สู้ไม่ได้ 🔥
-
เฮเลน
ปะ ปล่อยฉันนะ!!
-
ไนท์
ฉันอุตส่าห์มารับเธอไปเรียนนะ
-
เฮเลน
ไม่ต้อง!!!
-
ไนท์
หึหึหึ
-
เฮเลน
ไนท์!!
-
ไนท์
อย่าเสียงดังสิ
-
คนตัวสูงกดตัวฉันลงไปที่เบาะก่อนจะก้มลงมาคลอเคลียต้นคอของฉันอย่างหยอกล้อ
-
เฮเลน
ปล่อยนะ!! ไม่อย่างนั้นฉันจะบอกพี่เฮดีส!!
-
ไนท์
ดี!! บอกมันเลย ฉันจะได้จัดการมัน
-
เฮเลน
นายทำอะไรเค้าไม่ได้หรอก
-
ฉันพูดเสียงเย็นชาและพยายามข่มอารมณ์ไม่ให้แสดงออกว่ากลัวเค้า
-
ไนท์
ว่าไงนะ!!
-
เฮเลน
อึก!! อย่างนายทำอะไรพี่ดีสไม่ได้หรอก
-
ไนท์
!!!!!
-
เฮเลน
ถ้านายทำได้คงไม่มาลงที่ฉันแบบนี้
-
ไนท์
อย่ามาดูถูกฉันนะ!!
-
เฮเลน
ถ้าพี่ดีสรู้ว่านายรังแกฉัน เค้าไม่ปล่อยนายไว้แน่!!!
-
ไนท์
เฮเลน!!
-
เฮเลน
คนที่ตายต้องเป็นนายไม่ใช่พี่ฉัน
-
หมับ!!
-
ไนท์
ให้พูดอีกที!!!
-
เฮเลน
อึก!!!
-
มือหนาบีบแก้มฉันสุดแรงด้วยความโกรธ ที่โดนฉันจี้จุดอ่อน ไนท์สู้พี่ชายฉันไม่ได้หรอก เค้าเข้าไม่ถึงตัวพี่เฮดีสด้วยซ้ำ พอฉันกลับมาเค้าเลยมาลงที่ฉันแทน
-
ไนท์
อยากรู้ไหมว่าทำไมฉันถึงไม่ทำร้ายมัน เพราะถ้าทำคนที่มันรักมันจะเจ็บปวดมากกว่าไงล่ะ
-
เฮเลน
!!!!!
-
ไนท์
ถ้ามันรู้ว่าน้องมันเป็นของฉัน...ไม่อยากจะคิดเลยว่ามันจะเป็นยังไง
-
เฮเลน
อือออออ
-
ริมฝีปากร้อนก้มลงมาบดขยี้ริมฝีปากของฉันอย่างรุนแรง คนตัวสูงระบายความโกรธลงมาที่ริมฝีปากของฉันมือหนารวบมือฉันไว้เหนือศีรษะแล้วออกแรงบีบให้ฉันเจ็บ
-
ไนท์
ใช่ ฉันเข้าถึงตัวมายาก แต่ฉันอยากทำเธอมากกว่า
-
เฮเลน
อึก นายมันขี้ขลาด รังแกคนที่ไม่มีทางสู้
-
ไนท์
ปากดีให้มันตลอดเถอะเฮเลนจะดูสิว่าเธอจะเก่งเรื่องอื่นอีกไหม
-
เฮเลน
อือออ!!
-
ฉันพยายามดิ้นเมื่อคนตัวสูงพยายามจะปลดกระดุมเสื้อของฉัน
-
ไนท์
โอ๊ย!!
-
ฉันกัดเข้าไปที่แขนของคนตัวสูงสุดแรงแล้วพยายามจะผลักเค้าให้ออกห่าง แต่เพราะแรงอันมหาศาลของไนท์ทำให้ฉันไม่สามารถทำสิ่งที่ต้องการได้
-
เฮเลน
!!!!
-
ไนท์
นี่เธอกล้ากัดฉันเหรอ!!!
-
เฮเลน
กรี๊ดดดดดดด!!!!
-
ไนท์
!!!!!!
-
เฮเลน
.......
-
ฉันแกล้งเป็นลมเพื่อให้คนตัวสูงตกใจและไม่ทำอะไรฉัน ได้โปรด!! อย่าเลวถึงขั้นทำร้ายคนเป็นลมเลย
-
ไนท์
เฮเลน!!
-
เฮเลน
.........
-
ไนท์
เวรเอ้ย!!
-
น้ำเสียงไนท์ดูกังวลก่อนจะรีบขับรถออกไปทันทีที่เห็นว่าฉันไม่ตื่น
-
บ้านกลุ่ม
-
เฮเลน
-
ไนท์
เฮเลน!! ยัยบ้าเอ้ย
-
เฮเลน
.........
-
ชิน
มีอะไรวะ
-
ไนท์
มึงดูยัยนี่ให้หน่อย
-
เรียวตะ
เฮ้ย!! มึงทำอะไรเค้าวะ
-
ไนท์
กู...ไม่คิดว่าเค้าจะตกใจขนาดนี้
-
ชิน
มึงออกไปก่อนไป
-
เรียวตะ
เออๆ
-
ดูเหมือนว่าทุกคนจะออกไปแล้วสินะ เฮ้อออ แล้วไม่ทำต้องเรียกเพื่อนมาด้วย เค้าเป็นหมอเลย
-
เฮเลน
อะ!!
-
ฉันเผลอร้องออกมาเมื่อคนๆนี้หยิกที่ปลายเล็บของฉันอย่างแรง
-
ชิน
ตื่นได้แล้ว ไอ้ไนท์ออกไปแล้ว
-
เฮเลน
..........
-
ชิน
ไม่ต้องแกล้งเป็นลมแล้ว
-
เฮเลน
.........
-
ชิน
ฉันจะไปตามไอ้ไนท์นะ
-
เฮเลน
ดะ เดี๋ยว!!!
-
ฉันรีบเด้งตัวลุกขึ้นจากเตียงทันทีที่เค้าจะเดินออกไปจากห้อง
-
ชิน
.........
-
เฮเลน
อย่าไปตามเค้าเลยนะ
-
ชิน
เธอเฮเลนสินะ
-
เฮเลน
.........
-
ชิน
เฮ้อออ
-
เฮเลน
เป็นหมอเหรอ
-
ชิน
แค่นักศึกษาแพทย์
-
เฮเลน
บอกเค้าว่าฉันเป็นลมได้ไหม
-
ชิน
.........
-
เฮเลน
ช่วยโกหกเค้าให้ทีนะ ได้โปรด
-
ชิน
แล้วยังไง วันนี้เธอก็ต้องตื่นอยู่ดี
-
เฮเลน
ช่วยฉันด้วย ฉันอยากไปจากที่นี่
-
ชิน
ขอโทษ ฉันคงช่วยเธอไม่ได้หรอก
-
เฮเลน
.........
-
ไนท์
เฮเลน!!
-
เฮเลน
!!!!!!
-
ฉันตกใจเมื่ออยู่ๆนายหมอก็เดินไปเปิดประตูให้ไนท์เข้ามาในห้องโดยไม่สนคำขอร้องของฉัน
-
ไนท์
แกล้งเป็นลมสินะ
-
ชิน
พอเถอะน่า ถึงจะไม่เป็นลมจริงแต่แขนขาก็มีรอยแดงไปหมดแล้วนะ
-
เฮเลน
........
-
ไนท์
ไอ้ชิน ไอ้เรียวพวกมึงออกไปก่อน
-
เรียวตะ
..........
-
ชิน
.........
-
เฮเลน
ไนท์
-
ไนท์
เงียบ
-
ฉันขยับหนีคนตัวสูงที่เข้ามาหาฉันหลังจากที่เพื่อนๆออกไปจากห้องนอน นี่เค้าคิดจะทำอะไร!!
-
เฮเลน
ฉันขอร้อง อย่าทำอะไรฉันเลยนะ
-
ไนท์
อืออออ
-
เฮเลน
!!!!
-
ไนท์
น้องไอ้ดิสทำไมตัวหอมแบบนี้นะ
-
เฮเลน
ยะ อือออ
-
มือหนาปิดปากฉันเอาไว้ทันทีที่ฉันจะพูดจบ คนตัวสูงกดตัวฉันลงที่นอนก่อนจะกอดฉันเอาไว้แน่น
-
ไนท์
เงียบเถอะน่า อยากตัวช้ำอีกหรือไง
-
เฮเลน
.........
-
ไนท์
ยังไงเธอก็หนีฉันไม่พ้นหรอกเฮเลน
-
เฮเลน
..........
-
ไนท์
ยอมฉันดีๆเถอะ
-
เฮเลน
ทำไมฉันต้องยอมนายด้วย
-
ไนท์
ว่าไงนะ
-
ฉันพูดเสียงนิ่งก่อนจะจ้องหน้าเค้าด้วยสายตาจริงจัง
-
เฮเลน
ฉันไม่ได้เกี่ยวข้องกับเรื่องความแค้นของนาย ทำไมฉันต้องเป็นฝ่ายยอมด้วย
-
ไนท์
ไม่เกี่ยวข้องงั้นเหรอ? เธอเป็นน้องมัน ทำไมจะไม่เกี่ยว
-
เฮเลน
แต่นายก็ไม่มีสิทธิ์มาทำหยาบคายกับฉันแบบนี้
-
ไนท์
เธอรู้ไหมว่ามันทำยังไงกับผู้หญิงของฉันบ้าง
-
เฮเลน
อึก!!
-
ไนท์
มันจูบแฟนฉันแบบนี้ อือออ
-
เฮเลน
อืออออ!!
-
ริมฝีปากร้อนก้มลงมาบดขยี้ริมฝีปากของฉันอย่างร้อนแรงก่อนจะผละออกพร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์กับฉัน
-
ไนท์
มันจับหน้าอกแฟนฉันแบบนี้
-
เฮเลน
กรี๊ด!!!!
-
ฉันผลักคนหยาบคายให้ออกห่างเมื่อมือหนากระทำการล่วงเกินฉันด้วยการเอื้อมมาจับหน้าอกของฉันอย่างป่าเถื่อน
-
ไนท์
หึหึหึ
-
เพี๊ยะ!!!
-
เฮเลน
อึก หยาบคายที่สุด!!
-
ไนท์
มือหนักดีนี่
-
เฮเลน
กรี๊ดดดดด!!!
-
แทนที่แรงตบของฉันจะทำให้เค้าหยุด แต่นั้นกลับทำให้เค้ายิ่งโกรธแล้วกดตัวฉันลงที่เตียงอีกครั้งอย่างรุนแรง
-
ไนท์
แรงดีนักนะ!!!
-
เฮเลน
ปะ ปล่อยนะ!!
-
ไนท์
หึหึหึ
-
เฮเลน
อือออออ
-
แพล๊ง!!!
-
ไนท์
!!!
-
เรียวตะ
อะไรวะ!!
-
ชิน
!!!!
-
ฉันคว้าโคมไฟจากหัวเตียงแล้วฟาดไปที่คนป่าเถื่อนสุดแรง จนคนตัวสูงล่วงลงไปที่พื้นแล้วนิ่งไปทันที
-
ชิน
ไนท์!! ไอ้ไนท์!!
-
เฮเลน
อึก ฮือๆ
-
เรียวตะ
จะ ใจเย็นๆนะเฮเลน
-
ชิน
กูจะพามันไปโรงพยาบาล ไอ้เรียวตะมึงไปส่งเฮเลนแล้วกันนะ
-
เรียวตะ
เออๆ
-
เฮเลน
อึก
-
เรียวตะ
ไปเถอะเดี๋ยวฉันไปส่ง
-
เรียวตะเดินเข้ามาพยุงฉันแล้วออกไปที่โรงรถทันที
-
เฮเลน
-
เฮเลน
อึก
-
เรียวตะ
อย่าร้องไห้สิ มึงไม่เป็นไรหรอก
-
เฮเลน
เพื่อนนายแย่มากเลย เค้าคิดจะทำบ้าๆกับฉัน
-
เรียวตะ
เฮ้ออออ ไอ้ไนท์น่ะเห็นมันแบบนั้นมันเป็นคนดีนะ
-
เฮเลน
..........
-
เรียวตะ
ตะ แต่มันก็ทำกับเธอแรงไปจริงๆนะ ฮ่าๆ 😓
-
เฮเลน
หวังว่าฉันจะไม่เจอเค้าอีกนะ
-
เรียวตะ
สายไปแล้วล่ะ ก่อนจะเข้าเรียนคณะเค้ามีวิขาทางเลือกใช่ไหมล่ะ ยังไงก็ต้องเรียนรวมก่อน
-
เฮเลน
!!!!!
-
เรียวตะ
หนียังไงก็ต้องเจอ
-
เฮเลน
.........
-
เรียวตะ
แล้วเธอไม่เป็นไรใช่ไหม
-
เฮเลน
อืม
-
เรียวตะ
ลงไปพักเถอะ วันนี้ไม่มีเรียนเธอไม่ต้องห่วงนะ
-
เฮเลน
อื้ม ขอบคุณนะ
-
ฉันลงจากรถแล้วตรงเข้าไปที่หอพักทันที ปวดตัวไปหมดเลยแฮะ อีตาบ้านั้นแรงเยอะชะมัด
-
เวลา 17:00 น.
-
ยูมิ
เฮ้อออ
-
มุกตรา
อย่าเป็นลมอีกนะ
-
เฮเลน
ไหวไหมเนี่ย
-
ยูมิ
ไม่เป็นไรแล้วแก
-
มุกตรา
ไปกินอะไรมาถึงอาหารเป็นพิษ
-
ยูมิ
ไม่รู้อะ
-
มุกตรา
เฮ้อออ
-
เฮเลน
วันนี้ไปโรงพยาบาลทั้งวันเลยเหรอคะ
-
มุกตรา
เปล่าหรอก พี่พายูไปโรงพยาบาลแล้วไปทำธุระต่อน่ะ
-
ยูมิ
นอนให้น้ำเกลือซะจนตัวบวมหมดแล้วเนี่ย
-
เฮเลน
เวอร์จริงๆ
-
ติ๊ดๆ
-
สายเข้า ไนท์
-
ยูมิ
นี่ๆ ตอนอยู่โรงพยาบาลฉันเห็นไนท์ด้วย
-
ฉันเงยหน้าจากจอโทรศัพท์แล้วมองยูมิที่พูดถึงไนท์อยู่
-
เฮเลน
หืม!!
-
ยูมิ
เหมือนจะสลบด้วย
-
เฮเลน
ละ เหรอ
-
ยูมิ
สงสัยไปกวนประสาทใครเข้าแหละ
-
เฮเลน
เฮ้อออ
-
มุกตรา
แล้วนี่จะไปไหน
-
เฮเลน
ลงไปรับของค่ะ พี่ดิสบอกว่าส่งของมาให้
-
ยูมิ
ว้าวๆ ขนมเหรอ
-
เฮเลน
ไม่รู้สิ
-
ฉันเดินเข้าไปในลิฟต์เพื่อเตรียมลงไปชั้นล่างทันที
-
เพนนี
เธอ
-
เฮเลน
หื้ม?
-
เจเจ
.........
-
เพนนี
เธอใช่เฮเลนใช่ไหม?
-
เฮเลน
ใช่ มีอะ.....
-
เพี๊ยะ!!!
-
อยู่ๆหญิงคนนั้นก็ไม่พูดพร่ำอะไรแล้วตรงเข้ามาตบฉันทันทีที่ฉันบอกชื่อ นี่มันเรื่องอะไรกัน เธอเป็นใครกัน!!!
-
ผลส้ม สีชมพู 🌸🌸
โปรดติดตามตอนต่อไป...🌷🌷🌷🌷
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น