ลักพาตัว !!!
-
เวลา 14:30 น.
-
ณ ห้องเรียน
-
อันญา
เฮ้อออ เลิกเรียนสักที 😩
-
เรย์นิน
ลิน ไหวไหมเนี้ย
-
ลลิน
อื้ม ปวดตัวนิดหน่อยน่ะ
-
อันญา
ก็ตื่นซะเช้า ไม่ยอมพักผ่อนขนาดนั้นจะให้หายได้ยังไงกัน
-
ลลิน
ก็ฉัน...
-
เรย์นิน
จะหนีหน้าพี่ธามละสิ
-
อันญา
ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าเจอหน้ากันเธอจะเป็นยังไง
-
ลลิน
ฉันยอมโดนแซนดี้ตบดีกว่าเจอเสือร้ายแบบพี่ธาม 😰
-
เรย์นิน
แล้วจะหนีหน้าเค้าไปถึงเมื่อไหร่กัน ยังไงก็ต้องเจอกันเข้าสักวัน
-
ลลิน
....ตอนนี้ฉันยังไม่รู้
-
อันญา
โอ๊ยยยยย ฉันละปวดหัวจริงๆ ปัญหาคือไม่ใช่ใครที่ไหนแต่คือ พี่ธาม !!! พี่ธามเลยนะพวกเธอ
-
อันญาพูดพร้อมทำท่าคิดหนัก
-
ลลิน
หยุดพูดถึงเค้าเถอะ ฉันซวยตั้งหลายเรื่องเพราะเค้านะ
-
เรย์นิน
อ่าๆๆ หยุดพูดก็ได้ แต่ตอนนี้หิวมาก ไปร้านเดิมกันไหม
-
อันญา
ร้านเดิม !!! เธอไม่คิดบ้างเหรอว่าร้านนั้นมีอาถรรพ์ ไปทีไรเจอแต่เรื่อง ไม่ได้กินข้าวดีๆสักครั้ง
-
ลลิน
จะว่าไปก็จริง
-
เรย์นิน
ฮ่าๆๆ
-
อันญา
หัวเราะกันได้ก็ดีแล้ว ไปเถอะ ไปทำกับข้าวกินที่หอกัน
-
ลลิน
อื้ม ดีเหมือนกัน จะได้ไม่ต้องเจอความวุ่นวายด้วย
-
ว่าแล้วฉันก็เก็บของใส่กระเป๋าตรียมตัวกลับหอ
-
อันญา
แซนดี้ !!!
-
อันญาพูดขึ้นเบาๆเมื่อพวกเราเดินออกจากห้องเรียน แล้วเห็นร่างบางตรงหน้า แซนดี้ที่กำลังจะเดินสวนกันเราชะงักฝีเท้าทันทีเมื่อเห็นฉัน
-
แซนดี้
.........
-
เรย์นิน
จะมาหาเรื่องอะไรเพื่อนฉันอีกมิทราบ!!!
-
ลลิน
......
-
อันญา
เข้ามาเลย !!!!
-
อันญาพูดพร้อมตั้งการ์ดทั้งสองข้างพร้อมสู้
-
ลลิน
พอเถอะน่าพวกเธอ
-
แซนดี้ที่ไม่พูดจาอะไรสักคำ ก็เดินผ่านพวกเราไปเฉยๆโดยไร้คำพูด
-
แซนดี้
หึ!!
-
เรย์นิน
เอ้า !! แปลกจริง
-
ถ้าฉันตาไม่ฝาด สิ่งที่ฉันเห็นคือ แซนดี้จะตาแดงๆเหมือนคนพึ่งผ่านการร้องไห้มาอย่างหนัก
-
อันญา
แปลกจริงๆด้วย
-
ลลิน
ช่างเค้าเถอะน่า ไม่มีเรื่องกันก็ดีแล้ว
-
ว่าแล้วฉันก็กอดคอสองสาว เดินออกจากตึกเพื่อจะกลับหอพัก
-
ธาม
ลลิน !!!
-
ลลิน
ว้าย!!
-
ธาม
เจอตัวจนได้
-
ลลิน
พะ พี่ธาม !!!!!
-
อันญา
........
-
เรย์นิน
😰
-
ลลิน
ไปกันเถอะ
-
ฉันบอกสองสาวแล้วเดินต่อ
-
ธาม
เดี๋ยว ! ลลิน คุยกันก่อนสิ
-
ลลิน
ไม่ค่ะ
-
ธาม
เรามีเรื่องต้องคุยกัน
-
ลลิน
แต่ลินไม่มีอะไรจะคุยกับพี่!!
-
ธาม
ลลิน !!!
-
อันญา
ไปคุยกันที่อื่นดีไหมคะ
-
เรย์นิน
นั้นสิ คนเค้ามองกันใหญ่แล้วค่ะ
-
ลลิน
ปล่อย !!
-
ธาม
พวกเธออย่ามายุ่ง !! ลินเราต้องคุยกันให้รู้เรื่อง
-
ลลิน
อย่าพูดแบบนี้กับเพื่อนลินนะ !
-
ธาม
ลินก็ต้องคุยกับพี่ให้รู้เรื่องก่อน
-
ลลิน
ลินบอกแล้วไงคะ ว่าเราไม่มีอะไรจะต้องพูดกัน
-
ธาม
ลลิน !!!
-
ลลิน
โอ๊ยยยย
-
ธาม
มานี่ !!!
-
ลลิน
พี่ธาม!!!! ปล่อยลินลงเดี๋ยวนี้นะ
-
ฉันร้องเมื่ออยู่ๆธามก็อุ้มฉันขึ้นแล้วเดินไปที่รถ
-
อันญา
เฮ้ยยย ยัยลิน
-
เรย์นิน
ลิน!!!!!!
-
ลลิน
ปล่อยลินนะพี่ธาม ว้ายยย !!
-
อันญา
พี่ธามปล่อยยัยลินนะ
-
ธาม
พวกเธออยากมีเรื่องกับฉันหรือไง ห๊ะ !!!
-
อันญา
ถ้าจะฉุดรั้งตัวเพื่อนอันแบบนี้ จะมีเรื่องก็ลองดู!!!
-
ธาม
หุบปาก!! อย่าให้ต้องเรียกไอ้โซลมาจัดการนะยัยอัน!! แกด้วยไอ้เรย์!!
-
เรย์นิน
😰😰😰
-
ธามหันไปตะคอกใส่อันญาและเรย์นิน
-
ลลิน
โอ๊ยยยย
-
ฉันร้องเมื่อถูกโยนลงที่เบาะข้างคนขับอย่างแรง
-
ธาม
อยู่นิ่งๆ ถ้าลินไม่ไปกับพี่ พี่จะจูบลินต่อหน้าทุกคนตรงนี้เลย
-
ลลิน
ปล่อย..อันญา เรย์นิน ช่วยฉันด้วย!!!!
-
อันญา
ลิน !!
-
เรย์นิน
พี่ธาม ! ปล่อยลินเถอะค่ะ
-
ธาม
พวกเธออย่ามายุ่ง แต่ถ้าพวกเธอต้องการเป็นศัตรูกับฉัน ก็เข้ามา😡😡😡😡😡
-
ลลิน
พี่ธาม!!!
-
ธาม
ถ้าไม่อยากให้เพื่อนเธอเดือดร้อน ก็อยู่นิ่งๆ 😡
-
ปัง ~
-
บรื้นนน ~
-
ธามขึ้นมาตรงที่นั่งคนขับและออกตัวรถอย่างรวดเร็ว
-
ลลิน
นี่พี่ธามจะพาลินไปไหนคะ
-
ธาม
เงียบเถอะ อย่าให้พี่ต้องโมโหไปมากกว่านี้นะลิน
-
ลลิน
😠
-
เอี๊ยดดด~
-
รถเคลื่อนตัวมาจอดอยู่ที่ลานจอดรถ ของตึกหอพักชาย
-
ลลิน
-
ธาม
ลงมา !!
-
ลลิน
ดะ เดี๋ยวนะคะ พี่ธามนี่มันหอพักชายนะคะ
-
ธาม
แล้วไง !!
-
ลลิน
พี่ธามจะพาลินเข้าไปในหอพักชายไม่ได้นะคะ
-
ธาม
ใครสนล่ะ ! ตามมาอย่าพูดมาก
-
ลลิน
มะ ไม่ ปล่อยลินนะ ลินไม่ไป ว้ายยย
-
ฉันร้องเมื่อธามอุ้มฉันขึ้นอีกครั้ง
-
ฉันทั้งดิ้นทั้งจิกแขนพี่ธามแต่คนตัวสูงก็ไม่สะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อย
-
ธาม
ลิน!!
-
ลลิน
ปล่อยลินลงนะพี่ธาม
-
ธามอุ้มฉันขึ้นลิฟต์ไปชั้น5 ท่ามกลางสายตาตะลึง งง ของนักศึกษาชายที่กำลังนั่งเล่นอยู่ที่ห้องโถงใหญ่
-
ธาม
เงียบได้ไหม !!
-
ลลิน
ไม่ ลินไม่เงียบ พี่ธามต้องปล่อยลินกลับหอหญิงเดี๋ยวนี้!!
-
ติ๊ง ~
-
เสียงลิฟต์เตือนว่าถึงชั้น5แล้ว ธามก็อุ้มฉันเข้ามาให้ห้องที่เชื่อมต่อจากลิฟต์โดยตรง ที่นี่น่าจะเป็นชั้นส่วนตัวที่นักศึกษาทั่วไปไม่น่าจะขึ้นมาได้
-
ลลิน
-
ที่นี้มีสองชั้น ชั้นล่างเป็นห้องโถงขนาดกลาง และห้องครัว ชั้นบนเป็นห้องนอนใหญ่5ห้อง
-
ที่นี้มีเครื่องอำนวยครบทุกอย่างทั้ง ทวี เครื่องเล่นเกมส์ โต๊ะพลู และอีกมากมาย
-
ถือว่าเป็นสวรรค์ชั้นเยี่ยมที่ทุกคนใฝ่ฝันเลยทีเดียว
-
โซล
เฮ้ยยยย ไอ้ธาม !!
-
ยูกิ
เดี๋ยวๆๆ ทำบ้าอะไรของมึงวะเนี่ย !!
-
ลลิน
ช่วยด้วยค่ะ !!!!
-
ธาม
เงียบ!! พวกมึงก็หุบปากได้แล้ว ไอ้โซล ไอ้ยูกิ
-
พี่ธามที่โมโหเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ยิ่งหงุดหงิดกว่าเดิมเมื่อเพื่อนเข้ามาขว้างทางไว้
-
คาร์ลอส
ไอ้ธาม !!!
-
ธาม
....
-
ลลิน
ช่วยฉันด้วยค่ะ !!
-
ธาม
เงียบสักที ลิน !!
-
ลลิน
ไม่ ลินไม่เงียบปล่อยลินกลับหอพักหญิงเดี๋ยวนี้นะ!!
-
ริว
พาผู้หญิงคนนี้กลับไปซะไอ้ธาม !!!
-
ธาม
มึงอย่ามาห้ามฉัน ไอ้ริว
-
คาร์ลอส
แต่มันคือกฏ มึงจะพาผู้หญิงเข้ามาที่นี่ไม่ได้
-
ธาม
กฏ ? หึ ใครสนวะ คุณพี่หัวหน้าหอ
-
ลลิน
!!!!!!!
-
ริว
แต่พวกกูเป็นรุ่นพี่ที่คุมกฏของหอนี้ มึงเล่นพาผู้หญิงเข้ามาแบบนี้คนอื่นเค้าจะไม่ว่าพวกกูเข้าข้างรุ่นน้องตัวเองเหรอวะ
-
ธาม
พวกมึงหุบปาก !! แล้วหลีกทางเดี๋ยวนี้ !!
-
ริว
ไอ้ธาม !!!
-
ธาม
หลีก !!!!
-
พี่ธามตะคอกเสียงดังใส่พี่ริว
-
ลลิน
ปล่อย!! อืออออ
-
ธาม
เงียบ !!!
-
ลลิน
!!!!
-
ฉันเงียบทันทีที่เห็นสีหน้าโกรธจัดของพี่ธาม
-
คาร์ลอส
ริว !!
-
พี่คาร์ลอสเรียกพี่ริว พร้อมส่งสายตาบอกให้หลีกทางตามคำสั่งของธาม
-
ฉันร้องเมื่อพี่ริวหลีกทางให้พี่ธาม ตามคำสั่งของพี่คาร์ลอส พี่ธามจึงอุ้มฉันขึ้นชั้นสองทันที
-
ผลส้ม สีชมพู
โปรดติดตามตอนต่อไป....🔥🔥🔥
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น