คาร์ลอสยืนอยู่หน้าบ้านไม้สองชั้นที่ไม่เก่าและไม่ใหม่ บริเวณรอบบ้านนั้นมีต้นไม้เป็นรั้วให้ความสงบร่มรื่น มองเข้าไปหลังบ้านมีสวนขนาดใหญ่ที่มีไว้ปลูกดอกไม้นานาพันธ์ุ ดวงตาคู่คมสอดส่ายสายตามองหาบุญตาจนทั่วแต่ก็ไม่พบ 

" มาหาใครรึพ่อหนุ่ม " คุณยายเจ้าของบ้านเดินออกมาจากข้างบ้านแล้วเอ่ยถามเขา  

" สวัสดีครับ ผมมาหาบุญตาครับ " คาร์ลอสยกมือไหว้ท่าน แต่คุณยายกลับมองเขาด้วยท่าทีสำรวจ  

" เป็นอะไรกับบุญตารึ "  

" ผมเป็นสามีบุญตาครับ " คุณยายมองเขาสักครู่เหมือนชั่งใจก่อนจะเรียกให้เขาเข้าไปดื่มน้ำในบ้าน  

" ใครมารึ รถคันใหญ่เชียว " คุณตาสูงวัยเดินเข้ามาในบ้านพร้อมกับเอ่ยถาม 

" พ่อหนุ่มคนนี้นี่ไง เขาบอกว่าเป็นผัวของบุญตามัน " คาร์ลอสยกมือขึ้นไหว้ท่าน แต่คุณตากลับมองเขาด้วยสายตาไม่ค่อยชอบใจ  

" มาเอาจนป่านนี้มันไม่สายไปหรือพ่อหนุ่ม " คุณตาพูดขึ้น  

" ผมขอโทษครับ แต่ไม่ว่ายังไงผมก็ต้องพาลูกพาเมียผมกลับบ้านให้ได้...." หลังจากนั้นคาร์ลอสก็เล่าเรื่องเข้าใจผิดทุกอย่างให้ท่านทั้งสองฟัง  

" เฮ้อ เรื่องแบบนี้มันพูดยาก พ่อหนุ่มก็ลองง้อดูละกันเผื่อบุญตาจะใจอ่อน " คุณยายชี้มือไปที่กระท่อมหลังสวนและบอกเขาว่าเธอพักอยู่ที่นั่น  

ร่างแกร่งไม่รอช้ายกมือไหว้ขอบคุณท่านทั้งสองแล้วรีบเดินไปที่กระท่อมนั้นทันที  

" ผัวอีนังหนูมันหล่อและดูดียิ่งกว่าออกมาจากโทรทัศน์เลยนะตา มองแป็ปเดียวฉันก็รู้แล้วว่าไม่ธรรมดา "  

" อืม "  

" นี่ไม่รู้จะง้อเมียสำเร็จไหม ฟังแล้วฉันก็ไม่รู้จะสงสารใครมากกว่ากันดี "  

" ยายก็อย่าไปห่วงเรื่องของพวกเขาเลย ปล่อยให้ผัวเมียเขาคุยกันเอง ไปๆเก็บดอกไม้กัน "  

คาร์ลอสเดินมายืนอยู่หน้ากระท่อมหลังเล็กด้วยหัวใจที่ลิงโลด ร่างแกร่งค่อยๆเดินเข้าไปในกระท่อมพร้อมกับมองสำรวจทุกอย่างแล้วก็ต้องหดหู่ใจกับสภาพที่เป็นอยู่ของเธอ พอมองเข้าไปในห้องก็เห็นบุญตานอนอยู่บนฟูกที่ปูอยู่บนพื้น  

เขาค่อยๆคลานเข้าไปในห้องแล้วนอนลงตรงหน้าเธอ ก่อนจะนอนมองสำรวจใบหน้างามด้วยความคิดถึง แล้วมองต่ำลงมาที่ท้องที่ป่องนูนออกมา มือหนายื่นไปสัมผัสหน้าท้องเธอเบาๆ 

" ลูกพ่อ " ความรู้สึกตื้นตันดีใจอย่างยากจะอธิบายทำให้ร่างแกร่งถึงกลับน้ำตาคลอ 

" พี่ไคล์ " บุญตาเบิกตากว้างมองหน้าเขาอย่างตกใจและมึนงง ก่อนจะรีบเด่งตัวลุกขึ้นนั่งและขยับถอยหนีจากเขา จนเขาต้องรีบลุกตามเข้าไปกอดเธอไว้ เพราะกลัวเธอจะลุกหนี 

"พี่คิดถึงตาจังเลย ได้โปรดอย่าหนีพี่อีกเลยนะครับ "  

" พี่มาที่นี่ได้ยังไง พี่มาทำไม " บุญตาตกใจที่อยู่ๆก็เห็นเขามานอนอยู่ตรงหน้าแบบนี้ เขาตามหาเธอเจอได้ยังไง  

" พี่มาตามตากลับบ้าน... กลับบ้านกับพี่นะครับ พี่ขอโทษที่พี่ทำให้ตาเสียใจ ยกโทษให้พี่นะครับ " บุญตาผลักเขาออกแล้วรีบลุกขึ้นจะเดินหนี แต่เพราะเธอลุกขึ้นเร็วเกินไปจึงทำให้หน้ามืดแล้วเป็นลมไป  

" ตา ตาได้ยินพี่ไหม " คาร์ลอสตกใจจนแทบช็อคเมื่อเห็นเธออยู่ดีๆก็เป็นลมไป โชคดีที่เขารับเธอไว้ได้ทัน ร่างแกร่งรีบอุ้มเธอขึ้นแล้ววิ่งพาเธอไปที่รถทันที 

" ตายแล้ว! บุญตาลูกเป็นอะไร " ยายกับตาวิ่งมาทางเขา 

" เธอเป็นลมครับ ช่วยบอกทางไปโรงพยบาลให้ผมหน่อยนะครับ " คุณตากับคุณยายวิ่งมาขึ้นรถแล้วบอกทางไปโรงพยาบาล  

คาร์ลอสนั่งกุมมือเธอที่ตอนนี้นอนอยู่ที่เตียงผู้ป่วย โดยมีคุณหมอและพยาบาลกำลังให้เลือดและน้ำเกลือด้วยหัวใจที่เป็นกังวล 

" สวัสดีค่ะ ดิฉันเป็นหมอประจำตัวคนไข้ค่ะ ไม่ทราบว่าคุณคือ? " คุณหมอสาวสวยเอ่ยแนะนำตัวกับเขาพร้อมกับส่งยิ้มหวานมาให้ พยาบาลที่ยืนอยู่ข้างๆก็เช่นเดียวกัน แต่เขาก็ไม่สนเพราะสิ่งเดียวที่เขาสนตอนนี้คือคนที่นอนอยู่บนเตียงนี้  

" สวัสดีครับ ผมเป็นสามีของบุญตาครับ " คุณหมอและพยาบาลยิ้มเจื่อนเล็กน้อยก่อนจะทำการอธิบายเกี่ยวกับอาการของบุญตาให้เขาฟัง  

" เอ่อค่ะ.. คุณบุญตามีสภาวะโลหิตจางค่ะ ซึ่งในปกติการเกิดภาวะโลหิตจางขณะตั้งครรภ์นั้น จะส่งผลให้คุณแม่เกิดการอ่อนเพลีย ซีด เหนื่อยง่าย หน้ามืดเป็นลมบ่อย เวียนศีรษะ และเบื่ออาหารอาจจะคลอดก่อนกำหนดได้ ซึ่งหากระยะการคลอดเนิ่นนาน เพราะมดลูกหดรัดตัวไม่ดี จะทำให้คุณแม่หมดแรงและมีโอกาสติดเชื้ออักเสบได้ง่ายค่ะ และขณะคลอดอาจต้องเตรียมเลือดไว้ เพื่อใช้ในกรณีมีการตกเลือด ซึ่งอาจทำให้คุณแม่ช็อกได้ การที่คุณแม่มีภาวะโลหิตจางขณะตั้งครรภ์นั้น เลือดที่ไปเลี้ยงรกจะมีออกซิเจนน้อยกว่าปกติ จึงอาจจะเกิดผลกระทบต่อทารกได้ค่ะ เพราะฉะนั้นคุณบุญตาควรอยู่ในความดูแลของหมออย่างใกล้ชิดเพื่อความปลอดภัยของคุณแม่และคุณลูก " คาร์ลอสนั่งหน้าซีดทำอะไรไม่ถูกก่อนจะตั้งสติและหาเสียงตัวเองเจอแล้วหันไปถามคุณหมอ  

" ผมต้องดูแลเธอยังไงบ้างครับ "  

" คุณพ่อต้องคอยดูแลคุณแม่ให้พักผ่อนเพียงพอกับทานอาหารที่มีประโยชน์ค่ะ เช่นอาหารที่มีธาตุเหล็ก, สารโพเลต, และก็บี 12 ค่ะ แล้วอย่าลืมทานวิตามินที่คุณหมอจัดให้ด้วยค่ะ"  

" ขอบคุณมากครับ "  

" พรุ่งนี้คุณบุญตามีนัดอัลตราซาวนด์ตอนบ่ายนะคะ เดี๋ยวหมอขอตัวกลับก่อน หากมีอะไรให้ติดต่อพยาบาลหน้าเคาน์เตอร์ได้ตลอดเลยค่ะ "  

พอคุณหมอออกไปเขาก็โทรให้แจ็คที่รออยู่ที่โรงแรมมารับคุณตาคุณยายกลับบ้านเพราะดูแล้วท่านคงจะเหนื่อย ก่อนจะเข้ามานั่งกุมมือบุญตาไว้ด้วยความเป็นห่วง...เขาจะทำยังไงดี ตอนนี้เขากลัวเหลือเกินว่าเธอกับลูกจะเป็นอะไรไป