เลือดขึ้นหน้า 🔥🔥🔥
-
แซนดี้
มีความสุขกันจังนะ !!
-
ลลิน
พี่แซนดี้!!!!
-
ในขณะที่ฉันกำลังส่องกระจกอยู่นั้นแซนดี้ก็โผล่มาด้านหลังฉันเงียบๆ สายตาเรียวจ้องมองฉันด้วยความโกรธแค้น
-
แซนดี้
หึ เนี่ยนะเหรอที่มึงบอกว่าไม่ได้ยุ่งกับธามน่ะ
-
ลลิน
......
-
แซนดี้
แต่ที่ฉันเห็นมันไม่เหมือนที่แกบอกเลยนะ
-
ลลิน
ลินยอมรับค่ะว่าตอนแรกลินไม่ได้คิดจะแย่งพี่ธามจริงๆ
-
แซนดี้
หุบปาก!!! อย่ามาแก้ตัวหน้าด้านๆ
-
ลลิน
ลินพูดความจริงนะคะ
-
แซนดี้
หยุดทำตัวใสซื่อได้แล้ว น่ารำคาญ!!!
-
ลลิน
โอ๊ย!!
-
ฉันร้องเมื่ออยู่ๆแซนดี้ก็ตรงเข้ามาผลักฉันติดกับฝ่าผนังอย่างแรงแล้วบีบคอของฉันไม่ให้ขยับหนีไปไหน
-
แซนดี้
คิดว่ามีธามคุ้มหัวแล้วฉันไม่กล้าทำหรือไงห๊ะ
-
ลลิน
ปล่อยฉันนะ!!!
-
แซนดี้
อย่างแกน่ะเหรอธามเค้าจะจริงจังด้วย ไม่มีวัน!!!
-
เพี๊ยะ~
-
แรงตบของแซนดี้ทำให้ฉันล้มลงไปกองกับพื้น ความรู้สึกชาที่แก้มซ้ายมันเริ่มก่อตัวเป็นความเจ็บปวดช้าๆ อะไรกันเนี่ย!! จะตามราวีฉันไปถึงไหน!!
-
ลลิน
หยุดนะ!!!
-
ฉันร้องเพราะแซนดี้ตามลงมาคร่อมร่างฉันและตบซ้ำจนฉันรู้สึกชาที่แก้ม
-
แซนดี้
แกทำให้ธามทิ้งกู!! กล้าแย่งธามไปจากฉัน ฉันจะฆ่าแก!!!
-
พลึก~
-
ฉันรวมรวมแรงทั้งหมดที่มีพลักแซนดี้ให้ออกห่างในขณะที่แซนดี้จะตบฉันอีกครั้ง
-
ลลิน
หยุดบ้าสักที!! ฉันไม่เคยคิดแย่งพี่ธามมาจากเธอ!!
-
แซนดี้
กรี๊ดดดดด
-
เพี๊ยะ~
-
ลลิน
พอที ฉันจะไม่ยอมให้เธอทำร้ายฉันอยู่ฝ่ายเดียวแล้ว ที่ฉันยอมไม่ใช่ว่าฉันกลัวเธอนะ
-
ฉันตบกลับแซนดี้ทันทีที่เธอพยายามจะเข้ามาตบฉันอีกครั้ง
-
แซนดี้
แก!! แกกล้าตบฉันเหรอ!!
-
ลลิน
ใช่!!! ฉันยอมมามากพอแล้ว และคิดว่าเธอจะหยุด แต่เธอกลับมาทำร้ายฉันซ้ำๆ ฉันก็ต้องสู้ 😡
-
แซนดี้
กรี๊ดดดดด
-
พลึก~ เพี๊ยะ~
-
ฉันผลักแซนดี้อีกครั้งและตบหน้าเธออย่างแรงเพื่อให้เธอหยุดทำร้ายฉันและยอมแพ้ไปซะ ฉันจะไม่ยอมอีกต่อไปแล้ว!!
-
ลลิน
ยอมแพ้ซะ ฉันจะไม่ยอมให้เธอทำร้ายฉันฝ่ายเดียวอีก
-
แซนดี้
ปล่อยนะ นังบ้า!!
-
ลลิน
แกสิบ้า หยุดบ้าได้ไหม!!!
-
แซนดี้
กะ แก!!
-
ลลิน
ฟังนะ ฉันก็ไม่ได้แย่งพี่ธามไปจากเธอ !!
-
แซนดี้
ไม่ได้แย่ง แล้วสิ่งที่แกเห็นมันคืออะไร!! ห๊ะ นังบ้า
-
ลลิน
เธอไม่ได้เป็นแฟนเค้าด้วยซ้ำ ที่ตอนแรกฉันยอมเพราะฉันคิดว่าเธอเป็นแฟนกับพี่ธามและทำไปเพราะหึง แต่เธอไม่ได้เป็นอะไรกับเค้า เพราะฉะนั้นเธอไม่มีสิทธ์มาทำร้ายฉัน!!
-
แซนดี้
อย่างแกไม่มีวันที่ธามจะจริงจังด้วย เดี๋ยวเค้าก็เขี่ยแกทิ้ง คอยดู!!!
-
ลลิน
โอ๊ยยยย
-
พลึก~ เพี๊ยะ เพี๊ย~
-
แซนดี้ผลักฉันให้ล้มลงพร้อมคร่อมร่างฉันอีกครั้งและตบเข้าที่หน้าฉันอย่างแรงซ้ำไปซ้ำมาหลายๆครั้ง จนฉันรู้สึกถึงรสชาติคาวๆที่อยู่ในปากก่อนจะมีเลือดซึมออกมาจากมุมปากของฉัน
-
แซนดี้
ธามไม่เคยจริงจังกับใคร ไม่มีวันยกใครขึ้นเป็นแฟน แกก็เหมือนกัน
-
พลึก~
-
ฉันจับแขนทั้งของแซนดี้ไว้ได้เมือเธอกำลังจะตบฉันอีกครั้ง
-
ลลิน
กรี๊ดดดดด
-
แซนดี้
แก !!!!!!!
-
พลึก~
-
ฉันพูดพร้อมผลักแซนดี้ที่คร่อมร่างฉันให้ออกห่างอีกครั้ง สิ่งที่ฉันพูดคงจะทำให้แซนดี้ช็อกไปเลย เมื่อเธอทำหน้าอึ้งและหยุดชะงักทันที
-
ริต้า
ลิน!!!
-
ลลิน
พี่ต้า!!
-
ริต้า
นี่ยังไม่เลิกทำแบบนี้อีกเหรอแซนดี้!!!
-
ลลิน
พี่ต้าอย่าค่ะ!!
-
ฉันห้ามเมื่อเห็นว่าพี่ริต้าโกรธจนจะเข้าไปตบแซนดี้อีกคน
-
แซนดี้
ก็ใครใช่ให้มันแย่งธามไปจากฉันละ!!
-
ลลิน
ฉันไม่ได้แย่ง!!!
-
แซนดี้
แก!!!
-
ริต้า
พอที !! ธามอยู่ข้างนอก มันคงไม่พอใจแน่ที่แกมาทำร้ายแฟนมันแบบนี้
-
แซนดี้
แฟน!!! ไม่จริง ธามไม่เคยให้ใครเป็นมากกว่าคู่นอน ไม่จริง!!
-
ลลิน
พี่ธามอยู่ข้างนอกเหรอคะพี่ต้า !!!
-
ริต้า
ใช่ มันให้พี่เข้ามาตามลินเพราะเป็นห้องน้ำหญิงมันเลยไม่กล้าเข้ามา
-
แซนดี้
นี่แกเป็นแฟนกับธามแล้วเหรอ!!!
-
ริต้า
ใช่ และแกคงรู้นะว่าแกจะเป็นยังไงเมื่อไปทำร้ายแฟนของไอ้ธามมัน
-
แซนดี้
ไม่จริง!! แกโกหก
-
ริต้า
งั้นลองไปถามกับฉันไหม!!!
-
แซนดี้
แก~ นังบ้า!!!
-
ริต้า
ไม่หยุดใช่ไหม!!! ได้!!
-
แซนดี้
กรี๊ดดดด
-
พี่ริต้าจิกหัวแซนดีอย่างแรงและลากออกไปจากห้องน้ำเมื่อเห็นว่าแซนดี้จะตรงเข้ามาตบฉันอีกครั้ง
-
ธาม
ลิน!!!
-
อันญา
😨
-
เรย์นิน
😰😰
-
แซนดี้
ปล่อยนะนังบ้า!!!
-
ริต้า
มันทำร้ายลิน
-
พี่ริต้าลากแซนดี้ก่อนจะผลักให้ไปนั่งอยู่กับพื้นตรงหน้าพี่ธาม
-
ธาม
ว่าไงนะ !!!!😡😡😡
-
แซนดี้
😰😰😰
-
ธาม
ฉันเตือนแล้วใช่ไหมว่าถ้าแตะลินแม้แต่ปลายผมเธอจะเป็นยังไง
-
ลลิน
พี่ธามอย่า!!
-
แซนดี้
กรี๊ดดดด
-
แซนดี้ร้องเมื่อพี่ธามกระชากแขนแล้วลากออกไปที่ลานจอดรถ ก่อนจะผลักให้ล้มลงกับพื้นอย่างแรง
-
ลลิน
พี่ธามอย่านะคะ!!!
-
แซนดี้
!!!!!!
-
แซนดี้ต้องหน้าซีดเมื่อพี่ธามเปิดรถแล้วหยิบปืนที่อยู่ในรถออกมาจ่อเตรียมจะยิงแซนดี้
-
ธาม
มึงกล้าแตะเมียฉัน!!!!
-
ลลิน
พี่ธาม อย่าค่ะลินขอร้อง!!!
-
แซนดี้
กรี๊ดดดดดดด
-
อันญา
😱😱😱😱😱
-
เรย์นิน
😱😱😱😱😱
-
ฉันรีบวิ่งเข้าไปกอดพี่ธามไว้ไม่ให้ทำอะไรบ้าๆ
-
ธาม
ปล่อยพี่ !!!
-
ลลิน
อย่าค่ะพี่ธาม อย่าทำเค้าเลยนะคะ ถ้าพี่ยิงเค้าพี่จะติดคุกนะคะ!!!
-
ธาม
แต่มันกล้าทำร้ายลิน
-
ลลิน
ชั่งมันเถอะค่ะ มันไม่คุ้มหรอกนะคะถ้าพี่ยิงเค้าพี่จะเดือดร้อนเปล่าๆ
-
แซนดี้
แซนขอโทษค่ะ แซนจะไม่ทำอีกแล้วค่ะ ฮือๆ
-
แซนดี้ยกมือไหว้อย่างหวาดกลัว ทั้งร้องไห้และอ้อนวอนซ้ำไปซ้ำมา
-
ลลิน
เก็บปืนเถอะนะคะ ลินขอร้อง
-
ธาม
จำบุญคุณคนที่ช่วยชีวิตเธอครั้งนี้ไว้นะแซนดี้ ที่เธอยังหายใจได้อยู่ก็เพราะลิน!!!
-
ริต้า
รีบใสหัวไปสิ !!
-
ไม่รอช้าแซนดี้ก็รีบวิ่งหนีไปเพราะความกลัว
-
ลลิน
เก็บปืนนะคะ
-
พี่ธามที่อยู่ในอารมณ์โกรธเก็บปืนไว้ในรถทันที
-
ธาม
ลินจะห้ามพี่ทำไม
-
ลลิน
พี่อย่าทำถึงขนาดนี้เลยนะคะ ที่ห้ามเพราะลินเป็นห่วงพี่นะคะ
-
ธาม
แต่พี่ก็เค้าตกลงกันไว้แต่แรกแล้ว และตอนนี้ก็จบกันไปแล้วไม่มีสิทธิ์มาทำร้ายแฟนพี่แบบนี้😡
-
ลลิน
ใจเย็นๆก่อนสิคะ เรื่องในวันนี้คงทำให้เค้าไม่กล้าอีกแล้วล่ะค่ะ
-
ธาม
..........
-
ริต้า
เอาละๆ กลับไปพักผ่อนกันเถอะ เดียวสองสาวไปกับพี่นะ
-
ลลิน
ค่ะพี่ต้า
-
ว่าแล้วพี่ริต้าก็ขับรถกลับไปยังหอพักหญิง ฉันกับพี่ธามก็ขึ้นรถ ก่อนที่พี่ธามจะออกรถ
-
ณ สวนสาธารณะกลาง
-
ลลิน
ใจเย็นขึ้นมาหรือยังคะ
-
ธาม
จะให้พี่ใจเย็นได้ยังไง ในเมื่อลินเจ็บแบบนี้
-
ลลิน
ลินไม่เป็นไรค่ะ
-
ธาม
เลือดออกด้วย....เจ็บไหม
-
ลลิน
ไม่เป็นไรค่ะ
-
ธาม
เจ็บมากไหม พี่จะพาไปโรงพยาบาล
-
ลลิน
ไม่ค่ะ แค่กินยาก็พอแล้ว
-
ธาม
ยังจะมายิ้มอีก ปากแตกขนาดนี้
-
ลลิน
ยิ้มไม่ได้เหรอคะ
-
ธาม
แปลกคนจริงๆเลยนะเรา
-
พี่ธามเอื้อมมือมาจับที่แก้มฉันเบาๆก่อนจะไล่สายตามองใบหน้าฉันด้วยความเป็นห่วง
-
เพราะความอ่อนโยนที่ไม่ค่อยมีใครเห็นพี่ธามในมุมนี้ จึงทำให้คนที่ไม่รู้จักเค้าคิดว่าพี่ธามเป็นคนหน้ากลัว แต่จริงๆแล้วพี่ธามเป็นคนจิตใจดีมากๆเลยแหละ
-
ถึงจะใจร้อนซะส่วนใหญ่ก็ตามแต่อยู่กับฉันแล้วเค้าอบอุ่นและอ่อนโยนที่สุดเลย
-
ลลิน
.........
-
ธาม
พี่ขอโทษนะ เพราะพี่เป็นต้นเหตุอีกแล้ว
-
ลลิน
ก็ใครใช้ให้เจ้าชู้ละคะ
-
ธาม
ถ้าพี่เจอลินก่อนก็คงเลิกนานแล้วละ
-
ลลิน
เหรอออออ
-
ธาม
อย่ากวนได้ไหม หมั่นไส้
-
ลลิน
คิกคิก😆 โอ๊ยยย
-
ฉันร้องเมื่อเผลอหัวเราะจนเจ็บแผลที่ปาก
-
ธาม
ฮ่าๆ สมน้ำหน้า
-
ลลิน
อย่าหัวเราะนะ
-
ธาม
ฮ่าๆๆ ครับๆ
-
ลลิน
ชิ
-
ธาม
จะว่าไปเรานี่ก็แรงเหมือนกันนะ คิดว่าจะไม่สู้ซะละ
-
ลลิน
ลินไม่ใช่ก้อนหินนี่คะ ที่โดนตบบ่อยๆแล้วจะไม่เจ็บ
-
ธาม
จากที่เห็นแซนดี้เจ็บกว่าเราอีกนะนั้นน่ะ
-
ลลิน
เป็นห่วงแซนดี้เหรอคะ?
-
ธาม
เปล่า!!...พี่ก็แค่พูดตามที่เห็น
-
ลลิน
......
-
ธาม
อย่างอลสิ พี่ก็แค่...
-
ลลิน
ฮ่าๆๆ ทำไมต้องหน้าซีดขนาดนั้นด้วยคะ
-
ธาม
นี่แกล้งงอลพี่เหรอ?
-
ลลิน
ฮ่าๆๆ
-
ธาม
มานี่เลย!!!
-
ลลิน
ว้ายยย
-
ฉันแกล้งงอนคนตัวสูงที่กลัวว่าฉันจะงอลจริงๆ
-
ก่อนที่เค้าจะดึงฉันเข้าไปยีผมเล่นอย่างหมั่นใส้
-
ธาม
ฮ่าๆๆ กวนนะเราเดี๋ยวนี้
-
ลลิน
ผมลินยุ่งหมดแล้ว
-
ธาม
.....
-
ลลิน
มีอะไรติดหน้าลินเหรอคะ?
-
ฉันถามเมื่อเห็นว่าพี่ธามเอาแต่จ้องหน้าฉัน
-
ธาม
ความน่ารักติดที่หน้า
-
ลลิน
ลินไม่ใช่คนที่จะหลงคำหวานของพี่เหมือนคนอื่นนะคะ
-
ธาม
ก็ไม่ได้พูดให้หลงนี่ พูดให้รัก
-
ลลิน
กลับกันเถอะค่ะ เดี๋ยวสี่ทุ่มหอปิดนะคะ
-
ฉันรีบเปลี่ยนเรื่องเมื่อเห็นว่าพี่ธามจ้องหน้าฉันไม่เลิก
-
ธาม
ก็ให้มี่มันลงมาเปิดให้สิ
-
ลลิน
ไม่ได้นะคะ ลินไม่อยากรบ....อุบ~
-
คำพูดของฉันต้องหยุดลงเมื่อคนตัวสูงดึงฉันเข้าไปประกบริมฝีปากเพื่อไม่ให้ฉันเถียงเค้าได้อีก
-
ธาม
อือออ
-
ลลิน
อือออ พี่ธามลินเจ็บปากค่ะ
-
ธาม
ครับๆ พี่ขอโทษ กลับก็ได้ครับ หึหึ
-
ลลิน
คนขี้โกง😣
-
ธาม
ฮ่าๆๆ
-
ฉันฟาดเข้าไปที่ไหล่ของคนตัวสูงที่เอาแต่ใจตัวเองอย่างแรงแต่ดูเหมือนว่าแรงที่ฟาดไปไม่ระคายเคืองผิวเลยสักนิด
-
คนตัวสูงหัวเราะก่อนจะขับรถเพื่อกลับหอพักหญิง สิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้ทำให้ฉันเห็นถึงความใจร้อนของพี่ธามอย่างดี เมื่อไหร่เรื่องวุ่นวายจะจบลงสักที ฉันก็ได้แต่หวังว่าแซนดี้จะเลิกราไปจริงๆ และขอให้ชีวิตต่อจากนี้สงบสุขด้วยเถอะ สาธุ~
-
ผลส้ม สีชมพู
โปรดติดตามตอนต่อไป.....😘😘😘
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น