บ้านค่ะ

ทำไมคะ?

ที่จริงรินอยู่ข้างนอก

รินมีเรื่องสำคัญต้องทำ

พี่ไม่จำเป็นต้องรู้

ว่าไงคะ

มาหารินหรือมาหาใคร

ไม่ต้องมา

รินรู้ว่าพี่เทมป์ไม่ได้อยากเจอริน

คิดว่ารินโง่หรอ

พี่เทมป์คิดจะหลอกรินไปอีกนานเท่าไหร่

รินรู้หมดแล้วว่าพี่เทมป์ไม่ได้รักริน!

แต่ทำไมต้องเป็นมัน!

ที่พี่เทมป์ตกลงคบกับรินเพราะชอบมันใช่มั้ย

ทำไม หรือพี่จะปฏิเสธว่ามันไม่จริง?

ตอบสิคะ!

ถ้าพี่เป็นลูกผู้ชายพอก็พูดความจริงออกมา!

พี่ทำแบบนี้กับรินได้ยังไง!

รู้มั้ยว่ารินรักพี่มากขนาดไหน ทำไมทำกับรินแบบนี้

มีอะไรที่ดีกว่าคำว่าขอโทษมั้ย

รินไม่อยากได้ยินคำนี้

ไม่!!!

รินไม่ต้องการเคลียร์อะไรทั้งนั้น

พี่ให้รินได้ทุกอย่างรึเปล่าล่ะ?

ถ้ารินขอพี่จะให้รินได้ทุกอย่างมั้ย!

ดี...

สิ่งที่รินจะขอมันไม่ใช่เรื่องยากสำหรับพี่เลย

พี่ไม่จำเป็นต้องทำอะไรเลยด้วยซ้ำ

เพราะเดี๋ยวรินจะทำเอง

ความเจ็บปวด

รินต้องการให้พี่รู้สึกเจ็บปวด

เหมือนที่รินกำลังรู้สึก!

พี่จะไม่ได้เห็นหน้ามันอีก

ถ้าใช่แล้วจะทำไม

ไม่มีทาง

หึ... เสียใจด้วย

มิชามันคงลุกขึ้นมาคุยกับพี่ไม่ได้แล้วล่ะ

แล้วพี่คิดว่าไงล่ะ

จะมีเหตุผลสักกี่อย่างที่ทำให้คนเราไม่สามารถลุกขึ้นมาโต้ตอบได้

รินไม่เคยคิดว่ามันเป็นพี่สาว!

พี่เทมป์ไม่มีวันหามันเจอแน่!

รินว่ารินเข้าใจทุกอย่างหมดแล้วนะ

พี่เทมป์ไม่เคยรักรินเลย

ที่ผ่านมารินมันก็แค่อีโง่ที่ถูกพี่สวมเขา!

ถามจริงเถอะว่ามีบ้างมั้ยที่พี่เทมป์คิดว่าเราเป็นแฟนกัน

หรือว่าแค่คบกันไปงั้นๆ เพราะต้องการเข้าหามัน

หรอ!

น่าเชื่อมากมั้ง

พี่มันก็แค่ผู้ชายตอแหล!

รินได้ยินที่พี่พูดเมื่อคืน

ตอนที่พี่ลงมาจากห้องรินเพื่อจะกลับบ้าน

พี่คงไม่รู้ว่ารินตามลงมาด้วย

มิชานอนหลับอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น

แล้วพี่เทมป์ก็เดินเข้าไปหามัน

มองมันที่กำลังหลับอยู่

ก่อนจะพูดว่าพี่รักมันมากแค่ไหน

พี่เห็นรินเป็นตัวอะไร!

ถ้าเมื่อคืนรินไม่ลงมาก็คงโง่ดักดานไม่เลิก

พี่ไม่รักรินแล้วพี่มาคบกับรินทำไม!

พี่เทมป์!

ทีนี้เงียบทำไม!

ตอบรินมา!

นั่นมันไม่ใช่คำตอบ

แค่นี้หรอ... ความสำคัญของริน

รินมีค่ากับพี่เทมป์แค่นี้หรอ

หึ... งั้นรินก็ทำถูกแล้ว

รินกำลังทำให้พี่เทมป์เจ็บปวดไง

อย่าคิดทำอะไรโง่ๆ เด็ดขาด

ห้ามให้พวกท่านรู้

รินกลับแน่

แต่ไม่ใช่ตอนนี้

อย่าปกป้องมัน

ยิ่งพี่ปกป้องมัน รินก็ยิ่งจะทำให้พี่เจ็บปวดมากขึ้น

รู้มั้ยว่าตอนนี้มันกำลังร้องไห้อยู่

น่าสงสารเชียวล่ะ

สายไปแล้ว

รินตบหน้ามันจนเลือดกบปากเลยล่ะ

รินใจร้ายได้มากกว่านี้อีก

แล้วรินก็บอกพี่เทมป์แล้วว่านังมิชามันไม่ใช่พี่ริน!

ก็แค่ลูกของไอ้สารเลวที่มันข่มขืนแม่ริน

แม่ไม่รักมันด้วยซ้ำ

ต่อให้มันตายไปจริงๆ คนในบ้านก็ไม่เสียใจหรอก!

บอกไปว่ารินไปค้างบ้านเพื่อน

รู้หรอว่ารินอยู่ที่ไหน

อย่ามาโกหก!

พี่เทมป์อยากให้นังมิชามันตายจริงๆ ใช่มั้ย!

สาบานว่ารินจะฆ่ามันแน่ถ้าพี่มา

พี่คงไม่รู้แน่ว่านังมิชามันกำลังอ้อนวอนขอชีวิตกับรินอยู่เพราะความดื้อด้านของพี่

ถ้ามันตายก็เป็นเพราะพี่คนเดียว!

พี่เทมป์อย่ามาหลอกริน!

พ่อกับแม่ไม่ได้อยู่กับพี่เทมป์ใช่มั้ย

รินบอกแล้วไงถ้าพี่มานังมิชาตายแน่!

นังมิชามันกำลังร้องครวญครางด้วยความทรมาน

พี่เทมป์นั่นแหละหยุด!

ไม่มีประโยชน์

รินพานังมิชาออกมาแล้ว

บอกแล้วว่าพี่จะไม่มีโอกาสได้เจอมันอีก

ไม่ต้องเอาพ่อแม่รินมาอ้าง

ห่วงรินหรือห่วงใครคะ

พี่เทมป์ก็หยุดคุยสิคะ

รินไม่อยากได้ยินเสียงพี่เทมป์

บอกแม่ว่าเดี๋ยวรินกลับไป

แต่แค่คนเดียวนะ

เลิกว่ารินสักที!

เพราะพี่เทมป์นั่นแหละที่ทำให้รินต้องเป็นแบบนี้

ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันเป็นความผิดของพี่คนเดียว!

พี่ตามรินออกมา?

บอกแล้วไงว่าอย่าตามมา

พี่เทมป์ไม่มีทางได้เจอพวกเราอีกแน่!

ลาก่อน!

ช่วยด้วย

รินไม่หายใจแล้ว... ฉันกลัว

รถคว่ำ

เทมป์... ช่วยด้วย

รินเลือดไหลเต็มเลย

จริงนะ... สัญญานะ

มันสมควรตายแล้ว

นังนาริน นังงูพิษ

ทุกอย่างเป็นแบบนี้ก็เพราะมันนั่นแหละ

ทั้งๆ ที่ฉันดีกับรินมาตลอด

แต่มันก็ไม่เคยเห็นฉันเป็นพี่

ถ้ามันไม่คิดจะฆ่าฉัน ฉันคงอดทนทำดีต่อไปได้

ทั้งที่ฉันเสียสละทุกอย่างแล้ว แต่มันไม่เคยเห็นความดีของฉันเลย

ไม่ ฉันตั้งใจ

ทั้งที่ฉันพยายามทำดีกับมันทุกอย่าง มันก็จะฆ่าฉันให้ได้

คนที่ไม่เห็นค่าในความรักของฉันสมควรแล้วที่มันต้องตาย!

เธอรักฉันนี่เทมป์

เธอจะไม่บอกใครใช่ไหม

ทำไมเธอไม่ตอบล่ะ

ฉันเห็นเธอกำลังกดโทรศัพท์

เธอกำลังโทรหาใคร

ไม่!

เธอก็เป็นเหมือนมัน!

คนที่ไม่เห็นค่าในความรักของฉันสมควรต้องตาย!

หันมาสิ

ฉันอยู่ข้างหลังเธอแล้ว