เจอกันครั้งแรก
-
สนามบิน ✈️
-
ให้ตายสิ! ฉันพึ่งกลับมาจากอเมริกาหลังจากไปเรียนที่นู่นอยู่หลายปี ในวันนี้ฉันพึ่งได้กลับไทยเพราะฉันเรียนจบแล้ว
-
แล้วไหนพ่อบอกจะให้คนมารับไง คนไหนวะ?
-
เมื่อฉันไม่รู้จึงโทรหาพ่อทันที
-
📲 (พ่อ)
-
จูน
ฮัลโหลค่ะพ่อ
-
จูน
พ่อบอกว่าจะมีคนมาหนู
-
จูน
คนไหนละคะ
-
พ่อ
โทษทีที่พ่อลืมบอกลูก
-
พ่อ
งั้นเดี๋ยวพ่อโทรบอกเขาให้ไปหาลูกเลยละกัน
-
จูน
ค่ะ
-
จูน
เร็วๆด้วยนะคะ!
-
ฉันบอกด้วยนํ้าเสียงหงุดหงิด ก่อนจะกดวางสาย อากาศก็ร้อน คนก็เยอะ มันยิ่งทำให้ฉันหงุดหงิดขึ้นเรื่อยๆ
-
.....
-
10 นาทีผ่านไป
-
นี่มัน 10 นาทีแล้วนะ เมื่อไหร่เขาคนนั้นจะมาเนี่ย!
-
จู่ๆก็มีผู้ชายหน้าตาดีเดินเข้ามาฉัน ด้วยสายตานิ่งๆและเย็นชา
-
แหม! ทำเป็นเก๊กไปได้ ไม่ได้หล่อสำหรับฉันซักหน่อย!
-
แล้วบทสนทนาของเราก็เริ่มขึ้น
-
ไมค์
เธอชื่อจูนหรือเปล่า?
-
จูน
ใช่!
-
ฉันตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงเหวี่ยงสุดๆ!
-
จูน
นายคงเป็นคนที่พ่อฉันส่งมาใช่มั้ย?
-
ไมค์
......
-
จูน
นี่!
-
จูน
อย่ามาเงียบใส่ฉันนะ!
-
ไมค์
ฉันไม่รู้จักเธอหรอกนะ
-
ไมค์
แต่มันเป็นคำสั่งของลุงศักดิ์
-
จูน
หึ!
-
สงสัยจะเป็นคนงานใหม่ ไม่รู้จักฉัน
-
จูน
มาเอากระเป๋าฉันไปได้ล่ะ
-
จูน
ฉันไม่ชอบรอหรอกนะ
-
จูน
รู้เอาไว้ซะ!
-
ฉันพูดพร้อมกับเดินนำมาทันที ไม่รู้หรอกนะว่ารถอยู่ไหน5555
-
...
-
ข้างนอกสนามบิน
-
จูน
รถคันไหน?
-
ไมค์
...
-
เขาไม่ตอบ แต่กลับเดินนำฉันไป
-
จูน
หึ่ย!
-
น่าหมั่นไส้เสียจริง จะหยิ่งทำไมไม่รู้ เป็นแค่คนงานกระจอกๆ
-
.....
-
คฤหาสน์ของจูน
-
จูน
เอากระเป๋าฉันลงมาด้วย
-
ฉันสั่งโดยไม่มองหน้าเขา แต่กลับเดินเข้าบ้านไปเลย
-
!!!!!!!
-
นี่มันอะไรกัน!!!
-
จูน
นี่มันอะไรกัน!
-
ฉันเอ่ยออกมาอย่างไม่พอใจเนื่องจากตรงหน้า ของฉันมีชายหญิงคู่หนึ่งที่กำลังนั่งสวีทหวานด้วยกัน
-
พ่อ
!
-
แม่ของไมค์
!
-
จูน
พ่อ!
-
จูน
ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร!?
-
พ่อ
ลูกมาก็ดี
-
พ่อ
ผู้หญิงคนนี้จะมาเป็นคุณหญิงของตระกูลเรา
-
จูน
ไม่มีวัน!
-
จะไม่มีใครมาแย่งของของแม่ฉันไปเด็ดขาด!!
-
จูน
หนูไม่ยอม!!
-
พ่อ
จูน!
-
จูน
พ่อลืมแม่ไปแล้วจริงๆหรอคะ
-
พ่อ
.....
-
จูน
พ่อลืมไปแล้วจริงๆหรอคะ
-
จูน
กว่าพ่อจะมีเงินเยอะขนาดนี้
-
จูน
มันมาจากแม่หนูทั้งนั้น!!!
-
พ่อ
พอได้แล้ว!!!
-
พ่อตะคอกใส่ฉัน! พ่อไม่เคยตะคอกใส่ฉันเลยซักครั้ง
-
แต่ครั้งนี้กลับมาตะคอกเพียงผู้หญิงไรค่าคนนั้น!!
-
จูน
พ่อตะคอกใส่หนูหรอคะ?
-
จูน
พ่อปกป้องผู้หญิงไรค่าแบบนี้ทำไม
-
พ่อ
มันไม่ใช่แบบ..
-
ระหว่างที่เราทะเลาะกัน ก็มีเขาคนนั้นเดินเข้ามาในบ้าน
-
ไมค์
.....
-
แม่ของไมค์
มาแล้วหรอลูก
-
!!!!!!!
-
อย่าบอกนะว่า...ไอ้คนนี้จะมาเป็นญาติกับฉัน!
-
พ่อ
จูน
-
พ่อ
รู้จักไมค์ไว้ซะ!
-
พ่อ
เขาอายุเท่าลูก
-
จูน
......
-
ฉันได้แต่มองหน้านายคนนั้นไว้อย่างเคียดแค้น!
-
ไมค์หรอ..หึ
-
ฉันไม่ได้พูดอะไรต่อไปอีกนอกจากมองหน้าเขาไว้ แล้ววิ่งขึ้นมาที่ห้องของตัวเอง
-
แอ๊ด!!
-
เมื่อฉันเปิดประตูเข้าไป ก็ต้องแปลกใจกับห้องตัวเอง
-
ทำไมมันเปลี่ยนแปลงไปแบบนี้!
-
ฝาผนังมีถูกเปลี่ยนจากสีดำเข้มกลายเป็นสีเขียวมิ้นท์สดใส
-
ด้านในตกแต่งด้วยของน่ารัก
-
ทำเหมือนมันไม่เคยเป็นห้องของฉันมาก่อน
-
ที่เตียงมีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งหันหลังให้ฉันอยู่
-
เธอค่อยๆหันหน้ามาหาพร้อมพูดออกมา
-
มุก
พี่ไมค์มาหามุกมีอะไร...
-
เธอดูตกใจมากเมื่อเห็นหน้าฉัน
-
มุก
คุณเป็นใครหรอคะ?
-
เธอถามออกมาด้วยแววตาใสซื่อ..
-
มุก
เข้ามาในห้องของฉันได้ยังไงคะ
-
‘ห้องของฉัน’ ดูเหมือนคำนี้จะทำให้ต่อมโกรธของฉันกระตุกเลยทีเดียว
-
จูน
หึ..
-
ฉันไม่พูดอะไร ได้แต่ยิ้มชั่วร้ายให้กับเธอ
-
ค่อยๆเดินเข้าไปหาเธอที่เดินถอยหลังออกไปเรื่อยๆ...
-
ก่อนที่จะเปลี่ยนจากยิ้มเป็นนิ่งแล้วมองด้วยสายตาเหยียด
-
ให้เดา คงเป็นลูกติดผู้หญิงชั้นต่ำคนนั้น!
-
มุก
ค..คือ
-
มุก
จะทำอะไรคะ?
-
ฉันไม่ตอบแต่กลับดึงเธอเข้ามาด้วยการดึงผม
-
มุก
อ..โอ้ย!
-
จูน
....
-
ฉันก็ยังเงียบแต่ก็ดึงให้แรงขึ้น
-
มุก
อ..โอ้ย!
-
มุก
คุณป..ปล่อยผมฉันเถอะนะคะ
-
จูน
ทำไมฉันต้องปล่อยด้วยล่ะ
-
จูน
หือ?
-
ฉันพูดพร้อมกับดึงผมเธอให้แรงขึ้นกว่านี้
-
จนเธอเจ็บ..แล้วกรีดร้องออกมา
-
มุก
ก..กรี๊ดด
-
จูน
ชู่วว เบาๆสิ
-
มุก
คุณปล่อยฉันเถอะนะคะ..ฮึก
-
มุก
ฉันเจ็บ...
-
จูน
นี่!
-
จูน
ฉันถามเธอหน่อยเหอะ
-
จูน
ก่อนที่จะเข้ามาอยู่ห้องนี้อ่ะ
-
จูน
เธอถามเจ้าของเขาหรือยัง
-
จูน
หืม?
-
มุก
ค...คุณพ่อบอกว่าห้องนี่อยู่ได้
-
มุก
จับต้องทุกอย่างได้ทุกอย่าง
-
จูน
รวมถึงรูปแม่ของฉันบนผนังด้วยสินะ
-
มุก
....
-
จูน
เธอรู้มั้ย
-
จูน
เจ้าของห้องนี้น่ะ
-
จูน
เขาคือใคร?
-
มุก
ฉ...ฉันไงคะ
-
เป็นคำตอบที่สะกิดต่อมอยากตบหน้าเสียทีเดียว!
-
ดูท่าแล้ว...ต่อมมันทำงานแล้วล่ะ :)
-
จูน
หึ!
-
มุก
อ..โอ๊ยย
-
ฉันเริ่มที่จะดึงผมเธอให้แรงขึ้นอีกครั้ง
-
จูน
มานี่!
-
ฉันกระชากผมเธอให้เดินออกไปข้างนอกห้อง
-
.....
-
หน้าห้องนอน
-
ตอนนี้เราสองคนอยู่หน้าห้องแล้วล่ะ
-
จูน
ฉันจะทำอะไรกับเธอดีนะ?
-
จูน
ช่วยฉันคิดหน่อยสิ
-
ฉันพูดพร้อมกับเอื้อมมือไปบีบปากเธอให้เจ็บ
-
มุก
อื้ออ...อึก
-
ก่อนจะปล่อยแขนแล้วปล่อยมือที่ดึงผมเธอ
-
ก่อนที่จะได้ทำอะไร เธอกลับคิดจะหนีฉัน..
-
จูน
คิดจะหนีฉันน่ะ
-
จูน
เขาเรียกว่าโง่
-
จูน
รู้รึเปล่า
-
ฉันพูดพร้อมกับดึงผมเธออีกครั้ง
-
จูน
หันหน้ามาหาฉันสิ
-
จูน
ฉันไม่ชอบให้ใครมาหันหลังให้ฉันนะ
-
เธอค่อยๆหันมาตามคำพูดของฉัน..
-
มุก
..ฮึก..ฉันเจ็บจริงๆนะคะ
-
จูน
...
-
ฉันไม่พูดอะไร นอกจากทำในสิ่งในสิ่งที่อยากทำมากที่สุดในตอนนี้เลย
-
เพี๊ยะ!!!
-
ฉันตบหน้าเธอจนเธอล้มลงไป
-
จูน
อุ๊ย!
-
จูน
ลืมผ่อนแรงเลยอ่ะ
-
จูน
ขอโทษนะ :)
-
ฉันเอ่ยก่อนจะนั่งยองๆไปหาเธอที่ล้มลง
-
มุก
..ฮึก....
-
จูน
ตายแล้ว!
-
จูน
คนสวย
-
จูน
หน้ามีรอยมือมันไม่ดีเลยนะ
-
จูน
ไหนๆก็มีแล้ว..
-
จูน
เรามาทำให้หน้าเธอสมดุลกันดีกว่านะ :)
-
ฉันเอ่ยจบก็ยกมือขึ้นสูงเตรียมสัมผัสใบหน้าของเธอ...
-
ไมค์
หยุดนะ!!!
-
ก็มีเสียงคนมาขัดซะก่อน
-
มากันครบเลยแห๊ะ!
-
จูน
หว้า! เสียดายจัง
-
จูน
มีคนมาขัดอีกแล้ว!
-
พ่อ
ทำอะไรของลูกน่ะ!!!
-
พ่อเอ่ยด้วยนํ้าเสียงโกรธจัด
-
จูน
สั่งสอนคนโง่!
-
จูน
โง่ที่ไม่รู้จักเจ้าของห้องอย่างฉัน!
-
จูน
โง่ที่กล้าแตะต้องของของคนอื่น!
-
จูน
จำใส่หัวคนโง่อย่างเธอไว้ซะ!
-
__________________
-
ภรรยาพัคจีมิน 😍
เป็นไงบ้างคะตอนแรก><
-
ภรรยาพัคจีมิน 😍
ฝากติดตามด้วยนะคะ
-
ภรรยาพัคจีมิน 😍
สั้นไปหน่อย ขอโทษนะกั๊บ🙏🏼
-
ภรรยาพัคจีมิน 😍
เข้าไปพูดคุยได้ที่ทวิตเตอร์นะคะ
-
ภรรยาพัคจีมิน 😍
#Bannashx เลยค่า
-
ภรรยาพัคจีมิน 😍
เราจะเข้าไปอ่านแน่นอนค้าบบ
-
ภรรยาพัคจีมิน 😍
@Bannashx_ แอคเราน้า
-
ภรรยาพัคจีมิน 😍
💕❤️
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น