ตามรักคืนใจ
× 0
× 0
× 0
ฉันออกมาจากบ้านพี่ณะ ขับรถคิดมาตลอดทางถึงคำพูดของพี่อ้อม
“เรื่องที่ผ่านมาทั้งหมด สินไม่ผิด เขาไม่เกี่ยวอะไรด้วย มันเกิดขึ้นเพราะฉันเอง ฉันเอาตัวสินเข้ามาเพราะแค่ต้องการอยากแก้แค้นณะ เธออย่าโกรธอย่าเกลียดเขาเลยนะ สินเขาเป็นคนดีมากเธอโชคดีแล้วที่สินรักเธอ...”
“....” ฉันอึ้งไปที่พี่อ้อมพูด
“ฉันรู้ความจริงหมดแล้ว สินบอกกับฉันว่าเธอปลอมตัวเข้าไปในไร่เมื่อ 1 ปีก่อนเพื่อแก้แค้นเขาเรื่องณะ เขาบอกกับฉันว่าต่อให้เธอไม่ไปหลอกจนเขารัก เขาก็รักเธออยู่ดี...”
“มนถามอะไรพี่ข้อหนึ่งได้ไหมคะ...?”
“อืม...”
“ทำไมพี่ถึงรักพี่ณะ ทั้งที่คุณสินก็ดีกับพี่ขนาดนี้...?”
“ความรักมันห้ามกันไม่ได้หรอกนะ ฉันก็ไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงรักณะ ตอนนี้ฉันก็ยังไม่รู้คำตอบเลย...”
“แล้วพี่ไม่เคยรักคุณสินเลยหรอคะ...?”
“สินเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน ฉันเองก็เคยคิดจะเริ่มต้นชีวิตใหม่กับเขานะ แต่เพราะฉันทำผิดกับสินไว้มากเหลือเกิน ฉันทำร้ายความรู้สึกเขา หลอกใช้เขา แล้วแถมยังโกหกเรื่องลูกอีก หรือต่อให้ฉันอยากกลับไปสินก็ไม่เอาฉันแล้วละ เพราะเขาไม่ได้รักฉันแล้วคนที่เขารักตอนนี้คือเธอ...”
“คุณสินเขาคงไม่มีวันให้อภัยมน มนทำร้ายความรู้สึกเขา...”
“สินรักเธอเขาบอกกับฉัน เขารู้ว่าที่เธอทำเพราะเธอรักพี่ชายเธอ ตอนนี้รู้ความจริงแล้วก็ไปง้อเขาสิ...”
“เอ่อ...”
“มีเรืองหนึ่งที่ฉันอยากบอกเธอ...”
ฉันมองหน้าพี่อ้อมอย่างแปลกใจ
“เรื่องที่ณะเป็นเกย์ พ่อกับแม่เธอเองก็รู้มาตลอด แม่เธอเองอาจจะไม่เคยบอกเธอ ฉันบอกให้เธอรู้เพราะเธอจะได้เข้าใจว่าเรื่องนี้มีใครบ้างที่รู้...”
ฉันจ้องหน้าพี่อ้อมอย่างสงสัย และคิดในใจว่าทำไมแม่ถึงไม่เคยบอกฉันเลยเรื่องนี้
.....
บ้านมนวดี
ฉันขับรถเข้ามาในบ้านแล้วมานั่งรอแม่ในห้องนั่งเล่น ฉันได้แต่คิดทบทวนว่าเพราะอะไรแม่ถึงไม่บอกฉันเรื่องพี่ณะ
“กลับมาแล้วหรอมน ไปไหนมากลับมาเอาป่านนี้...?”
“มนไปหาพี่อ้อมมาคะ...”
“ไปหาทำไม...?”
“....” ฉันจ้องหน้าแม่แล้วตัดสินใจถามแม่ทันที
“แม่รู้ใช่ไหมคะ ว่าพี่ณะเป็นเกย์...”
“...” แม่ไม่ตอบแม่จ้องหน้าฉันนิ่งๆ
“พ่อกับแม่รู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าพี่ณะเป็นเกย์ แล้วพี่ณะก็ไปแต่งงานกับผู้หญิงแต่เขาก็ยังไปมีอะไรกับผู้ชาย...พ่อกับแม่รู้ใช่ไหมคะ...?”
“รู้...พ่อกับแม่รู้ทุกอย่าง”
“พี่ณะเขาทำแบบนี้มาตลอดที่แต่งงานกับพี่อ้อม พ่อรู้แล้วทำไมพ่อถึงปล่อยให้พี่ณะไปแต่งงานกับพี่อ้อมละคะ ไม่สงสารพี่อ้อมหรอคะถ้าตอนนั้นพี่อ้อมรู้ความจริง...”
“พ่อแกคิดว่าณะเลิกแล้ว คิดว่าณะเปลี่ยนใจไปชอบผู้หญิงแล้วจริงๆ ถึงยอมไปขออ้อมให้แต่วันแต่งงานพี่แกก็กลับทำเรื่องหน้าอายจนพ่อแกเห็นกับตา...”
“ที่พ่อป่วยหลังจากพี่ณะแต่งงานได้ 2 เดือน เพราะเรื่องนี้ใช่ไหมคะ พ่อตรอมใจเพราะพี่ณะ ทำไมแม่ไม่เคยบอกมนเลย...”
“แม่ไม่รู้จะทำยังไง ณะเป็นลูกชายคนเดียวของพ่อแก พ่อแกหวังไว้มากว่าจะให้สืบทอดกิจการและก็สืบทอดวงศ์ตระกูล เขาบอกว่าเขารับได้ถึงลูกจะเป็นแบบนี้ แต่คนเป็นพ่อเมื่อได้เห็นกับตาว่าลูกทำเรื่องน่าอายอะไรบ้าง และคิดจะทำอะไรมันก็ปวดใจจนรับไม่ไหว พ่อแกคิดมากจนล้มป่วย...”
“....”
“แล้วยิ่งณะมาบอกบอกกับพ่อแกว่าคนที่เขารักจริงๆคือสิน ส่วนอ้อมคือผู้หญิงที่เขาแต่งงานด้วยเพื่อบังหน้าเท่านั้น...พวกเขา 2 คนไม่ได้เป็นแค่เพื่อนกัน พวกเขา 2 คนเป็นคนรักกัน...พ่อแกได้ยินยิ่งเสียใจมันตอกย้ำจนพ่อแกรับไม่ได้”
“พี่ณะบอกพ่อกับแม่แบบนั้นหรอคะ...?”
“สินกับณะเป็นคู่เกย์กัน เขาไม่ได้ชอบผู้หญิงเขาชอบผู้ชาย แม่ไม่อยากให้มนไปเข้าใกล้กับสินอีก...”
“แม่...”
“แม่ไม่อยากให้มนไปยุ่งกับผู้ชายที่เคยเป็นสามีของพี่ชายตัวเอง...แล้วยังเคยไปมีอะไรกับเมียของณะอีก สินเขามีอะไรได้ทั้งทั้งผู้หญิงและผู้ชายมันน่ารังเกียจแม่รับไม่ได้”
“คุณสินไม่ใช่อย่างที่แม่เข้าใจนะคะ เขาไม่ใช่เกย์ เขาเป็นผู้ชายแล้วเขาก็ไม่เคยมีอะไรกับพี่ณะ...”
“อะไรนะ...?”
“พี่ณะหลอกพ่อกับแม่ คุณสินกับพี่ณะเป็นแค่เพื่อนกัน แต่ที่พี่ณะบอกว่ารักคุณสินคือเรื่องจริงคะ พี่ณะรักคุณสินแต่คุณสินไม่ได้คิดอะไรเกินเลยกับพี่ณะ...คุณสินเขาไม่ได้ชอบผู้ชายค่ะเขาชอบผู้หญิง...”
แม่มองหน้าฉันอย่างอึ้งๆ
“แล้วเรื่องของมนกับสินมันยังไงกันแน่...?”
ฉันยอมเล่าเรื่องทุกอย่างให้แม่ฟังตั้งแต่ต้นจนจบ ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างที่ไร่แสงจันทร์ เมื่อ 1 ปีที่แล้ว แม่โกรธฉันมากที่รู้ว่าฉันปลอมตัวเข้าไปในไร่
“แต่มันก็คุ้มนะคะ เพราะว่ามนได้รู้จักผู้ชายที่แสนดีคนหนึ่ง ถึงแม้ว่ามันจะเริ่มต้นไม่ดีนัก แต่หลังจากนี้มนจะทำให้มันมีแต่เรื่องดีดีของเราคะ...”
“นี่แม่เลี้ยงมนมาไม่ดีใช่ไหม มนถึงได้คิดไปแก้แค้นคนอื่นแบบนี้ ไม่คิดบ้างหรอว่าถ้าเขาเป็นคนไม่ดีขึ้นมาจริงๆ มนจะทำยังไง...”
ฉันจ้องหน้าแม่นิ่งแล้วยื่นมือไปจับมือแม่ไว้
“มนโชคดีคะที่เจอคุณสิน เขาเป็นคนดีแล้วก็ไม่ใช่อย่างที่แม่คิดแน่นนอนค่ะ...”
“มนรักสินหรอ...?”
“เอ่อ...”
“แล้วทำไมถึงได้มั่นใจนักว่าสินไม่ใช่เกย์...”
แม่จ้องหน้าฉันอย่างจับผิด จะให้บอกได้ยังไงละว่าที่รู้เพราะอะไร บอกไปมีหวังโดนแม่จับตีก้นลายแน่ๆ
....
ผ่านไป 1 อาทิตย์
ไร่แสงจันทร์
“คุณสินคะมีคนมาหาคุณสินคะ...”
“ใคร...?”
“เขาบอกไม่ให้หนูบอกกับคุณค่ะ”
ผมนั่งอ่านแฟ้มทำวานอยู่บนโต๊ะก็มองหน้าคงงานในบ้านอย่างสงสัย
“แล้วแม่ละ...?”
“คุณแสงจันทร์พาน้องสายใจเข้าไปในเมืองคะ”
ผมลุกขึ้นอย่างขัดใจแล้วก็เดินไปที่ห้องรับรองแขก
“คุณ...”
.....
รู้ความจริงหมดทุกอย่างแล้ว
คราวนี้ถึงตาของสินเล่นตัวบ้างนะ
😁😁
