[SS2] แปรปรวน 🤒🤒
-
ลิเคียว
ปล่อย!!! ไอ้พวกสารเลว
-
ลิเคียวร้องแหกปากเสียงดัง การ์ดทั้งสองคนปล่อยร่างบางทันทีที่มาถึงหน้าชายหาด
-
ธาม
ลินจะไปไหน!!
-
พี่ธามที่เดินตามหลังฉันมาก็ตะโกนถามอย่างร้อนใจ
-
ลิเคียว
พวกแกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร ไอ้พวกขี้ข้า
-
ลิเคียวยังคงด่าทาการ์ดอย่างโกรธแค้น
-
ลลิน
ลิเคียว!!!
-
ลิเคียว
!!!!
-
เพี๊ยะ !!!!
-
ฉันตรงเข้าไปตบหน้าลิเคียวอย่างแรงจนร่างบางเซล้มไปกับพื้น!!
-
ลลิน
เป็นไง เจ็บไหม !!
-
ลิเคียว
กะ แก!!!
-
พลึบ ~
-
เพี๊ยะ!!!
-
ลิเคียวที่ยืนตั้งหลักได้ก็ตรงเข้ามาจะตบหน้าฉันแต่ฉันก็จับข้อมือของเธอเอาไว้ได้ทันแล้วตบสวนกลับทันที
-
ลลิน
หยุดบ้าได้หรือยัง!!!
-
ลิเคียว
แกน่ะสิบ้า!! มาตบฉันทำไม
-
ลลิน
ตบให้เธอหายบ้าไง แล้วก็เลิกมายุ่งกับชีวิตฉันได้แล้ว!!!
-
ลิเคียว
ฉันไม่หยุด คอยดูนะฉันจะทำให้แกเลิกกับพี่ธามอีกรอบแน่!!
-
ลลิน
ถ้าคิดว่าทำได้ก็ลองดู !!!
-
ลิเคียว
แก!!
-
ธาม
ลากตัวออกไปให้พ้น!! แล้วติดต่อเอเจนซี่ของยัยนี่ด้วยว่าเราขอยกเลิกสัญญา
-
ลิเคียว
กรี๊ดดดด
-
บอดี้การ์ดลากตัวของลิเคียวออกไปให้ห่างจากตัวอาคาร
-
ธาม
ลิน
-
ลลิน
ลินขอตัวไปสงบสติอารมณ์ก่อนนะคะ
-
ฉันรีบเดินหนีพี่ธามทันที ไม่ใช่เพราะฉันโกรธเค้า แต่เพราะฉันกำลังอารมณ์เสียแบบสุดๆ
-
บ้านพักตากอากาศธาม
-
ลลิน
-
ลลิน
เฮ้ออออ
-
หลังจากที่ฉันกลับมาถึงบ้านพักฉันก็เข้าไปอาบน้ำให้อารมณ์ของฉันให้เย็นลง
-
ธาม
อารมณ์ดีขึ้นไหม
-
ลลิน
ค่ะ ดีขึ้นมากแล้วอต่ถ้าเจอหน้าลิเคียวก็ไม่แน่
-
คนตัวสูงถามขึ้นทันทีที่ฉันออกมาจากห้องอาบน้ำ
-
ธาม
อือออ อย่าโกรธสิครับ
-
ลลิน
สงสัยช่วงใกล้วันนั้นของเดือนมั้งคะ ถึงได้อารมณ์ขึ้นๆลงๆ
-
ธาม
ทานอะไรหวานๆไหมจะได้ดีขึ้น
-
ลลิน
ก็ดีค่ะ
-
ธาม
เราลงไปข้างล่างกันเถอะ ลินอยากทานอะไรเดี๋ยวพี่จะให้คนไปซื้อมาให้
-
ลลิน
ลินอยากทานน้ำแข็งใสหวานๆค่ะ
-
ธาม
ได้ครับงั้นเดี๋ยวพี่สั่งให้นะ
-
ลลิน
ค่ะ
-
ว่าแล้วพี่ธามก็จัดการสั่งลูกน้องให้ไปซื้อของที่ฉันต้องการ
-
ลลิน
-
ลลิน
อืออออ สดชื่น
-
ธาม
😊😊😊
-
คนตัวสูงนั่งท้าวคางมองหน้าฉันที่ตักบิงซูเข้าปากอย่างมีความสุข
-
ลลิน
ขอบคุณนะคะ
-
ธาม
ดีขึ้นไหม
-
ลลิน
มากกกก
-
ธาม
ดีจังเลย อือออ
-
คนตัวสูงขยับเข้ามากอดฉันเอาไว้แน่น
-
ลลิน
ชุดก็เสร็จหมดแล้ว ลินก็วางแล้วสินะคะ
-
ธาม
งั้นเราก็กลับมาคบกันได้แล้วสินะ
-
ลลิน
ไม่ค่ะ
-
ธาม
ทำไมละ!!!
-
คนตัวสูงมองหน้าฉันเหมือนต้องการหาคำตอบ
-
ลลิน
ดูพฤติกรรมไปก่อน
-
ธาม
โธ่!! ไม่มีแบบนั้นอีกแล้วละ
-
ลลิน
เชื่อได้หรอ ?
-
ธาม
พี่สาบานเลย
-
ลลิน
ไว้จะบอกอีกทีนะคะ
-
ธาม
😒😒😒
-
ลลิน
อะ ทานสิคะ
-
ฉันตักบิงซูไปใกล้ๆคนตัวสูงที่ทำหน้าบึ้งอยู่แต่ก็ยอมอ้าปากรับบิงซูที่ฉันป้อนแต่โดยดี
-
ธาม
ต้องรออีกนานไหมเนี่ย
-
ลลิน
แล้วอยู่แบบนี้มันต่างจากการคบกันตรงไหนคะ
-
ธาม
ต่างสิ ถ้ามีคนถามลินว่ามีแฟนหรือเปล่า ลินก็ต้องตอบว่าไม่มีน่ะสิ
-
ลลิน
ก็แน่นอนอยู่แล้ว
-
ธาม
ไม่ได้!! ลินต้องคบกับพี่
-
ลลิน
ไม่ใช่ตอนนี้ค่ะ ถ้าพี่รอไม่ได้ก็ไปคบกับคนอื่นเลย
-
ธาม
...... เฮ้อออ โอเคๆ พี่จะยอมเราก็ได้
-
ลลิน
พี่ธามคะ
-
ธาม
ครับ?
-
ฉันส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ไปให้พี่ธามที่นั่งทำหน้างงอยู่
-
ลลิน
ที่บอกว่าจะตามใจทุกอย่าง ลินขออะไรอีกอย่างได้ไหมคะ
-
ธาม
ได้สิครับ พี่ยอมเราทุกอย่างแหละ
-
ลลิน
😏😏😏😏
-
ธาม
😳😳😳😳
-
ร้านเสื้อผ้า
-
ลลิน
-
ธาม
ลินอยากได้เสื้อผ้าเหรอ
-
ลลิน
ใช่ค่ะ
-
ธาม
!!!
-
ฉันหยิบเสื้อสีชมพูขึ้นมาทาบตัวของพี่ธาม ก่อนจะหยิบเสื้อที่ลายและสีเหมือนกันขึ้นมาทายที่ตัวของฉันเอง
-
ลลิน
สวยไหมคะ เสื้อคู่รัก
-
ธาม
สีชมพู? ไม่เอาพี่ไม่ใส่
-
ลลิน
ไหนบอกจะตามใจไง พี่ต้องใส่นะค่ะ
-
ธาม
สีอื่นได้ไหม
-
ลลิน
ไม่ได้ค่ะ 😏
-
ธาม
............
-
คนตัวสูงขมวดคิ้วทันทีที่ถูกฉันขัดใจ
-
ลลิน
ไปเปลี่ยนสิคะ เราจะใส่ออกจากร้านเลย
-
ธาม
ห๊ะ !!
-
ลลิน
เร็วสิ ลินก็จะไปเปลี่ยนเหมือนกัน ถ้าออกมาแล้วพี่ไม่เปลี่ยนลินจะโกรธจริงๆด้วย
-
ธาม
ก็ได้!!
-
ฉันยิ้มแล้วเข้าไปในห้องลองเสื้อทันที
-
ลลิน
พี่ธามออกมาสิคะ ทำไมนานจัง
-
ธาม
พี่ไม่อยากออกไปนี่
-
ลลิน
ออกมาเถอะค่ะ
-
ธาม
😠😠😠😠
-
ลลิน
คิกๆ 😁😁😁
-
ธาม
อย่าหัวเราะได้ไหม
-
คนตัวสูงในเสื้อสีชมพูน่ารัก ส่งสายตาหงุดหงิดมาทางฉันที่ใส่เสื้อลายเดียวกัน
-
ลลิน
น่ารักจะตาย ไปค่ะ คิดเงินกัน
-
ธาม
เฮ้อออ
-
ฉันจับมือคนตัวสูงออกจากร้านอย่างมีความสุข เราสองคนก็เดินออกไปเดินเล่นกันที่สวนสาธารณะที่เต็มไปด้วยต้นไม้สีชมพูหวาน
-
ลลิน
-
ลลิน
ปิดหน้าทำไมคะ
-
ธาม
ก็พี่อายนี่ เสื้อสีหวานขนาดนี้
-
ลลิน
ไม่อยากให้คนอื่นรู้เหรอคะว่าเราสองคนเป็นคนพิเศษต่อกัน
-
ธาม
......
-
ฉันสะบัดข้อมือนหนาออกก่อนจะเดินไปนั่งที่เกาอี้อย่างงอนๆ
-
ลลิน
☹️☹️☹️☹️
-
ธาม
พี่เปล่านะครับ
-
พี่ธามเดินมานั่งข้างๆฉันก่อนจะเข้ามากอดฉันเอาไว้แน่น
-
ลลิน
แล้วทำไมต้องอายด้วยละคะ
-
ธาม
พี่ไม่ได้อายที่ใส่เสื้อคู่แต่พี่อายที่ใส่สีชมพู
-
ลลิน
😘
-
ธาม
!!!
-
ฉันขยับเข้าไปหอมแก้มคนตัวสูงอย่างรวดเร็ว จนคนตัวสูงทำตาโตด้วยความตกใจ
-
ลลิน
เลิกอายได้แล้วค่ะ
-
ธาม
🤨🤨🤨
-
ลลิน
!!!!!!
-
มือหนาเอื้อมมาประคองใบหน้าของฉันเข้าไปจูบอย่างดูดดื่ม สัมผัสอบอุ่นจากปลายลิ้นนุ่มตวัดเข้ามาอย่างอ่อนโยน
-
ธาม
อือออออ
-
ลลิน
อื้อออ 😣😣😣
-
ธาม
แบบนี้ค่อยหายอายหน่อย
-
ลลิน
ใครว่าละ !! ยิ่งอายต่างหากสิไม่ว่า😖😖
-
ธาม
หึหึหึ จะไปไหน!!
-
ลลิน
ว้าย!!!
-
คนตัวสูงดึงตัวฉันเข้าไปกอดก่อนจะก้มลงมาประกบริมฝีปากของฉันอีกครั้งอย่างเร่าร้อน
-
ธาม
รีบกลับบ้านกันเถอะ
-
ลลิน
อย่าค่ะ!! คนมองใหญ่แล้ว
-
ธาม
ทำไมละก็เรารักกัน
-
ลลิน
แต่ที่นี่มันที่สาธารณะนะคะ
-
ธาม
งั้นไปขึ้นรถกัน
-
ลลิน
!!!
-
คนตัวสูงรีบดึงตัวฉันแล้วตรงไปขึ้นรถทันที
-
ธาม
ลิน
-
ลลิน
อือออออ
-
คนตัวสูงจูบฉันทันทีที่เข้ามานั่งประจำตำแหน่งคนขับ
-
ธาม
อือออ
-
ริมฝีปากหนาบดขยี้ลงมาอย่างอ่อนโยน มือหนาเริ่มซุกซนและเลื่อนลงมาลูบไล้สะโพกของฉัน
-
ลลิน
ในรถไม่ได้นะคะ
-
ธาม
ไม่เห็นเป็นไรเลย แถวนี้ไม่มีใครสักหน่อย
-
ลลิน
อือออ อย่าค่ะ
-
ธาม
หยุดไม่ได้แล้ว
-
ลลิน
อือออ
-
คนอารมณ์ร้อนก้มลงมามอบสัมผัสอันลึกซึ้งและร้อนแรงให้กับฉัน
-
เวลา 17:00 น.
-
ธาม
อือออ
-
ลลิน
ตื่นได้แล้วค่ะ
-
ฉันปลุกคนตัวสูงที่นอนกอดฉันเอาไว้แน่นตรงเบาะหลังของรถคันหรู
-
ธาม
พี่อยากนอนกอดเมียแบบนี้ ไม่อยากปล่อยเลย
-
ลลิน
แต่พี่ต้องไปตรวจความเรียบร้อย ภายในงานนะคะ อีกสองวันก็จะถึงวันจัดงานแล้วเผื่อมีอะไรไม่เรียบร้อยจะได้จัดการได้ไงคะ
-
ธาม
เฮ้ออออ โอเคครับ
-
คนตัวสูงยอมปล่อยกอดก่อนจะหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาใส่
-
ลลิน
งั้นไปกันเลยนะคะ
-
ธาม
พี่ขอไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะ เสื้อเก่าดันลืมทิ้งไว้ที่ร้านเสื้อซะงั้น
-
ลลิน
เปลี่ยนทำไมละคะ ไปแบบนี้แหละ😁
-
ธาม
ไม่เอาอะ
-
ลลิน
ตามใจค่ะ
-
ธาม
.....
-
ฉันถอดเสื้อออกก่อนจะหยิบเสื้อเก่าขึ้นมาใส่ทันที
-
ลลิน
.....
-
ธาม
งอนเหรอ
-
ลลิน
ป่าวค่ะ
-
ฉันเบื่อนหน้า ออกไปทางหน้าต่าง เพื่อหลีกเลี่ยงการสนทนาคนตัวสูง
-
ทำไมฉันถึงทำแบบนี้กันนะ ฉันต้องการให้คนอื่นรู้ว่าพี่ธามเป็นของฉันงั้นเหรอ?
-
ธาม
โอเคครับๆ พี่จะใส่เสื้อตัวนี้ไปทำงานต่อ อย่างอนพี่เลยนะ
-
ลลิน
จริงนะคะ
-
ธาม
ครับ แต่ลินต้องใส่แล้วเข้าไปกับพี่นะ
-
ลลิน
ค่ะ 😊😊
-
ฉันยิ้มออกมาทันทีที่พี่ธามยอมใส่เสื้อคู่
-
นับวันฉันยิ่งไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมฉันถึงได้ทำตัวแปลกๆ ฉันโมโหมากที่ลิเคียวเอาแต่พูดเรื่องในอดีต
-
ฉันงอนที่พี่ธามไม่ยอมใส่เสื้อคู่ ลลิน เธอเป็นอะไรของเธอเนี่ย!!!
-
ผลส้ม สีชมพู
โปรดติดตามตอนต่อไป.....❤️❤️
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น