#3
-
โรงพยาบาล
-
แบมแบม
จิน แบมหิว
-
จินยอง
เดี๋ยวจินโทรไปบอกให้อิแจมันซื้อเข้ามาให้แบมอยากกินอะไรล่ะ
-
แบมแบม
เอาเค้กนมสด กับน้ำส้มนะ แบมอยากกิน
-
จินยอง
โอเค
-
. .
-
Rrrrrrr Rrrrrrr >>>>>ยองแจ
-
ยองแจ
ว่าไงมึง
-
จินยอง
มึงจะเข้ามากี่โมงอิแจ
-
ยองแจ
กำลังจะเข้าไปเนี่ย
-
ยองแจ
เอาอะไรล่ะ
-
จินยอง
เค้กนมสดกับน้ำส้ม แบมมันอยากกิน
-
ยองแจ
เออๆ เดี๋ยวกูซื้อเข้าไปให้
-
จินยอง
เคๆ
-
จินยอง00:04:05
-
ร้านเค้ก
-
เจ้าของร้านเค้ก
สวัสดีค่ะน้องแจ วันนี้รับอะไรดีค่ะ
-
ยองแจ
-
ยองแจ
เอาเค้กนมสดชิ้นนี้ครับ กับน้ำส้มสักสามขวด
-
เจ้าของร้านเค้ก
ซื้อไปให้น้องแบมใช่ไหมจ๊ะ
-
ยองแจ
ครับ แบมมันอยากกิน
-
เจ้าของร้านเค้ก
เห้ออ นี่ตั้งแต่เริ่มท้องแก่พี่ก็ไม่ได้เจอหน้าเลยนะเนี่ย
-
ยองแจ
ครับพี่ พวกผมไม่อยากให้มันออกมาข้างนอก
-
ยองแจ
มันอันตราย
-
ยองแจ
นี่ขนาดอยู่ในบ้านมันยังล้มเลยพี่
-
เจ้าของร้านเค้ก
ตายจริง แล้วน้องแบมเป็นอะไรมากไหมค่ะ
-
ยองแจ
แม่พาไปหาหมอทันครับ เลยปลอดภัยทั้งสองคน
-
เจ้าของร้านเค้ก
เห้อออ โล่งอกไป
-
เจ้าของร้านเค้ก
อ่ะนี่จ๊ะ พี่แถมเค้กส้มไปให้ด้วยเผื่อน้องจินยอง
-
ยองแจ
ขอบคุณครับ 😆
-
เจ้าของร้านเค้ก
พี่เอ็นดูพวกเราเหมือนน้องแท้ๆของพี่เลยล่ะ
-
เจ้าของร้านเค้ก
มีอะไรให้พี่ช่วยบอกพี่ได้นะ ไม่ต้องเกรงใจ
-
ยองแจ
ขอบคุณพี่มากเลยครับ
-
ยองแจ
ผมไปก่อนนะเดี๋ยวว่าที่คุณแม่มันจะงอแง
-
เจ้าของร้านเค้ก
จ้าาา
-
แจ็คสัน
-
ผมสะกิดใจกับชื่อบุคคลที่สามที่สองคนนี้พูดถึงครับ เพราะเขาพูดถึงชื่อแบม ชื่อนี้เป็นชื่อที่ผมได้ยินมาตลอดหกเดือนเพราะไอ้มาร์คเพื่อนหน้าหล่อของผมพูดออกมาจนติดปากผมไม่รอให้เสียเวลาเลยครับ ผมลุกขึ้นเดินไปขึ้นรถแล้วขับตามรถยุโรปคันขาวนั่นออกไปทันที
-
ผมจับรถตามมาจนถึงโรงพยาบาลแห่งหนึ่งและเห็นร่างเล็กที่ดูบอบางไม่ต่างจากผู้หญิงก้าวลงจากรถและหิ้วของพะรุงพะรังเต็มไปหมด ผมเดินตามเข้าไปเพราะอยากจะพิสูจน์ว่าแบมคนที่เขาพูดถึงเป็นคนเดียวกับคนที่เพื่อนผมมันตามหาไหม
-
แจ็คสัน
มันจะบังเอิญขนาดนั้นเลยเหรอว่ะ
-
แจ็คสัน
เอาว่ะ แค่ตามมาดูไม่ใช่ก็ไม่ได้เสียหายอะไรนี่หว่า
-
ร่างเล็กหยุดยืนอยู่ที่ประตูหน้าห้องแล้วร้องเรียกชื่อใครคนหนึ่งจนประตูเปิดขึ้นปรากฎร่างของอีกคนที่ขนาดตัวไล่เลี่ยกันแล้วก็ส่งของที่ถือในมือให้ข่วยถือและพากันเดินเข้าไป
-
ผมเดินตามมาหยุดยืนตรงหน้าห้องแล้วแอบมองเข้าไปตรงกระจกใสช่องเล็กๆที่ทำไว้ตรงประตูเห็นเพียงแค่หน้าอกของเจ้าของร่างที่ใส่ชุดผู้ป่วยนอนอยู่บนเตียง
-
แจ็คสัน
ขยับออกมาให้เห็นสักนิดได้ไหม
-
แจ็คสัน
จะได้รู้ว่าใช่รึเปล่า
-
พี่หมอเจี๊ยบ
คุณมายืนทำอะไรตรงนี้
-
แจ็คสัน
เอ่อ...ผมมาเยี่ยมญาติน่ะครับแล้วพอดีเดินหาเท่าไหร่ก็หาห้องไม่เจอ
-
พี่หมอเจี๊ยบ
ญาติคุณอยู่ห้องอะไรเดี๋ยวหมอช่วยบอกทางให้
-
แจ็คสัน
ห้อง 3997 ครับ
-
บอกมั่วๆไปก่อนแล้วกันวุ้ย
-
แจ็คสัน
ห้องนั้นต้องขึ้นไปอีกสองชั้นนะ
-
แจ็คสัน
เพราะห้องนี้มัน 1093
-
แจ็คสัน
อ่อ นั่นซิทำไมผมถึงหาไม่เจอสักที
-
แจ็คสัน
งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ
-
พี่หมอเจี๊ยบ
ค่ะ
-
ผมแกล้งทำเป็นเดินออกมา และเหลือบไปเห็นหมอคนเมื่อกี้เปิดประตูเข้าห้องนั้นไปจึงรีบวิ่งกลับที่หน้าประตูอีกครั้ง
-
แบมแบม
พี่หมอ มาทานเค้กด้วยกันครับ😆😆
-
พี่หมอเจี๊ยบ
อะไรกันเนี่ย คุณมามี้นี่ดื้อไม่ฟังพี่หมอเลยนะ
-
พี่หมอเจี๊ยบ
บอกว่าไม่ให้กินของหวานเยอะๆไง
-
แบมแบม
ก็แบมอยากกิน...🥺
-
พี่หมอเจี๊ยบ
ชิ้นเดียวนะ ห้ามมากกว่านั้น
-
แบมแบม
เย้ๆ
-
จินยอง
ยิ้มร่าเลยนะพอได้กินขนมเนี่ย
-
ยองแจ
โตจนจะมีลูกอยู่และยังทำตัวปัญญาอ่อนอยู่เลยนะอิแบม
-
แบมแบม
ก็กูอยากกินนี่
-
จินยอง
😑
-
ยองแจ
😑
-
พี่หมอเจี๊ยบ
😑
-
ใช่จริงๆครับ เพราะตอนนี้ผมเห็นภาพของคนป่วยแรากฎชัดเต็มสองตา คนในห้องคือแบมแบมที่ไอ้มาร์คมันกำลังตามหาจริงๆด้วย แต่จะต่างไปจากเมื่อหกเดือนก่อนตรงที่น้องดูมีน้ำมีนวลขึ้น แล้วก็ท้องที่นูนขึ้นมานั่นด้วย นี่อย่าบอกนะว่า... แบมแบมท้อง
-
แจ็คสัน
เรื่องนี้มึงต้องรู้ไอ้มาร์ค เพราะกูอยากรู้ว่าเด็กในท้องใช่ลูกมึงไหม
-
แจ็คสัน
ไหนบอกแค่จีบให้ติดแล้วบอกเลิกยังไงว่ะ
-
ผมหันหน้าเดินออกมาจากบริเวณหน้าห้องพักผู้ป่วยแล้วขับรถตรงไปหาไอ้เพื่อนหน้าหล่อของผมทันที
-
. . .
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น