มอบให้แค่เธอคนเดียว ♥️
-
เฮเลน
-
เฮเลน
อืออออ
-
แม่
เลน
-
เฮเลน
แม่คะ!!
-
แม่
!!!!
-
เฮเลน
เลนฝันค่ะ ฝันว่ายูมิกับชินมาที่บ้าน แล้วบอกข่าวร้าย
-
แม่
โธ่ ลูกแม่
-
เฮเลน
แม่คะ บอกลูกทีว่ามันเป็นแค่ฝัน
-
ชิน
เฮเลน
-
เฮเลน
!!!!!!
-
ยูมิ
อึก
-
เฮเลน
ฮือๆ
-
ฉันล้มตัวลงนอนอีกครั้งเมื่อเห็นทั้งสองคนยืนอยู่ข้างเตียง ไม่จริงใช่ไหม มันไม่ใช่ความฝัน
-
ไนท์เค้าจากฉันไปแล้วจริงๆ ฉันจะไม่มีวันได้เจอเค้าอีกแล้วจริงๆ
-
สองอาทิตย์ต่อมา.....
-
แม่
แต่ใจนะว่าจะไปเรียน
-
เฮเลน
ค่ะ
-
แม่
แม่ว่าพักก่อนก็ดีนะลูก
-
เฮเลน
ลูกอยู่เฉยๆไม่ได้ค่ะ ลูกไม่อยากคิดถึงไนท์อีกแล้ว
-
แม่
........
-
เฮเลน
ถ้าลูกยังอยู่แบบนี้ลูกคงต้องอยากตายตามเค้าไป
-
แม่
!!!!!
-
เฮเลน
ให้ลูกกลับไปเรียนเถอะนะคะ
-
แม่
เข้าใจแล้ว
-
เฮเลน
.........
-
ฉันเก็บหนังสือในใส่กระเป๋าแล้วเตรียมออกไปที่หน้าบ้านทันที
-
เฮดีส
.........
-
เฮเลน
!!!!!
-
แม่
พี่เค้าอาสาไปส่ง
-
เฮเลน
........
-
ฉันเบือนหน้าหนีพี่ชายตัวเองที่ยืนรออยู่หน้าบ้าน บอกตรงๆฉันยังทำใจไม่ได้ที่จะเจอหน้าพี่เฮดิสตอนนี้ ฉันไม่อยากร้องไห้อีกแล้ว
-
ตั้งแต่เกิดเรื่องฉันไม่ไปเจอคุณพ่อกับพี่เฮดิสอีกเลยและฉันก็ยังไม่พร้อมที่จะทำใจเจอทั้งสองคนด้วย
-
เฮดีส
........
-
แม่
แม่ฝากน้องด้วยนะ
-
เฮดีส
ครับ
-
เฮเลน
..........
-
ฉันเดินไปขึ้นรถแล้วไม่พูดกับพี่เฮดิสอีก เหตุการณ์วันนั้นยังคงอยู่ในหัวฉันไม่ยอมจางหาย หากคุณพ่อและพี่เฮดิสฟังฉันบ้าง ไนท์คงไม่ตาย ฉันรู้ว่าสิ่งที่ไนท์ทำไม่ดีแต่เค้าไม่ควรต้องมาตายแบบนี้
-
เฮดีส
เลิกเรียนกี่โมง
-
เฮเลน
...........
-
เฮดีส
เลน
-
เฮเลน
..........
-
เฮดีส
เฮ้ออออ
-
ฉันเบือนหน้าไปที่นอกหน้าต่างและไม่สนทนากับพี่เฮดิสอีก
-
ตึกเอก วรรณกรรม
-
เฮเลน
.........
-
เฮดีส
เฮเลน
-
เฮเลน
.........
-
เฮดีส
นี่จะไม่คุยกับพี่จริงๆใช่ไหม
-
เฮเลน
.........
-
เฮดีส
เฮเลน
-
พี่เฮดิสยังคงไม่ยอมเปิดประตูรถให้กับฉันทั้งๆที่ขับรถมาจดที่หน้าตึกคณะของฉัน
-
เฮเลน
น้องขอโทษค่ะ
-
เฮดีส
........
-
เฮเลน
น้องยังทำใจเรื่องไนท์ไม่ได้
-
เฮดีส
แต่มันตายไปแล้ว จะให้พี่ทำยังไง
-
เฮเลน
!!!!
-
เฮดีส
มันทำน้องพี่ขนาดนี้ จะให้พี่ปล่อยมันไปได้ยังไง
-
เฮเลน
อึก แต่คุณพ่อกับพี่ทำเกินไป!!
-
เฮดีส
ยอมรับความจริงเถอะว่ามันสมควรตาย
-
เฮเลน
พี่ดิส!!!
-
เฮดีส
พี่พูดความจริง
-
เฮเลน
!!!!!
-
เฮดีส
พ่อโกรธมากตอนที่รู้ว่าเลนถูกลักพาตัวไป และพี่ก็เข้าใจว่าทำไมพ่อถึงทำแบบนั้น
-
เฮเลน
.........
-
เฮดีส
พ่อกับพี่รักเลนมากนะรู้ไหม พี่ทนอยู่ร่วมโลกกับคนที่มันทำร้ายน้องตัวเองไม่ได้หรอก
-
เฮเลน
อึก เปิดประตูให้น้องด้วยค่ะ
-
ฉันพยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ให้ร้องไห้ออกมาให้พี่เฮดิสเห็น
-
เฮดีส
พี่รู้ว่าเพราะพี่มันถึงทำน้อง แต่มันควรเข้าใจว่าพี่ไม่ได้แย่งแฟนมัน เคธี่กับพี่ไม่ผูกมัดกันด้วยซ้ำ
-
เฮเลน
พอที!!!
-
เฮดีส
มันแค้นไปเอง!! ผู้หญิงคนมันต่างหากที่มายุ่งกับพี่!!
-
เฮเลน
ฮือๆ หยุดพูด!! น้องไม่อยากฟัง!!
-
เฮดีส
มันคือความจริง!! หยุดคิดถึงมันได้แล้วเฮเลน!!
-
เฮเลน
ฮือๆ
-
เฮดีส
มันตายไปแล้ว....พี่เป็นคนถีบมันตกลงหน้าผา พี่รู้ว่ามันไม่มีทางรอด
-
เฮเลน
อึก ฮือๆ
-
เฮดีส
อึก
-
เฮเลน
ทำไม ทำไมต้องเป็นน้องที่เจ็บปวด อึก ทำไมทุกอย่างถึงมาลงที่น้อง!!
-
เฮดีส
เฮเลน
-
เฮเลน
น้องไม่น่าเกิดมาเป็นน้องของพี่เลย
-
เฮดีส
!!!!!!
-
เฮเลน
น้องเกลียดพี่!! ได้ยินไหมคะว่าน้องเกลียดพี่!!
-
ฉันเปิดประตูรถแล้ววิ่งลงไปทันที คำพูดทำร้ายจิตใจของฉันคงทำให้พี่เฮดิสช็อคไม่น้อย นี่ฉันทำอะไรลงไป สติของฉันไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้อีกแล้ว
-
ฉันรู้ว่าทุกคนรักฉัน แต่ความรักของทุกคนกลับย้อนมาทำร้ายฉันหมด ฉันคือตัวแบกรับทุกอย่างจากทุกคน ทั้งคุณพ่อ ทั้งพี่เฮดิสและไนท์ เรื่องราวที่ฉันไม่ได้ก่อ ฉันกลับต้องมาแบกรับมันไว้แค่คนเดียว
-
เวลา 12:00 น.
-
ยูมิ
ไหวไหมเนี่ย
-
เฮเลน
อื้ม
-
คังชุน
เลน
-
เฮเลน
........
-
คังชุน
เชือกผูกรองเท้าหลุดหมดแล้ว
-
เฮเลน
อะ อื้ม
-
คังชุน
ไม่ต้องๆ
-
คังชุนก้มลงแล้วผูกเชือกรองเท้าให้กับฉันทันที
-
เฮเลน
.........
-
ฉันมองคังชุนนิ่งๆและปล่อยให้เค้ามัดเชือกรองเท้าให้กับฉันอยู่แบบนั้น
-
‘เท้าเป็นยังไงบ้าง’
-
‘อยู่นิ่งๆ ฉันจะทำแผลให้’
-
ความทรงจำของฉันที่ไนท์ทำแผลที่เท้าให้ เหมือนมันพึ่งเกิดขึ้นเมื่อวานนี่เอง นี่ก็ผ่านมาสองเดือนแล้วที่ฉันไม่มีไนท์อยู่ในชีวิต
-
ฉันหวังว่าสักวันหนึ่ง ฉันจะทำใจได้สักที
-
คังชุน
เรียบร้อย
-
เฮเลน
.........
-
คังชุน
เฮเลน
-
เฮเลน
หืม!!
-
คังชุน
คิดอะไรอยู่
-
เฮเลน
เปล่า
-
ยูมิ
........
-
เพนนี
เฮเลน
-
เฮเลน
ไง
-
ยูมิ
มาแล้วเหรอ
-
เพนนี
อื้ม ไปกินข้าวกันไหม
-
เฮเลน
อื้ม
-
เพนนี
ไปเถอะ จองโต๊ะเอาไว้แล้ว
-
ยูมิ
โหหห ฝนตกมั้งเนี่ย
-
เพนนี
อะไรวะ
-
ยูมิ
ก็มึงชวนพวกกูทานข้าว
-
เพนนี
กูชวนเฮเลน
-
ยูมิ
แล้วกูล่ะ!!
-
เพนนี
แล้วแต่ กูบอกให้ป้าเอาเศษอาหารเก็บไว้ให้มึงแล้ว
-
ยูมิ
สัส!! กูไม่ใช่หมีนะ!!
-
เพนนี
กูหมายถึงหมา!!
-
เฮเลน
🙂
-
ฉันยิ้มกับมุขตลกของเพื่อนๆก่อนจะเดินไปที่โรงอาหารทันที
-
คังชุน
ยิ้มแล้ว ดีจัง
-
เฮเลน
หืม?
-
คังชุน
ก็เลนยิ้มแล้วไง
-
เฮเลน
........
-
คังชุน
ไปเถอะ ฉันเลี้ยงเอง
-
เฮเลน
ไม่เป็นไร
-
คังชุน
เอาน่า เดี๋ยวไปซื้อมาให้ นั่งก่อนนะ
-
เฮเลน
อื้ม
-
ฉันนั่งลงที่โต๊ะอาหารแล้วมองไปรอบๆโรงอาหาร จริงสิ ฉันมากินที่นี่กับไนท์อยู่บ่อยๆนี่นะ
-
ยูมิ
แล้วเป็นยังไงบ้าง เจเจ
-
เพนนี
แย่หน่อย คงทำใจไม่ได้เหมือนกัน
-
เฮเลน
.........
-
เพนนี
เจเจไม่ออกจากห้องเลย
-
จริงสินะ เจเจก็คงเสียใจไม่ต่างจากฉัน
-
เฮเลน
มันเป็นความผิดของฉันเอง
-
เพนนี
!!!!!
-
ยูมิ
เลน
-
เฮเลน
ที่ไนท์ต้องตาย...มันเป็นเพราะฉันเอง
-
เพนนี
........
-
คังชุน
เลน
-
เฮเลน
.........
-
คังชุน
ทานข้าวก่อนนะ
-
ฉันมองราดหน้าที่คังชุนซื้อมาให้แล้วหวนคิดถึงวันเวลาที่อยู่ด้วยกันกับไนท์
-
ฉันเองก็อยากจะออกไปจากที่นี่ เพื่อไม่ให้ตัวเองต้องมาเห็นอะไรเดิมๆ สิ่งที่เคยทำกับไนท์ ที่นี่คือความทรงจำของเราสองคน
-
เฮเลน
ฉันไม่หิว ขอตัวก่อนนะ
-
คังชุน
........
-
ฉันเดินออกจากโรงอาหารเพราะไม่อยากจะปวดใจอีกแล้ว ไนท์ตายเพราะฉัน ฉันเองที่ผิด
-
ชิน
กูว่านะ....
-
เรียวตะ
.........
-
เฮเลน
.........
-
ฉันมองชินกับเรียวตะที่ยืนคุยกันหน้าตาเคร่งเครียดแล้วไม่กล้าที่จะเข้าไปทัก
-
เรียวตะ
เลน
-
เฮเลน
ยูมิกับเพนนีอยู่ข้างใน
-
เรียวตะ
โอเคใช่ไหม
-
เฮเลน
.........
-
ชิน
.........
-
เรียวตะ
นี่เป็นแหวนที่ไอ้ไนท์สั่งทำ...ก่อนที่มันจะเกิดเรื่อง
-
เฮเลน
!!!!!
-
ฉันมองแหวนตรงหน้าแล้วแทบจะทรุดตัวลงนั่งเพราะเรี่ยวแรงที่มีอยู่มันหายไปหมด แหวนเพชรที่สลักข้างในเป็นตัวย่อชื่อฉันกับไนท์ N&H ไนท์คงอยากให้ฉันคิดถึงเค้าสินะ ถึงได้ทำแหวนนี้ขึ้นมา
-
เรียวตะ
เราเจอในรถมันน่ะ
-
เฮเลน
อึก
-
ชิน
มึงคงดลใจให้ฉันสองคนหาเจอ
-
เฮเลน
ไนท์....
-
ชิน
........
-
เรียวตะ
.........
-
เฮเลน
ขอบคุณนะที่เอามาให้
-
เรียวตะ
อื้ม
-
เฮเลน
ขอบคุณจริงๆ
-
ฉันสวมแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายก่อนจะเดินหนีออกไปทันที หากอยู่นานกว่านี้ฉันคงจะปล่อยโฮเสียงดังออกมาจนคนรอบข้างหันมาดูแน่ๆ ซึ่งฉันไม่อยากเป็นแบบนั้น
-
เฮดีส
เลน
-
เฮเลน
........
-
เฮดีส
กลับบ้าน
-
เฮเลน
ไม่
-
เฮดีส
..........
-
เฮเลน
ต่อไปไม่ต้องมารับมาส่งต้องแล้วนะคะ
-
เฮดีส
........
-
เฮเลน
น้องดูแลตัวเองได้
-
เฮดีส
เลน
-
เฮเลน
น้องไม่อยากทะเลาะกับพี่อีกแล้วนะคะ
-
เฮดีส
........
-
เฮเลน
น้องขอร้อง
-
เฮดีส
.......
-
เฮเลน
ขอให้น้องได้เก็บเค้าไว้ในความทรงจำได้ไหมคะ อึก
-
เฮดีส
........
-
เฮเลน
อย่างน้อยเค้าก็ตายไปแล้ว
-
เฮดีส
........
-
ฉันเดินหนีพี่เฮดิสเพราะไม่อยากทะเลาะกับเค้าอีก ใจร้าย ใจร้ายที่สุดเลย ไนท์ก็ไม่อยู่แล้ว แค่ฉันจะคิดถึงเค้าพี่เฮดิสก็ยังจะห้ามฉันอีกเหรอ
-
เพนนี
เลน
-
เฮเลน
เพนนี
-
เพนนี
ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย
-
เฮเลน
อื้ม
-
ฉันเดินตามเพนนีไปที่โต๊ะม้าหินอ่อนในสวนข้างตึกคณะตามที่เธอบอก
-
เพนนี
เรื่องเจเจ
-
เฮเลน
มีอะไรเหรอ
-
เพนนี
ฉันคิดว่าเจเจเป็นคนทำร้ายเธอที่น้ำตก
-
เฮเลน
คิดว่า....?
-
เพนนี
ฉันยอมรับนะที่ไปบอกไนท์ก็เพราะตอนนั้นฉันเห็นเจเจเดินออกมาจากน้ำตก
-
เฮเลน
!!!!!
-
เพนนี
พอเข้าไปดูก็เห็นเธอจมน้ำอยู่ ฉันตกใจมากเลยรีบไปบอกไนท์ให้ไปช่วยเธอ
-
เฮเลน
แล้วทำไมเธอถึงมาบอกฉันเรื่องนี้
-
เพนนี
........
-
เฮเลน
เพนนี
-
เพนนี
ฉันได้ยินมาว่าตอนที่เธอไปกับไนท์มีคนตามล่าเธอใช่ไหม
-
เฮเลน
เรื่องนี้....ยูมิบอกใช่ไหม
-
เพนนี
ฉันเป็นคนบังคับให้ยูมิพูดเอง อย่าไปว่าเค้านะ
-
เฮเลน
.........
-
เพนนี
ถ้าเจเจทำร้ายเธอที่น้ำตก เค้าก็อาจจะเป็นคนสั่งล่าเธอก็ได้
-
เฮเลน
..........
-
เพนนี
ฉันไม่อยากให้เพื่อนหลงผิดอีกแล้ว
-
เฮเลน
ขอบคุณนะที่บอก
-
เพนนี
หาหลักฐานแล้วหยุดเจเจให้ทีนะเลน
-
เฮเลน
เข้าใจแล้ว
-
เพนนี
ยิ่งเกิดเรื่องกับไนท์แบบนี้.....
-
เฮเลน
........
-
เพนนี
เจเจคงแค้นเธอมากกว่าเดิม
-
นั้นสินะ....ทุกอย่างมันเป็นเพราะฉันจริงๆ
-
แต่ฉันก็ควรหยุดเจเจไม่ให้ก่อเหตุอีก เรื่องที่ในป่าก็คงเดาไม่ยากว่าเป็นใครยังไงซะ....เจเจก็ไม่ควรเอาอนาคตมาทิ้งเพราะความแค้นอีกแล้ว
-
เฮเลน
ฉันจัดการเอง เธอไม่ต้องห่วงหรอก
-
เพนนี
ฝากด้วยนะ
-
เฮเลน
ดูเธอจะห่วงเจเจมากเลยนะ ได้ข่าวว่าเค้าเองก็ทำเธอไว้ซะเยอะไม่ใช่เหรอ
-
เพนนี
.......
-
เฮเลน
แต่ยังไงก็ขอบคุณนะที่เตือนฉัน
-
เพนนี
ยังไงเธอก็เพื่อนฉัน
-
เฮเลน
เพนนี
-
เพนนี
ฉันอาจจะร้ายกับเธอเพราะรักเจเจ
-
เฮเลน
.......
-
เพนนี
แต่ตอนนี้ฉันคิดว่าฉันคิดผิด ฉันขอโทษนะ
-
เฮเลน
เรื่องมันผ่านไปแล้ว อย่าไปใส่ใจเลย ต่อไปเรามาทำดีต่อกันดีกว่านะ
-
เพนนี
เธอไม่โกรธฉันเหรอ
-
เฮเลน
โกรธสิ
-
เพนนี
.........
-
เฮเลน
แค่ช่วงแรกๆ แต่ตอนนี้ฉันคิดว่าความโกรธแค้นมันไม่ใช่เรื่องที่ควรเกิดขึ้นในใจของฉัน
-
เพนนี
เธอคง....คิดถึงไนท์
-
เฮเลน
ฉันรักไนท์ เค้าจะอยู่ในใจของฉันตลอดไป
-
เพนนี
อื้ม
-
เฮเลน
ฉันกลับก่อนนะ
-
ฉันบอกลาเพนนีแล้วเดินออกมาเพื่อเรียกแท็กซี่กลับบ้านพักต่างอากาศทันที
-
คังชุน
เฮเลน
-
เฮเลน
คังชุน ยังไม่กลับเหรอ
-
คังชุน
ฉันมารอเลยน่ะ
-
เฮเลน
หืม?
-
ฉันมองคังชุนที่ยืนรอฉันอยู่ที่ทางเดิน
-
คังชุน
ให้ฉันไปส่งนะ
-
เฮเลน
ไม่เป็นไร....ฉัน....
-
คังชุน
อย่าปฏิเสธเลยนะ
-
เฮเลน
.........
-
คังชุน
ให้ฉันไปส่งเธอดีกว่า
-
เฮเลน
อื้ม
-
ฉันจำใจต้องไปกับคังชุนเพราะเห็นสีหน้าที่แสนเจ็บปวดของเค้า
-
คังชุน
เลนรู้ใช่ไหมว่าฉันยังไม่ลืมเธอนะ
-
เฮเลน
........
-
คังชุนหันมาพูดกับฉันทันทีที่ขึ้นรถพร้อมกับเอื้อมมือมาจับมือฉันเอาไว้เบาๆ
-
คังชุน
ฉันรู้ว่าไม่ควรพูดอะไรแบบนี้
-
เฮเลน
........
-
คังชุน
แต่ให้ฉันได้ดูแลเธอได้ไหม
-
เฮเลน
คังชุน
-
คังชุน
ให้ฉันได้ปกป้องเธอแทนไนท์ได้ไหม
-
เฮเลน
!!!!!!
-
ฉันดึงมือออกจากมือหนาแล้วเบือนหน้าหนีออกนอกหน้าต่างทันทีที่คังชุนเอ่ยถึงไนท์
-
คังชุน
ขอโทษ
-
เฮเลน
ฉันยังไม่พร้อมที่จะคิดเรื่องอื่นจริงๆ
-
คังชุน
........
-
เฮเลน
ขอโทษนะ
-
คังชุน
ไม่เป็นไร เรารอเลนได้
-
เฮเลน
........
-
คังชุน
ถ้าวันที่เลนไม่มีใคร ขอให้คิดถึงเราเป็นคนแรกนะ
-
เฮเลน
ขอบคุณนะที่ดีกับเรามาตลอด คังชุนอย่ารอฉันเลยนะ
-
คังชุน
.........
-
เฮเลน
หัวใจของฉัน มอบให้ไนท์ได้แค่คนเดียว
-
คังชุน
........
-
ฉันรู้ว่าคังชุนเป็นคนดีมากๆ แต่ฉันไม่สามารถรักใครได้อีกแล้ว หัวใจของฉันมีแค่ผู้ชายที่ชื่อไนท์คนเดียวเท่านั้นและจะไม่มีวันให้ใครได้อีกแล้ว
-
เฮเลน
..........
-
ฉันนั่งนิ่งแล้วมองวิวนอกหน้าต่างรถที่แล่นเข้าสู่โซนป่าทางกลับบ้านพักต่างอากาศของฉัน ภายในรถเต็มไปด้วยความเงียบและความอึดอัด
-
ไม่มีคำพูดใดๆหลุดออกมาจากปากของเราทั้งสองคน คังชุนยังคงทำหน้าที่ขับรถต่อไปโดยไม่กวนใจฉันอีก
-
บรื้นนนนนนนน
-
คังชุน
เฮ้ย!!!
-
เฮเลน
!!!!!
-
เอี๊ยดดดดดดด!!!
-
ฉันตกใจที่อยู่ก็มีรถสีดำขับตัดหน้ารถของเราสองคนอย่างรวดเร็วจนคังชุนต้องเบรกรถอย่างแรงเพราะไม่ทันตั้งตัว
-
คังชุน
ละ เลน!!!
-
เฮเลน
เจเจ!!
-
เจเจ
ลงมานี่!!!
-
คังชุน
เลน!!!
-
เจเจที่ลงมาจากรถที่ตัดหน้าฉันก่อนจะเปิดประตูฝั่งของฉันพร้อมจ่อปืนมาที่หัวของฉัน
-
เจเจ
ถ้าไม่อยากให้มันตายก็อย่าคิดจะขยับ!!!
-
คังชุน
!!!!
-
เจเจขู่คังชุนก่อนจะกระชากฉันเข้าไปที่รถของเธอทันที
-
เฮเลน
เจเจ!!
-
เจเจ
หุบปาก!! มึงต้องทรมานให้สาสมกับที่มึงทำให้ไนท์ตาย!!!
-
เคธี่
ไง
-
เฮเลน
เธอ!!!
-
เจเจ
รีบขับไปโกดังได้แล้ว
-
เคธี่
จัดไป
-
นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน!!! ทั้งสองคนร่วมมือกันงั้นเหรอ!! นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่!!!
-
ผลส้ม สีชมพู 🌸🌸
โปรดติดตามตอนต่อไป....🔥🔥🔥🔥
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น