EP.01
-
น้ำชาไม่มีการตอบรับ
-
น้ำชาไม่มีการตอบรับ
-
นาคิน
โทษทีฮะ
-
น้ำชา
แกอยู่ไหน
-
นาคิน
ผมกำลังไปน่าาา
-
น้ำชา
แกรู้ใช่มั้ยว่าเวลาของฉันมีค่าขนาดไหน
-
นาคิน
รู้ฮะ
-
นาคิน
บ่นเป็นป้าไปได้
-
น้ำชา
ไอ้น้องบ้า><
-
น้ำชา
บังอาจว่าฉันเป็นป้า
-
น้ำชา
ฉันให้เวลาแกอีกสามนาทีขาดตัว
-
นาคิน
ครับป้า
-
น้ำชา
แกมันเลววววววว
-
.
-
.
-
.
-
เพราะอุบัติเหตุหรอก ไม่ได้ตั้งใจมาช้าสักหน่อย
-
หลังจากที่ผมเข้ามานั่งในรถพร้อมกับคาดเข็มขัดนิรภัยเป็นที่เรียบร้อย
-
เจ้น้ำก็กลายร่างเป็นยัยป้าขี้บ่นทันที
-
น้ำชา
ฉันนั่งรอแกจนมดลูกหย่อนยานหมดแล้วมั้ง
-
นาคิน
เกินไปเจ้
-
น้ำชา
แกมาช้ายี่สิบนาทีรู้ไว้ซะด้วย
-
นาคิน
ขอโทษฮะ
-
นาคิน
พอดีมีเรื่องนิดหน่อย
-
น้ำชา
หือออออ
-
นาคิน
อุบัติเหตุน่ะเจ้
-
น้ำชา
เห้ยยยยยย แล้วเป็นไรปะเนี่ย
-
นาคิน
ฮั่นแน่ เป็นห่วงผมหรอ
-
น้ำชา
เออดิ ฉันมีน้องคนเดียวนะ
-
น้ำชา
ไม่ห่วงแกแล้วจะให้ฉันห่วงใคร
-
นาคิน
นี่เจ้บอกรักผมอยู่หรอ
-
นาคิน
ขนลุกเป็นบ้า
-
น้ำชา
ให้มันน้อย ๆ หน่อย
-
นาคิน
ผมก็รักเจ้นะ
-
นาคิน
ถึงจะชอบบ่นก็เถอะ
-
น้ำชา
กำลังจะดีแล้วเชียว
-
นาคิน
รู้หรอกหน่าว่าบ่นเพราะห่วง
-
นาคิน
แล้ว...
-
นาคิน
เย็นนี้กินอะไรดีเจ้
-
น้ำชา
แกอยากกินอะไรก็แวะซื้อ
-
น้ำชา
เดี๋ยวจอดเซเว่นให้
-
น้ำชา
ฉันงดข้าวเย็น
-
นาคิน
จริงดิ
-
นาคิน
อย่าบอกนะว่าจะลดน้ำหนัก
-
นาคิน
บ้าหน่าาาาา
-
น้ำชา
เออดิ นี่โดนทักว่าขาใหญ่
-
น้ำชา
ฉันจะต้องลดให้ขาเรียวเหมือนซูยอง
-
นาคิน
ขาใหญ่ตรงไหนเนี่ย
-
น้ำชา
ฉันบอกว่าใหญ่ก็ใหญ่สิ
-
นาคิน
ผู้หญิงนี่เข้าใจยากเนอะ
-
หลังจากที่แวะซื้อข้าวกับขนมขบเคี้ยวที่ร้านสะดวกซื้อแล้ว
-
เจ้าน้ำก็รีบบึ่งรถกลับบ้านด้วยความเร็วแสง
-
.
-
.
-
.
-
บ้านอัศวเดชารัตกุล
-
น้ำชา
แกปิดบ้านด้วยนะ
-
น้ำชา
วันนี้ฉันจะไม่ออกจากห้องแล้ว
-
น้ำชา
เจอกันพรุ่งนี้นะจ๊ะน้องชาย
-
นาคิน
ขังตัวเองอยู่ในห้องเพราะกลัวทนไม่ไหวอะดิ
-
นาคิน
กลิ่นอาหารมันช่างหอมเนอะ
-
นาคิน
ยั่วน้ำลายสุด ๆ ไปเลย
-
น้ำชา
ฉันไม่กินเว้ยยยย
-
น้ำชา
แกอยากมีพี่สาวขาหมูหรือไง
-
นาคิน
เอาจริงดิ
-
นาคิน
ตามใจเจ้เลยฮะ
-
นาคิน
น้องคนนี้ไม่ขัดศรัทธาและ
-
21.21 น.
-
ผมนั่งอยู่บนเตียงนอนในสภาพที่แต่งตัวด้วยชุดนักศึกษาเกือบเต็มยศ
-
เอ่อ...คือว่า...ผมไม่ได้สกปรกนะ
-
ผมแค่ชอบอาบน้ำดึกอะ
-
อาบเสร็จแล้วนอนเลยประมาณนี้
-
จริงสิ
-
ตุบ!
-
โทรศัพท์ตกกระทบที่นอนแล้วหล่นลงพื้น
-
มีบางสิ่งร่วงออกมาจากกระเป๋าเสื้อของผม
-
ผมจ้องไปที่ 'สิ่งนั้น' โดยไม่กะพริบตา
-
นาคิน
เชี่ยยยยยยย
-
ผมมองสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
-
นาคิน
เวรแล้วไง
-
ดูเหมือนว่าสิ่งนั้นจะบรรจุของเหลวบางอย่างไว้
-
นาคิน
นั่นมัน....
-
นาคิน
ของที่ป้าคนนั้นให้มานี่นา
-
ผมมองเศษแก้วที่แตกกระจายอยู่บนพื้นห้องข้างเตียงนอน
-
นาคิน
เห้ยยยยย
-
ของเหลวสีชมพูอ่อนค่อย ๆ หายไป
-
เหมือนไม่เคยมีมาก่อน
-
พลันก็มีควันสีขาวเหมือนในคอนเสิร์ตปกคลุมไปทั้งห้อง
-
นาคิน
นี่มันอะไรกันวะ
-
ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่า 'สิ่งนั้น' คืออะไร
-
ผมรีบจนลืมมองของที่รับมา
-
สรุปว่ามันคือ...
-
ขวดแก้วเล็ก ๆ ที่บรรจุน้ำอะไรสักอย่าง
-
นาคิน
ฝันอยู่หรือเปล่าเนี่ย
-
ผมตบแก้มตัวเองเบา ๆ
-
เจ็บ><
-
ควันที่ปกคลุมเริ่มจางไป
-
ปรากฏเป็นเงาของสิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่ง
-
ใช่มนุษย์หรือเปล่านะ
-
ผมว่าไม่น่าใช่
-
นาคิน
เป็นผีหรอครับ
-
นาคิน
ฮัลโหลลลลลล
-
....
-
นาคิน
สวัสดีครับ
-
....
-
ไม่มีเสียงตอบรับจากร่างที่ยืนอยู่ปลายเตียง
-
พลันร่างนั้นก็หันหน้ามาทางผม
-
นาคิน
ฮายยยย
-
นาคิน
ผมชื่อนาคิน
-
นาคิน
^^
-
มิสเตอร์เอ็ม
อื้อ
-
มีเสียงตอบรับเบา ๆ จากชายหนุ่มที่...
-
หน้าตาดี
-
เอิ่มมมม
-
ไม่สิ
-
ต้องเรียกว่าหน้าตาโคตรดี
-
โคตรหล่อ
-
มิสเตอร์เอ็ม
นายมองเห็นฉันหรอ
-
นาคิน
ใช่ฮะ
-
นาคิน
ผมมองเห็น
-
นาคิน
แล้วทำไมต้องมองไม่เห็นด้วยฮะ
-
มิสเตอร์เอ็ม
ไม่รู้สิ
-
มิสเตอร์เอ็ม
ปกติก็ไม่มีใครมองเห็นฉันหรอก
-
มิสเตอร์เอ็ม
นายเห็นก็ดีแล้ว
-
นาคิน
เห้ยยยย
-
นาคิน
อย่าบอกนะว่า...
-
นาคิน
พี่ไม่ใช่คน?
-
มิสเตอร์เอ็ม
ไม่รู้สิ
-
นาคิน
ขอโทษนะ...คือ...
-
นาคิน
พี่ตายไปแล้วหรอ
-
มิสเตอร์เอ็ม
ก็ไม่เชิง
-
นาคิน
ล้อเล่นมั้ยเนี่ย
-
มิสเตอร์เอ็ม
ฉันอาจจะตายไปแล้วจริง ๆ ก็ได้
-
มิสเตอร์เอ็ม
ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน
-
นาคิน
อย่างกับในหนังอะ
-
นาคิน
^0^
-
นาคิน
โคตรตื่นเต้น
-
มิสเตอร์เอ็ม
นายไม่กลัวหรอ
-
มิสเตอร์เอ็ม
ฉันอาจจะเป็นผีก็ได้
-
นาคิน
โทษทีนะพี่
-
นาคิน
ผมไม่กลัวผีอะ
-
มิสเตอร์เอ็ม
=_=^
-
นาคิน
แล้ว...
-
นาคิน
พี่เป็นใครฮะ?
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น