ไม่น่าเลย 🙈🙈
-
อันญา
-
โซล
เดี๋ยวพี่ตักให้นะ
-
พี่โซลเอื้อมมาหยิบชามของฉันก่อนจะตักสุกี้ในหม้อให้กับฉัน
-
อันญา
.....
-
โซล
นี่น้ำจิ้มนะ อันชอบเผ็ดหรือป่าว
-
อันญา
ชอบค่ะ
-
โซล
งั้นก็ใส่ขวดนี้เลยนะ ขวดนี้แบบเผ็ด
-
อันญา
ค่ะ
-
ฉันเทน้ำจิ้มสุกี้ใส่ชามโดยไม่ตอบโต้อะไรอีก
-
โซล
เป็นอะไร ไม่สบายตรงไหนหรือป่าว
-
อันญา
ป่าวค่ะ
-
โซล
หรือว่าไม่สบายใจเรื่องนั้น
-
อันญา
......
-
ฉันชะงักมือที่คนชามสุกี้ทันทีที่พี่โซลถาม
-
โซล
ใช่จริงด้วย
-
อันญา
อันก็แค่...
-
โซล
เฮ้อออ มานี่เลย
-
คนตัวสูงขยับเข้ามากอดฉันเอาไว้แน่น
-
อันญา
อันไม่น่าเผลอใจเลย
-
โซล
อันไม่ได้ผิดนะ เราสองคนเต็มใจที่จะทำไม่ใช่เหรอ
-
อันญา
แต่มันเหมือนอันง่าย อันยอมพี่ทั้งๆที่ยังไม่ได้เป็นแฟนกัน
-
โซล
อย่าคิดมากสิ
-
อันญา
.......
-
จนถึงขนาดนี้เค้ายังไม่คิดจะขอฉันเป็นแฟนเลยเหรอ นี่เค้าคงไม่ได้รักฉันจริงๆสินะ
-
โซล
ทานเถอะเดี๋ยวจะเย็นนะ
-
อันญา
....
-
ฉันหันไปตักสุกี้เข้าปากเงียบๆ
-
ความรู้สึกเจ็บปวดหัวใจเข้ามาเล่นงานฉันทันที นี่ฉันทำอะไรลงไป ฉันมอบครั้งแรกให้กับคนที่ไม่ได้รักฉันอย่างนั้นเหรอ
-
หรือจริงๆแล้วในจริงลึกๆของฉันจะรักเค้าอยู่แค่ฝ่ายเดียว
-
ฉันมันโง่เองที่ยอมเค้าง่ายๆ
-
เวลา 00:00 น.
-
อันญา
-
โซล
ฝนตกแบบนี้นอนกอดกันแล้วอบอุ่นดีจัง
-
คนตัวสูงขยับเข้ามากอดฉันที่นอนอยู่ข้างๆอย่างแน่บชิด
-
อันญา
......
-
โซล
อันครับ...หลับแล้วเหรอ
-
อันญา
มีอะไรคะ
-
โซล
อืออ ยังเครียดอยู่เหรอ
-
อันญา
......
-
โซล
ไม่เอาน่า!!
-
อันญา
อย่าค่ะ!!
-
โซล
อืออออ
-
คนตัวสูงก้มลงมาบดขยี้ริมฝีปากของฉันก่อนจะล็อกแขนทั้งสองข้างของฉันเอาไว้
-
อันญา
อันง่วงแล้วค่ะ
-
โซล
แน่ใจเหรอว่าง่วง
-
อันญา
......
-
โซล
อย่าเป็นแบบนี้สิครับ พี่ไม่สบายใจเลย
-
อันญา
อันไม่ได้เป็นอะไรนี่คะ
-
โซล
งั้นก็หันมามองหน้าพี่สิ
-
อันญา
....
-
พี่โซลพูดเมื่อฉันเบือนหน้าหนีเค้าเพื่อหลีกเลี่ยงการสบตากับเค้า
-
โซล
อืออออ
-
อันญา
อืออออ ยะ อย่า!!!!
-
ฉันพยายามดิ้นเพราะคนตัวสูงก้มลงมาบดขยี้ริมฝีปากของฉันอย่างร้อนแรง
-
โซล
หึหึหึ
-
คนตัวสูงแคนหัวเราะในลำคออย่างเจ้าเล่ห์ สายตาคมกริบจ้องมองฉันไม่ละสายตา
-
อันญา
.....
-
โซล
น่ารักที่สุดเลย 😏
-
ริมฝีปากร้อนก้มลงมาบดขยี้ริมฝีปากของฉันอีกครั้งอย่างร้อนแรง มือหนาเอื้อมมาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวบางของฉันออกก่อนจะเหวี่ยงทิ้งอย่างไม่ใยดี
-
อันญา
พะ พอแล้ว!!
-
โซล
อืออ อยู่เฉยๆสิ
-
คนตัวสูงไม่ยอมฟังคำห้ามของฉันก่อนจะเอื้อมมือมากดข้อมือของฉันเอาไว้ไม่ให้ผลักไสตัวเค้า
-
อันญา
มะ ไม่!! อันไม่ทำแล้ว!!!
-
โซล
ทำไมละ
-
อันญา
แค่นี้อันก็ละอายใจมากพอแล้ว
-
โซล
ลืมเหตุผลทุกอย่างบนโลกใบนี้ไปซะ แล้วคิดถึงแต่เรื่องของเราเท่านั้น
-
อันญา
........
-
โซล
มีพี่กับอันแค่สองคน
-
อันญา
อัน....
-
โซล
มองพี่แล้วลืมเรื่องอื่นซะ
-
อันญา
อืออออ
-
ริมฝีปากร้อนเลื่อนลงมาคลอเคลียบริเวณต้นคอของฉันอย่างอ่อนโยน ฉันยอมนิ่งและปล่อยให้คนตัวสูงทำตามใจชอบ
-
คนตัวสูงจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกก่อนจะก้มลงมามอบสัมผัสอันลึกซึ้งและอ่อนโยนให้กับฉัน
-
เวลา 09:00 น.
-
ซ่า !!!!! คลื่น~
-
อันญา
อือออ
-
ฉันสะดุ้งเฮือกจากเสียงฟ้่าผ่าดังสนั่น จนคนตัวสูงที่นอนกอดฉันเอาไว้แน่นขยับตัวตามไปด้วย
-
โซล
ตกใจเหรอ
-
อันญา
อื้ม 😖
-
โซล
มานี่มะ
-
พี่โซลกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นกว่าเดิมก่อนจะลูบหัวของฉันเบาๆเพื่อปลอบโยน
-
อันญา
ฝนตกหนักจังเลยนะคะ
-
โซล
อืม ช่วงนี้คงเข้าหน้าฝนแล้วล่ะนะ
-
อันญา
อื้ม
-
โซล
อือออ อุ่นจัง 😊
-
อันญา
ปล่อยได้แล้วค่ะ อันอยากอาบน้ำแล้ว
-
โซล
อย่าพึ่งสิ บรรยากาศแบบนี้นอนต่ออีกหน่อยเถอะ
-
อันญา
อย่าค่ะ!!!
-
ฉันขยับตัวหนีคนตัวสูงที่ก้มลงคลอเคลียต้นคอของฉัน
-
โซล
อืออออ ทั้งหอมทั้งนุ่มนวล เมียใครเนี่ย
-
อันญา
มะ ไม่ใช่เมียพี่แล้วกัน
-
โซล
หืม? ใช่เหรอ สงสัยต้องเตือนความจำแล้วมั้ง
-
อันญา
อือออ
-
โซล
หึหึหึ
-
ฉันดันแผงอกกว้างของคนตัวสูงให้ออกห่างจากตัว เมื่อพี่โซลพยายามจะก้มลงมาคลอเคลียต้นคอของฉันอีกครั้ง
-
อันญา
อันหิวข้าวค่ะ!! อย่าทำแบบนี้เลยนะคะ
-
โซล
งั้นพี่ไปทำกับข้าวให้นะ
-
อันญา
ค่ะ
-
โซล
😊😊😊
-
อันญา
งั้นก็ปล่อยอันสิคะ
-
โซล
หอมแก้มพี่ก่อนสิ
-
อันญา
คนเจ้าเล่ห์
-
โซล
ถ้าไม่หอมพี่ก็ไม่ปล่อย
-
อันญา
อืออ กะ ก็ได้!!
-
ฉันเบือนหน้าหนีเพราะคนตัวสูงก้มลงมาคลอเคลียที่แก้มของฉัน
-
โซล
งั้นก็หอมสิ
-
อันญา
ค่ะ
-
ฉันหันหน้าไปหาพี่โซลก่อนจะขยับเข้าไปหอมแก้มเค้าเร็วๆ
-
โซล
ไปอาบน้ำเถอะเดี๋ยวพี่จะออกไปทำอะไรให้ทานเอง
-
อันญา
อื้ม
-
คนตัวสูงยอมปล่อยตัวฉันก่อนจะลุกขึ้นไปที่ห้องครัว
-
เวลา 10:00 น.
-
โซล
มาแล้วเหรอ พี่ทำโจ๊กหมูกับไข่ลวก
-
อันญา
หอมจังเลยค่ะ
-
โซล
หอมไม่เท่าเมียพี่หรอก
-
อันญา
จะทำอะไร!!!
-
ฉันลุกขึ้นจากเก้าอี้ทันทีเมื่อคนตัวสูงก้มลงมาหอมแก้มฉัน
-
โซล
จะไปไหนละ!!!
-
อันญา
ว้าย!!!
-
โซล
จับตัวได้แล้ว 😊
-
อันญา
ปล่อยนะคะ อันจะทานข้าว
-
โซล
ครับๆ พี่แค่อยากกอดเมียไปด้วยทานไปด้วย
-
อันญา
นั่งดีๆเลย!!
-
โซล
ดุจัง
-
อันญา
ห่างๆหน่อยก็ได้
-
โซล
อือออ
-
ฉันดันใบหน้าของพี่โซลที่เข้ามาคลอเคลียต้นคอของฉันและไม่ยอมปล่อยฉันให้กินข้าวดีๆ
-
อันญา
จะได้ทานไหมคะ ข้าวน่ะ
-
โซล
ฮ่าๆ โอเคครับๆ
-
คนเจ้าเล่ห์ขยับออกห่างก่อนจะตักโจ๊กเข้าปากอย่างอารมณ์ดี
-
อันญา
ฝนจะตกหนักแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่เนี่ย
-
โซล
ก็ดีสิ เราสองคนจะได้อยู่ที่นี่ไปนานๆไง
-
อันญา
อันไม่อยู่ที่นี่ไปตลอดชีวิตหรอกนะคะ
-
โซล
ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ ตลอดชีวิตของอันจะยกให้พี่ไหม
-
อันญา
........
-
ฉันตักโจ๊กเข้าปากโดยไม่ตอบคนที่นั่งท้าวคางแล้วส่งยิ้มหวานมาให้ฉัน
-
โซล
ทำเมินอีกแล้วนะเรา
-
อันญา
แล้วพี่จะดูแลอันได้เหรอคะ
-
โซล
สบายมากครับ
-
อันญา
ในฐานะอะไร
-
โซล
..........
-
ฉันมองใบหน้าของคนตัวสูงด้วยสายตาจริงจัง พี่โซลหันไปกินโจ๊กหมูตรงหน้าเพื่อหลีกเลี่ยงการตอบคำถามของฉัน
-
อันญา
อันอิ่มแล้วค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ
-
ฉันเดินหนีเข้าไปในห้องนอนทันที ทำไมฉันถึงคาดหวังคำตอบจากเค้ากันนะ เหอะ!! ฉันนี่มันบ่จริงๆเลย
-
ฉันมาลองทบทวนความรู้สึกของตัวเองแล้ว มันทำให้ฉันรู้ว่าฉันไม่ควรฝากใจไว้กับเพลย์บอยอย่างเค้า
-
ยังไงซะ เค้าก็ไม่ได้รักฉันอยู่ดี ฉันรู้อยู่ตั้งแต่แรกแล้วละว่าพี่โซลเค้าหวงชีวิตโสดแค่ไหน
-
ฉันไม่น่าเลยจริงๆ ไม่น่าไปรักคนอย่างเค้าเลย !!!!!
-
ผลส้ม สีชมพู 🍊🍊
โปรดติดตามตอนต่อไป.......
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น