อิสระภาพสุดท้าย 🔥
-
บ้านณิษา
-
ณิษา
-
คุณหญิง เขมมิกา
ณิษา
-
ณิษา
.......
-
พอร์ช
ผมพาน้องมาส่งแล้วนะครับคุณป้า
-
คุณหญิง เขมมิกา
ขอบใจนะจ๊ะพอร์ช ต้องรบกวนเรา
-
พอร์ช
ไม่เป็นไรหรอกครับผมเต็มใจ
-
ณิษา
ณิษาอยากอาบน้ำแล้ว ขอตัวนะคะ
-
ท่าน อนัน
พอร์ช
-
ณิษา
.......
-
พอร์ช
สวัสดีครับคุณอา
-
ท่าน อนัน
อย่าพึ่งกลับนะ อยู่ทานข้าวเย็นด้วยกันก่อน
-
คุณพ่อเอยปากชวนพี่พอร์ชให้ทานข้าวเย็นด้วยกัน และดูท่าทางเค้าก็คงไม่ปฏิเสธด้วยสินะ
-
พอร์ช
ได้ครับคุณอา
-
ณิษา
ณิษาขอตัวนะคะ
-
ท่าน อนัน
รีบลงมานะ
-
ณิษา
ค่ะ
-
ฉันขึ้นไปชั้นสองทันทีเพราะรู้สึกเหนื่อยล้าเหลือเกิน วันนี้ทั้งวันฉันต่องทนรับมือกับจอมปีศาจก็เหนื่อยมากพอแล้ว คิดว่ากลับบ้านจะพ้นๆแล้วซะอีก
-
คุณหญิง เขมมิกา
ณิษา พี่เค้าเป็นยังไงบ้างลูก
-
คุณแม่ถามขึ้นมาทันทีที่เร้ามาในห้องนอนฉัน
-
ณิษา
ก็....ดีค่ะ
-
คุณหญิง เขมมิกา
เห็นไหมละแม่บอกแล้ว
-
ฉันยังคงเช็ดผมต่อและพยายามหลบสายตาของคุณแม่ที่จับจ้องมาอย่างคาดหวัง
-
ณิษา
คุณแม่มาตามณิษาไปทานข้าวเหรอคะ
-
คุณหญิง เขมมิกา
ตายจริง แม่ว่าจะไปตามพ่อกับพอร์ชที่ห้องทำงานน่ะ ณิษาไปแทนแม่แล้วกันนะ
-
ณิษา
ได้ค่ะ
-
ฉันจัดแจงเสื้อผ้าให้เรียบร้อยก่อนจะเดินตรงไปที่ห้องทำงานของคุณพ่อ
-
ท่าน อนัน
อาต้องขอบใจพอร์ชมากนะที่ช่วยอาครั้งก่อน
-
พอร์ช
ไม่เป็นไรครับ
-
ฉันชะงักมือที่กำลังจะหมุนลูกบิดประตูเข้าไปทันทีเพราะได้ยินบทสนทนาของคนสองคนในห้อง ก่อนจะค่อยๆแง้มประตูเบาๆเพื่อแอบดูสถานการณ์ภายในห้อง
-
ท่าน อนัน
จะว่าไปนะ....การลงทุนเดี๋ยวนี้มันก็เกินกำลังคนรุ่นเก่าอย่างอาจริงๆนั้นแหละนะ
-
พอร์ช
.......ครับ
-
ท่าน อนัน
เอ่อ....เงินที่ให้ไปคราวที่แล้ว.....อาเอาไปใช้หนี้ธนาคารจนหมดแล้วล่ะ
-
พอร์ช
เข้าประเด็นเลยครับคุณอา คนกันเองทั้งนั้น
-
ท่าน อนัน
อาอยากจะขอกู้เพิ่ม อีกร้อยล้านเพื่อเอาไปลงทุนได้ไหม
-
ณิษา
!!!!!!!!
-
ระ ร้อยล้าน!! นี่คุณพ่อหมดหนทางถึงเพียงนี้เชียวหรือ....ทำไมมันถึงได้กลายเป็นแบบนี้ไปได้
-
พอร์ช
หมดกับการลงทุนหรือหมดในบ่อนครับ?
-
ณิษา
!!!!!!!!
-
ท่าน อนัน
พอร์ช!!!
-
พอร์ช
เรื่องเงินผมไม่มีปัญหาหรือครับ....แต่เงินตั้งร้อยล้านจะให้กู้ง่ายๆคงไม่ดีนัก
-
ท่าน อนัน
อามีโฉนดที่ดินบ้านสวนที่เชียงราย อาเอาไปประกันก่อนได้ไหม
-
พอร์ช
ผมไม่ต้องการหรอกครับ ที่ดินผมเยอะแยะ
-
ท่าน อนัน
แล้วพอร์ชต้องการอะไร
-
พอร์ช
ผมอยากทำความรู้จักกับณิษาให้มากกว่านี้
-
ท่าน อนัน
.........หมายความว่ายังไง
-
พอร์ช
ผมขอพาน้องไปเที่ยวสองคนได้ไหมครับ
-
ณิษา
!!!!!!
-
ท่าน อนัน
เอ่อ....เรื่องนี้ต้องถามเจ้าตัวเค้าดูเองนะ
-
พอร์ช
และอีกข้อหนึ่ง
-
ท่าน อนัน
..........
-
พอร์ช
ผมอยากจะขอเลื่อนงานแต่งให้เร็วขึ้นกว่าเดิม
-
ณิษา
!!!!
-
ท่าน อนัน
อะไรนะ!!
-
พอร์ช
ผมอยากจะหมั้นเช้าแต่งเย็น คุณอาว่ายังไงครับ
-
ท่าน อนัน
ทำไมใจร้อนนักละ....เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่นะพอร์ช ลูกสาวอาทั้งคน
-
พอร์ช
ถ้าจะพูดในเรื่องของธุรกิจ เงินร้อยล้านไม่ใช่น้อยๆเลยนะครับ
-
ท่าน อนัน
...........
-
พอร์ช
ให้ณิษามาเป็นหลักประกัน....คงคุยกันง่ายหน่อย
-
ณิษา
!!!!!
-
นี่เค้าเห็นฉันเป็นอะไร!! เป็นนางบำเรอขัดดอกงั้นเหรอ ทำไมถึงได้พูดจาหยามกันขนาดนี้
-
ท่าน อนัน
ลูกสาวอาไม่ใช่สิ่งของนะพอร์ช!!!!
-
พอร์ช
ใจเย็นๆสิครับคุณอา 😏
-
คนตัวสูงยิ้มเยือกเย็นส่งให้คุณพ่อที่เริ่มหน้าแดงเพราะความโกรธ
-
ท่าน อนัน
ให้ใจเย็นงั้นเหรอ!! ลูกสาวอามีแค่คนเดียว จะให้ทำแบบนี้ได้ยังไง!!
-
พอร์ช
ก็เพราะลูกสาวคนเดียวไงครับ ถึงได้เหมาะกับการเป็นของประกันชั้นยอดว่าคุณอาจะไม่เบี้ยวผม
-
ท่าน อนัน
พอร์ชไม่ได้รักณิษา แล้วทำแบบนี้ทำไม!!
-
พอร์ช
ผิดแล้วครับคุณอา
-
ท่าน อนัน
........
-
พอร์ช
ผมรักณิษาครับ
-
ณิษา
!!!!!!
-
ท่าน อนัน
แต่พอร์ชพึ่งจะเจอน้อง
-
พอร์ช
ครับ เจอครั้งแรกก็รักเลย
-
ท่าน อนัน
..........
-
พอร์ช
ถ้าคุณอาตกลง ผมจะสั่งเลขาให้นำสัญญากับเช็คมาให้ทันทีเลยครับ
-
ท่าน อนัน
.........
-
พอร์ช
ว่ายังไงครับ
-
ท่าน อนัน
ก็ได้....เห็นแก่ที่พอร์ชรักลูกสาวอาหรอกนะ
-
ณิษา
อึก
-
พอร์ช
ครับ 😏
-
ณิษา
!!!!!!
-
ฉันหลบออกมาข้างๆทันทีที่เห็นสายตาปีศาจจ้องมาที่ประตู นี่เค้ารู้งั้นเหรอว่าฉันแอบฟังอยู่!!! น่ากลัว....ผู้ชายคนนี้หน้ากลัวจริงๆ
-
Story: Porsche 🤴🏻
-
ผมนั่งมองคุณอาอนันที่นั่งทำหน้าคิดหนักอยู่ตรงหน้าผม ไม่ใช่ว่าผมอยากทำแบบนี้หรอกนะครับ
-
แต่คุณอาอนันเป็นคนจำพวกเห็นแก่ตัว ถ้าผมไม่ทำแบบนี้ ผีพนันอย่างเค้าคงจะเอาลูกสาวไปเสนอขายให้กับที่อื่นแน่ ก็ดูตอนนี้สิ....ทุกอย่างมันก็เป็นเพราะความเห็นแก่ตัวของเขาทั้งนั้น
-
ติดพนันจนธุรกิจย่ำแย่ ไม่พอไปกู้เงินจากหลายๆที่จนเกือบทำให้คนในครอบครัวลำบาก และแก้ไขปัญหาด้วยการมาขอยืมเงินพ่อของผม
-
ไม่รู้สิ....ผมแค่ไม่อยากให้ณิษาต้องรับกรรมกับสิ่งที่ตัวเองไม่ได้ก่อ เป็นของผมก็ยังดีกว่าเป็นของมาเฟียที่ไหนก็ไม่รู้ พวกคุณว่าไหม
-
พอร์ช
ผมว่าเราลงไปข้างล่างดีกว่าไหมครับ
-
ท่าน อนัน
อาขอถามอะไรหน่อยได้ไหมพอร์ช
-
พอร์ช
ครับ
-
ท่าน อนัน
ถ้าอาอนุญาตเรื่องที่พอร์ชขอ...สัญญากับอาได้ไหมว่าเราจะดูแลน้องเป็นอย่างดี
-
พอร์ช
ผมสัญญาครับ
-
ท่าน อนัน
งั้นบอกให้เลขามาตอนนี้เลยนะ
-
พอร์ช
ผมว่าเป็นพรุ่งนี้ดีกว่านะครับ เพราะคุณแม่ของผมนัดกับคุณป้าเอาไว้ ส่วนณิษา...ผมจะขอพาน้องไปพรุ่งนี้เลยนะครับ
-
ผมพูดพร้อมเหลือบตาไปมองช่องเล็กๆตรงประตูหน้าห้อง ณิษาแอบฟังเราอยู่ตั้งแต่แรก...และผมก็ต้องการให้เธอได้รู้เรื่องทุกอย่าง มันจะได่ง่ายต่อการควบคุมเธอ
-
ท่าน อนัน
แล้วจะกลับมาตอนไหน.........
-
พอร์ช
จากนี้ไปณิษาจะอยู่ในความดูแลของผม น้องจะอยู่กับผมจนกว่าจะถึงวันแต่งงาน
-
ท่าน อนัน
แต่......
-
พอร์ช
ผมสัญญาแล้วไงครับคุณอา
-
ท่าน อนัน
ก็ได้....เตรียมสัญญาเลยนะ
-
พอร์ช
ครับ
-
ขอโทษนะณิษา พี่จำเป็นต้องทำแบบนี้จริงๆ
-
จบ Story: Porsche 🤴🏻
-
ณิษา
อึก ฮือๆ
-
ฉันหลบเข้ามาในห้องนอนแล้วปล่อยโฮออกมาทันที นี่มันอะไรกัน ทำไมคุณพ่อถึงทำแบบนี้ ที่บ้านมีปัญหาเพราะคุณพ่อติดพนันหรอกเหรอ แล้วแบบนี้มันต่างอะไรกับการขายฉันให้กับพี่พอร์ชละ
-
พอร์ช
ณิษา
-
ณิษา
!!!!!
-
ฉันรีบลุกขึ้นแล้วมองคนตัวสูงที่เดินเข้ามาในห้องนอนของฉันอย่างถือวิสาสะด้วยความไม่พอใจ
-
พอร์ช
ลงไปทานข้าว
-
ณิษา
ณิษาไม่กิน
-
พอร์ช
........
-
ณิษา
พี่รู้ว่าณิษาแอบฟังอยู่ใช่ไหม!! ทำแบบนี้เพราะอยากเอาชนะณิษาเหรอคะ
-
พอร์ช
เปล่า
-
ณิษา
แล้วทำไม!!! เห็นณิษาเป็นอะไร ทำไมไม่มีใครมองเห็นความรู้สึกของณิษาบ้าง!!!
-
พอร์ช
อยากจะโวยวายก็เชิญณิษา ทุกอย่างมันไม่ได้เป็นเพราะพี่!!!
-
ณิษา
อึก ฮือๆ ณิษาทำอะไรผิด!! ทำไมทุกคนต้องทำแบบนี้กับณิษาด้วย
-
พอร์ช
หยุดร้องไห้แล้วลงไปทานข้าว ถ้าไม่อยากให้แม่ของณิษาเป็นห่วง
-
ณิษา
ทำไมณิษาต้องแคร์ด้วย!!
-
พอร์ช
ณิษา!!
-
ณิษา
ฮือๆ ณิษาเป็นคนไม่ใช่สิ่งของทีทจะยื่นให้ใครง่ายๆก็ได้ ฮือๆ
-
ฉันพยายามผลักคนตัวสูงที่เดินเข้ามาจับตัวฉันเอาไว้ไม่ให้เดินหนีเขาได้ มีใครเห็นฉันมีค่าบ้างไหม...แม้แต่คุณพ่อก็ขายฉันให้กับคนอื่นเพราะเงิน....ทำไมชีวิตฉันต้องเป็นแบบนี้
-
พอร์ช
หยุดร้องไห้ แล้วไปล้างหน้าล้างตา
-
ณิษา
ฮือๆ
-
พอร์ช
ณิษา
-
พี่พอร์ชพาฉันไปนั่งบนเตียงก่อนจะค่อยๆเช็ดน้ำตาให้กับฉันเบาๆด้วยความอ่อนโยน
-
ณิษา
ณิษาเจ็บ ทุกคนได้ยินไหมฮือๆ ทุกคนรับรู้ไหมว่าณิษาเจ็บปวด ณิษาเป็นคนนะคะ
-
พอร์ช
.........
-
ณิษา
อึก ฮือๆ
-
พอร์ช
ถ้าการเซ็นสัญญาวันพรุ่งนี้เสร็จลง ณิษาคือผู้หญิงของพี่ เข้าใจไว้ด้วยนะ
-
ณิษา
ฮือๆ
-
พอร์ช
และถึงตอนนั้น....ณิษาต้องทำตามคำสั่งพี่เท่านั้น
-
พี่พอร์ชกดตัวฉันลงไปนอนราบกับเตียงก่อนจะขึ้นมาคร่อมตัวฉันเอาไว้
-
ณิษา
.........
-
พอร์ช
เชื่อฟังพี่แล้วทุกอย่างจะดีเอง
-
ฉันหยุดร้องไห้แล้วเบือนหน้าหนีคนตัวสูงก่อนจะกลั้นสะอึกไม่ให้ร้องออกมาอีกครั้งฉันคงไม่ทีทางเลือกอื่นแล้ว....จากวินาทีนี้ต่อไปฉันรู้เพียงแค่ว่า ชีวิตอิสระของฉันคงไม่มีอีกแล้ว วันนี้คงเป็นวันสุดท้าย
-
ผลส้ม สีชมพู 🌸
โปรดติดตามตอนต่อไป....🔥🔥🔥🔥
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น