[SS2] ของผมคนเดียว 💋💋
-
เวลา 18:00 น.
-
ธาม
อาหารอร่อยมากเลยครับ 🙂
-
ลลิน
.....
-
แม่
ขอบใจจ้า...แต่อย่าพึ่งอิ่มกันนะ แม่ทำลอดช่องเอาไว้ด้วยนะ
-
อันญา
ว้าววว
-
เรย์นิน
เย้ 🙌
-
ลลิน
งั้นเดี๋ยวลินขอตัวไปส่งลูคัสก่อนนะคะ
-
แม่
อ้าว !! จะกลับแล้วเหรอ
-
ลูคัส
หอปิด1ทุ่มน่ะครับ 🙂
-
ธาม
งั้นเดี๋ยวพี่ไปส่งด้วยนะ ลินจะได้ไม่ต้องขับรถกลับคนเดียว
-
ลลิน
ไม่เป็นไรค่ะ ลินขับเองได้
-
อันญา
เป็นผู้หญิงจะขับรถมืดๆคนเดียวได้ยังไง
-
เรย์นิน
ใช่ๆ ให้พี่ธามไปส่งเถอะ
-
แม่
แม่ฝากด้วยนะคะ
-
ธาม
ไม่ต้องห่วงครับ 🙂
-
เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุยเชียวนะทั้งแม่ทั้งยัยเพื่อนตัวแสบทั้งสองคน
-
หน้าหอพักชาย
-
ลลิน
-
ลูคัส
กลับดีๆนะครับ
-
ธาม
แน่ละก็ฉันเป็นคนขับนี่
-
ลลิน
อื้อ เดี๋ยวพี่ไลน์หานะ
-
ธาม
😒😒😒
-
ลูคัส
ครับ ☺️
-
พี่ธามขับรถออกมาทันทีที่ฉันบอกลาลูคัส
-
เอี๊ยดดด
-
ธาม
......
-
ลลิน
!!!!!!
-
คนตัวสูงขับเข้ามาจอดในสวนสาธารณะในมหาลัยที่เวลานี้นักศึกษาต่างกลับเข้าหอพักกันหมดแล้ว บรรยากาศเลยเต็มไปด้วยตวามเงียบสงัด
-
ธาม
😠😠
-
ลลิน
จะทำอะไรอีก!!!
-
ธาม
หยุดทำแบบนี้สักทีได้ไหม
-
ลลิน
ลินทำอะไร!!
-
ธาม
ประชดพี่ด้วยการทำตัวสนิทสนมกับมัน
-
ลลิน
แล้วใครกันละที่เริ่มก่อน!!
-
ธาม
ที่ทำไปเพราะรักหรอกนะ
-
ลลิน
ด้วยการไปสนิทสนมกับยัยลิเคียวน่ะเหรอ
-
ธาม
เฮ้ออออ โอเค พี่ขอโทษ พี่แค่คิดว่าลินจะหึงพี่บ้าง
-
หึงสิยะ !!!
-
ลลิน
ไม่ทันแล้วค่ะ
-
ธาม
....
-
ลลิน
!!!!
-
คนตัวสูงยอมอ่อนข้อให้แล้วเอื้อมมือมาจับมือฉันเบาๆ นัยน์ตาสีนิลจ้องลึกเข้ามาในดวงตาฉันอย่างอ่อนโยน
-
ธาม
เราจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้จริงๆเหรอ
-
ลลิน
.....
-
ธาม
ลินครับ...
-
ลลิน
จะทำอะไรคะ
-
มือหนาประคองในหน้าของฉันให้เข้าไปใกล้จนฉันรู้สึกถึงลมหายใจร้อนของคนตรงหน้า
-
ก่อนที่ริมฝีปากหนาจะก้มลงมาประกบริมฝีปากบางของฉันอย่างอ่อนโยน
-
ธาม
🙂
-
ลลิน
อย่าค่ะ
-
ความอบอุ่นของฝ่ามือหนาที่จับแก้มฉันอย่างแผ่วเบา บรรยากาศเก่าๆที่ฉันคุ้นเคยวันวานอันแสนหวาน
-
ฉันคิดถึงมันเหลือเกินคิดถึงอ้อมกอดที่อบอุ่น เสียงหัวเราะที่เรามีความสุขด้วยกัน
-
. . . . .
-
และน้ำตาจากความทรยศของคนตรงหน้า!!!!
-
ธาม
!!!!!
-
ฉันขยับตัวออกห่างจากร่างสูงทันทีที่คิดถึงภาพของลิเคียวที่นอนกอดกับพี่ธามในตอนนั้น
-
ไม่ว่าเค้าจะทำดีขนาดไหนฉันก็ไม่สามารถลบภาพความทรงจำคราวนั้นได้เลย
-
ลลิน
ลินขอโทษค่ะ !!!
-
ธาม
ทำไม!!
-
ลลิน
ลินลืมภาพตอนนั้นไม่ได้จริงๆ
-
ธาม
ลิน!!!
-
คนตัวสูงเรียกชื่อฉันด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความผิดหวัง ดวงตาสีนิลเริ่มฉ่ำวาวจากน้ำใสๆที่คลอเบ้าอยู่
-
ลลิน
....
-
ฉันเบือนหน้าออกนอกกนะจกรถเพื่อหลีกเลี่ยงการสบตากับคนตรงหน้า สายตาอ้อนวอนของพี่ธามทำให้ฉันหนักใจ
-
ธาม
......
-
พี่ธามถอนหายใจเบาๆก่อนจะขับรถออกจากสวนสาธารณะกลางของมหาวิทยาลัย
-
บ้านลลิน
-
ลลิน
-
ธาม
ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ
-
แม่
อ้าวจะกลับแล้วเหรอคะ ไม่อยู่ทานของหวานก่อนเหรอ
-
ธาม
เอาไว้วันหลังนะครับ พรุ่งนี้ผมมีงานเช้า
-
แม่
ก็ได้ค่ะ 🙂
-
ลลิน
.....
-
ทันทีที่กลับมาถึงบ้านคนตัวสูงก็กล่าวบอกลาแม่ของฉันที่อยู่ในบ้าน โดยไม่หันมาสบตากับฉันอีกเลย ระหว่างทางก็ไม่ยอมพูดอะไรกับฉันสักคำ
-
อันญา
เป็นไงบ้างแก
-
ลลิน
หมายความว่ายังไง
-
อันญาถามเมื่อพี่ธามกลับไปแล้ว พวกเราก็เข้ามาในห้องเพื่อพูดคุยเรื่องส่วนตัว
-
เรย์นิน
ก็หมายความว่าแกคืนดีกับพี่ธามหรือยัง
-
ลลิน
ยัง
-
อันญา
อ้าว!!! ทำไมละ
-
ลลิน
ฉันยังไม่พร้อม
-
เรย์นิน
พร้อมอะไรอีก
-
อันญา
ขนาดนี้แล้วไม่ต้องรอพร้อมแล้ว
-
ลลิน
ฉันกลัว...กลัวว่าเค้าจะนอกใจอีก
-
อันญา
เพราะอย่างนี้ใช่ไหมแกเลยไม่ยอมมีแฟนใหม่หรือเปิดใจให้ใครตลอดสี่ปี
-
ลลิน
......
-
เรย์นิน
ลิน....ฉันว่าแกลองมองข้อดีของพี่ธามบ้างสิ
-
ลลิน
ข้อดี...
-
เรย์นิน
ใช่!! ข้อดีที่สุดของเค้าก็คือ เค้ารักแกมาก
-
ลลิน
.....
-
อันญา
พี่ธามไม่เคยลืมแกเลยนะ ที่เค้าทุ่มเทกับงานเพราะเสียใจเรื่องของแกมาก
-
เรย์นิน
ถึงเค้าจะเคยนอกใจแต่ตอนนี้เค้าก็พร้อมจะเปลี่ยนแปลงตัวเองใหม่แล้วไม่ใช่เหรอ
-
ลลิน
ฉันแค่ไม่มั่นใจ...ฉันยังไม่เคยลืมความรู้สึกนั้นเลยนะ และฉันก็รู้ว่ามันทรมานขนาดไหน
-
อันญา
เอางี้ไหม ลองดูสถานการณ์ไปก่อนอย่าพึ่งตัดสินใจ ดูว่าเค้าจะมั่นคงกับแกหรือป่าว
-
ลลิน
อื้ม ถ้าเค้ามั่นคงกับฉันจริงๆนะ
-
เวลา 08:00 น.
-
T diamond Group 💎
-
ลลิน
-
ฉันกลับมาทำงานต่อที่บริษัททุกอย่างเป็นไปตามปกติ งานฉันคืบหน้าอย่างรวดเร็วชุดเสร็จไปหลายชุดแล้ว
-
แต่ที่แปลกไปก็คือ คนโมโหร้ายที่ทุกทีตามมาวุ่นวายให้ฉันคอยรำคาญใจกลับหายไปสองวันติดแล้ว
-
ฉันไม่เจอพี่ธามอีกเลยตั้งแต่วันนั้น หรือว่าเค้าจะถอดใจเรื่องของฉันแล้วจริงๆ...
-
ลูคัส
พี่ลินครับ
-
ลลิน
หืม?
-
ลูคัส
เข็มจะทิ่มมือแล้วครับ
-
ลลิน
!!!!
-
ลูคัส
ถือของอันตรายอย่าใจลอยสิครับ
-
ลลิน
พี่แค่คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยน่ะ
-
ลูคัส
ไม่มาเลยนะครับ ท่านประธานน่ะ
-
ลลิน
เค้าจะมาหรือไม่มาก็ไม่เกี่ยวกับเรานี่
-
ลูคัส
พูดถึงก็มาพอดีเลย !!
-
ลลิน
!!!!!
-
ฉันนีบหันหน้าไปทางประตูทันทีทีาลูคัสพูดว่าพี่ธามมา แต่ฉันก็ต้องพบกับความว่างป่าว
-
ลูคัส
คิดถึงเค้าจริงๆด้วย
-
ลลิน
เล่นบ้าอะไร!!
-
ลูคัส
🙂🙂🙂
-
ลลิน
ยังจะมายิ้มอีก!!
-
ลูคัส
ท่านประธาน😳😳😳
-
ลลิน
ยังจะมาแกล้งเล่นอีกเหรอ!!
-
ฉันใช้สมุดตีเจ้าเด็กที่เล่นไม่เลิก
-
ธาม
คุณลลิน
-
ลลิน
!!!!!
-
ฉันชะงักมือทันทีที่ได้ยินเสียงเข้มมาจากด้านหลัง
-
ธาม
......
-
ลลิน
.....
-
ดวงตาสีนิลมองมาที่ฉันอย่างเย็นชา
-
ธาม
ผมต้องการให้คุณไปดูตรวจสอบเวทีที่ใช่เดินในงานหน่อย
-
ลลิน
แต่มันไม่ใช่หน้าที่ของฉันนะคะ
-
ธาม
คุณจะได้ไปดูว่าขนาดเวทีพอดีกับชุดหรือป่าว หรือต้องการใหญ่ขนาดไหน
-
ลลิน
งั้นก็ได้ค่ะ แล้วจะให้ฉันไปดูวันไหนคะ
-
ธาม
วันนี้
-
ลลิน
วันนี้!!
-
ธาม
ใช่ครับ ผมจะให้คริสไปส่งคุณแล้วกัน
-
ลลิน
ฉันไม่ว่างค่ะ ต้องทำชุดต่อให้เสร็จ
-
ธาม
ถ้างานมีปัญหาขึ้นมาคุณจะรับผิดชอบไหม?
-
ลลิน
.....
-
คำพูดเด็ดขาดของคนตัวสูงทำให้ฉันพูดไม่ออก ท่าทีที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อนความจริงจังในงานของพี่ธามทำให้ฉันรู้สึกเกรงในสายตาเยือกเย็นที่เขาส่งมาให้
-
ธาม
เตรียมตัวเลยแล้วกัน ผมมีประชุมต่อ ขอตัว
-
ว่าแล้วท่านประธานจอมโหดก็เดินออกไปจากห้องทำงานของฉันทันที
-
ลลิน
ลูคัสนายรออยู่นี่นะ พี่จะกลับมาตอนเย็นๆ
-
ลูคัส
ได้ครับ
-
ว่าแล้วฉันก็เก็บของจำเป็นแล้วเดินออกไปที่ลานจอดรถทันที รถตู้สีดำคันหรูที่คุณคริสรออยู่ ก่อนที่เค้าจะเชิญฉันให้ขึ้นรถ
-
ลลิน
ไกลไหมคะคุณคริส
-
คริส
ไม่ไกลมากครับ
-
ฉันก้มหน้าลงไปมองแท็บเลตต่อโดยไม่สนใจคนขับอีก คิดแล้วก็รู้สึกแปลกจริงๆ
-
สายตาเย็นชานั้นมันอะไรกัน !!!😠😠😠
-
หรือว่าเค้าจะตัดใจแล้วจริงๆ ถ้าเป็นแบบนั้นมันจะดีแล้วจริงๆเหรอลลิน
-
เวลา 10:00 น.
-
บ้านพักตากอากาศของธาม
-
ลลิน
-
ลลิน
!!!!
-
คริส
ถึงแล้วครับ
-
ตลอดทางฉันดันเผลอหลับไปเพราะระยะทางนั้นไกลพอสมควร
-
แต่พอตื่นมาก็ต้องตกใจเมือรถเข้ามาจอดในลานจอดรถของบ้านพักต่างอากาศของพี่ธามที่ฉันเคยมาเมื่อนานมาแล้ว
-
ลลิน
เรามาที่นี่ทำไมคะ!!!
-
คริส
........
-
ลลิน
เงียบทำไม!!!
-
คริส
กระเป๋าเดินทางของคุณอยู่ในห้องแล้วนะครับ
-
ลลิน
กระเป๋าฉัน!!! นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน
-
ธาม
ก็เรื่องของเราไง 😏
-
ลลิน
พี่ธาม!!!!
-
คนตัวสูงที่เดินลงมาจากบันไดหน้าบ้านด้วยหน้าตามีความสุขทักทายฉันอย่างสบายใจ
-
ธาม
คริสคุณไปพักเถอะ ที่เหลือผมจัดการเอง
-
คริส
ครับบอส
-
ลลิน
นี่อย่าบอกนะว่าพี่หลอกให้ลินมาที่นี่
-
ธาม
พี่ไม่ได้หลอก เราจะมาดูเวทีจริงๆ
-
ลลิน
แล้วไหนละเวที!!!
-
ธาม
ทีมงานจะมาในอีก1อาทิตย์
-
ลลิน
1อาทิตย์ นี่พี่จะบ้าเหรอลินไม่รอหรอกนะงานลินไม่เสร็จพอดี!!
-
ธาม
ไม่ต้องห่วง ทั้งอุปกรณ์และชุดพี่ให้คนขนมาไว้ในบ้านหลังนี้หมดแล้ว 😏
-
ลลิน
ว่าไงนะ
-
ธาม
แล้วพี่ก็ให้ลูคัสลาพักร้อนไปแล้วด้วย
-
ลลิน
พี่ทำแบบนี้ทำไม!!
-
ธาม
พอใจ 😏
-
ลลิน
😳😳😳😳
-
ฉันอึ้งกับคำตอบของท่านประธานที่เอาแต่ใจ เหมือนเด็กๆ
-
ธาม
เข้ามาข้างในเถอะ เดี๋ยวฝนตกจะไม่สบายเอานะ
-
ลลิน
ลินจะกลับ!! ลินไม่อยู่ที่นี่เด็ดขาด
-
ธาม
ลินต้องอยู่!!!
-
ลลิน
ไม่!!!
-
ธาม
หึ
-
ลลิน
ว้ายยย ปล่อยนะไอ้คนบ้า!!!
-
คนเอาแต่ใจเข้ามาแบกฉันแล้วเดินเข้าไปในบ้านก่อนจะตรงเข้าไปในห้องนอนทั้นที
-
ลลิน
-
ลลิน
ปล่อยนะไอ้คนลามก
-
ร่างสูงโยนฉันลงบนเตียงนุ่มก่อนจะขึ้นมาคร่อมร่างของฉันเอาไว้
-
ธาม
ก็หยุดโวยวายสิ!!!
-
ลลิน
อย่าเล่นเป็นเด็กๆได้ไหม!!
-
ธาม
พี่ไม่เคยเล่น!! ลินต่างหากหยุดเล่นกับหัวใจพี่สักที
-
ลลิน
ลินไม่ได้เล่น ปล่อยนะ!!
-
ธาม
พี่จะไม่ยอมเสียเมียพี่ไปเป็นครั้งที่สองแน่
-
ลลิน
อือออออ
-
ริมฝีปากหนาก้มลงมาบดขยี้ที่ริมฝีปากของฉันอย่างร้อนแรง
-
มือหนาเอื้อมมาปลดกระดุมเสื้อของฉันอย่างรวดเร็วก่อนจะถอดมันและโยนทิ้งลงพื้นอย่างไม่แยแส
-
ธาม
ลิน...
-
ลลิน
หยุดนะ!!
-
ธาม
ลินเป็นของพี่แค่คนเดียว!!
-
ลลิน
ไม่!!!!
-
คนตัวสูงก้มลงมาคลอเคลียบริเวณต้นคอของฉันอย่างป่าเถื่อน ริมฝีปากร้อนขบเม้มบนผิวของฉันจนเกิดร้อนแดง
-
ธาม
อือออออ
-
ฉันพยายามในแรงที่มีทั้งหมดผลักไสคนตรงหน้าแต่ก็โดนรวบแขนขึ้นไปเหนือศรีษะด้วยมือแกร่งเพียงข้างเดียว
-
ลลิน
อืออออออ อย่า!!!
-
ธาม
ลินที่รักของพี่
-
และในที่สุดคนตัวสูงก็ก้มลงมามอบสัมผัสอันอ่อนโยนให้กับฉัน
-
เวลา 12:00 น.
-
ลลิน
-
ฉันลุกเข้ามาอาบน้ำในห้องอาบน้ำโดยไม่รอให้คนตัวสูงตื่น ความเหนื่อยล้าเข้าเล่นงานร่างกายฉันอย่างจัง คนป่าเถื่อน!! ชอบทำตามใจตัวเองอยู่เรื่อย...
-
ธาม
ลิน
-
ลลิน
......
-
ฉันยืนสวมเสื้อคลุมหลังจากอาบน้ำเสร็จโดยไม่หันไปมองเสียงทักทายของคนที่เรียกฉันอยู่ที่หน้าประตู
-
ธาม
เดี๋ยว!! จะไปไหน
-
ลลิน
.....
-
ฉันเดินผ่านคนตัวสูงโดยไม่มองหน้าหรือพูดด้วยสักคำ ท่อนแขนแข็งแกร่งรีบมาคว้าข้อมือของฉันเอาไว้ทันทีแล้วดึงเข้าไปกอดเอาไว้แน่น
-
ธาม
อย่าเดินหนีพี่แบบนี้!!
-
ลลิน
ปล่อยลินนะคะ
-
ธาม
ไม่ปล่อย
-
ลลิน
พี่ทำแบบนี้แล้วคิดว่าลินจะกลับไปคบหรือไง!!
-
ธาม
ก็ไม่ต้องกลับ เราอยู่กับแบบนี้ก็ได้ ไม่ต้องคบเป็นแฟน แต่เราจะแต่งงานเลย 😏
-
ลลิน
ใครจะแต่งงานกับพี่!!
-
ธาม
ลินไง😏
-
ลลิน
ไม่มีทาง!! ปล่อยลินได้แล้วลินจะไปแต่งตัว
-
ธาม
ลินต้องไปอาบน้ำกับพี่อีกรอบ
-
ลลิน
ไม่!!
-
คนเอาแต่ใจถอดเสื้อคลุมอาบน้ำของฉันออกแล้วอุ้มฉันลงไปอ่างอาบน้ำอีกครั้ง
-
ธาม
อยู่นิ่งๆ
-
ลลิน
ปล่อยนะ!! อยากอาบก็อาบคนเดียวสิ!!
-
ธาม
เดี๋ยวลินหนี
-
ลลิน
แล้วทำอะไรไว้จนลินไม่อยากอยู่ด้วยละ
-
ธาม
ที่ทำไปเพราะพี่รักลินนะ
-
ลลิน
........
-
ฉันเงียบเมื่อได้ยินคำว่ารักจากปากคนตัวสูง ท่อนแขนแข็งแกร่งกระชับอ้อมกอดไว้แน่นกว่าเดิมก่อนจะก้มลงมาหอมแก้มฉันอย่างอ่อนโยน
-
ธาม
ไม่เคยหยุดรักเลยแม้แต่วินาทีเดียว
-
ลลิน
ลิน...ไม่ได้รักพี่แล้ว
-
ฉันเกือบจะตอบรับรักคนตรงหน้า....บ้าจริง!! หัวใจของฉันเต้นแรงจนไม่เป็นจังหวะฉันพยายามหลบนัยน์ตาสีนิลที่จ้องหน้าฉันไม่หยุด
-
ธาม
ลินยังโกหกไม่เก่งเหมือนเดิมเลยนะ☺️
-
ลลิน
!!!!
-
ธาม
ก็เวลาลินโกหกลินจะชอบหลบตาพี่
-
ลลิน
ลินป่าว
-
ธาม
งั้นมองตาพี่สิ
-
คนตรงหน้าพูดเสียงแผ่วเบา มือหนาเอื้อมมาแตะแก้มฉันอย่างอ่อนโยน
-
ลลิน
พี่ธาม...
-
ริมฝีปากร้อนก้มลงมาประทับจุมพิตที่ริมฝีปากฉันอย่างอ่อนโยน
-
ธาม
พี่รู้ว่าลินยังรักพี่อยู่
-
คนตัวสูงพูดขณะที่ผละริมฝีปากออก
-
ลลิน
ลินยังรักพี่อยู่ค่ะ
-
ธาม
ลิน 🙂
-
ลลิน
แต่ลินแค่ไม่มั่นใจว่สพี่จะทำให้ลินเสียใจอีกไหม
-
ธาม
พี่จะพิสูจน์ให้ลินดูเอง
-
ลลิน
แน่ใจเหรอ🙄
-
ธาม
แน่สิ ☺️
-
อ้อมกอดอบอุ่นกระชับอ้อมแขนให้แน่นกว่าเดิม ใบหน้าหล่อเหลาก้มลงมาจูบฉันอย่างอ่อนโยน
-
เวลา 12:30 น.
-
ร้านอาหารริมทะเล
-
ธาม
อยากทานอะไรเป็นพิเศษไหม
-
พี่ธามเงยหน้าจากเมนูแล้วหันมาถามฉัน
-
ลลิน
ผัดซีอิ๊ว
-
ธาม
หืม?
-
ลลิน
อะไรคะ
-
ธาม
มาทะเลทั้งทีนะ
-
ลลิน
ผัดซีอิ๊วทะเล ก็ได้ค่ะ
-
ธาม
หึหึ โอเคๆ
-
คนตัวสูงหัวเราะกับเสียงประชดของฉัน ก่อนที่อาหารจะมาเสริฟ
-
ลลิน
กินเสร็จลินขอกลับไปทำงานนะคะ
-
ธาม
เที่ยวก่อนสิ
-
ลลิน
จะจัดจริงไหมคะแฟชั่นโชว์น่ะ
-
ธาม
😒😒😒
-
ลลิน
จะทำอะไร!!!
-
ฉันตกใจเมื่อคนตัวสูงย้ายเข้ามานั่งข้างๆก่อนจะขยับมาใกล้ชิดตัวฉัน
-
ธาม
อยากนั่งใกล้ๆเมียผิดเหรอ
-
ลลิน
อย่า!!! คนมองกันใหญ่แล้ว
-
ธาม
ก็เพราะมันมองไงเลยมานั่งตรงนี้
-
ลลิน
!!!!
-
ฉันมองไปรอบๆก็พบว่ามีกลุ่มคนจำนวนไม่น้อยกำลังมองมาที่เราสองคนอยู่
-
คนตัวสูงเอื้อมมือมาโอบเอวของฉันเอาไว้
-
ธาม
😒😒😒
-
ลลิน
ผู้หญิงก็มองพี่ ลินยังไม่เห็นจะต้องทำอะไรเวอร์ๆเหมือนพี่เลย
-
ธาม
ลินไม่หวงพี่เหมือนที่พี่หวงลินนี่
-
ลลิน
ปล่อยนะ !!
-
ธาม
ไม่ปล่อย!! ลินเป็นของพี่คนเดียว พี่หวงเมียพี่
-
ลลิน
ใครเมียพี่!!
-
ธาม
หืม? เมื่อเช้ายังไม่ชัดเจนเหรอ
-
ลลิน
คนลามก!!
-
ธาม
อยู่เฉยๆน่า อยากให้พี่จูบเราโชว์กลางร้านหรือไง
-
ลลิน
อย่า!!
-
ฉันยอมผละมือที่ดันแผงอกกว้างออกเพราะคนเจ้าเล่ห์กำลังจะก้มลงมาจูบฉันจริงๆ
-
เฮดีส
หัดอายคนบ้างได้ไหม มาสวีทกันกลางร้านแบบนี้ 😏
-
ผลส้ม สีชมพู
โปรดติดตามตอนต่อไป......
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น