[SS3] ผิดเอง 🔥
-
เวลา 17:00 น.
-
ลลิน
กุ้งเผามาแล้วจ้าเด็กๆ
-
ไวน์
เย้ๆๆๆ
-
ซอล
คิกๆๆๆ
-
อันญา
ดีใจใหญ่เชียวนะ
-
โซล
พ่อแกะให้นะ
-
ลลิน
😊😊😊
-
ฉันนั่งมองเด็กๆที่ดีใจกับอาหารตรงหน้าอย่างมีความสุข วันนี้ทั้งวันฉันอยู่คุยกับอันญาตลอดไม่ได้กลับบ้านเลย พี่โซลเลยชวนทานข้าวเย็นด้วยกันและฉันก็ไม่ปฏิเสธ
-
อันญา
ร้อนนะคะเป่าก่อนนะ
-
ไวน์
อ่ำๆ
-
ธาม
ทานอะไรกันครับ น่าอร่อยเชียว
-
ลลิน
.........
-
ไวน์
พ่อธามมมม
-
เด็กๆเรียกพ่อธามที่เดินเข้ามาอย่างดีใจ แต่เพราะถูกล็อกตัวอยู่บนโต๊ะอาหารเด็กเลยวิ่งไปกอดไม่ได้
-
โซล
มาแล้วเหรอ
-
ธาม
อื้ม
-
อันญา
สวัสดีค่ะพี่ธาม
-
ธาม
หวัดดี
-
พี่ธามเดินเข้ามานั่งข้างๆฉันก่อนจะเอื้อมมือมากอดเอวฉันเอาไว้แน่น
-
ลลิน
.........
-
อันญา
ทานข้าวด้วยกันนะคะ
-
ธาม
ดีเลย กำลังหิวอยู่พอดี
-
โซล
อันครับไปหยิบจานเล็กให้พี่หน่อย
-
ลลิน
เดี๋ยวลินไปเองค่ะ
-
ฉันรีบลุกขึ้นแล้วเดินไปที่ห้องครัวทันที บอกตรงๆฉันยังหวั่นใจอยู่กับเรื่องของพี่ธาม ฉันยังไม่พร้อมที่จะคุยกับเค้าเรื่องนี้ ฉันกลัว กลัวว่าเค้าจะทำมันจริงๆ
-
ธาม
ลินครับ
-
ลลิน
........
-
ธาม
ทำไมมาบ้านไอ้โซลแล้วไม่บอกพี่ล่ะ
-
ลลิน
ลินแค่เบื่อๆเลยมาหาเพื่อนค่ะ
-
ธาม
แล้วโทรศัพท์ก็ไม่เอามา รู้ไหมว่าพี่เป็นห่วง
-
ลลิน
ลินขอโทษค่ะ
-
ธาม
ลินโกรธอะไรพี่หรือเปล่า บอกพี่ได้ไหม
-
ลลิน
ลิน....รักพี่นะคะ
-
ธาม
พี่รู้ครับ พี่ก็รักลินเหมือนกัน
-
ฉันหันไปมองหน้าสามีด้วยสายตาจริงจัง หัวใจที่สั่นไหวทำให้ฉันแทบจะกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่
-
ลลิน
ลินอยากรู้ว่าพี่กับ....
-
เขม
บอสคะ
-
ลลิน
!!!!!!
-
ยังไม่ทันที่ฉันจะถามเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของพี่ธามและคุณเขม เจ้าตัวก็เดินเข้ามาเรียกพี่ธามทันที
-
ธาม
ว่าไงครับ
-
เขม
คุณคาโต้จะเรียนสายด้วยค่ะ
-
ธาม
อืม
-
ลลิน
........
-
ฉันหยิบชามเล็กแล้วเดินหนีออกไปทันที นี่จะตามสามีฉันไปทุกที่เลยใช่ไหม ทำไม!! ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วย
-
อันญา
นั้นเหรอเลขาคนใหม่
-
ลลิน
อื้ม
-
อันญา
ถามสิ จะได้จบๆ
-
ลลิน
มันยังไม่มีหลักฐานเค้าก็ทำหน้าที่เลขา ฉันไม่อยากงี่เง่า
-
อันญา
เฮ้ออออ แล้วมาทำหน้าหม่นหมองทำไมยะ
-
ลลิน
.......
-
ธาม
ลินครับ ทานข้าวเสร็จกลับบ้านกันนะ
-
โซล
จะรีบไปไหนวะ มาทันทีอยู่คุยกันก่อนสิวะ
-
ธาม
.........
-
ลลิน
ลินยังไม่อยากกลับค่ะ
-
ธาม
งั้นก็ได้ครับ พี่อยู่ดื่มกับไอ้โซลนะ
-
ลลิน
ค่ะ
-
เขม
บอสคะ ดิฉันขอตัวไปพักก่อนนะคะ
-
ธาม
ครับ อ๋อ แล้วของที่อยู่ในรถอย่าลืมเอาไปทานด้วยนะ
-
เขม
ค่ะ
-
ลลิน
.........
-
ฉันแกะกุ้งโดยไม่มองทั้งสองคนที่ทำท่าทางเป็นห่วงเป็นใยกันและกันด้วยความเซ็ง
-
อันญา
ลิน
-
ลลิน
โอ๊ย!!
-
ธาม
ลิน!!
-
ในขณะที่ฉันกำลังแกะกุ้งอยู่นั้นด้วยความไม่ระวังจึงทำให้เปลือกกุ้งบาดมือฉันทันที
-
ลลิน
.........
-
ธาม
ไปล้างแผลก่อนนะลิน
-
พี่ธามรีบพาฉันไปล้างมือก่อนจะทำแผลให้
-
ลลิน
ลินไม่เป็นไรแล้วค่ะ
-
ธาม
ทำไมไม่ระวังเลย ถ้าบาดลึกกว่านี้ลินจะทำยังไง
-
ลลิน
ลินแค่คิดอะไรเพลินๆค่ะ เลยไม่ระวังตัว
-
ธาม
ลินเป็นอะไรบอกพี่ได้ไหม ถ้าพี่ทำอะไรให้ลินโกรธพี่ก็ขอโทษ
-
ลลิน
พี่คิดว่าลินโกรธอะไรเหรอคะ
-
ธาม
พี่ไม่รู้ ลินต้องบอกพี่สิ
-
ลลิน
ลินแค่ไม่ชอบให้พี่อยู่ใกล้คุณเขม
-
ธาม
เฮ้อออ แต่พี่ต้องทำงานกับเค้า
-
ลลิน
ให้คุณคริสมาทำแทนไม่ได้เหรอคะ
-
ธาม
ลิน คริสดูแลงานทั้งบริษัทและสาขาที่ต่างประเทศแทนพี่เลยนะนะ งานเค้าเยอะอยู่แล้ว อีกอย่างพี่ก็ไม่ไว้ใจคนอื่นนอกจากเค้า
-
ลลิน
.........
-
ธาม
พี่ไม่ได้คิดอะไรกับคุณเขมและก็ไม่มีทางคิด
-
ลลิน
แล้วพี่ไปซื้อของเด็กเล็กทำไมถ้าพี่ไม่เตรียมจะมีครอบครัวกับเค้า!!
-
ธาม
ลิน!!!
-
ลลิน
ลินเห็นค่ะ ที่พี่บอกว่าไปสัมมนาแต่จริงๆแล้วก็ไปช็อปปิ้งกับเค้า
-
ธาม
เรื่องนั้นพี่อธิบายได้
-
ลลิน
ทำไมคะ ถ้าไม่มีอะไรจริงๆทำไมพี่ต้องโกหก ทำไมพี่ไม่พูดความจริง
-
ธาม
ใจเย็นก่อนลิน
-
ฉันเริ่มขึ้นเสียงใส่พี่ธามที่นั่งข้างๆเสียงดัง ยิ่งคิดฉันก็ยิ่งหงุดหงิด
-
ลลิน
พี่ก็โกหกลินแบบนี้มาตลอด จนความรักของเราพัง
-
ธาม
ลิน!! ทำไมต้องเอาเรื่องเก่ามาพูดด้วย
-
ลลิน
ก็มันคือความจริง
-
ธาม
แต่มันเป็นอดีตไปแล้ว!!!
-
ลลิน
..........
-
พี่ธามตะคอกใส่ฉันเสียงดังเพราะความโมโห ฉันคงไปจี้จุดเดือดของเค้าเข้าให้แล้วสินะ
-
ธาม
ที่ผ่านมาพี่ยังทำตัวดีไม่พอหรือไง ลินถึงยังระแวงพี่อยู่แบบนี้
-
ลลิน
ลิน....
-
ธาม
พี่ตั้งใจทำงาน เป็นพ่อเป็นสามีที่ดี ลินยังไม่ไว้ใจพี่อีกเหรอ!!
-
ลลิน
ลินขอโทษค่ะ ลินแค่...
-
ฉันอึ้งกับคำพูดของพี่ธาม ใช่แล้วละ เค้าทำตัวดีมาตลอด แล้วดูฉันสิ ฉันกำลังขุดเรื่องเก่าๆขึ้นมาพูด เธอมันบ้าจริงๆเลยนะลลิน
-
ธาม
ช่างมันเถอะ ถ้าลินจะมองแต่เรื่องเลวๆของพี่ พี่คงกลับไปแก้ไขอะไรมันไม่ได้อยู่แล้ว
-
ลลิน
พี่ธาม !!
-
พี่ธามเดินหนีออกไปทันที นี่ฉันทำอะไรลงไป!! ฉันทำให้พี่ธามผิดหวัง
-
อันญา
ลิน
-
ลลิน
อึก ฮือๆ
-
อันญารีบเข้ามากอดฉันทันที พี่ธามไม่เคยโกรธฉันขนาดนี้มาก่อนเลย เค้าคงจะเหลืออดกันฉันจริงๆ ฉันมันงี่เง่าเอง ฉันผิดที่ไม่ไว้ใจเค้า
-
เวลา 19:00 น.
-
อันญา
ไหวนะ
-
ลลิน
อื้ม
-
อันญา
ค่อยๆคุยกันนะลิน
-
ลลิน
เข้าใจแล้ว
-
ฉันลงจากรถแล้วเดินเข้าไปในบ้านทันที หวังว่าเค้าจะอารมณ์ดีขึ้นแล้วนะ
-
ธาม
.........
-
ลลิน
พี่ธาม
-
ธาม
พี่จะไปนอนที่เหมือง
-
ลลิน
เดี๋ยวสิคะ!!
-
ฉันรีบดึงแขนพี่ธามเอาไว้ไม่ให้เค้าเดินหนี
-
ธาม
พี่มันไม่ดีเอง พี่มันเลวมากถึงกับดึงความเชื่อมั่นจากเมียมาไม่ได้
-
ลลิน
ลินขอโทษค่ะ...ลิน....
-
ธาม
พี่ไม่อยากทะเลาะกับลินอีก พี่จะไปนอนที่เหมือง ลินอยากได้อะไรก็สั่งเด็กในบ้านก็แล้วกัน
-
ลลิน
..........
-
พี่ธามหยิบกระเป๋าแล้วเดินออกไปทันที นี่เค้าคงโกรธฉันจริงๆ ที่ฉันมองไม่เห็นความพยายามของเค้า
-
สองอาทิตย์ต่อมา
-
ลลิน
อึก ฮือๆ
-
นี่ก็สองอาทิตย์แล้วที่เค้าไม่กลับมาเลย ไม่โทรไม่ส่งข้อความ พี่ธามคงโกรธฉันมากแน่ๆ เค้าคงไม่ให้อภัยฉันอีกแล้ว
-
ในเมื่อฉันผิด ฉันก็ต้องไปง้อเค้าสิ
-
ผลส้ม สีชมพู
โปรดติดตามตอนต่อไป....🔥🔥🔥🔥
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น