วันต่อมา 

"คุณฮันนี่คะเรื่องเมื่อวานเกิดอะไรขึ้นคะ" 

"ก็อย่างที่ทราบคะ" 

"แล้วทำแบบนี้คิดว่าคุณคาร์เตอร์จะสนใจหรอคะ" 

พรึบ!!! 

ตอนนี้ฮันนี่กำลังให้สัมภาษณ์กับกองทัพนักข่าวเกี่ยวกับประเด็นเมื่อวาน ในงานเปิดตัวน้ำหอมที่เธอเป็นพรีเซนเตอร์ แต่ตอนนี้เธอกำลังไม่สบอารมณ์เพราะคำถามของนักข่าวสำนักหนึ่งซึ่งคงถูกซื้อมาแน่นอน 

และนักข่าวคนนั้นเมื่อเอ่ยถามออกไปก็เจอกับสายตาของฮันนี่จนหลบตาแทบไม่ทัน 

"กล้าถามก็กล้าสบตาด้วยนะคะ แต่ถามก็ดีค่ะ ฮันนี่และเตอร์เป็นคนคุ้นเคยกันและกำลังคบกันอยู่ พอใจมั้ยคะ" 

"แต่ดูเหมือนคุณคาร์เตอร์เค้าจะไม่คิดแบบนั้น"นักข่าวอีกคนถามขึ้น 

"แบบไหนหรอคะ??"ฮันนี่ยังคงตอบคำถามไปเรื่อยๆแม้ตอนนี้อารมณ์เธอจะไม่คงที่แล้วก็ตาม 

"ก็แบบว่าไม่ได้เป็นอะไรกับคุณฮันนี่"นักข่าวยังคงสาดคำถามใส่ฮันนี่ 

"เอ่อ พี่ๆนักข่าวคะขอตัวน้องก่อนนะคะ พอดีน้องฮันนี่มีงานต่อนะคะ"ก่อนที่ฮันนี่จะได้ซัดอารมณ์ใส่นักข่าวยาหยีผู้จัดการส่วนตัวของเธอรีบพาฮันนี่ออกมาก่อน 

"เดี่ยวสิคะ"นักข่าวที่ยังไม่ได้ข่าวที่จะไปลงพยายามจะสัมภาษณ์ต่อ เพราะข่าวของฮันนี่ถือว่าสร้างกระแสได้ทุกครั้ง แต่ครั้งนี้ผู้จัดการส่วนตัวของเธอไม่ยอมให้สัมภาษณ์พร้อมพานางร้ายชื่อดังออกจากสื่อไปทันที จะตามก็ไม่ได้เพราะมีบอดี้การ์ดชุดดำขวางไว้ 

ด้านฮันนี่ 

"ใจเย็นๆนะคะคุณหนู"หลังจากขึ้นรถออกมาจากตรงนั้นได้โดยมีหมิงเฟยนั่งคู่มากับบอดี้การ์ด ยาหยีก็พยายามปลอบใจคุณหนูของตัวเอง ที่ดูก็รู้ว่าอารมณ์เสียมากแค่ไหน คุณหนูเธอมักจะอ่อนไหวทุกเรื่องที่เกี่ยวกับคาร์เตอร์คนที่เธอรัก 

"นี่อยากจะตบปากพวกนักข่าวนั่นจัง พูดมาได้ยังไง" 

"คุณหนูคะพี่หยีว่า เราไปทำอะไรที่มันคลายเครียด ผ่อนคลายกันดีกว่านะคะ"ยาหยีพยายามชักจูงใจคุณหนูของตัวเอง แต่ดูไม่เป็นผลเมื่อตอนนี้คุณหนูของเธอกำลังกดมือถือ โทรออกหาบุคคลที่อยู่ในประเด็นทั้งหมด 

ตืด ตืด 

"ทำไมไม่รับนะเตอร์" 

ฮันนี่พยายามโทรหาคาร์เตอร์หลายต่อหลายครั้ง แต่ก็ไม่มีทีท่าว่าเขาจะรับสายเธอเลย ยิ่งทำให้เธอหงุดหงิด 

"พี่หมิงเตอร์อยู่ไหนคะตอนนี้" 

"เอ่อ" 

"พี่หมิง!!!" 

"คุณเตอร์ยังอยู่ที่ไทยครับ" 

"โอ๊ยพี่หมิง นี่อยากรู้ว่าเตอร์อยู่ส่วนไหน ตรงไหนของประเทศไทย"ถ้าไม่ติดว่าเป็นพี่ชายคนสนิทเธอคงเหวี่ยงจนกระเด็นออกนอกรถไปแล้วพูดไม่ดูอารมณ์เธอเลย 

"คุณหนูไม่ได้ให้ผมติดตามคุณคาร์เตอร์นี่ครับ" 

"โอ๊ย ทำไมไม่รับสายเนี่ย ไปบริษัทเตอร์ค่ะ ตอนนี้"เมื่อไม่รับสายเธอเธอก็จะบุกไปถึงที่ทำงาน 

"จะดีหรอคะคุณหนู"ยาหยีพยายามจะห้ามคุณหนูของตัวเองแต่ก็คงห้ามไม่ได้ เพราะคุณหนูไปบริษัทบัสเตอร์บ่อยกว่าเข้าบริษัทตระกูลหยางอีก 

"ดีค่ะพี่หยี ไปเดี่ยวนี้"ใครจะว่าเธอเอาแต่ใจเธอก็ยอมรับ แต่ทำไงได้ เพราะเธอรักเขา รักมาก อาจจะรักมากกว่าตัวเองด้วยซ้ำ โง่!!เนอะ ว่ามั้ย 

เออโง่(ไรท์เอง) 

@บัสเตอร์กรุ๊บ ประเทศไทย 

"สวัสดีค่ะคุณฮันนี่"พนักงานต้อนรับทักทายนางร้ายหน้าสวยที่เข้ามาที่นี่จนทุกคนจำได้ 

"เตอร์อยู่มั้ยคะ" 

"บอสยังไม่ได้ออกไปไหนคะ" 

"ขอบคุณค่ะ พี่หยีกับพี่หมิงไปสวีทกันได้ตามสบายค่ะ เดี่ยวนี่โทรหาเอง" 

"ไม่ได้ค่ะ" 

"ไปเถอะค่ะ ไม่มีอะไรหรอก แค่นี้เอง"ปกติจะเป็นยาหยีที่จะคอยตามดูแลคุณหนูทุกฝีก้าวพ่วงด้วยผู้จัดการส่วนตัว แต่เมื่อเจอความดื้อรั้นของคุณหนูตัวเองเธอก็ต้องตามใจ 

"ค่ะยังไงโทรหาพี่นะคะ"ยาหยีก็ต้องตามใจคุณหนูเพียงคนเดียวของเธอ ครั้งแล้วครั้งเล่า 

"ค่ะ" 

แล้วฮันนี่ก็เดินเฉิดฉายขึ้นลิฟผู้บริหารเพราะเธอถือว่าเป็นบุคคลสำคัญของมาดามไดอาน่า ฉะนั้นพนักงานในบริษัทนี้จึงรู้สึกเกรงเธอพอสมควร 

แต่ก่อนที่เธอจะไปหาคาร์เตอร์เธอลองแวะไปดูห้องที่ปรึกษาประธานกรรมการนั่นก็คือมาดามไดอาน่า มารดาคาร์เตอร์ผู้ทรงอิทธิพลแห่งบัสเตอร์กรุ๊ป ก่อน 

"สวัสดีค่ะพี่ศศิคุณแม่อยู่มัั้ยคะ"เธอเอ่ยทักทายเลขาของมาดามไดอาน่าที่มีอายุมากกว่าเธอ 

"สวัสดีค่ะคุณฮันนี่มาดามออกไปงานสมาคมเมื่อซักครู่นี้เองค่ะ" 

"ว้าแย่จัง ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณนะคะ" 

จากนั้นฮันนี่ก็เดินไปห้องผู้บริหารอีกฝากหนึ่งอย่างคุ้นเคยนั่นก็คือห้องของคาเตอร์นั่นเอง เธอคุ้นเคยที่นี่เป็นอย่างดีเพราะมาบ่อยมาก 

"สวัสดีครับคุณฮันนี่"อาเทอร์ เลขาพ่วงบอดี้การ์ดของคาร์เตอร์เอ่ยทักทายหญิงสาวด้วยความเคยชิน  

"ค่ะพี่อาเทอร์ เตอร์ละคะ"ฮันนี่ยังคงให้เกียรติลูกน้องคนสนิทของคาร์เตอร์อย่างสม่ำเสมอเพราะว่าเขามีอายุมากกว่าแม้อาเทอร์จะให้เรียกธรรมดาแต่ฮันนี่ไม่ทำตาม  

"นายอยู่ข้างในครับ" 

"ขอบคุณค่ะ แล้วพี่เวียร์ละคะ"ฮันนี่เอ่ยถามถึงลูกน้องมือขวาคนสนิทอีกคนของคาร์เตอร์ 

"ไปทำงานข้างนอกให้นายครับ" 

"เคค่ะ เตอร์ยังไม่ได้ทานข้าวใช่มั้ยคะ" 

"ยังครับ" 

"ค่ะ" 

ก๊อก ก๊อก  

แอ๊ด 

"เตอร์ ทำไรอยู่ ไปทานข้าวกัน นี่หิวแล้ว"ฮันนี่เปิดประตูเข้าไปในห้องทำงานของคาร์เตอร์เห็นเขานั่งทำงานน่าตาจริงจัง โดยเงยหน้ามองเธอเล็กน้อยแล้วก็ทำงานต่อ โดยไม่ได้สนใจเธอเลยสักนิด แต่ไม่สะเทือนความรู้สึกเธอหรอก มากกว่านี้ยังเจอมาแล้ว 

"..........." 

"เตอร์นี่คุยกับเตอร์อยู่นะ"ฮันนี่เมื่อไม่ได้รับความสนใจจากชายคนรักก็เอ่ยขึ้นอีกครั้ง 

"ยังไม่หิว" 

"บ่ายโมงแล้วนะ ไปกินข้าวเป็นเพื่อนนี่หน่อยสิ นี่เลิกงานแล้วก็มาหาเตอร์เลยยังไม่ได้กินอะไรเลยหิ้วหิว"ฮันนี่เดินเข้าไปนั่งที่วางแขนเก้าอี้ทำงานของเขาพร้อมซบลงออดอ้อนเขา ทำให้ชุดที่เธอใส่มันล่นจนเห็นขาอ่อน วันนี้เธอใส่เดรสสายเดี่ยวรัดรูปสีดำ โชว์ทรวงทรงแสนเพอร์เฟคที่ใครได้มองต่างหลงใหล ยกเว้นเขาเพียงคนเดียว เธอค่อยๆใช้มือลูบไล้อกเขาเบาๆ แต่คาร์เตอร์ก็หาได้สนใจ 

"ลงไปฮันนี่ฉันทำงานอยู่รบกวนสมาธิ"คาร์เตอร์ปลายตามองเธอเล็กน้อยแต่ขาขาวๆ อกอวบๆ ของเธอตอนนี้มันกำลังล่อสายตาเขา เขาเป็นผู้ชายที่เห็นของสวยๆงามๆยิ่งหลงใหลเป็นธรรมดา ยิ่งหุ่นฮันนี่ไม่ต้องบอก เธอเป็นคนที่หุ่นดีขยี้ใจชายมาก เรือนกายชวนหลงใหล แต่เขาชอบเพียงร่างกายเธอ แต่ไม่รู้ทำไมเขาถึงทำใจชอบเธอและรักเธอไม่ได้ 

"เตอร์ไปกินข้าวกันหรือจะกินนี่ก่อนก็ได้นะ" 

******************** 

อั้ยยะ!!อ่อยขนาดนี้เตอร์จะเลือกกินข้าวหรือกินฮันนี่ดีละ