สวัสดีเอฟวรี่บาดี้---ช่วงนี้คือช่วงที่เปิดเทอมมาได้ประมาณ2อาทิตย์เเล้วซึ่งหลายๆอย่างลงตัวเข้ารูปเเบบชีวิตม.ปลายตอนกลางนิดๆเเต่มีเรื่องเดียวที่น่าจะไม่ลงตัวคือ........เวลามารับ...จากรถรับส่ง
คืองี้ ปกติรถเราอะจะมีคนขับหลายคนมากๆเพราะเจ้าของรถมีหลายงานเเละบางวันตอนเช้าๆต้องมานั่งจุดธูปถามบรรพบุรุษว่าใครจะมารับเลยเเหละ(?)
โดยเฉพาะวัันนี้....
"เฮ้อ..อุนจิเเทบไม่หลุดจากก้นเลยเเหะ---"
ตุง!(เสียงอุบาทว์เหลือเกิน--)
"ไรอะเเชทมาเเต่เช้าเชียว.."
"พี่ๆรถมาเเล้วนะพี่"
หะ.........
มันพึ่งตี5.27ไม่ใช่หรอ................
.....
....
.
.จะสตั้นอีกนานไหมวิ่งสิครับงานนี้ ทุกๆอย่า่งเกิดขึ้นภายในเกือบ2นาทีกับการวิ่งไปเช็ดตัววิ่งไปเเต่งตัวเเต่งองค์ทรงเครื่อง มัดผมอันยาววววววววนิดๆ--ของเราด้วยความเร็วเเสงวิ่งไปบอกเเม่เตรียมข้าวให้หน่อยวิ่งไปกระโดดทับพ่อไปช่วยเปิดประตูรั่ววิ่งไปเอาเเว่นเอายาดองเอ้ย!ยาดมเข้ากระเป๋ารับเงิรเเล้ววิ่งขึ้นรถเลยค่ะ......
"พี่ตื่นเช้าจัง...."
"2นาทีชีวิตเปลี่ยนได้ลูก "ยืนหอบหน้าประตูรถ โคตรเหนื่อยเเละเเค้นไปพร้อมกัน---
ปล.หิวข้าววววกินนิดเดียวเองอาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา(พอๆ--)