ตอนที่2: เจอกันที่ร้านชาบู
-
หมาน้อย
นิยายเรื่องนี้อาจมีเนื้อหาไม่เหมาะสมและคำที่ใช้ไม่เหมาะสมต้องขออภัยด้วยค่ะ
-
เบล
-
เบล
ฟู่~~
-
เบล
ถึงบ้านสักที
-
ฉันล้มตัวนอนราบไปบนเตียงทันทีที่เปิดห้องเข้ามา
-
ตื๊ด~~📞
-
เบล
ฮัลโหลสวัสดีค่ะ!
-
เบล
ไม่ทราบว่าใครค่ะ
-
ว่าน
อะไรกันลืมกันไวจังนะครับ
-
เบล
เอ่อ...
-
เบล
มีอะไรหรือป่าวค่ะ
-
ว่าน
ป่าว
-
ว่าน
แค่อยากเช็คดูว่าเบอร์น้องคนสวยจริงป่าว
-
เบล
ฮ่าๆๆ
-
เบล
ถ้าไม่มีอะไรแล้วแค่นี้นะค่ะ
-
ว่าน
ทำไมรีบวางจังล่ะ
-
ว่าน
ผมเพิ่งโทรมาเองนะ
-
เบล
ขอตัวนะค่ะ
-
เบล00:03:49
-
ฉันรีบตัดสายเขาทันทีแล้วลุกไปอาบน้ำนอน
-
.
-
.
-
วิน
-
07:00
-
ติ๊งๆๆๆๆ
-
วิน
อื้อ~~
-
วิน
ใครมันทักมาแต่เข้าว่ะ
-
ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูแชทคนทึ่ส่งมารัวๆขนาดนี้
-
Line: เกม
-
เกม
ไอ้วิน
-
เกม
ตื่นยังว่ะ
-
เกม
ไอ้วินนนน
-
เกม
ตื่นๆๆ
-
เกม
อาจารย์เลื่อนมาสอนตอน8โมงแล้ว
-
เกม
ด่วนๆ
-
เชี่ยแล้วไง....ไหนบอกสอนเก้าโมงไงอาจารย์
-
ผมเงยหน้าจากโทรศัพท์ไปมองที่นาฬิกา
-
วิน
เจ็ดโมงยี่สิบห้า
-
วิน
เยดเข้...
-
ผมรีบลุกขึ้นไปอาบน้ำทันทีวันนี้ผมคงกินข้าวไม่ทันแล้วแหละ
-
ผมรีบปิดห้องให้เรียบร้อยแล้วรีบวิ่งลงบนไดไปขึ้นรถทันที
-
วิน
ว่าแต่ลิฟท์ก็มีแล้วกูวิ่งลงบันไดทำไมว่ะ
-
วิน
ช่างแม่งเถอะ
-
ผมรีบสตาร์รถแล้วมุ่งไปที่มหา'ลัยทันที
-
ตอนนี้เจ็ดโมงสี่สิบแล้ว
-
แต่รถดันมาติดหน้ามหา'ลัยนะสิซึ่งมันจะทำให้ผมสายได้
-
วิน
ติดอะไรว่ะ
-
วิน
จะสายแล้วด้วย
-
วิน
ฮือ~
-
วิน
โดนทำโทษแน่
-
สักพักผมก็เข้ามาในมหา'ลัยได้แล้วผมรีบลงจากรถแล้วรีบวิ่งไปที่ห้องอย่างด่วนเพราะเหลืออีก1นาที
-
วิน
เชี่ยยย
-
วิน
ขออนุญาตเข้าห้องครับ!
-
ทุกคนมองมาที่ผมอย่างงงๆมันยิ่งทำให้ผมดูอายมาก
-
ผมเข้ามานั่งลงข้างเบล
-
วิน
ฟู่~
-
วิน
นึกว่าจะไม่ทันล่ะ
-
เกม
หึ...
-
เกม
เกือบแล้วมั้ยล่ะ
-
เบล
เรียนๆคร่าา
-
.
-
.
-
วันนี้ผมมีเรียนแค่ตอนเช้าส่วนเวลาที่เหลือผมว่างครับ
-
12:00
-
วิน
ไปกินอะไรกันดีว่ะ
-
เกม
นั่นดิ!ฉันหิวแล้ว
-
เบล
ใจเย็นๆนะหนุ่มๆ
-
เบล
ขอฉันนึกแปป
-
วิน
ชาบูป่ะ
-
วิน
มีร้านหนึ่งอยู่ตรงข้ามกับมหา'ลัย
-
เกม
เอาดิ
-
เบล
เค...ไปกัน
-
เมื่อมาถึงพวกผมถึงกับอึ้งทีเดียว
-
เกม
เอิ่มม
-
เกม
คนโครตเยอะเลยอีสัส
-
เบล
เอาน่ามันอร่อยไงต่อแถวแปปเดียว
-
เกม
อืมๆ
-
ระหว่างที่นั่งรอต่อคิว สักพักก็มีรุ่นพี่คนหนึ่งเข้ามาทัก
-
ว่าน
อ้าววว
-
ว่าน
น้องคนนั้นนี่เอง
-
เบล
เอ่อ...ค่ะ
-
ผมกับไอ้เกมมองหน้ากันแบบงงๆ
-
ว่าน
มากินชาบูหรอ
-
เบล
อ่อ...ค่ะ
-
ว่าน
มานั่งกับพวกพี่มั้ย
-
เบล
เอ่อ...
-
เกม
ดีเลยครับ!
-
วิน
ไอ้เชี่ย...เกม
-
เกม
อะไร!
-
วิน
ให้พี่เขานั่งกับเพื่อนเถอะ
-
เกม
ก็กูหิวไส้จะขาดอยู่แล้ว
-
ว่าน
ไม่เป็นไรครับ
-
ว่าน
กินหลายคนสนุกดี
-
ว่าน
ป่ะๆๆ
-
เพราะไอ้เกมคนเดียวเลยที่ทำให้ต้องมานั่งกับพี่ๆ
-
ว่าน
เฮ้ย!กูพาน้องๆเขามากินด้วย
-
ไรอัน
พามาทำไมว่ะ
-
ปอนด์
เอาน่าเพื่อนร้านมันคนเยอะ
-
วิน
ถ้าพวกพี่ไม่โอเคผมกับเพื่อนไปกินร้านอื่นก็ได้
-
ไรอัน
ก็ดี...
-
ว่าน
เฮ้ย...ไอ้อัน
-
ว่าน
เสียเวลาน้องเขาอุส่านั่งรอ
-
ปอนด์
เอออันเอาน่า...
-
ปอนด์
ไอ้ว่านมันอยากกินกับน้องคนสวยมัน
-
ปอนด์
นั่งๆ
-
สรุปผมก็ได้นั่งร่วมโต๊ะกับพวกพี่ๆทั้งหลาย
-
พวกเราคุยนั่นคุยนี่กันจนอิ่ม
-
เกม
ขอบคุณพี่มากๆนะครับ
-
เกม
ที่ให้เรานั่งด้วย
-
ว่าน
เออ...ไม่เป็นไรเว้ย!!
-
ปอนด์
ว่าแต่เรียนคณะอะไรกัน
-
วิน
เอ่อ...บริหารครับ
-
ปอนด์
ดีเลยคณะเดียวกัน
-
ว่าน
เอ่อน้องชื่ออะไรกันบ้างครับ
-
ปอนด์
นั่นดิ
-
ปอนด์
พวกพี่ยังไม่รู้จักชื่อของพวกน้องเลย
-
วิน
เอ่อ...ผมวินครับ
-
เกม
เกมครับ
-
เบล
เบลค่ะ
-
ว่าน
น้องเบลพี่ขอไลน์ได้มั้ยครับ
-
เบล
เอ่อ....
-
เบล
ค่ะ
-
ไรอัน
ไปกันได้ล่ะ
-
ปอนด์
เออๆ
-
ว่าน
เจอกันครับ
-
วิน
ครับ
-
พวกเราแยกกันกลับที่หน้าร้านชาบู
-
แล้วก็กลับหอพัก
-
.
-
.
-
.
-
หมาน้อย
เป็นไรกันบ้างค่ะ
-
หมาน้อย
เม้นท์บอกกันที่ข้างล่่างเลยนะค่ะ👇👇
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น