ยัยซุ่มซ่าม 💣
-
บ้านเวอคอป
-
เฮดีส
-
เฮดีส
นี่มันอะไรกัน!!
-
เอดิสัน
คุณท่านสั่งให้คุณไปทำงานวันพรุ่งนี้ครับ
-
เฮดีส
ฉันไม่ทำ!!
-
เอดิสัน
งั้นผมขอรายงานท่านตามนี้นะครับ
-
เฮดีส
!!!!!
-
เอดิสัน
ท่านจะได้เดินทางไปประเทศอื่น
-
เฮดีส
ดะ เดี๋ยว!!
-
เอดิสัน
.........
-
เฮดีส
เวรเอ้ย!!
-
ผมหัวเสียแบบสุดๆ นี่คิดจะทำแบบนี้จริงๆใช่ไหมพ่อ
-
พ่อ
(ว่าไงไอ้ลูกชาย)
-
เฮดีส
ไม่ต้องมาเรียกว่าลูกชาย!! 📱
-
ผมตะคอกใส่โทรศัพท์ด้วยอารมณ์ที่เดือดสุดๆ ให้ตายสิ แล้วนั้นเสียงอะไร คลื่นทะเลเหรอ จะมีความสุขเกินไปแล้วนะ
-
พ่อ
(อารมณ์แบบนี้คงเห็นจดหมายแล้วสิ)
-
เฮดีส
เอาน้องกับแม่กลับมา!! 📱
-
พ่อ
(เฮ้อออ แม่กับน้องไปสปาน่ะสิ ทำไงดีนะ)
-
เฮดีส
พ่อ!! เล่นบ้าอะไร กลับมาเดี๋ยวนี้นะ📱
-
พ่อ
(ฉันไม่กลับ อยู่ที่นี่ดีจะตาย)
-
เฮดีส
พ่อ!!📱
-
พ่อ
(ตามในจดหมาย ถ้าแกดูแลบริษัทได้ไม่ดีเท่าฉัน ก็อย่าหวังว่าจะได้เห็นหน้าน้องกับแม่อีก)
-
เฮดีส
!!!!! 📱
-
พ่อ
(บัตรเครดิตทั้งหมดของแกใช่ไม่ได้แล้ว ใช่เงินจากวูฟล์คลับไปก่อนแล้วกันนะ ได้ข่าวว่ากำไรเยอะนี่นา)
-
เฮดีส
พ่อ!! พ่อ!! เวรเอ้ย!!
-
ผมปาโทรศัพท์ทิ้งด้วยความโมโห เวรเอ้ย!!คอยดูเถอะ!! ฉันจะทำบริษัทนี้ให้เจริญกว่าพ่อเป็นสิบเท่าเลย
-
จบ STORY: HADES 🔥
-
สามปีผ่านไป
-
อเมริกา
-
เฮเลน
-
เฮเลน
ขอบคุณที่มาส่งนะฮอร์ค
-
ฮอร์ค
ไม่เป็นไร ขอบคุณที่ยอมให้ฉันมาส่ง
-
ฉันยิ้มให้กับฮอร์ค เพื่อนร่วมชั้นของฉันที่อาสามาส่งเพราะคุณพ่อมีเรื่องต้องไปจัดการธุระ และฉันก็ขอกลับเองโดยไม่ต้องให้บอดี้การ์ดของคุณพ่อไปรับ ก็มันน่าอายนี่นา
-
เฮเลน
เราเข้าบ้านก่อนนะ
-
ฮอร์ค
พ่อไม่อยู่สินะถึงได้ยอมให้ฉันมาส่ง
-
เฮเลน
เฮ้อออ ขอโทษเรื่องครั้งที่แล้วด้วยนะ พ่อเราใจร้อนน่ะ
-
ฮอร์ค
ฉันเข้าใจ มีลูกสาวน่ารักขนาดนี้เป็นใครก็หวง
-
เฮเลน
พูดอะไรของนายน่ะ
-
ฮอร์ค
ฮ่าๆๆ
-
พ่อ
เฮเลน!!
-
เฮเลน
!!!!!
-
ฮอร์ค
สวัสดีครับ
-
ฮอร์คพยายามไหว้แบบไทยเพื่อทักทายคุณพ่ออย่สงมีมารยาท
-
ถือได้ว่าเค้าเป็นชาวต่างชาติที่เรียนรู้การวางตัวได้ดีมากๆ
-
ฮอร์ครู้ว่าประเพณีไทยเป็นยังไงแล้วเค้าก็ไม่เคยเข้าหาฉันแบบรุกมากจนเกินไปเหมือนผู้ชายคนอื่น
-
พ่อ
บอกแล้วใช่ไหมว่าอย่ามายุ่งกับลูกสาวฉัน
-
เฮเลน
คุณพ่อคะ!!
-
พ่อ
เข้าบ้าน
-
เฮเลน
หนูบอกแล้วไงคะว่า....
-
พ่อ
พ่อบอกให้เข้าบ้าน!!
-
เฮเลน
........
-
ฮอร์ค
ฉันกลับก่อนนะเลน
-
พ่อ
เฮเลน เรียกให้ถูก
-
ฮอร์ค
ครับ
-
พ่อ
เรียกแบบนี้เฉพาะคนสนิทเท่านั้น
-
เฮเลน
คุณพ่อคะ
-
พ่อ
ยังไม่เข้าไปอีกเหรอ
-
เฮเลน
........
-
ฉันเดินเข้าบ้านไปทันทีที่ท่านสั่ง ฮอร์คยกมือไหว้คุณพ่อแล้วขึ้นแลมโบกินี่สีดำคู่ใจแล้วขับออกไปจากหน้าบ้านฉันทันที
-
พ่อ
ของขวัญยินดีที่เรียนจบม.ปลาย
-
เฮเลน
.........
-
พ่อ
พ่อให้นะ อย่างอนพ่อเลย
-
เฮเลน
ขอบคุณนะคะ
-
ฉันรับกล่องของขวัญจากคุณพ่อแล้วยิ้มให้กับท่านอย่างอ่อนโยน นี่ก็สามปีแล้วที่ฉันมาอยู่อเมริกา จากวันนั้นมีการเปลี่ยนแปลงมากมาย
-
พี่เฮดีสที่เคยเที่ยวแหลกไม่สนใจใครกลับบริหารบริษัทได้ก้าวไกลกว่าที่คุณพ่อทำเอาไว้
-
พี่เฮดีสขยายการขนส่งจากแค่ทางเรืออย่างเดียว เพิ่มการขนส่งทุกทางคือ ทางบก ทางเรือ และทางอากาศ
-
เรียกได้ว่าตอนนี้คุณพ่อวางมือจากบริษัทอย่างเต็มตัวแล้ว
-
แม่
ง้อลูกสาวแบบนี้แสดงว่ามีหนุ่มไม่ยุ่งด้วยอีกแล้วสินะ
-
เฮเลน
เฮ้ออออ
-
พ่อ
รีบแกะนะลูก พ่อรออยู่
-
เฮเลน
ค่ะ
-
แม่
ลูกแค่จะมอปลายนะคะ
-
พ่อ
ลูกสาวพ่อโตขึ้นแล้วนะ
-
เฮเลน
อย่าเวอร์สิคะ ลูกแค่จบมอปลายค่ะ ต้องต่อมหาวิทยาลัยอีกนะคะ
-
พ่อ
จริงด้วยสินะ
-
เฮเลน
งั้นขอเปิดของขวัญเลยนะคะ
-
ฉันแกะกล่องของขวัญด้วยความตื่นเต้น
-
พ่อ
.......
-
เฮเลน
หืม?
-
แม่
ตั๋วเครื่องบิน?
-
เฮเลน
กลับไทย!!
-
พ่อ
........
-
ฉันมองหน้าคุณพ่อด้วยความตกใจ นี่มันหมายความว่ายังไง
-
แม่
คุณคะ
-
พ่อ
เจ้าดีสมันขู่พ่อ
-
เฮเลน
คะ?
-
พ่อ
มันบอกว่าถ้าไม่ส่งน้องกลับ มันจะบุกมาที่นี่แล้วพังบ้านให้หมดเลย
-
เฮเลน
!!!!!
-
พ่อ
พ่อยังอยากอยู่บ้านหลังนี้อยู่นะ
-
ฉันขมวดคิ้วมองคุณพ่อที่แกล้งทำหน้าเศร้า คุณพ่อเนี่ยนะกลัวพี่ดีส ไม่มีทาง
-
เฮเลน
กลัวพี่ดีสมาหรือกลัวลูกคบกับฮอร์คคะ
-
พ่อ
.........
-
เฮเลน
ลูกบอกแล้วไงคะว่าเราเป็นแค่เพื่อนกัน
-
คุณพ่อได้แต่เงียบเมื่อได้ยินสิ่งที่ฉันพูด ท่าทางจะจริงสินะ ฮอร์ค เป็นแค่เพื่อนในห้องที่ชอบมาคุยกับฉันเรื่องประเทศไทย เพราะเค้าชอบท่องเที่ยวและกำลังเก็บเงินไปเที่ยวที่ประเทศไทย แต่คุณพ่อกลับหวงและสั่งไม่ให้เค้าเข้ามาใกล้ฉันอีก
-
พ่อ
เฮ้ออออ
-
เฮเลน
คุณพ่อคะ
-
พ่อ
กลับไปเถอะพ่อจะได้สบายใจ
-
เฮเลน
.........
-
พ่อ
ไอ้ฝรั่งนั้นมันมองลูกอย่างจะกินเลือดกินเนื้อพ่อไม่ชอบ
-
เฮเลน
แต่.....
-
พ่อ
กลับไปอยู่กับพี่ อย่างน้อยเค้าก็ดูแลลูกไม่ให้คาดสายตา
-
เฮเลน
ลูกไม่อยากรู้สึกติดคุกอีกแล้วนะคะคุณพ่อ อยู่ที่นี่พ่อก็ให้คนตามลูก อยู่ที่ไทยพี่ก็ตามเอง ทำไมลูกต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยคะ
-
แม่
คุณคะ ค่อยๆพูดกับลูกนะคะ
-
พ่อ
ยังไงผมก็ให้ลูกกลับ ผมไม่ชอบไอ้ฝรั่งนั้น
-
เฮเลน
คุณพ่อ!!
-
พ่อ
พ่อเป็นผู้ชาย ทำไมจะดูไม่ออกว่ามันคิดอะไร
-
เฮเลน
คุณพ่อคะ ลูก.....
-
พ่อ
กลับไปอยู่กับพี่เค้า
-
คุณพ่อทำเสียงเด็ดขาดก่อนจะมองฉันด้วยสายตาจริงจัง ดูท่าทางท่านจะไม่ชอบฮอร์คเอามากๆ
-
เฮเลน
อึก
-
พ่อ
!!!!
-
แม่
........
-
เฮเลน
คุณพ่อใจร้าย!!
-
พ่อ
..........
-
ฉันวิ่งขึ้นไปชั้นบนแล้วปิดประตูห้องเสียงดัง คุณพ่อทำแบบนี้เหมือนให้ฉันไปยังจุดเดิม พี่เฮดีสไม่ยอมให้ฉันทำตามใจชอบแน่ๆ
-
ไม่ใช่ว่าฉันไม่คิดถึงพี่ชาย ขนาดตอนสองเดือนที่แล้วเค้าพาพี่เฌอร์วา ที่ตอนนั้นยังเป็นว่าที่เจ้าสาวมาแนะนำให้คุณพ่อคุณแม่รู้จัก
-
แทนที่ฉันจะสบายใจที่พี่ชายเป็นฝั่งเป็นฝาและน่าจะใจเย็นลง แต่เค้ากลับกันพี่เค้าขี้หวงยิ่งกว่าเดิมเสียอีก
-
แม่
ลูก
-
เฮเลน
อึก ฮือๆ
-
แม่
โธ่ลูกสาวแม่
-
คุณแม่เดินเข้ามากอดฉันที่นอนร้องไห้อยู่บนเตียงฉันจึงขยับเข้าไปนอนตักท่านทันที
-
เฮเลน
ลูกไม่อยากไปไทยค่ะ ลูกไม่อยากให้พี่ดิสตามติด
-
แม่
ตั้งแต่มีวาเข้ามา พี่เค้าก็เปลี่ยนไปมากเลยนะลูก
-
เฮเลน
ลูกไม่เห็นว่าพี่เค้าจะเปลี่ยนตรงไหนเลยค่ะ จำครั้งที่แล้วได้ไหมคะ เค้าไปตามเฝ้าลูกที่โรงเรียนเหมือนทุกครั้งเลย
-
แม่
แต่ตอนนี้พี่เค้าแต่งงานแล้วนะลูก คงไม่มีเวลามากขนาดนั้นหรอก
-
เฮเลน
แต่ลูกอยากอยู่กับคุณแม่ที่นี่
-
แม่
แม่ก็อยากให้เป็นแบบนั้น แต่เราขัดใจพ่อได้ไหมล่ะ เวลาโกรธดิสก็ถอดแบบพ่อมาเป๊ะๆเลยนะ
-
เฮเลน
..........
-
แม่
อีกไม่นานแม่ก็กลับไปแล้ว แค่รอให้พ่อจัดการเรื่องธุรกิจทางนี้ก่อน แล้วค่อยกลับไปหานะ
-
เฮเลน
แค่ร้านเบเกอรี่ให้ใครดูแลก็ได้นี่คะ
-
แม่
เฮ้อออ
-
เฮเลน
.........
-
แม่
พ่อเค้าจริงจังมากเลยนะครั้งนี้ ถึงขั้นดูมหาวิทยาลัยไว้ให้ลูกแล้วด้วย
-
เฮเลน
.......
-
แม่
แม่ก็จนปัญญาที่จะพูดด้วยจริงๆ
-
ถ้ากลับไป ฉันต้องแย่แน่ๆเลย ชีวิตมหาวิทยาลัยที่ฉันใฝ่ฝันเอาไว้คงไม่เป็นอย่างที่คิดซะแล้ว
-
หนึ่งอาทิตย์ต่อมา
-
สนามบิน
-
เฮเลน
.........
-
พ่อ
พี่เค้าจะมารอรับนะ ไปถึงก็โทรหาด้วย
-
เฮเลน
ค่ะ
-
พ่อ
ยังไม่หายงอนพ่ออีกเหรอ
-
เฮเลน
หายแล้วค่ะ
-
พ่อ
พี่เค้าจะเสียใจนะถ้ารู้ว่าลูกไม่อยากกลับน่ะ
-
เฮเลน
คุณพ่อกับพี่ก็เบาๆเรื่องหวงลูกหน่อยสิคะ
-
พ่อ
จ้าๆ พ่อจะระวังนะ
-
เฮเลน
เฮ้ออออ
-
แม่
พ่อลูกดีกันได้แล้วนะ แม่ไม่สบายใจเลย
-
พ่อ
มาๆ ให้พ่อหอมหน่อย
-
คุณพ่อหอมแก้มฉันเบาๆก่อนจะหอมแก้มคุณแม่อย่างหยอกล้อ
-
แม่
ฉันไม่ได้ไปกับลูกสักหน่อยมาหอมฉันทำไม
-
พ่อ
ก็ผมรักคุณ
-
เฮเลน
😊😊
-
แม่
เดินทางปลอดภัยนะลูก
-
เฮเลน
ค่ะคุณแม่
-
พ่อ
👋👋
-
ฉันยิ้มเมื่อเห็นคุณพ่อหวานกับคุณแม่ เฮ้อออ กลับไปก็คงต้องลำบากใจหน่อยๆ แต่ก็เอาเถอะ อย่างน้อยพี่เฮดีสก็คงใจเย็นลงเหมือนที่คุณแม่พูดแน่นอน
-
ฉันหอมแก้มคุณพ่อคุณแม่แล้วเข้าข้างในทันที ขอให้กลับไปครั้งนี้เจอแต่เรื่องดีๆด้วยเถอะนะ สาธุ
-
บนเครื่องบิน
-
ฉันเดินเข้าไปยั่งที่นั่งของฉันก่อนจะมองร่างสูงที่นั้งเอาเท้าเหยียดไปด้านในซึ่งเป็นที่นั่งของฉัน
-
เฮเลน
เอ่อ....ขอโทษค่ะ
-
ไนท์
......
-
ฉันเอ่ยทักทายเป็นภาษาอังกฤษแต่คนตัวสูงก็ยังคงนิ่งไม่ยอมขยับไปไหน บ้าจัง!! คนประเทศไหนเนี่ยไร้มารยาจริงๆ
-
เฮเลน
ขอโทษค่ะ ช่วยเอาเท้าของคุณออกไปด้วยค่ะ
-
ไนท์
น่าเบื่อจริง
-
เฮเลน
!!!!!!
-
ร่างสูงบ่นเป็นภาษาไทยแล้วยกเท้าออกทันที แถมยังไม่ยอมลุกขึ้นให้ฉันเข้าไปอีก ใจพ่อคุณจะให้ฉันเบียดเข้าไปหรือไง
-
ไนท์
เชิญ
-
คนตัวสูงเบื่อนหน้าไปที่เบาะริมหน้าต่างก่อนจะพูดภาษาอังกฤษใส่ฉันเพื่อให้เข้าไปนั่ง
-
เฮเลน
ขอบคุณค่ะ
-
ไนท์
........
-
เฮเลน
ว้ายแม่!!
-
ไนท์
!!!!!
-
ในขณะที่ฉันกำลังจะเบียดเข้าไปนั่งอยู่นั้นก็เกิดเสียหลักล้มลงไปนั่งที่ตักของเค้า
-
เฮเลน
ขอโทษค่ะ!!
-
ไนท์
อุทานไทยขนาดนี้จะพูดภาษาอังกฤษทำไม
-
เฮเลน
ขะ ขอโทษค่ะ
-
คนตัวสูงขมวดคิ้วมองฉันด้วยความหงุดหงิดที่ฉันแกล้งพูดภาษาอังกฤษใส่เค้า
-
ไนท์
โอ๊ย!! ยัยบ้าเอ้ย!!
-
เฮเลน
!!!!
-
จังหวะที่ฉันกำลังจะลุกขึ้นนั้นสร้อยข้อมือของฉันก็ไปเกี่ยวเข้ากับผมของคนตัวสูงจนเค้าต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
-
ไนท์
เอาออกไปสิโว้ย!!
-
เฮเลน
ขะ ขอโทษค่ะ!! 😭
-
ไนท์
เวรกรรมอะไรวะเนี่ยถึงได้มาเจอคนซุ่มซ่ามอย่างเธอ
-
ฉันค่อยๆแกะสร้อยข้อมือออกจากผมของเค้าก่อนจะนั่งนิ่งเพราะสายตาโหดต้องมองฉันอยู่ น่ากลัว...คนอะไรทำไมถึงได้มองฉันอย่างกับจะฆ่าแบบนี้ล่ะ
-
เฮเลน
แกะออกแล้วค่ะ
-
ไนท์
ถอยไปห่างๆเลยไป
-
เฮเลน
.........
-
ไนท์
ฮึ่ย
-
เฮเลน
........
-
ฉันขยับจนตัวแทบจะทะลุออกไปจากเครื่องบิน คนอะไรขี้โมโหจริงๆ นี่ฉันต้องทนอยู่กับหมอนี่สิบสองชั่วโมงเลยหรือไง
-
Story: Night 💣
-
เฮเลน
อืออออ
-
ไนท์
........
-
ผมหันไปมองคนตัวเล็กข้างๆที่นั่งขดตัวหลับเพราะกลัวว่าขาจะมาโดนผม ให้ตายสิ ตั้งขึ้นเครื่องมาผมก็อารมณ์เสียไม่หยุด ถ้าพ่อไม่ขู่ว่าจะตัดผมออกจากกองมรดก ผมคงไม่กลับมา
-
ไม่กลับไปประเทศที่ผู้หญิงคนนั้นอยู่ ผมทั้งรังเกียจจนแทบจะไม่อยากพูดถึง และยิ่งคิดถึงหน้ามัน!! ผมก็ยิ่งอารมณ์เสีย
-
. . . . .
-
สิบสองชั่วโมงต่อมา.....
-
เฮเลน
........
-
ผมรีบลุกแล้วเปิดเอากระเป๋าทันทีที่เครื่องจอดนิ่ง ยัยตัวเล็กก็ตามผมมาแบบติดๆ ผมมองร่างบางที่พยายามเอื้อมเอากระเป๋าที่ชั้น ให้ตายสิ ทำไมผมต้องอดใจไม่ให้ช่วยไม่ได้ด้วยนะ
-
ไนท์
เฮ้อออ
-
เฮเลน
ขอบคุณค่ะ
-
ไนท์
.....
-
ผมหยิบกระเป๋าให้กับคนตัวเล็กก่อนจะเดินออกมาทันที ยัยซุ่มซ่ามเอ้ย น่าตาก็น่ารักแต่ทำไมน่าหงุดหงิดแบบนี้นะ
-
เฮเลน
พี่!!
-
ไนท์
!!!!
-
ผมมองยัยตัวเล็กที่วิ่งเข้าไปกอดร่างสูงที่เธอเรียกว่าพี่ ไอ้ผู้ชายที่ผมเกลียดที่สุด เฮดีส....ยัยนี่เป็นน้องมึงหรอกเหรอ
-
เฮดีส
อืออออ คิดถึงจัง
-
ไนท์
หึหึหึ
-
ผมยิ้มออกมาทันทีที่คิดเรื่องยางอย่างออก คราวนี้สนุกแน่ๆ
-
ผลส้ม สีชมพู 🌸🌸
โปรดติดตามตอนต่อไป....😏😏😏😏
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น