ แม่เป็นแม่ของเราทั้งสามคนนั้นแหละ เถียงกันแย่งแม่เป็นเด็กๆไปได้
-
แบมแบม
ก็พวกมันจะแย่งแม่กับแบมอ่ะ
-
จินยอง
ชิ...อ้อนแม่
-
ยองแจ
อิเด็กขี้อ้อน
-
แบมแบม
แล้วไง ใครแคร์
-
แม่แบม
เห้อออ แม่ควรจะดีใจหรือเสียใจดีเนี่ย
-
แม่แบม
ไปกินข้าวกันดีกว่าแม่ทำกับข้าวไว้เยอะแยะเลย
-
ยองแจ
อื้อหือ รสมือแม่
-
ยองแจ
พูดแล้วหิวเลย
-
จินยอง
อิอ้วน อิขี้ตะกละ
-
ยองแจ
อ้วนอะไรจะหุ่นดีขนาดนี้ แล้วกูก็ไม่ได้ตะกละด้วย กูแค่ไม่กินทิ้งกินขว้าง
-
แบมแบม
นั่นแหละเขาเรียกตะกละ
-
ยองแจ
เดี๋ยวกูดีดตกโต๊ะเลยอิแห้ง
-
จินยอง
เกรี้ยวกราดว่ะ
-
แบมแบม
ใช่ๆ อิอ้วนชอบใช้กำลัง
-
ยองแจ
😑
-
แม่แบม
มาแล้วจ๊ะ
-
ยองแจ
หอมมมม
-
จินยอง
ดูทำท่าเข้าระรี้ระริกเหมือนอาหารเป็นผู้ชายอ่ะ
-
แบมแบม
ถ้าอาหารพวกนี้เป็นผู้ชายอิแจมีผัวเป็นโหล มีลูกเป็นร้อยอ่ะ
-
จินยอง
....
-
ยองแจ
....
-
แม่แบม
....
-
แบมแบม
เงียบกันทำไมอ่ะ
-
จินยอง
ก็มึง...
-
แบมแบม
ลูกเหรอ...
-
แบมแบม
กูทำใจได้แล้วล่ะมึง ยังไงเขาก็ไปสบายแล้ว กูก็ไม่รู้จะมานั่งเศร้าไปทำไม
-
ยองแจ
คิดได้แบบนั้นก็ดีแล้วมึง
-
แม่แบม
แม่ดีใจที่แบมทำใจได้แล้ว
-
แบมแบม
ครับ😊
-
แม่แบม
มาจ๊ะมากินข้าวกัน
-
ยองแจ
ครับ
-
จินยอง
ครับ
-
แบมแบม
ครับ
-
. . . .
-
บริษัท อิม
-
เจบี
ไปแก้มาใหม่ นี่ผมบอกให้พวกคุณแก้งานมากี่ครั้งแล้วว่ะ
-
เจบี
ถ้ารอบนี้ไม่ผ่าน ผมไล่ออกยกทีมแน่
-
ครับ/ค่ะ
-
คนพวกนี้มันยังไงกัน แค่งานง่ายๆแค่นี้ก็ทำไม่ได้ เลี้ยงไว้เสียข้าวสุกจริงๆ
-
หัวหน้า
นี่จินยอง เธอแก้งานยังไงของเธอเนี่ย ท่านประธานเขาไม่ถูกใจ
-
หัวหน้า
ไปแก้มาใหม่ แล้วครั้งนี้เธอเข้าไปท่านเองเลยนะ ฉันไม่อยากโดนด่าแทนเธอแล้ว
-
จินยอง
ครับ หัวหน้า
-
จินยอง : ผมรีบเอางานจากหัวหน้ามานั่งแก้ใหม่ แล้วไอ้คุณท่านประธานบ้าบอคอแตกนี่มันจะเอายังไงของมันว่ะ ให้แก้งานจนไม่รู้จะแก้แบบไหนให้แล้วเนี่ย ผมเข้ามาทำงานที่บริษัทอิมตั้งแต่เกิดเรื่องกับแบมแบมที่โรงพยาบาลครับ เพราะอิแจมันบอกว่าให้พวกเราทุกคนเปลี่ยนงาน ย้ายที่อยู่ใหม่ทั้งหมด
-
มันกลัวคนของไอ้มาร์คมาตามสืบหาพวกเราจนเจอแล้วจะเกิดเรื่องขึ้นกับอิแบมอีก นับจากตอนนั้นจนถึงตอนนี้ก็สี่ปีแล้วครับ อิแบมอาการดีขึ้นมาก แล้วก็สามารถพูดถึงเรื่องลูกได้โดยไม่ร้องไห้หรือโวยวายอีกแล้ว
-
ก๊อก ก๊อก
-
เจบี
เชิญ
-
แกร็ก แกร็ก🚪
-
เจบี
มีระ...😳😳
-
จินยอง
-
จินยอง
ผมเอางานที่แก้มาส่งให้ท่านครับ
-
จินยอง
ท่านจะตรวจสอบดูก่อนไหมครับ ถ้ามีอะไรตรงไหนไม่ชอบผมจะได้เอากลับไปแก้ให้อีก
-
เจบี
เอามาซิ
-
เจบี : ผมกำลังหงุดหงิดกับความไม่ได้เรื่องของพนักงานตัวเอง และตอนที่ผมได้ยินเสียงเคาะประตู แล้วเงยหน้าขึ้นกำลังจะถามจุดประสงค์ของคนที่เข้ามาผมถึงกับตะลึง เพราะเด็กหนุ่มร่างเล็กที่เดินเขามาอย่างกล้าๆกลัวๆคนนี้ผมแทบไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน
-
และที่สำคัญเขาตรงเสป็คผมมาก เรียกได้ว่าถูกใจผมร้อยเปอร์เซ็นเลยก็ว่าได้ ทั้งผิวขาวๆที่ดูเนียนละเอียด ตาโต คิ้วเข้ม ปากนิด จมูกหน่อย มันดูจิ้มลิ้มยังไงบอกไม่ถูก ทรวงทรงองเอวผู้หญิงบางคนยังต้องยอมแพ้เลย
-
เจบี
อึก....
-
จินยอง
ทะ...ท่านประธานไม่ถูกใจตรงไหนหรือเปล่าครับ
-
เจบี
เรียกผมว่าเจบี
-
จินยอง
อะ...เอ่อ..แต่คนอื่นก็เรียกท่านว่าท่านประธานนะครับ
-
เจบี
ผมบอกให้คุณเรียก คุณก็เรียกไปเถอะน่า
-
จินยอง
ครับๆ
-
เจบี
เข้ามายืนใกล้ๆผมซิ
-
จินยอง
เอ๋.....???
-
เจบี
ผมจะชี้ให้ดูว่าจะให้คุณแก้งานตรงไหนเพิ่ม
-
จินยอง
อ่อ..ได้ครับ
-
ร่างบางเดินมาหยุดยืนอยู่ใกล้ๆผม แล้วก้มหน้าลงมาจดจ่อกับแฟ้มเอกสารที่อยู่ตรงหน้า กลิ่นหอมอ่อนๆจากตัวเขาลอยมาแตะเขาจมูกผมอย่างจัง มันอารมณ์ดิบที่อยู่ในตัวผมทันที
-
เจบี
อึก...
-
จินยอง
คุณเจบีเป็นอะไรรึเปล่าครับ
-
เจบี
มะ...ไม่เป็นอะไร
-
เจบี
แล้วนายชื่ออะไรน่ะ
-
จินยอง
ผมชื่อปาร์ค จินยองครับ
-
เจบี
จินยอง...
-
จินยอง
ครับคุณเจบี
-
เจบี
...
-
จินยอง
ให้ผมแก้ตรงไหนเพิ่มเติมครับ
-
เจบี
อันที่จริงไม่ต้องแก้แล้วล่ะ
-
จินยอง
อ้าว แต่คุณให้ผมเข้ามาดูไม่ใช่เหรอครับว่าผิดตรงไหนอีก
-
เจบี
ก็ใช่ แต่ฉันอ่านดูแล้วมันไม่ต้องมีตรงไหนให้แก้แล้วน่ะ
-
จินยอง
งั้นผมไปทำงานต่อเลยนะครับ
-
เจบี
เดี๋ยว!!!!
-
จินยอง
ครับ?
-
เจบี
นายทำงานที่นี่มากี่ปีแล้ว
-
จินยอง
4 ปีครับ
-
เจบี
ทำไมฉันไม่เคยเจอนายเลยล่ะ
-
จินยอง
ไม่ทราบเหมือนกันครับ😄
-
เจบี
อืม
-
จินยอง
งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ
-
เจบี
อืม
-
ผมมองทุกอิริยาบทของร่างบาง จนเขาเปิดประตูแล้วเดินออกไปจนลับตา นี่สี่ปีมานี้เขาไปอยู่ส่วนไหนของบริษัทกันนะ ทำไมผมถึงไม่เคยเจอเลย อย่างน้อยๆก็หน้าจะเคยเดินผ่านผมบ้างซิ และผมมั่นใจถ้าผมเคยเจอผมต้องจำเขาได้แน่ แต่นี่อะไรกันทำงานมาตั้งสี่ปี กลับเพิ่งเคยเจอครั้งนี้ครั้งแรก แถมผมถูกใจเขาเข้าโครงใหญ่ด้วย
-
. . . .
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น