รักร้ายๆ ของผู้ชายอันตราย# 23
× 0
× 0
× 0
23
อีกไม่ถึงครึ่งชั่วโมง สนามแห่งนี้จะทำการเปิดฉลองสนามแข่งรถใหม่อย่างเป็นทางการ ผู้คนมากหน้าหลายตาบรรดาสายซิ่งล้วนต่างมารวมตัวกันที่นี่อย่างครึกครืน ไม่เว้นแม้แต่พวกคนดังบางคนที่มีงานอดิเรกชอบแข่งรถเถื่อนแบบไร้กฎกติกาก็พากันมาลองสนามใหม่ตามคำชวนของฮิวโก้ พีคกับลูกน้องที่มาถึงที่นี่ได้สักระยะนั่งมองรถของคนอื่นอยู่ที่นั่งข้างสนาม ที่ตอนนี้ต่างพากันเตรียมเช็คเครื่องรอแข่งประลองหลังเปิดงาน
“อ้าว เซอร์ไพรส์ คิดไม่ถึงจริงๆว่าคนอย่างเฮียพีคจะมาตามคำชวน” เสียงเรียกทักอย่างยียวน เรียกให้พีคหางตามองควับ เมื่อเห็นว่าฮิวโก้กับลูกน้องสองสามคนเดินมาทักทาย
“หึ ลูกค้าประจำชวนทั้งที มีหรือที่กูจะไม่มา ..แล้วนี่ไปทำอีท่าไหนถึงไปกู้สนามคืนได้ล่ะ เสียเกือบหมดตัวหนิ” พีคยกยิ้มหันไปพูดแซะอีกฝ่ายอย่างตั้งใจ ในขณะที่สายตาระหว่างทั้งคู่เตรียมพร้อมมีเรื่องกันตลอดเวลา
“แล้วมึงคิดว่าคนอย่างกูไม่มีวิธีหาเงินกลับเข้ากระเป๋าหรือไง กูไม่ใช่พวก..โง่ ซะหน่อย” คำตอบฮิวโก้ก็กวนโมโหไม่แพ้กัน ยิ่งเน้นท้ายคำว่าโง่บวกกับสายตาแฝงเลศนัยอะไรบางอย่าง ทำให้พีคจ้องเขม็งแต่ปากยังยกยิ้มเหมือนไม่มีอะไร
“หึหึ ก็ดี เห็นมึงดูมั่นใจตัวเองแล้วกูค่อยสบายใจหน่อย เพราะวันนั้นดูมึงห่อเหี่ยวจนเหมือนพวกหมาตกอับเลยว่ะ”
“ไอ้พีค” ฮิวโก้กดเสียงต่ำเอาเรื่องทันทีเมื่อถูกจี้เรื่องพนันครั้งล่าสุด แต่พีคกลับไหวไหล่อย่างไม่ใส่ใจว่าอีกฝ่ายจะเป็นยังไง แต่กลับส่งยิ้มกวนไปคุยกับอีกฝ่ายสบายๆ
“เอาหน่า กูแค่หยอกเล่น แล้วนี่ไหนน้องชายมึง ชวนมางานทั้งที กูก็อยากเห็นหน้าเจ้าของสนามสักครั้ง”
“หึ มันก็อยู่แถวๆนี้แหละ คุยเล่นอยู่กับพวกที่มาแข่งรถ แล้วนี่มึงคิดจะแข่งประเดิมสนามวันแรกมั้ย กูจะได้หาคู่แข่งให้” ฮิวโก้พูดถามด้วยน้ำเสียงปกติ เพราะยังไงพีคก็เป็นลูกค้าเบอร์ต้นๆของสนามแข่งเขาที่ชอบวางเงินเดิมพันไว้สูงกว่าลูกค้าคนอื่นๆ ..หรือก็คือตัวกำไลชั้นดี
“จัดสักตา แต่คราวนี้กูขอแข่งกับมึง” สิ่งที่พีคบอกทำเอาอีกฝ่ายถึงกับชะงักนิ่งเงียบไปทันที รวมถึงลูกน้องของฮิวโก้ที่ตกใจไม่แพ้กัน ทั้งคู่ต่างจ้องหน้าไม่พูดอะไรอยู่สักพัก ก่อนพีคจะเหยียดยิ้มขึ้นมาอีกครั้ง เพราะดูอีกฝ่ายจะไม่ค่อยอยากแข่งด้วยเท่าไร
“ที่เงียบไปเนี่ย กลัวว่าจะไม่มีเงินจ่ายให้กูหรือว่ากลัว..ว่ากูจะรู้ว่ามึงใช้เวลาไม่ถึงเดือนได้เงินเข้ากระเป๋ามามากเท่าไหน” พีคพูดกัดอีกฝ่าย และก็ดูออกด้วยว่าฮิวโก้กำลังยืนข่มอารมณ์ไม่ให้ทำอะไรวู่วามในงานสำคัญ
“ได้ กูจะแข่งกับมึง แต่ถ้ามึงแพ้ มึงต้องจ่ายสดห้าล้าน ห้ามขาดและห้ามเกิน” ฮิวโก้ขบกรามบอกอย่างเน้นย้ำ พีคยกยิ้มกวนอย่างทุกที ก่อนจะลุกยืนประจันหน้าพร้อมรับคำท้า
“เอาสิ แค่ห้าล้านกูไม่มีปัญหา แต่ถ้ามึงแพ้มึงก็ต้องจ่ายให้กูห้าล้านเหมือนกัน แฟร์ๆดีใช่มั้ย”
“ดูมึงจะมั่นใจจังนะ ไอ้พีค”
“อ่ะแน่นอน ก็กูไม่เคยแข่งแพ้หนิ” คราวนี้พีคตอกกลับอีกฝ่ายอย่างจริงจัง พร้อมหุบยิ้มจ้องฮิวโก้นิ่ง ซึ่งฮิวโก้ก็จ้องตามอย่างไม่ยอม แต่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะมีเรื่องกันจริงๆ เพราะต่างฝ่ายยังคงมีมารยาทที่จะไม่หาเรื่องให้เกิดความวุ่นวายในช่วงที่เขากำลังจัดงานกัน
“พี่โก้ๆ มีคนบอกว่าคุณลีเดียมาแล้วพี่” เสียงตะโกนเรียก พร้อมร่างสูงของใครบางคนเดินมาหา ฮิวโก้หันไปมองหลังก่อนจะพยักหน้าให้ เมื่อรู้ว่าลีเดียคนที่เขาจ้างมาเป็นแขกพิเศษในงานเดินทางมาถึงแล้ว
“เออๆ กูไปเดี๋ยวนี้แหละ อ่อ ไอ้พีค นี่ไง..น้องชายกูคนที่มึงถามหา ...ไอ้แทน นี่ไอ้พีค คนรู้จักกู” คนแนะนำก็แนะนำไป แต่กลับกลายเป็นว่าทั้งพีคทั้งแทนยืนอึ้งให้กันและกัน โดยเฉพาะแทนที่คาดไม่ถึงว่าจะเจอพีคที่นี่
“ไอ้พีค!” แทนถึงกับเรียกชื่อตกใจทันที เมื่อรู้ว่าคนข้างหน้าคือพีค
“มึงรู้จักมันหรอ” ฮิวโก้ถึงกับหันไปถามน้อง
“อ้าว นี่น้องมึงหรอ บังเอิญจัง ..ว่าไงเด็กน้อย พี่ชายซื้อสนามให้เป็นไงบ้าง ชอบมั้ย” เจอหน้าก็กวนตีนเขาทันที แถมยังดันเสียงล้อเลียนแทนเหมือนเด็กๆ ทำเอาแทนถึงกับโมโห
“เด็กน้อยพ่อมึงดิ!”
“เฮ้ยๆ ใจเย็นสิวะไอ้แทน นั่นแขกกู” คนพี่ต้องรีบห้ามน้องทันทีเมื่อแทนทำท่าเตรียมไฝว้กับพีค ซึ่งแทนก็ยอมหยุดให้ แต่สายตากลับจ้องเขม็งไปให้พีคที่ยืนยิ้มกวนอยู่ที่เดิม
“ใกล้เวลาเปิดงานแล้วใช่มั้ย งั้นกูขอตัว ส่วนจะแข่งตอนไหนก็ให้คนมาบอกอีกที ไปล่ะ” พีคพูดบอก ก่อนเดินสวนอีกฝ่ายออกไป แต่ก็ถูกแทนเรียกห้ามไว้ก่อน
“เดี๋ยว”
“อะไร” พีคหันมาตอบเสียงเรียบ
“มึงจะแข่งรถกับพี่กูใช่มั้ย” แทนถามเสียงเข้ม ทำให้พีครวมทั้งคิ้วโก้เลิกคิ้วมองอย่างสงสัย
“อ่าฮะ ใช่ แล้วมันทำไม” พีคถาม
“พี่ งานนี้ผมขอแข่งเอง จะได้ประเดิมสนามแรกเปิดตัวไปเลย” ฮิวโก้มองน้องตัวเองสลับกับพีคเพราะค่อนข้างลังเล และก็ไม่เข้าใจด้วยว่าทำไมแทนดูจะไม่ชอบขี้หน้าพีคขนาดนั้น ส่วนพีค เมื่อได้ยินกลับเหยียดยิ้มเยาะขึ้นมาอย่างนึกขำ
“หึหึ อย่างมึงเนี่ยนะจะแข่งกับกู หาเงินใช้เองได้ยังไอ้น้อง” พีคยืนพูดแดกดันแทน
“ลองดูสักตั้งมั้ยล่ะ หึ แล้วมาดูกันว่าใครจะชนะ” แทนท้าทายอย่างมั่นใจ เขามั่นใจแน่ๆว่าตัวเองต้องชนะพีคได้แน่นอน เพราะแทนค่อนข้างเจนสนามแข่ง ยิ่งสนามนี้เขาเคยลองสนามก่อนเปิดมาแล้ว มั่นใจได้เลยว่าไม่พลาด
“ถ้ากูชนะ กูจะได้อะไร” พีคถามอย่างไม่ใสใจมาก คิดยังไงก็คงเป็นอะไรแบบเด็กๆที่เขาเคยแข่งด้วย
“ถ้ามึงชนะ กูจะให้เงินตามจำนวนที่มึงท้ากับพี่กูไว้ก่อนหน้านี้” แทนพูดบอก พีคเลิกคิ้วขึ้นหน่อยพร้อมพยักหน้า เพราะสิ่งที่แทนท้ามามันก็ไม่ได้ต่างจากที่เขาคิดมาก แต่ก็คงเป็นราคาที่ทำให้พีคยอมรับว่าแทนดูกล้าลงทุนดี
“แล้วถ้ามึงชนะล่ะ” พีคยกยิ้มถามอีกรอบ
“ถ้ากูชนะ ..ไอ้เพลิงเป็นของกู”
กึก
พีคยอมรับเลยว่าเป็นข้อเสนอที่สะกิดต่อมโทสะได้ดีมากและมันก็กล้ามากที่กล้าเอาเพลิงมาเป็นของเดิมพัน พีคยืนมองแทนที่ยืนทำหน้าจริงจังอยู่ตรงหน้า แม้ตอนนี้ใบหน้าพีคจะฉาบไปด้วยรอยยิ้มที่มุมปาก แต่สายตาที่มองกลับพร้อมฆ่าได้ทุกเมื่อ คนรอบๆเห็นบรรยากาศรอบตัวพีคต่างลอบกลืนน้ำลายกันถ้วนหน้า โดยเฉพาะคนฝั่งพีคที่รู้ดีเลยว่าพีคไม่มีทางยอมแน่ๆ
“มากไปหรือเปล่า ห้าล้านแลกกับคนเลยนะ กูว่าถ้ามึงลงทุนมากกว่านี้หน่อย ไว้ค่อยมาท้ากูแข่งอีกที เพราะไอ้เพลิง..มันไม่เหมาะกับห้าล้าน” พีคพูดบอกแทนเสียงเรียบแต่กลับแฝงไปด้วยโทสะ ก่อนจะหันหลังกลับเตรียมเดินไปจากตรงนี้
“สิบล้าน! แลกกับที่มึงห้ามยุ่งกับไอ้เพลิงไปตลอดชีวิตและมันต้องเป็นของกู!” เสียงแทนตะโกนไล่หลัง ทำให้พีคค้อนแรงกลับไปอย่างรวดเร็ว
// ไอ้เหี้ยนี่!!! //
“มึงอย่ามาแลกอะไรโง่ๆโดยการผลาญเงินพ่อแม่นะ เพราะกูไม่เอา!!” พีครีบตะคอกกลับแทนอย่างโมโห ใช้ความเป็นผู้ใหญ่พูดสอนเรื่องที่แทนกำลังทำอะไรเกินตัว
“แล้วใครบอกว่าจะเอาเงินที่บ้าน! เงินเก็บกูมี ถึงมีไม่พอกูก็จะหามาเพื่อแลกกับไอ้เพลิงให้ได้ กูไม่ปล่อยให้มันได้อยู่กับมึงหรอก!” แทนเถียงกลับอย่างไม่ยอมแพ้
“ดูมึงจะอยากได้มันเหลือเกินนะ หึหึ เอาสิ! หลงมันมาก อยากได้มาก กูก็จะยอมแข่งให้ แต่กูบอกไว้เลยนะว่าเงินกูไม่เอา เพราะสิ่งที่กูอยากได้ยิ่งกว่าเงิน คือการกระทืบมึง!!” เสียงตวาดลั่นพร้อมแววตาวาวโรจน์ ทำเอาคนที่อยู่รอบๆพากันสะดุ้งผวา ฮิวโก้เองที่รู้จักพีคมานานก็พึ่งเคยเห็นมุมนี้เหมือนกัน พลางสงสัยว่าบุคคลที่สามที่เป็นต้นเหตุที่ทำให้สองคนตรงหน้าทะเลาะกันเป็นใคร
“เฮ้ย ไอ้พีค มึงไม่ได้ชอบลีเดียหรอวะ” ฮิวโก้รีบพูดถามอย่างสงสัยเพราะเคยเห็นลีเดียแวะไปหาพีคบ่อยๆ แต่แทนกลับยกมือห้ามขัดเสียก่อน จนคนพี่ต้องหยุดเงียบ
“กูรับคำท้า ถ้ากูแพ้ มึงกระทืบกูได้ตามสบายเลย!” แทนว่า พีคถึงกลับกระตุกยิ้มร้ายทันทีที่ได้ยินสิ่งที่พอใจ
“เฮ้ย! พวกมึงได้ยินแล้วนะ ถ้ากูแพ้ ไอ้เหี้ยนี่ได้ไอ้เพลิงไป แต่ถ้ามันแพ้ ไอ้เหี้ยนี่จะโดนกูกระทืบโชว์กลางสนาม กูขอเปลี่ยนสิบล้าน เป็นสองนาทีในการกระทืบมัน!!” พีคตะโกนบอกทุกคนที่อยู่แถวนี้ จนพากันหันไปมองกลุ่มพีคอย่างให้ความสนใจ ก่อนทีพีคจะหันหลังกลับเดินหายออกไปจากตรงนั้นด้วยความโกรธ แทนยืนขบกรามแน่นอย่างโมโหพร้อมตะโกนด่าพีคไล่หลังตาม
“มึงสิที่ต้องแพ้!”
“คุณลีเดียคะ เดี๋ยวอีกห้านาทีเชิญเข้าร่วมพิธีเปิดนะคะ” พริตตี้สาวเข้ามาบอกลีเดียในห้องพักก่อนเดินกลับออกไป ปล่อยให้ดาราสาวนั่งเติมหน้ากับใครอีกคนในห้อง
“เอาจริงชั้นก็งงนะ ที่จู่ๆมีคนจ้างมาแค่เป็นแขกร่วมเปิดพิธี ยืนถ่ายรูปสวยๆให้หน้างาน แต่จ่ายเงินค่าตัวชั้นแพงมาก ผู้จัดการก็รับมา ทำเอาชั้นงงเลย” ลีเดียพูดบ่นเพลิงที่กำลังนั่งเล่นเกมอยู่ข้างๆ “นี่นาย สนใจชั้นหน่อยสิ”
“ผมก็ฟังคุณอยู่นี่ไง บางทีที่เค้าจ้างคุณอาจเป็นเพราะเป็นแฟนคลับและชอบคุณมากๆก็ได้” เพลิงละสายตาจากเกมเหลือบมองลีเดียแปปนึง ก่อนกลับไปมองจ่อในโทรศัพท์ต่อ
“งั้นหรอ ดีแหะ มายืนสวยๆก็ได้เงิน” ลีเดียพูดอย่างอารมณ์ดี
“แล้วนี่ผมต้องออกไปกับคุณมั้ย หรือจะให้รอในนี้” เพลิงพูดถาม
“ออกไปสิ ไปยืนดูชั้นห่างๆ ค่อยดูพวกผู้ชายในนี้ให้หน่อย เพราะชั้นไม่ไว้ใจพวกตาสับปะรดของสังคมแข่งรถเถื่อนเท่าไร” เพลิงพยักหน้ายิ้มให้ลีเดีย ก่อนจะกดปิดเกมในโทรศัพท์
“ผมว่าคุณออกไปได้แล้วแหละ จะได้รีบเสร็จรีบกลับ ผมจะได้เปลี่ยนเสื้อผ้าด้วย” เพลิงบอกลีเดีย ก่อนพากันลุกเดินออกไป เพลิงเดินพาลีเดียไปยังข้างสนามแข่งที่ตอนนี้ในงานกำลังเริ่มงานเปิดสนามของพวกคนมีเงิน เพลิงยืนโบกมือไล่ลีเดียให้เดินไปที่สนามแข่งกับคนดูแลของที่นี่ ลีเดียเองก็ชี้หน้าเพลิงคาดโทษอย่างขำๆที่กล้าโบกมือไล่ตนเอง ก่อนที่เพลิงจะเดินหลบเข้าไปนั่งด้านในข้างสนามที่ตอนนี้มีคนร่วมตัวยืนรอเปิดสนามแข่งอย่างเป็นทางการด้วยความตื่นเต้น
เพลิงนั่งมองลีเดียและงานที่กำลังดำเนินอยู่ขณะนี้อย่างเงียบๆคนเดียว พลางมองสำรวจรอบๆตามนิสัยและเห็นว่าที่สนามมีการเปิดงานโดยใช้รถแข่งซิ่งกันเป็นการเปิดสนาม เพลิงนั่งคิดอยู่คนเดียวว่าแค่เปิดสนามเถื่อนแบบไร้กฎกติกา ทำไมถึงจะต้องทำเรื่องเปิดให้ดูเว่อร์วังขนาดนั้น ก่อนสายตาจะสังเกตร่างของคนคุ้นหน้าของใครบางจะลงจากรถพร้อมผู้ชายอีกคนที่ไม่เคยเห็นลงมาจากรถอีกคัน แต่ว่าเพลิงไม่ใช่คนสายตาดีเท่าไร จึงไม่รู้ว่าคนคุ้นหน้านั้นเป็นใคร แต่จากเสียงโห่แสดงความยินดีของคนข้างสนาม ทำให้เพลิงคิดว่าสองคนนี้น่าจะเป็นเจ้าของสนามแห่งนี้
“หึ โชว์พราวเก่งทั้งพี่ทั้งน้องเลยจริงๆ”
“เปิดงานจบจัดเลยมั้ยเฮีย พวกผมเองก็หมั่นไส้พวกมันเต็มกลืนแล้วเหมือนกัน”
น้ำเสียงจิกกัดแว่วๆดูคุุ้นหูของกลุ่มผู้ชายที่ยืนอยู่ไม่ไกลกันมาก ทำให้เพลิงย่นคิ้วหันไปมองกลุ่มคนพวกนั้นอย่างสงสัย แต่ก็มองไม่ชัดเท่าไรเพราะมีคนยืนบังอยู่ตรงกลางระหว่างเขาและกลุ่มพวกนั้น ก่อนที่เพลิงจะเลิกใส่ใจแล้วหันกลับไปมองคนในสนามต่อ
“พวกมึงไม่ต้องรีบร้อนไป ยังไงวันนี้มันก็ต้องแพ้กู กูไม่มีทางปล่อยให้มันรอดจากตีนกูได้หรอก”
“ผมว่านะเฮีย การที่มันจงใจให้คุณลีเดียมาที่นี่ คงจะหาเรื่องยั่วโมโหเฮียอีกน่ะแหละ”
// ลีเดีย? เฮีย? //
คำพูดคำจาดูทะแมงๆ ทำให้เพลิงรีบหันควับไปมองกลุ่มใกล้ๆนั่นอีกที พยายามเพ่งมองชายที่ยืนเป็นจุดศูนย์กลางของคนพวกนั้นอย่างสงสัย เพราะรู้สึกว่าการเรียกและบุคคลที่เกี่ยวข้องมันช่างคุ้นหูเหมือนกับคนที่บ้านพีค
“เหอะ ถ้าคิดว่ายั่วกูได้ก็ทำ แต่ว่าเสียเวลาเปล่าว่ะ เพราะกูไม่ได้สนใจ...”
กึก
“เหี้ยแล้ว” เพลิงสบทเสียงเบาอย่างตกใจ รีบหันหน้าหนีพีคด้วยใจเต้นตึกตักเพราะเมื่อกี้เผลอสบตากับพีคที่หันหน้ามาเข้าไปเต็มๆ ก่อนจะใช้ความชุลมุนของผู้คนที่กำลังยืนโห่เชียร์รถในสนามที่กำลังเริ่มแข่งเมื่อพิธีเปิดเสร็จเป็นที่เรียบร้อย เพลิงใช้จังหวะนี้รีบลุกวิ่งหลบพีคให้เร็วที่สุด ใครมันจะไปคิดกันว่าธุระที่พีคมาจะเป็นที่นี่ บังเอิญในความบังเอิญที่โครตแย่สำหรับเพลิง และคิดว่าพีคต้องโมโหแน่ๆถ้าจับตัวเขาได้ที่นี่
ปึก
“โอ๊ะ!” เป็นเพราะวิ่งไม่ดูตาม้าตาเรือ เอาแต่วิ่งตรงไปหาลีเดียเพื่อบอกให้อีกฝ่ายที่เลิกงานส่วนของตนเองพากลับ แต่ทว่าเพลิงกลับวิ่งไปชนร่างของใครบางคน ทำให้ต้องชะงักหยุดวิ่งไปและเตรียมที่จะวิ่งต่อ แต่อีกฝ่ายกลับคว้าแขนเพลิงไว้ก่อน
“ไอ้เพลิง” เห็นหน้าชัดๆ แทนถึงกับเบิกตากว้างเมื่อเห็นว่าคนที่วิ่งชนเขาเป็นเพลิงจริงๆ เพลิงเองก็อึ้งไม่ต่างกันเมื่อหันไปแล้วรู้ว่าเป็นแทน
“พี่แทน พี่มาทำอะไรที่นี่” เพลิงถามด้วยความกังวล กลัวว่าพีคจะตามมาทันเสียก่อน
“นี่สนามกูเอง มึงนั่นแหละมาที่นี่ได้ไง จำได้ว่าเมื่อเช้ากูยังไม่ทันได้บอกมึงเลย ..หรือว่ามากับไอ้พีค” แทนกดเสียงต่ำทันทีเมื่อพูดถึงใครอีกคน
“ปละ..”
“เออ มันมากับกูเอง” เสียงดุของพีคดังขึ้นจากด้านหลัง ทำเอาเพลิงใจร่วงไปอยู่ตาตุ่มหน้าซีดทันที พลางนึกด่าตัวเองที่ไม่น่ามาวิ่งชนกับแทนเลย
// ไอ้เหี้ยเอ๊ยยย..// เพลิงสบทด่าในใจ
“แล้วช่วยปล่อยคนของกูด้วย ถ้ามึงยังไม่ชนะ กูไม่อนุญาตให้แตะ” ว่าจบ พีคจับแขนเพลิงดึงหลุดจากแทนให้มายืนอยู่ข้างๆ แทนจ้องเขม็งกลับอย่างไม่พอใจ แต่ก็ไม่เท่าพีคที่เห็นว่าตัวปัญหาแอบหนีมาข้างนอกโดยไม่บอกเขาอีกแล้ว เพลิงรีบหลบสายตาคาดโทษของพีคไปทางอื่นอย่างรวดเร็ว พร้อมส่งซิกไปหาพวกลูกน้องพีคด้านหลังให้ช่วย แต่คนอื่นกลับส่ายหน้าหนีปฏิเสธโดยไม่ต้องคิดให้เปลืองแรง
“รอบนี้จบ มึงรีบมาแข่งกับกูต่อเลย แล้วมาตัดสินกันว่าใครจะแพ้ ใครจะชนะ” แทนรีบเร่งท้าทายพีค จนพีคหันไปเหยียดยิ้มให้อย่างนึกขำ
“รีบจังเลยนะ กลัวจะไม่ได้ขนาดนั้นเลยหรือไง” พีคว่าเสียงเข้ม
“ถ้ายิ่งทำให้มันแยกจากมึงเร็วที่สุด กูก็ไม่จำเป็นต้องรอ ..เฮ้ย ไปเตรียมรถได้แล้ว” แทนพูดสั่งกับลูกน้องของพี่ชาย ก่อนเดินหันกลับไปโดยสายตาจ้องพีคอย่างท้าทาย ส่วนพีคก็ยืนโบกมือไล่กวนตีนตามสเต็ป แต่เมื่ออีกฝ่ายไปแล้ว พีคกลับหุบยิ้มตีหน้าดุดันไปให้เพลิงทันที
“ตามมานี่” พีคว่าเสียงดุพร้อมดึงแขนเพลิงให้เดินตามไปทันที โดยไม่สนใจว่ามือที่บีบแขนเพลิงอยู่นั้นจะทำให้เพลิงรู้สึกเจ็บจนเบ๊หน้าขึ้นมาก็ตาม ส่วนลูกน้องคนอื่นๆต่างรีบตามหลังพีคไปอย่างกังวล ห่วงว่าเพลิงจะโดนพีคด่าเหมารวมเรื่องแอบออกมากับเรื่องของแทน
“โอ้ย! ไอ้พีค จะบีบแขนทำเหี้ยไรเนี่ย กูเจ็บ!” เพลิงโวยวายลั่น หลังเริ่มทนไม่ไหวที่พีคยังคงบีบแขนเขาลากเดินไปไม่หยุดสักที จนกระทั่งถูกพีคเหวี่ยงเข้ากระแทกกับประตูรถ จนลูกน้องบางส่วนของพีคกำลังเช็คเครื่องให้พากันสะดุ้ง
ปึง!
“โอ๊ย!”เพลิงร้องลั่น
“ใครสั่งให้มึงออกข้างนอก กูบอกแล้วใช่มั้ยว่าถ้าจะไปไหนให้บอกกูก่อน!” พีคว่าอย่างโมโห เพลิงสะอึกเงียบพลางเบ๊หน้าจับไหล่ข้างที่ถูกกระแทกกับรถด้วยความเจ็บ
“เฮียๆ ใจเย็น” นายที่เช็ครถถึงกับรีบเข้าไปห้าม
“มึงไม่ต้องเสือกไอ้นาย มีหน้าที่อะไรก็ทำไป ส่วนมึง มึงอธิบายกูมาดิว่าเสนอหน้าออกมาที่นี่ทำไม ไม่ได้คิดแอบมาหาไอ้เหี้ยแทนใช่มั้ย!” พีคชี้หน้าห้ามนายทันควัน ก่อนคว้าข้อมือเพลิงดึงเข้าหาตัวอีกครั้ง ไม่แม้จะผ่อนแรงบีบลงเลยสักนิด
“กูไม่ได้หาใครทั้งนั้นแหละ! แล้วมึงเป็นบ้าอะไรห๊ะ มาใส่อารมณ์กับกูทำเหี้ยอะไร โมโหใครมึงก็ไปลงกับคนนั่นสิวะ กูไม่เกี่ยวด้วย!” เพลิงตวาดลั่นอย่างมีน้ำโหไม่แพ้กัน และใช่ว่าเพลิงจะดูไม่ออกว่าพีคกับแทนไม่กินเส้นกันถึงขั้นหาเรื่องแข่งรถเอาชนะ
“เหอะ! ใครว่ามึงไม่เกี่ยว ในเมื่อมึงเสือกเป็นของที่ไอ้เหี้ยแทนมันอยากได้ กูถึงได้โมโหอยู่แบบนี้ไง” พีคพูดบอกเสียงเข้ม เพลิงที่ได้ยินถึงกับชะงักอึ้งราวกับลมหายใจได้หยุดไปช่วงนึง
“กู...อีกแล้วหรอ” จากโมโหพีคอยู่ตอนแรก กลายเป็นว่าจิตใจกลับร่วงวูบ ภาพของฝรั่งที่เคยคิดพาเพลิงไปพุดขึ้นในหัว น้ำเสียงขุ่นมัวแฝงไปด้วยความเจ็บปวด ทำให้พีคชะงักเมื่อสบตากับแววตาที่ฉายความหม่นหมองอย่างชัดเจน
“พวกมึงเห็นกูเป็นอะไรวะ สิ่งของหรือไงที่จะทำอะไรโดยไม่แคร์ความรู้สึกกูเลยอ่ะ กูก็คนนะเว้ย! กูก็มีความรู้สึกเหมือนกัน ไม่ใช่หินที่พวกมึงจะเขวี้ยงเล่นที่ไหนก็ได้ อึ่ก..มึงช่วยเลิกทำกับกูแบบนี้สักทีเหอะ..กูไม่คิดโอเคกับมันเลยว่ะ..” น้ำเสียงสั่นเครือพูดตัดพ้อขอให้พีคหยุด ยิ่งประโยคสุดท้ายตัดพ้อราวกับคนหมดแรง พีคยืนสบตากับแววตาที่เจ็บปวดตรงหน้า ก่อนจะคลายแรงบีบที่แขนลงพร้อมผ่อนลมหายใจ แววตาวาวโรจน์คลายลงจนโอนอ่อน อาจเป็นเพราะ...น้ำใสๆที่ปริ่มอยู่ขอบตาของเพลิง ทำให้โทสะที่ครอบงำพีคละมายหายไปในทันที
“ขอโทษ..” คำขอโทษแผ่วเบาแต่กลับจริงใจ เรียกให้ทุกคนที่ยืนอยู่ใกล้ๆหันไปมองพีคด้วยความช็อคกันหมด เพลิงเองก็ชะงักมองพีคค้าง รู้สึกแปลกใจที่คนอย่างพีคมาพูดขอโทษเขา แต่ทว่าความรู้สึกที่บีบรัดใจตอนแรก เหมือนถูกคำขอโทษนั้นทุบพังทลายไปอย่างรวดเร็ว
“กูรู้ว่ามันงี่เง่าที่เอามึงไปท้าอะไรแบบนั้น และกูก็ไม่ได้อยากเอามึงเข้ามาเกี่ยวด้วย ถ้าไอ้เวรนั่นมันไม่ดื้อด้านพยายามจะเอามึงไปให้ได้” พีคเริ่มอะไรอธิบายเสียงอ่อน จนคนฟังคนอื่นรู้สึกแปลกๆกับเจ้านายตัวเอง แต่เพลิงกลับยืนฟังนิ่งอย่างตั้งใจ
“แล้วทำไมมึงต้องไปเต้นตามเค้าด้วย ไม่รับแต่แรกก็จบ” เพลิงบอก
“..ก็เพราะมันจะแย่งมึงไปจากกูไง” พีคพูดบอกเสียงอ่อนพร้อมสบตาเพลิงอย่างจริงจัง เพลิงถึงกับนิ่งชะงักเมื่อรู้คำตอบ รู้สึกหวั่นไหวกระทันหัน ไม่รู้ทำไมแค่ประโยคธรรมดากลับดูคล้ายคำสารภาพของอะไรบางอย่าง และไม่ใช่แค่เพลิงที่รู้สึกเท่านั้น ทุกคนล้วนคิดเห็นเช่นเดียวกัน
“งั้นก็ชนะให้ได้แล้วกัน ถ้าไม่อยากให้กูไป” ว่าจบ เพลิงรีบสลัดข้อมือออกจากพีค ก่อนจะรีบเดินผ่านกลุ่มลูกน้องพีคหายเข้าไปนั่งหลบอยู่ด้านในคนเดียว พลางใช้หลังมือเคาะหน้าผากตัวเองไม่ค่อยแรง เพราะไม่เข้าใจตัวเองว่ากำลังรู้สึกอะไรอยู่ “เป็นบ้าอะไรวะเนี่ยกู”
พีคหันมองเพลิงที่นั่งบ่นอยู่คนเดียวด้านในที่นั่งข้างสนามพลางยกยิ้มนิดๆ ก่อนจะหุบยิ้มหันกลับไปที่รถตัวเอง เมื่อเห็นว่าแทนขับรถลงสนามมาแล้ว
“เสร็จยังไอ้นาย กูพร้อมแล้ว” พีคถามเสียงเข้ม
“เรียบร้อยเฮีย พร้อมซิ่งสุดๆ” นายบอกพร้อมชูนิ้วโป้งมั่นใจ พีคพยักหน้าให้ก่อนเดินเข้ารถขับไปที่จุดเริ่มของสนามอย่างไม่รอช้า พวกลูกน้องของพีคบางส่วนเดินเข้าไปสบทบขอบสนามกับคนอื่นที่พากันออกมาเชียร์มากมายอย่างสนใจ เนื่องจากเจ้าของสนามลงแข่งเองและของพนันรอบนี้ไม่มีเงินเข้ามาเกี่ยวข้องเลยสักบาท มีแค่พนันคนเท่านั้นที่ไม่รู้ว่าเป็นใคร แต่เพราะไม่รู้นั่นแหละ ทำให้ยิ่งสนใจมากกว่าเดิมว่าใครจะชนะและได้ของไป
ตอนนี้ดูเหมือนทั้งคู่จะพร้อมแล้ว ทั้งพีคทั้งแทนหันไปมองหน้าท้าทายกันแปปนึง ก่อนจะหันกลับไปทางสาวสะบัดธงหน้ารถ เมื่อทุกอย่างพร้อม สาวตรงหน้าสะบัดธงลง พีคกับแทนรีบเร่งเครื่องพุ่งออกไปทันที เพลิงที่นั่งอยู่ด้านในมองทั้งคู่แข่งกันอย่างลุ้นๆ เดาไม่ถูกเลยว่าใครจะชนะ เพราะทั้งคู่ต่างขับได้สูสีสุดๆ แต่ดูดีๆแทนจะได้เปรียบตรงรถและเครื่องยนต์ที่ใหม่กว่าของพีค นี่เป็นครั้งแรกของเพลิงที่มานั่งดูคนแข่งรถกันจริงๆและการดูแข่งครั้งแรกดันเป็นรถเถื่อนอีก เพลิงนั่งดูลุ้นอยู่คนเดียวได้สักพัก รถของแทนก็เบี่ยงตัวเข้าชนรถพีคเข้าอย่างจัง
“เชี้ย!” เพลิงถึงกับอุทานลั่นพร้อมลุกยืน เมื่อเห็นว่ารถพีคถูกเบียดจนเซเข้าข้างสนาม แต่มันก็แค่แปปเดียวเมื่อพีคตั้งหลักเร่งคันเร่งจ่อท้ายรถตามไปติดๆ เพลิงบีบปะสานมือแน่น ทำตัวยุกยิกขยับนิ้วไปมาอย่างกังวล เมื่อรถขับผ่านเส้นชัยเริ่มรอบที่สองแล้วพีคยังไม่นำซะที เลยไม่รู้ว่ารถพีคเก่ากว่าแทนหรือว่าแทนเก่งกันแน่ ณ เวลานี้เพลิงไม่ได้รู้สึกดีใจเลยถ้าเกิดแทนชนะ ไม่ใช่เหตุผลที่พึ่งรู้ว่าแทนชอบตนเอง แต่เป็นอย่างอื่นเสียมากกว่าถ้าเกิดพีคแพ้ เพลิงเริ่มอยู่ไม่สุข กัดฟันลุ้นรถในสนามที่เริ่มเล่นกันแรงมากขึ้น ทั้งชน ทั้งเบียด ทั้งชนเหวี่ยงท้ายรถอีกคันจนทิ่มเข้าข้างสนาม ซึ่งอย่างหลังพีคเป็นคนทำ เพลิงเริ่มใจชื้นอีกครั้งเมื่อคราวนี้พีคกลับมานำและเริ่มทิ้งห่างแทนได้ แต่ไม่นานแทนก็ตีขึ้นติดท้ายรถ แต่ก็ถูกพีคขับเบี่ยงไปเบี่ยงมาไม่ให้ขึ้นแซงได้ ก่อนจะแกล้งอีกฝ่ายเล่น เมื่อพีคขยับเกียร์ถอยหลังเบี่ยงเข้าหน้ารถแทนจนเซเข้าข้างสนามอีกที ก่อนที่พีคจะพุ่งเข้าเส้นใจอย่างสวยงาม
“เย้” เพลิงร้องออกมาไม่ดังมากหนัก รู้สึกดีใจที่เห็นว่าพีคชนะได้อย่างฉิวเฉียด พีคขับรถมาจอดเลยเส้น้ชัยมาหน่อย ก่อนลงจากรถพร้อมลูกน้องและคนที่ดูแข่งต่างเดินเข้าไปแสดงความยินดี แต่ทว่าสายตาพีคกลับนิ่งจนน่ากลัว กำลังเดินไปหาแทนที่เดินออกจากรถโดยมีเพื่อนของอีกฝ่ายรีบวิ่งเข้าไปดูด้วยความเป็นห่วง แต่กลับต้องถอยห่างเมื่อพีคเดินส่งกระแสน่ากลัวมาที่แทน
“ไอ้เหี้ยพีค มึงขี้โกง!” แทนตวาดลั่นเอาเรื่องสุดๆ
“มึงมันอ่อนเองไอ้แทน เล่นสนามไร้กติกามึงอย่ามาหวังสัจจะในสนามแข่งจากกู ..จับเวลา!!” พีคสั่งลั่น ก่อนจะสวนหมัดต่อยเข้าหน้าแทนจนเซล้มในทันที
ผัวะ!
“เฮ้ย!” เพลิงเบิกตากว้างตกใจเมื่อพีคต่อยเข้าหน้าแทนจนล้มไปนอนกองกับพื้น ไม่เข้าใจว่าพีคไปต่อยแทนทำไมในเมื่อชนะแล้ว ก่อนจะรีบวิ่งหน้าตั้งไปพีคอย่างรวดเร็ว พอดีกับที่ลีเดียวิ่งออกมาดูพร้อมกัน
“อ้าวนาย หายไปไหนมาเนี่ย แล้วนี่เกิดอะไรขึ้น ทำไมพีคไปต่อยน้องคุณฮิวโก้แบบนั้น” ลีเดียถามรัว แต่เพลิงไม่ตอบ รีบวิ่งนำลีเดียแหวกฝูงชนไปหาพีคอย่างรวดเร็ว แต่ก็ถูกดิวรีบดึงแขนห้ามเอาไว้
“ไอ้เพลิง มึงเข้าไปไม่ได้”
“แล้วมึงจะปล่อยให้ไอ้พีคมันกระทืบรุ่นพี่กูแบบนี้เนี่ยนะ ไอ้เหี้ย แรงไอ้พีคมันเบาที่ไหน” เพลิงตอกกลับดิวทันที ยิ่งเห็นพีคเตะสวนแทน ภาพของตัวเองในวันแรกก็ยิ่งกระแทกเข้ามาในหัว เพลิงเข้าใจแรงพีคดีเลยว่าแทนสามารถน็อคถึงขั้นเข้าโรงพยาบาลได้แน่ๆ ถ้าพีคยังคงกระทืบอีกฝ่ายไม่หยุดแบบนี้ ส่วนพีคยังคงกระทืบแทนไม่หยุด เสียงกระดูกกระทบกันดังลั่นโดยที่แทนยอมอยู่นิ่งๆให้พีคได้ทั้งเตะทั้งต่อยไม่ยั้งในสภาพที่ค่อนข้างอวม ใบหน้าเกิดรอยช้ำ คิ้วแตก ปากแตก นอนล้มหมดสภาพ จนคนที่ยืนมองบางคนไม่กล้าดู และพีคก็ดูไม่มีท่าทีจะหยุด กลายเป็นลีเดียเองที่ต้องเข้ามาพูดห้าม
“พีค! พอได้แล้ว น้องเค้าอาการหนักแล้วนะ”
“เรื่องของมัน ถ้าเวลายังไม่หมด ชั้นก็ไม่เลิก!”
พลั่ก!
“ไอ้พีค! หยุดได้แล้ว มึงชนะแล้วนะเว้ย!” คราวนี้เป็นเพลิงที่ตะโกนห้ามหลังที่พีคต่อยอัดหน้าแทนไปทีนึง พีคหยุดชะงักเมื่อจะต่อยซ้ำอีกรอบ ก่อนหันไปมองเพลิงที่ยืนอยู่กับดิวใกล้ๆ
“นี่มันพนันของกู มึงไม่เกี่ยว” พีคว่าเสียงแข็ง
“เกี่ยวสิ ในเมื่อกูก็เป็นหนึ่งในของพนันที่พวกมึงลากเข้ามาตามใจชอบ แล้วทีนี้จะบอกกูว่าไม่เกี่ยวได้ไง” เสียงฮือฮากันถ้วนหน้า เมื่อเพลิงประกาศบอกว่าตัวเองเป็นใคร ตอนนี้กลายเป็นว่าทุกคนตกตะลึงให้กับของพนันปริศนาที่กล้าทำให้ผู้ชายหน้าตาดีสองคนต้องมาแข่งรถแย่งกัน ไม่นึกเลยว่าจะเป็นผู้ชายด้วยกันเองแบบนี้ แต่เพราะสมัยนี้ค่อนข้างเปิดกว้างเรื่องเพศ การเหยียดเพศในนี้จึงไม่ค่อยมีเท่าไร แค่ตกใจเท่านั้นที่ดันเป็นผู้ชายด้วยกันเฉยๆ
“แต่มันแพ้ ข้อตกลงมันคือโดนกูกระทืบสองนาที” พีคว่า
“ไอ้เหี้ย นาทีเเดียวก็จะตายแล้วมั้ย กว่าแผลที่มึงทำจะหาย ใช้เวลาเป็นอาทิตย์เลยนะเว้ย”เพลิงโวยกลับ
“แล้วมึงรู้ได้ไงว่าแผลที่กูทำมันหายช้า มึงไม่ได้โดนกูกระทืบซะหน่อย”
“แล้วมึงลืมไปแล้วหรอว่าครั้งแรกที่เจอ มึงทำอะไรกูไว้!” เพลิงเถียงกลับทันควัน จนพีคตากระตุกวูบเมื่อนึกย้อนไป ครั้งนึงเขาเคยกระทืบเพลิงไม่ต่างจากแทนในสภาพนี้ อาจจะหนักกว่าด้วยซ้ำ มือที่เงื้อเตรียมต่อยถูกทิ้งลงพร้อมปล่อยแทนเป็นอิสระ ดูเหมือนว่าคราวนี้พีคจะยอมหยุดให้แต่โดยดี เพลิงรีบวิ่งไปหาดูอาการรุ่นพี่อย่างเป็นห่วง รวมทั้งเพื่อนที่เขามาหา พีคยืนมองแผ่นหลังของเพลิงนิ่ง จู่ๆก็นึกเคืองโกรธตัวเองที่ครั้งนึงเคยไปทำร้ายเพลิงแบบนี้
“พี่ ไหวมั้ย เดี๋ยวผมบอกให้คนโทรเรียกรถพยาบาลให้” เพลิงถามอย่างเป็นห่วง ตอนนี้เขาไม่ได้รู้สึกโกรธแทนแม้แต่น้อย เพราะแค่เห็นสภาพตอนนี้ เพลิงไม่มีกะจิตกะใจเกลียดรุ่นพี่คนสนิทลงได้หรอก
“ไอ้เพลิง..ก้มหน้ามานี่หน่อย..อึ่ก..กูมีเรื่องจะสารภาพ” แทนใช้ศอกยันตัวเองให้ลุกไปหาเพลิงนิดนึง
“อะไรพี่” เพลิงเองก็ก้มตามที่แทนบอก อยากรู้ว่าแทนจะบอกอะไร แต่ทว่าสิ่งที่แทนทำ ทำเอาทุกคนรอบๆตัวพากันตกใจหนัก โดยเฉพาะพีคที่แววตาวาวโรจน์ทันที
“กูชอบมึงว่ะ” ว่าจบ แทนรีบคว้าท้ายทอยเพลิงดึงไปจูบต่อหน้าต่อตาทุกคน เพลิงเบิกตานิ่งอึ้ง ไม่คาดฝันมาก่อนว่ารุ่นพี่ที่คบกันมาสามปีจะกล้าทำอะไรแบบนี้ ก่อนจะรีบผละริมฝีปากมองหน้าแทนอย่างไม่เข้าใจ แต่ก่อนจะได้พูดอะไรอีก พีครีบคว้าเพลิงดึงกลับไปหาตัวเอง ก่อนจะรีบเตะเอัดหน้าแทนเข้าไปจังๆ
พลั่ก!
“อ่อก!..”
“เฮ้ย!!” เพื่อนแทนทั้งหมด รวมทั้งคนที่ยืนดูอยู่ถึงกับอุทานลั่น
“หาเรื่องเรียกตีนกูดีฉิบหาย! ไอ้สัส! มึงมันแพ้แล้วไอ้เหี้ยแทน และอย่าหวังว่าจะแย่งไอ้เพลิงไปจากกูอีก ให้ตายยังไงกูก็ไม่มีทางยกให้มึง!” คำประกาศลั่นพร้อมชี้หน้าเอาเรื่องสุดๆ ทำให้คนที่ยืนใกล้ๆพากันกลัว ส่วนแทนไม่ได้พูดตอบโต้อะไร เพราะแรงได้หายไปเกือบหมดหลังโดนกระทืบ ก่อนที่พีคจะคว้ามือเพลิงแน่นแล้วพาเดินออกไปจากตรงนั้นทันที โดยมีสายตาหลายคู่พากันมองพีคกับเพลิงอย่างสงสัย
“สรุปอะไร ยังไงกัน? ตกลงพีคกับตาเพลิงเป็นอะไรกันแน่” ลีเดียที่ยืนดูเหตุการณ์ถึงกับถามงง เพราะไม่เคยเห็นพีคโกรธน่ากลัวและดูหวงใครขนาดนี้มาก่อน แต่ดูเหมือนทุกคนจะเงียบไม่พูดอะไร ก่อนที่พวกลูกน้องพีคจะพากันเตรียมตัวเดินหนีออกไป แต่ก็ไม่วายหันไปมองแทนที่กำลังถูกช่วยพยุงขึ้นนั่ง
“หึ มึงพลาดแล้วที่ไปแย่งเมียคนอื่น นี่ถ้าไอ้เพลิงไม่ห้ามไว้ มึงตายแน่นอน” โต้งพูดแดกดันแทนเสียงเรียบ ก่อนจะเดินพาเพื่อนคนอื่นตามพีคออกไป โดยไม่สนใจอีกฝ่ายที่นั่งหมดสภาพอีกเลย
**********************************
อีพีคเวอร์ชั่นหวงเมีย(?) และตัดไปดูเวอร์ชั่นตอนแรก
แหมมม นึกว่าคนละคน555555
#เจ้าชิบะ
