ฝูงหมาป่า 🐺
-
ห้องลลิน
-
ลลิน
-
หลังจากที่พี่ธามกลับไปแล้วฉันก็ลงไปขอโทษพี่เอมมี่กับเรื่องวุ่นวายที่เกิดขึ้น พี่ธามโดนพี่เอมมี่ด่าจนเกือบกลับหอพักชายไม่ถูก เลยทีเดียว
-
ฉันยังคงคาใจกับเรื่องระหว่างพี่ธามกับลิเคียวไม่หาย เห็นได้ชัดว่าฉันกำลังยอมให้คนที่รักสวมเขา
-
...แต่จะให้ทำยังไงได้ล่ะในเมื่อฉันไม่เห็นกับตาตัวเองว่าพี่ธามกำลังนอกใจจริงๆ ทุกอย่างก็คงเป็นได้แค่ความสงสัยเท่านั้น
-
สายเข้า : เฮดีส
-
นี่ก็อีกคน...ตั้งแต่วันนั้นพี่เฮดีสยิ่งติดตามฉันมากกว่าเดิม โทรหาฉันวันละหลายๆรอบ แต่ฉันไม่เคยรับสายเค้าเลยแม้แต่ครั้งเดียว
-
แถมยังไปตามฉันที่คณะอีกแต่โชคดีที่ฉันให้ยัยพวกนั้นดูต้นทางก่อนเลยไม่ปะทะกัน
-
ลลิน
เฮ้อออออ
-
ฉันถอนหายใจเมื่อสายตัดไปแล้วพยายามโทรมาอีกครั้ง เป็นแบบนี้ซ้ำไปซ้ำมา ผ่านไปนานขนาดไหนแล้วนะคนโทรมายังไม่ยอมเลิกราสักที
-
ก๊อกๆ
-
ฉันลุกขึ้นไปเปิดประตูเมื่อได้ยินเสียงเคาะ
-
อันญา
ลิน!!
-
ยัยอันญาทำหน้าตื่นทันทีที่ฉันเปิดประตู
-
ลลิน
มีอะไร
-
อันญา
พี่เฮดีสพายัยเรย์ไปที่ Wolf club
-
ลลิน
ว่าไงนะ!!!
-
อันญา
ก็แกไม่ยอมรับสายเค้า เค้าเลยลากยัยเรย์ไปเป็นตัวประกัน แล้วให้ฉันมาบอกแก
-
ลลิน
!!!!!
-
ให้ตายสิ ฉันละเหนื่อยกับพี่เฮดีสจริงๆ ลำพังรับมือกับพี่ธามก็เหนื่อยมากพออยู่แล้ว 😢 ยิ่งมาเจอกับคนจอมตื้อแบบพี่เฮดีสอีกคน ตกนรกยังทรมานน้อยกว่าเลย
-
อันญา
เราจะทำยังไงกันดี 😭
-
ลลิน
พี่เอมมี่ล่ะ
-
อันญา
พี่มี่ไปประชุมที่อาคารกลางกับพี่ต้าอะ
-
ลลิน
บ้าจริง!!!
-
อันญา
เรียกพี่ธามดีไหม?
-
ลลิน
ไม่ได้!!!
-
อันญา
ทำไมอะแก
-
ลลิน
พาพี่ธามไปมีหวังได้ต่อยกันอย่างเดียวแน่
-
อันญา
แล้วเราจะทำไงกันดี
-
บ้าจริง!! ทำไมฉันต้องมาอยู่ท่ามกลางพวกผู้ชายโรคจิตแบบนี้เนี่ย พอไม่ได้ดั่งใจก็ทำแต่เรื่องบ้าๆทั้งนั้น
-
ลลิน
เฮ้อ ฉันเป็นสาเหตุที่ทำให้ยัยเรย์ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้เอง เพราะฉะนั้นฉันจะไปตามเพื่อนฉันกลับมาเอง
-
อันญา
อื้ม
-
ลลิน
แกอยู่ที่นี่รอให้พี่มี่กับพี่ริต้าประชุมเสร็จแล้วถ้าฉันยังไม่กลับมาแกบอกพี่เอมมี่ไปช่วยฉันด้วยนะ
-
อันญา
แล้วแกจะไม่เป็นอะไรเหรอ
-
ลลิน
เฮ้อ ไอ้เป็นน่ะมันต้องเป็นอยู่แล้ว แต่จะเป็นมากเป็นน้อยก็ขึ้นอยู่กับพี่มี่แล้ว
-
อันญา
งั้น ฉันจะไปตามพี่มี่ที่อาคารกลางตอนนี้เลย ส่วนแกล่วงหน้าไปก่อน
-
ลลิน
อื้ม
-
อันญา
ระวังตัวด้วยนะลิน
-
ลลิน
โอเคๆ
-
อันญา
เดี๋ยวลิน!!!
-
ลลิน
หืม?
-
อันญา
อะนี่ เอาไว้ป้องกันตัว
-
ยัยอันญายื่นเครื่องช็อตไฟฟ้าขนาดพกพามาให้ฉันเพื่อเอาไว้ป้องกันตัว
-
ลลิน
ขอบใจนะแก
-
Wolf club
-
ลลิน
-
พนักงาน
ไม่ทราบว่ามากี่ท่านคะ?
-
ทันทีที่ฉันก้าวออกมาจากลิฟต์พนักงานต้อนรับก็เข้ามาหาฉันทันที
-
ลลิน
ฉันมาหาพี่เฮดีสค่ะ
-
พนักงาน
เอ่อ..คุณลลินใช่ไหมคะ?
-
ลลิน
ใช่ค่ะ
-
พนักงาน
เชิญทางนี้เลยค่ะ
-
ว่าแล้วพนักงานก็พาฉันไปที่ลิฟต์แล้วยื่นคีย์การ์ดให้ฉันเพื่อขึ้นไปชั้นVIP ระหว่างการรอลิฟต์มันชั่งเป็นอะไรที่ทำให้ฉันใจสั่นสุดๆ หัวใจฉันเต้นแรงเพราะความกลัว
-
เรย์นิน
ลินนนนน 😭😭😭
-
ลลิน
เรย์!!!!
-
เมื่อฉันมาถึงก็พบว่ายัยเรย์นั่งบนโซฟาโดยมีผู้ชายหน้าตาหล่อเหลา5คนนั่งล้อมรอบอยู่และหนึ่งในนั้นก็คือพี่เฮดีส!!!
-
พอร์ช
......
-
ขุนพล
.....
-
โรม
....
-
คิณณ์
......
-
เฮดีส
มาแล้วเหรอ?😏
-
ลลิน
ปล่อยเพื่อนลินเดี๋ยวนี้นะคะ พี่เฮดีส
-
เฮดีส
ปล่อยแน่ถ้าเธอยอมอยู่ที่นี่แทนเพื่อนเธอ!!
-
ลลิน
!!!!!
-
เฮดีส
ว่าไง!!
-
ลลิน
เฮ้อ ก็ได้ค่ะ เรย์มานี่
-
ฉันเรียกยัยเรย์ที่นั่งนิ่งเพราะความกลัวให้เดินออกมาจากฝูงหมาป่าแสนหน้ากลัวพวกนั้น
-
ยัยเรย์รีบเดินออกมาหาฉันทันที
-
เรย์นิน
ลินนนน 😭😭😭😭
-
ยัยเรย์เข้ามากอดฉันทันทีที่เข้ามาใกล้ฉัน
-
ลลิน
แกกลับออกไปก่อน ตอนแกลงไปกดลิฟต์ให้ขึ้นมาชั้นนี้ด้วยแล้วเดี๋ยวฉันจะรีบตามไป อะนี่คีย์การ์ด
-
ฉันกระซิบบอกยัยเรย์เสียงเบาเพื่อวางแผนการหลบหนี
-
เรย์นิน
แต่...
-
ลลิน
ไปสิ!! แล้วถ้ายัยอันมาแล้วฉันยังไม่ลงไป บอกยัยอันด้วยว่าฉันอยู่ข้างบนนี้
-
เรย์นิน
อื้ม 😭
-
ยัยเรย์ลงไปตามที่ฉันบอก ฉันที่แน่ใจแล้วว่ายับอันลงลิฟต์ไปแล้วจริงๆก็หันมาเผชิญหน้ากับจอมป่าเถื่อนอีกครั้ง
-
เฮดีส
ตามตัวยากตามตัวเย็นจริงนะ😏
-
พี่เฮดีสพูดขณะเดินเข้ามาใกล้ๆฉัน
-
ลลิน
พี่เลิกทำตัวแบบนี้สักทีได้ไหมคะ
-
เฮดีส
ลินก็เลิกหลบหน้าพี่สักทีสิ
-
ลลิน
ลินไม่ได้หลบ
-
เฮดีส
เหรอ แล้วพี่โทรไปทำไมไม่รับ
-
ลลิน
ก็แล้วพี่จะโทรมาทำไมคะ
-
เฮดีส
ก็คนมันคิดถึง😏
-
ลลิน
ว้ายยย
-
พี่เฮดีสดึงฉันเข้าไปกอดต่อหน้าทุกคนที่นั่งอยู่โดยไม่เขินอาย
-
พอร์ช
เบาหน่อย!!!
-
พี่พอร์ชที่นั่งอยู่ในกลุ่มเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นพี่เฮดีสรุนแรงกับฉัน
-
ลลิน
ปล่อย!!
-
เฮดีส
เบื่อคำนี้จัง บอกแล้วพี่เคยปล่อยไหม หืม?
-
คนเจ้าเล่ห์พูดพร้อมกระชับแขนให้แน่นขึ้น
-
ลลิน
😡
-
เฮดีส
หึหึ
-
ลลิน
คนเลว!!!
-
เฮดีส
อยากให้เลวต่อหน้าเพื่อนฉันไหม
-
ลลิน
มะ ไม่!!!
-
เฮดีส
มานี่!!!
-
ว่าแล้วพี่เฮดีสก็ลากฉันไปนั่งที่โซฟา
-
ลลิน
ปล่อยนะคะพี่เฮดีส ทำไมต้องทำอะไรแบบนี้ด้วย!!!!
-
เฮดีส
ก็อยากทำให้เรื่องง่ายๆเป็นเรื่องยุ่งยากทำไมละ
-
ลลิน
พี่ต่างหากที่ทำให้ยุ่งยาก!! เลิกยุ่งกับลินสักที
-
เฮดีส
ฮึ ต่อปากต่อคำจริง!!! ไม่รู้จักคำว่าเข็ดหลาบหรือไง
-
ลลิน
โอ๊ยยยบ
-
พี่เฮดีสดึงฉันเข้าไปใกล้ก่อนจะบีบปลายคางฉันอย่างแรง
-
พอร์ช
ไอ้ขุน ห้ามทีสิวะ!!
-
ขุนพล
เรื่องของผัวเมียมึงจะยุ่งทำไมวะ
-
พี่พอร์ชหันไปบอกคนที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่โซฟาข้างๆให้ช่วยฉันออกจากเงื้อมมือคนป่าเถื่อนอย่างพี่เฮดีส
-
ลลิน
ฉะ ฉันไม่ใช่เมียเค้านะ
-
เฮดีส
อีกเดียวก็ได้เป็น!!!
-
ลลิน
อือออออ
-
พี่เฮดีสกระชากแขนฉันเข้าไปกอดจากด้วยหลังก่อนจะก้มลงมาคลอเคลียที่ต้นคอของฉันต่อหน้าเพื่อนๆที่นั่งอยู่บนโซฟา โดยทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
-
เฮดีส
หอมจัง 🙂
-
ลลิน
อย่า!! ปล่อยนะ!!
-
ฉันพยายามดิ้นสุดฤทธิ์แต่ก็ไม่สามารถหลุดจากอ้อมกอดของพี่เฮดีสได้เลย
-
คนป่าเถื่อนยังคงไม่หยุดการกระทำอันหน้าอายครั้งนี้แถมยังเลื่อนมือหนาลงมาลูบไล้ตรงเอวของฉันไม่หยุดอีก
-
เฮดีส
อืออ หอมหวานจริงๆ 🙂
-
ลลิน
ปะ ปล่อยนะ!!!
-
พอร์ช
น้องเค้าเป็นแฟนไอ้ธามนะ!!
-
ขุนพล
แฟน?
-
คิณณ์
วุ่นวายอีกแล้วนะไอ้ดีส
-
โรม
แฟนไอ้ธาม!!!!
-
เฮดีส
ช่วยหุบปากได้ไหมวะไอ้พอร์ช
-
ขุนพล
ยัยนี่เมียไอ้ธามจริงเหรอวะ
-
พี่ขุนพลขมวดคิ้วอย่างหงุดหงิดทันทีที่รู้ว่าฉันเป็นแฟนกับพี่ธาม
-
พอร์ช
เออดิวะ
-
ขุนพล
แล้วจริงจังไหม?
-
พอร์ช
ก็มันใช่คำว่าแฟน มึงว่ามันจะจริงจังไหมล่ะวะ
-
ขุนพล
เวรเอ้ย !!!!
-
ลลิน
ช่วยด้วยค่ะ !!!
-
ฉันหันไปขอความช่วยเหลือจากทุกคน
-
ขุนพล
ยุ่งยากจริงว่ะ ทำไมไม่เลิกเล่นอะไรน่ารำคาญแบบนี้สักทีวะ
-
เฮดีส
กูไม่ได้เล่น!!
-
ขุนพล
เอาเมียคนอื่นมาแล้วยังจะพูดไร้สาระอีก
-
เฮดีส
เดี๋ยวก็เลิกกันแล้วนี่
-
ลลิน
ไม่มีวัน!!!!
-
เฮดีส
หุบปาก!! น่ารำคาญ
-
พี่เฮดีสหันมาตะคอกฉันที่ดิ้นไม่หยุดในอ้อมแขนของเขา
-
ขุนพล
อยากทำไรก็ทำกูเบื่อเรื่องแบบนี้เต็มทนล่ะ
-
พี่ขุนพลกรอกตาก่อนจะหันไปกดโทรศัพท์เล่นโดยไม่สนใจเรื่องของฉันกับพี่เฮดีสอีก
-
เฮดีส
ใครใช้ให้มึงสนิทกับมันล่ะ
-
ขุนพล
มันก็น้องกูคนนึง ทำอะไรก็คิดถึงหน้ากูบ้างสิวะ
-
เฮดีส
เลิกบ่นสักทีเถอะ
-
พี่เฮดีสบ่นพี่ขุนพลก่อนจะหันมาอุ้มฉันไปนั่งบนโซฟาที่อยู่ระหว่างขาของเขาทั้งสองข้าง แล้วกอดฉันจากด้านหลังไว้แน่น ก่อนจะจับใบหน้าของฉันหันไปหอมแก้ม โดยไม่สนใจว่าฉันจะอายมากขนาดไหน
-
ลลิน
อืออออออ
-
เฮดีส
😏😏
-
ลลิน
คนเลว!!!
-
ฉันเริ่มหมดความอดทนเมื่อคนตัวสูงทำเหมือนฉันไม่มีความรู้สึก พอที ฉันทนไม่ไหวกับเค้าอีกต่อไปแล้ว
-
เฮดีส
โอ๊ะ เล่นของอันตรายแบบนี้ไม่ดีนะครับน้องลิน😏
-
ฉันล่วงเข้าไปในกระเป๋าแล้วหยิบที่ช็อตไฟฟ้าหวังจะมาใช้ป้องกันตัวจากคนป่าเถื่อนแต่กลับโดยพี่เฮดีสจับแขนเอาไว้ทันก่อนจะแย่งไปจากมือฉันแล้วเหวี่ยงทิ้งให้ห่างจากตัวฉัน
-
ลลิน
โอ๊ยยยยยย
-
ความป่าเถื่อนของเค้ายังไม่หยุดแค่นั้นเมื่อคนตัวสูงรั้งใบหน้าของฉันเข้าไปจูบแล้วบดขยี้ลงมาอย่างรุนแรงโดยไม่สนใจคนอื่นๆที่นั่งมองอยู่
-
พี่เฮดีสดันร่างของฉันให้นอนราบไปกับโซฟาตัวยาวก่อนจะขึ้นมาคร่อมฉันไว้จากด้านบน
-
เฮดีส
อือออ โอ๊ย!!!
-
ฉันกัดริมฝีปากของพี่เฮดีสอย่างแรงจนริมฝีปากหนามีเลือดไหล คนตัวสูงเช็ดเลือดที่มุมปากอย่างไม่ใยดี ก่อนจะแสยะยิ้มให้กับฉัน
-
ลลิน
.......
-
เฮดีส
เธอนี่เป็นพวกซาดิสม์หรือไง ก็ดีฉันชอบ
-
ลลิน
อืออออ !!!!
-
คนตัวสูงบีบแก้มฉันอย่างแรง ก่อนจะก้มลงมาบดขยี้ริมฝีปากของฉันอีกครั้ง โดยไม่สนใจแผลที่ปาก ฉันสัมผัสได้ถึงรสชาติคาวของเลือดจากริมฝีปากของจอมป่าเถื่อนตรงหน้า ริมฝีปากหนาขบลงมาที่ริมฝีปากของฉันอย่างแรงเพื่อให้เกิดแผล เอาคืนที่ฉันกัดเขาบ้าง
-
เฮดีส
หึหึหึ
-
ลลิน
คะ คนทุเรศ!!!
-
ฉันด่าทอคนตรงหน้าอย่างเจ็บใจ คนตัวสูงกระชากตัวฉันให้ลุกขึ้นนั่ง ก่อนจะบดขยี้ริมฝีปากลงมาอีกครั้ง
-
การดิ้นรนของฉันไม่เป็นผลต่อคนป่าเถื่อนตรงหน้าเลยแม้แต่นิดเดียว ฉันเหนื่อยเหลือเกิน เหนื่อยกับเรื่องราวทุกเรื่องในชีวิต เหนื่อยที่ต้องมารับมือกับคนที่คอยจะรังแกฉันแบบนี้แล้ว
-
ลลิน
......
-
เฮดีส
หยุดดื้อสักทีนะ
-
คนตัวสูงเอ่ย ขณะที่เห็นว่าฉันหยุดดิ้นจากพันธนาการของเค้า ร่างสูงประคองใบหน้าของฉันขึ้นมาก่อนจะประทับริมฝีปากลงมาอีกครั้งอย่างอ่อนโยน
-
ลลิน
......
-
ฉันเบือนหน้าหนีทันทีที่คนตัวสูงถอนริมฝีปากออก
-
เฮดีส
ไหนดูปากหน่อยสิ
-
ลลิน
.......
-
ฉันนิ่งและเบือนหน้าหนีมือหนาที่ประครองในหน้าของฉันให้หันมาดูแผลที่ปาก
-
เฮดีส
ถ้าไม่อยากเจ็บตัวอีกก็หันมาดีๆ
-
ลลิน
อือออ!!
-
พี่เฮดีสจับปลายคางของฉันให้หันหน้าไปทางเค้า ฉันขมวดคิ้มเพราะความเจ็บปวดและจ้องมองหน้าอันหล่อเหลาของคนตัวสูงตรงหน้าอย่างโกรธเคือง
-
เฮดีส
ฮึ บอกแล้วไงว่าอยากพยายามเอาชนะ เพราะลินไม่มีวันชนะพี่ได้
-
ลลิน
อึก ~
-
เฮดีส
.......
-
น้ำตาที่ฉันพยายามกลั้นเอาไว้ ไหลออกมาเพราะความเจ็บใจที่ขัดขืนคนตัวสูงไม่ได้ พี่เฮดีสเอื้อมมือมาเช็ดตาของฉันเบาๆ พอฉันเบือนหน้าหนีพี่เฮดีสก็ตามมาจับคางฉันให้หันไปประจันหน้ากับเค้าอีกครั้ง
-
คิณณ์
อ้าวๆๆ ทำผู้หญิงร้องไห้แกนี่เลวจริงๆ
-
เฮดีส
.....
-
ลลิน
อึก~
-
พี่เฮดีสไม่สนคำแซวของเพื่อนแต่กลับดึงฉันเข้าไปกอดแทน
-
เฮดีส
เลิกร้องไห้เป็นเด็กๆสักที
-
ลลิน
ปล่อยลินได้แล้วค่ะ
-
ฉันบอกร่างสูงเบาๆ
-
เฮดีส
อยู่นิ่งๆอย่าดื้อ พี่อุตส่าห์อารมณ์ดีขึ้นแล้วนะ
-
พี่เฮดีสเตือนฉันว่าอย่าขัดใจเค้าอีก ก่อนจะเอื้อมมือมารั้งใบหน้าของฉันเชิดขึ้นมองตาเค้า
-
ลลิน
.......
-
เฮดีส
เข้าใจไหม?
-
ลลิน
อืออ เข้าใจแล้ว!!!
-
ฉันสะบัดใบหน้าให้หลุดจากมือหนาของคนตัวสูง
-
เฮดีส
หึหึหึ 😏
-
ขุนพล
เป็นเอามากนะ
-
เฮดีส
อย่ามาด่ากูเลย สิ่งที่กูทำยังไม่ได้ครึ่งกับสิ่งที่พวกมึงทำกับผู้หญิงคนอื่นหรอก
-
คิณณ์
เหอะ!! ด่าไอ้ขุนทำไม 😀
-
เฮดีส
กูด่าพวกมึงทุกคน
-
โรม
เลวพอๆกันถึงได้คบกันเป็นเพื่อนได้ไง 😏
-
พอร์ช
อย่ารวมกูไปเกี่ยวด้วยได้ไหม กูคนดี
-
เฮดีส
ขำตายแหละ ไอ้คนดี !!
-
เสียงหัวเราะอย่างอารมณ์ดีของเหล่าหมาป่าทั้งหลายดังขึ้น พวกเค้าทำเหมือนเรื่องแบบนี้เป็นเรื่องปกติ ที่เกิดขึ้นบ่อยๆในหมู่พวกเขา ไอ้พวกป่าเถื่อนเอ้ย ทำไมฉันต้องมาเจอพวกนี้ด้วยเนี่ย 😖😖
-
ลลิน
.......
-
ทั้งวงสนทนามีฉันคนเดียวที่ไม่สนุกด้วย พวกผู้ชายเหล่านี้ต่างคุยกันอย่างสนุกสนาน
-
เฮดีส
เหม่ออะไร ยิ้มหน่อยสิ 🙂
-
ลลิน
ลินทำใจยิ้มไม่ได้จริงๆค่ะ
-
เฮดีส
หึหึหึ อย่าเวอร์ได้ไหมพี่ไม่ได้จะฆ่าจะแกงลินสักหน่อย
-
ลลิน
.......
-
ฉันเงียบเพราะขี้เกียจต่อปากต่อคำกับคนอย่างพีาเฮดีส
-
เฮดีส
นี่ทำความรู้จักเพื่อนพี่หน่อยสิ
-
ลลิน
......
-
เฮดีส
นี่ไอ้ขุนพล ผู้หญิงที่อยู่กับมันเสื้อผ้าหายมาหลายรายแล้ว
-
ขุนพล
.......
-
พี่ขุนพลไม่ตอบแต่พยักหน้าให้ฉันอย่างเป็นกันเอง
-
เฮดีส
ส่วนนี่ ไอ้โรม อย่าสบตามันนะ เดี๋ยวได้เป็นเมียมัน
-
ลลิน
!!!!!!
-
โรม
อย่าเวอร์ไอ้ดีส😒 มองได้นะพี่ไม่ทำแบบนั้นหรอก 🙂
-
พี่โรมด่าพี่เฮดีสก่อนจะหันมายิ้มให้กับฉัน
-
เฮดีส
ไอ้คิณณ์ เห็นหน้าหวานขนาดนี้ อย่าไปไว้ใจมันเด็ดขาด เพราะมันคือขนมหวานเคลือบยาพิษ ฮ่าๆๆ
-
คิณณ์
!!!!!
-
จากนั้นก็มีคำหยาบคายพ้นออกมาจากปากผู้ชายหน้าหวานที่ด่าทอเพื่อนอย่างยอกล้อ
-
เฮดีส
ส่วนนี่ไอ้พอร์ช มาดคุณชายแต่ร้ายหยั่งหมาบ้า ส่วนนี่ลลิน เมียกู
-
ลลิน
ลินไม่ใช่เมียพี่!!!
-
พอร์ช
เหอะ 😏
-
คิณณ์
น้องลินครับ พี่ไม่ได้เป็นอย่างที่มันใส่ร้ายนะครับ
-
โรม
พี่ก็เหมือนกันนะครับ มองตาพี่ได้😀
-
ขุนพล
แต่อย่าเกินสามวินะ มันคือจอมขมืบขนาดสาวเค้าไม่เต็มใจมันยังทำให้ยอมได้เลย 😏
-
โรม
แกดีตายแหละ ระวังไว้นะครับน้องลลินไอ้เนี่ยมันพูดน้อยต่อยหนัก ยังไม่ทันรู้ตัวก็ตกเป็นเมียมันซะละ 😆
-
เฮดีส
หึหึหึ นั้นแหละสรุปกลุ่มนี้ไว้ใจพี่ได้คนเดียวพอ 😏
-
ลลิน
ลินว่าไม่ไว้ใจทั้งหมดแหละค่ะ!!
-
ขุนพล
ฮ่าๆ ยัยนี่ถูกใจฉันว่ะ ฉันขอนะ
-
เฮดีส
ข้ามศพฉันไปก่อนสิ
-
ลลิน
นี่!!! ลินไม่ใช่ขนมนะคะ ถึงจะแบ่งกันได้ง่ายๆ
-
พอร์ช
ฮ่าๆๆ จริง!!
-
โรม
แต่เห็นแล้วก็อยากกินนะ 😏
-
คิณณ์
กินด้วยสิ 🙂
-
ว่าแล้วทุกคนก็จ้องมาที่ฉันสายตาเหมือนหมาป่ากำลังจ้องเหยื่ออยู่ยังไงหยั่งงั้น โอ๊ยยยยยฉันจะรอดกับไปครบสามสิบสองไหมเนี่ย 😫
-
เอมมี่
ไอ้ดีส !!!! 🤬🤬🤬
-
น้ำเสียงโกรธจัดของพี่เอมมี่ทำให้ฉันเริ่มใจชื้นขึ้นมาอีกครั้ง พี่เอมมี่ก้าวออกมาจากลิฟต์ทันที
-
พอร์ช
แม่มาแล้วได้ดีส 😏
-
เฮดีส
ชิ
-
ลลิน
พี่มี่ 😭
-
พี่เฮดีสขมวดคิ้วทันทีที่เห็นหน้าพี่เอมมี่
-
เอมมี่
ว่างมากนักหรือไงวะ
-
เฮดีส
เออว่าง
-
เอมมี่
ว่างก็หาสิ่งที่มีประโยชน์ทำสิ ตามจองเวรจองกรรมน้องฉันอยู่ได้
-
โรม
เอาแล้วๆ แม่มาเทศน์แล้วครับ 😀
-
แล้วทุกคนก็หัวเราะชอบใจที่เห็นพี่เอมที่โกรธ
-
เอมมี่
พวกมึงไม่ต้องมาหัวเราะ อยากเห็นกูอาละวาดเหรอ ลูกค้ามึงข้างล่างกูจะไล่ไปให้หมดเลย
-
พี่เอมมี่ด่า ทุกคนต่างเงียบเพราะคงคิดว่าพี่เอมมี่ทำจริงแน่ พี่มี่สุดยอดดดดด
-
ขุนพล
ลินกลับเถอะ ยัยมี่ยิ่งสติไม่ดีอยู่!!
-
เอมมี่
มึงสิสติไม่ดี คนดีๆที่ไหนเค้าเห็นผู้หญิงเป็นของเล่นกัน ลินมานี่!!
-
ฉันลุกขึ้นทันทีที่พี่เอมมี่บอก พี่เอดีสที่เห็นฉันลุกขึ้นก็จับแขนฉันเอาไว้
-
เอมมี่
ปล่อยไอ้ดีส !!
-
เฮดีส
กูไม่ปล่อย!! มึงกลับไปเถอะมี่เดี๋ยวกูไปส่งลินเอง
-
เอมมี่
ไม่ปล่อยใช่ไหม 😡 ได้!!!
-
พอร์ช
เฮ้ยย จะทำอะไรวะมี่!!!!
-
พี่เอมมี่แสยะยิ้มก่อนจะใช่ส้นรองเท้ากระแทกปุ่มกดเสียงเตือนภัยไฟไหม้
-
กรี๊งงงงงงงงง
-
ขุนพล
เวรเอ้ย!!! ทำบ้าอะไรของมึงวะมี่
-
เอมมี่
ลูกค้ามึงไม่ใช่แค่ร้านข้างล่างนะแต่ทั้งโรงแรมกูจะไล่ออกไปให้หมดเลย 😏
-
คิณณ์
ไอ้ดีสปล่อยสิวะ โรงแรมพ่อกู 😭
-
โรม
เวรแล้วไง 😱
-
ลลิน
พี่ดีสปล่อย!!!
-
เฮดีส
โธ่โว้ย!!!
-
พอร์ช
จะรอรถดับเพลิงมาหรือไงวะ ปล่อยลินสิ เดี๋ยวมันก็ทำอะไรบ้ากว่านี้หรอก!!!!
-
ฉันสลัดแขนออกจากมือพี่เฮดีสทันทีก่อนจะวิ่งไปหาพี่มี่
-
ขุนพล
ไอ้คิณณ์ โทรบอกพนักงานปิดเสียงทีสิ
-
คิณณ์
เออ 😭
-
เอมมี่
อย่าให้กูรู้นะว่ามึงพาน้องกูมาอีก ไม่งั้นกูจะเผาโรงแรมนี้ให้วอดเลย คอยดู!!!
-
คิณณ์
Nooooo 😱
-
ขุนพล
🤬🤬🤬
-
ว่าแล้วพี่เอมมี่ก็ดึงฉันเข้าลิฟต์ลงไปข้างล่าง
-
ในลิฟต์
-
ลลิน
ขอบคุณนะคะพี่มี่
-
เอมมี่
ไม่เป็นไรหรอก ลินซวยเองที่ตกเป็นเป้าหมายของไอ้หมาบ้านั้น
-
ลลิน
ลินพยายามจะเลี่ยงแล้วนะคะ 😢
-
เอมมี่
พี่รู้ หนียังไงก็หนีไม่พ้นหรอกไอ้พวกซาดิสม์พวกเนี่ย เหนื่อยหน่อยนะ
-
ฉันเดินออกมาจากลิฟต์ก็พบว่าทุกคนรออยู่ข้างล่างตามคำสั่งของพี่เอมมี่ หลังจากผ่านเรื่องวุ่นวายมาได้เราก็กลับหอพักกันและแยกย้ายกันไปพักผ่อน
-
ห้องลลิน
-
ลลิน
-
Line : เฮดีส
-
“มันไม่จบง่ายๆหรอกนะลิน 😡”
-
ลลิน
เฮ้ออออ
-
ข้อความสั้นๆแต่ความหมายรุนแรงของพี่เฮดีสทำฉันเอาฉันแทบลมจับ ฉันจะหนียังไงให้พ้นสักที 😢
-
ผลส้ม สีชมพู
โปรดติดตามตอนต่อไป.....😿😿😿😿
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น