ค้นพบถ้ำสระเหมันต์
-
ทางด้านเจียงเฉิน
-
ระหว่างเดินออกจากกูซู
-
เจียงเฉิง
ชิ! เจ้าเว่ยอู๋เซี่ยนมีอะไรไม่บอกข้าอีกแล้ว
-
เจียงเฉิง
พอมีเรื่องข้าก็ต้องตามไปช่วยทีหลังทุกที
-
เจียงเฉิง
ถ้าเกิดไม่ติดหานกวงจวินนะ ข้าลากกลับท่าเรือสัตตบงกตแน่
-
เจียงเฉิงเดินไปเรื่อยๆ จนถึงเขาลูกหนึ่งที่เป็นทางผ่าน
-
เจียงเฉิง
จะว่าไปที่นี่...
-
เจียงเฉิงหยุดมองกำแพงหินผาเมื่อนึกอะไรขึ้นได้
-
เจียงเฉิง
จะว่าไปเมื่อก่อนเจ้านั่นก็เคยหายตัวไปกับหานกวงจวิน
-
เจียงเฉิง
แล้วออกมาจากทางนี้ ด้วยตัวที่เปียกปอน
-
เจียงเฉิง
เพราะเป็นห่วงก็เลยไม่ได้เอะใจอะไร แต่ตรงนี้ไม่เห็นมีช่องออกมาเลยนี่
-
เจียงเฉินจึงเอื้อมมือไปแตะที่ผนังหินผาอย่างสงสัย
-
เจียงเฉิง
~~เหวออออออออ~~
-
ผนังนั้นทะลุผ่านแล้วดึงตัวเจียงเฉิงเข้าไปทันที
-
ตุ้บ!!
-
เจียงเฉิง
โอ้ย! เจ็บชะมัด!!
-
เจียงเฉิงมองไปรอบๆก็พบว่าที่นี่เป็นถ้ำที่มีสระน้ำสีขาว
-
มันคือถ้ำสระเหมันต์นั่นเอง!!
-
หลานซีเฉิน
นั่นใคร?
-
เจียงเฉิง
ท่านหลานซีเฉิน!
-
หลานซีเฉิน
อา ประมุขเจียงที่แท้ก็เป็นท่าน
-
หลานซีเฉิน
ว่าแต่ท่านเข้ามาได้อย่างไร
-
หลานซีเฉิน
มีเพียงศิษย์ในสำนักเท่านั้นถึงจะเข้ามาได้ ท่านเข้ามาได้อย่างไรกัน
-
เจียงเฉิง
ข้าไม่รู้
-
เจียงเฉิง
ข้าแค่สัมผัสกับกำแพง
-
เจียงเฉิง
หากเป็นการรบกวนท่านหลานข้าก็ขอตัว
-
เจียงเฉิงคำนับแล้วเดินออกไป
-
หลานซีเฉิน
ประเดี๋ยวก่อน!
-
หลานซีเฉิน
ไหนๆท่านก็มาแล้ว..เชิญ
-
หลานซีเฉินเชิญให้เจียงเฉิงมานั่งที่โต๊ะหินที่ปกคลุมด้วยน้ำแข็ง
-
ส่วนตนก็นั่งฝั่งตรงข้ามแล้วรินน้ำชาให้อย่างใจเย็น ผิดกับเจียงเฉิง
-
เจียงเฉิง
ท่านไม่คิดว่าที่นี่หนาวไปหน่อยรึ?
-
หลานซีเฉิน
ไม่นะ...ท่านหนาวรึ
-
เจียงเฉิง
.........
-
เเจียงเฉิงไม่พูดอะไร ได้แต่กระชับเสื้อให้แน่นขึ้นเพื่อให้อบอุ่น
-
หลานซีเฉิน
บางทีข้าคงชินแล้ว
-
พรึ่บ!
-
ซีเฉินลุกขึ้นถอดเสื้อด้านนอกให้ตนแล้วคลุมให้เจียงเฉิง
-
เจียงเฉิง
อ้ะ! นี่ท่าน
-
หลานซีเฉิน
ถ้าไม่รังเกียจก็เชิญรับไปเถิด
-
หลานซีเฉิน
ที่นี่หนาวเกินไปสำหรับท่าน แต่ข้าชินแล้วจึงไม่มีผ้าห่มไว้ให้
-
เจียงเฉิง
ขอบคุณ
-
เจียงเฉิง
ท่าน..บำเพ็ญเพียรอยู่รึ?
-
หลานซีเฉิน
เป็นเช่นนั้น
-
เจียงเฉิง
ข้าก็เคยได้ยินมาว่าท่านกำลังบำเพ็ญเพียร
-
เจียงเฉิง
แต่ไม่นึกเลยว่าจะเป็นที่ที่หนาวเย็นเช่นนี้
-
หลานซีเฉิน
แล้วท่านล่ะ ทำไมถึงได้มาอยู่ที่นี่
-
เจียงเฉิง
ข้ามาประชุมหาลือกับเซียนตู เรื่องมนต์ดำปริศนา
-
หลานซีเฉิน
อ่อ ที่แท้ก็เป็นมนต์ดำที่ทำให้ทั้งสองตกจากน้ำตกนี่เอง
-
เจียงเฉิง
ทั้งสอง? หมายถึงเซียนตูกับเว่ยอู๋เซี่ยนรึ?
-
หลานซีเฉิน
ท่านคงจะยังไม่รู้...
-
หลานซีเฉิน
เมื่อวานทั้งสองมาหาข้าที่นี่ แล้วให้ข้ารักษาขาที่หักของคุณชายเว่ย
-
เจียงเฉิง
ขาหักเลยรึ?
-
ซีเฉินพยักหน้า
-
หลานซีเฉิน
วั่งจีให้ข้ารักษาแต่ข้าก็ไม่ได้ถามอะไรเพราะทั้งคู่เหมือนจะไม่อยากบอก
-
หลานซีเฉิน
พอฟังท่านพูดก็เลยพอประติดประต่อได้
-
เจียงเฉิง
ข้าเองก็พึ่งรู้
-
เจียงเฉิง
ว่าแต่แผลของเขาไม่เป็นอะไรมากใช่ไหม
-
หลานซีเฉิน
ข้ารักษาให้แล้ว อาจจะยังเจ็บอยู่แต่ไม่นานก็หาย
-
เจียงเฉิง
เช่นนั้นก็ดี
-
หลานซีเฉิน
ไม่นึกเลยว่าประมุขเจียงที่ปากร้ายจะเป็นห่วงพี่ขนาดนี้
-
หลานซีเฉิน
เช่นนั้นคุณชายเว่ยคงดีใจ
-
เจียงเฉิง
ข้าไม่ได้ห่วงสักหน่อย..
-
เจียงเฉิง
ว่าแต่ท่านหลังจากนั้นก็บำเพ็ญเพียรมาตลอดงั้นรึ
-
หลานซีเฉินยิ้มจางๆด้วยสายตาที่เศร้าโศก
-
หลานซีเฉิน
เป็นเช่นนั้น
-
เจียงเฉิง
ท่านจะบำเพ็ญเพียรตลอดไปงั้นรึ
-
หลานซีเฉิน
ข้า..ข้าไม่รู้
-
เจียงเฉิง
ท่าน..ยังรู้สึกผิดอยู่หรอ
-
หลานซีเฉิน
ข้า..
-
เจียงเฉิง
เรื่องในตอนนั้นท่านไม่ผิดเลย ทำไมถึงได้รู้สึกผิดเพียงนี้
-
หลานซีเฉิน
ตอนนั้น...
-
หลานซีเฉิน
เขาถามข้าว่าจะตายกับเขาไหม
-
เจียงเฉิง
......
-
หลานซีเฉิน
แม้เขาจะทำผิด แต่ข้าก็ยังอยากอยู่เคียงข้าง
-
หลานซีเฉิน
สุดท้ายข้าก็ไม่ได้อยู่เคียงข้างเขา ข้า..
-
เจียงเฉิง
ท่านถึงได้รู้สึกผิด เพราะไม่ได้ตายพร้อมกับสหายที่ท่านรัก
-
หลานซีเฉิน
.......
-
หลานซีเฉิน
คงใช่..
-
เจียงเฉิง
เช่นนั้นท่านไม่คิดบ้างหรอ..
-
เจียงเฉิง
ว่าการอยู่เพื่อคนที่รักก็สำคัญเช่นกัน
-
หลานซีเฉิน
แต่..
-
เจียงเฉิง
ในตอนนั้น เขาผลักท่านออกมา
-
เจียงเฉิง
เพราะอยากให้ท่านมีชีวิตแทนเขา
-
เจียงเฉิง
มีความสุขแทนเขา ไม่อยากให้ท่านทรมาน
-
เจียงเฉิง
ตอนนี้ท่านทำให้เขาเห็นแล้วหรือ?
-
หลานซีเฉิน
ข้า...
-
หลานซีเฉิน
ข้ายังไม่ได้ทำให้เขาเห็น
-
เจียงเฉิง
เช่นนั้นท่านก็ตรองดูเถิด
-
เจียงเฉิง
ว่าท่านจะทำเช่นไร
-
ในตอนนั้นเองเจียงเฉิงจึงถือโอกาสคำนับลาเพื่อกลับอวิ๋นเมิ่งเพราะเลยเวลามานานแล้ว
-
เขาถอดเสื้อนอกของซีเฉินที่คลุมตัวไว้ออก แล้วเดินออกไป
-
ไม่รีรอให้ซีเฉินได้กล่าวอำลา
-
หลานซีเฉิน
ข้า..ข้าว่าข้าอยากไปที่ๆหนึ่ง
-
ประโยคนั้นทำให้เจียงเฉิงหยุดยืนอยู่ตรงทางออกเพื่อฟัง
-
เจียงเฉิง
เช่นนั้นท่านก็ไปเถิด
-
หลานซีเฉิน
ที่นั่นเป็นทางผ่านที่จะกลับท่าเรือสัตตบงกช
-
หลานซีเฉิน
จะเป็นเช่นไรถ้าหากว่าข้า...
-
หลานซีเฉิน
อยากจะให้ท่านไปกับข้าด้วย
-
. . . . .
-
อุ้ยๆ ดูเหมือนจะเกิดคู่ใหม่นะ ไรท์ขอโทษด้วยที่มาช้า เดี๋ยวจะเพิ่มตอนให้นะขอปั่นแปป
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น