บทที่ 9 

 

 

 

 

ข่าวลูกค้าโรงแรมแทงกันตายแพร่สะพัดในวันต่อมา แต่ก็ดังได้ไม่นานเพราะมีข่าวอื่นที่ร้ายกว่านี้ คือ ข่าว การกรีดท้องหญิงตั้งครรค์เพื่อเอาลูกในท้องไปทำลูกกรอก กุมารทอง ญาริดาและฮิวจ์ตกลงใจจัดโปรโมชั่นช่วงสัปดาห์วันวาเลนไทน์ขึ้นเพื่อปลอบขวัญและเอาใจลูกค้า ทั้งนี้จัดขึ้นเพื่อเอาใจเจ้าของโรงแรมที่กำลังจะเข้าสู่ประตูวิวาห์ด้วย

 

ในเย็นวันศุกร์ฮิวจ์กำลังจะกลับบ้านแต่มองไปที่สระว่ายน้ำเห็นดนัยและญาริดากำลังหยอกล้อกันอยู่ในสระว่ายน้ำ   เขาหัวใจเต้นแรง อยากไปกระชากไอ้ต้นออกไปจากสระว่ายน้ำโรงแรมของตัวเอง เขาเปลี่ยนใจไปไม่กลับบ้านในคืนนั้น เฝ้าสังเกตการณ์ต่อไป หลังจากขึ้นจากสระว่ายน้ำ ทั้งสองขึ้นลิฟท์ไปชั้นบนด้วยกัน เขาควันออกหูทันที จึงตรงไปถามที่แผนกต้อนรับ

"คุณดนัย แฟนคุณหมิวพักอยู่ห้องไหน?"

"สักครู่นะคะ" พนักงานสาวรีบดูรายชื่อลูกค้า

"ไม่มีนี่คะบอส หนูว่าน่าจะพักห้องคุณหมิวนะคะ เห็นมาตอนสี่โมงเย็นแล้วค่ะ มาถึงคุณหมิวก็พาขึ้นห้องเลย"

"พอแล้ว ขอบใจนะ" ทนฟังอีกต่อไปไม่ได้แล้ว

พาแฟนมาค้างด้วย หวังว่าคงป้องกัน ไม่ท้องก่อนแต่งนะ เขาพยายามคิดว่าห่วงใยใส่ใจเด็กในปกครอง แต่ที่ไหนได้ อกจะแตกตายอยู่แล้ว   

 

ทั้งคู่กลับลงมาด้วยชุดใหม่ ญาริดาสวมชุดเดรสสีแดงเพลิงอวดสัดส่วน และชุดเพชรที่เขาซื้อให้ ส่วนดนัยนั้นสวมชุดสูทหรูหล่อเฟี้ยวเชียวล่ะ เขาไม่ยอมปรากฎตัวหรือเข้าไปทักทาย ได้แค่มองอยู่ไกลๆ มองดูทั้งคู่กำลังมีความสุข หัวเราะ หยอกเอินกัน ตามประสาคู่รัก เขากินและดื่มหนัก เมื่อเห็นว่าทั้งคู่ดูมีความสุข เขาก็ยิ่งมีความทุกข์ ไม่เหมือนคนที่กำลังจะแต่งงานเลย ตอนนี้เขาสภาพไม่ต่างอะไรกับคนอกหัก

 

ในเมื่อเรารักเขา เราก็ยินดีเห็นเขามีความสุขสิ เรามันบ้าไปแล้ว ดื่มให้กับความสุขของหมิวกับแฟนนะ ขอให้มีความสุขกันมากๆ

 

เวลาสี่ทุ่มตรงญาริดาก็พาดนัยขึ้นห้อง   เขาไม่รอช้ารีบตามขึ้นไป ไม่ได้ ใจจะขาด ยอมให้มันเกิดขึ้นไม่ได้

 

"ดื่มอะไรไหมคะพี่ต้น? เอาแชมเปญก็แล้วกัน"

"พูดเองเออเองแล้วถามทำไม?"

"รู้น่าว่าพี่ต้นชอบอะไร?"

"หมิวรู้ใจพี่ รู้จักตัวตนของพี่มากกว่าผู้หญิงคนไหนๆ"

"ใครนะคนไหนๆ? ใช่ ดาว-ดาริกาไหมเอ่ย?" หล่อนถามขณะรินแชมเปญใส่แก้ว แล้วยื่นให้เขา 

"อย่าพูดถึงคนอื่นเลย เราก็คบกันมาเดือนหนึ่งแล้วนะ เมื่อไหร่หมิวจะยอมมีอะไรกับพี่เสียที" เขาตัดบท แล้วเข้าเรื่องเลย

"หมิว ไม่คิดว่า ความรักที่มีความสัมพันธ์ทางกายมันจะยืนยาวน่ะสิคะ อีกหน่อยพี่ต้นก็เบื่อหมิว แล้วไปหาคนอื่น" ตามที่เคยเห็น เขาจะเป็นคนอย่างนั้น คือ รักง่ายหน่ายเร็ว เมื่อผู้หญิงตกเป็นของผู้ชายแล้ว ก็จะรักผู้ชายมากขึ้น แต่ผู้ชายล่ะ เมื่อได้ในสิ่งที่ต้องการ ก็หมดความสนใจ   ญาริดาได้รับฟังแฟนเก่าของดนัยมาเล่าให้ฟังบ้างเมื่อครั้งที่ยังไม่ได้คบกันเป็นแฟน

 

"พี่ว่าถ้าเราจะเป็นเนื้อคู่กัน ยังไงก็ไปไหนไม่พ้น"

"แล้วพี่ต้นนอนกับแฟนทุกคนที่คบเลยหรือเปล่าคะ?"

"อืม ผู้หญิงอยากจับพี่ด้วยแหละ ยอมพลีกายให้ชนิดที่ไม่ต้องรุกเลย"

"หมิวว่า เราคบกันเป็นแฟนกันยังไม่นาน หมิวยังไม่พร้อม"

"แต่เรารู้จักกันมานานแล้วนะ"

 "นานก็ในฐานะอื่น"

"พี่ชอบหมิวมาก"

"แต่หมิวยังไม่ไว้ใจพี่ต้นอ่ะ"

"พี่ไม่มีพิษมีภัยหรอก"

“น้อยนะสิ”

"หมิวอ่ะ เอาอย่างนี้ไหมพรุ่งนี้เราเอาเรือออกดีไหม? พี่จะพาหมิวขับไปตกปลาตกหมึกกัน"

"น่าสนุกจังเลยค่ะ แต่หมิวมีนัดกับปะป๋า ไปเลี้ยงมื้อกลางวันน้องๆที่บ้านเด็กกำพร้า"

"งั้นเสาร์หน้า"

"ค่ะ"

"อุ้ย พี่ต้นอ่ะ" ดนัยขโมยจูบ แล้วจูบอีก แย่งแก้วในมือไปวางไว้บนเคาเตอร์ครัว แล้วจูงมือหล่อนไปนั่งบนตักของเขาบนโซฟาแล้วดนัยก็รุกต่ออย่างต่อเนื่อง

"อย่าค่ะพี่ต้น"

"หมิวสวย เซ็กซี่มาก พี่คลั่งหมิวมากนะ"

"หมิวยังไม่พร้อม"

"พี่จะกระตุ้นให้พร้อมเอง"

"จะเอาให้ได้ใช่ไหมนี่?"

"อยากได้"

พอญาริดาคิดถึงหน้าคนที่กำลังจะแต่งงานแล้วก็อดน้อยใจไม่ได้ หล่อนโง่เองที่แอบรักเขาข้างเดียว เขาจะแต่งงานแล้ว ถ้าไม่เลือกดนัยในตอนนี้หล่อนก็โง่เต็มที แต่กับดนัยก็เสี่ยงจะเป็นของเล่นคนรวย ของเล่นไฮโซ ตอนนี้เขาก็ตื้อเต็มที่ พอได้หล่อนแล้วเขาก็เลิกให้ความสนใจ เขาจะเปลี่ยนพฤติกรรมหรือยังก็ไม่รู้ ดาว-ดาริกา ดาราดังก็ปังและพังในปีเดียว แต่เพื่อจะใช้เขาก้าวออกมาจากชีวิตของฮิวจ์ มันก็คงคุ้มค่าไม่ใช่เหรอ? ในเมื่อหลายๆคนให้นิยามความรักว่า ความรัก คือ การให้ หล่อนก็ควรให้ และยินดีที่คนที่รักมีความสุขไม่ใช่เหรอ?  อ่ะ พร้อมก็ได้ หมิวสู้ตาย ต้องทำให้ได้ ถึงแม้ว่าเสี่ยงกับผู้ชายคนนี้มันจะออกหัวหรือก้อย หล่อนก็จะลองดู เมื่อคิดดีแล้ว จึงพยักหน้า

"แสดงว่าหมิวตกลง"

"ค่ะ คนอะไรเอาแต่ใจตัวเอง"

"งั้นพี่ขอเอาใจหมิวนะ"

 เขาว่าแล้วก็ระดมจูบ   กอด ถอดเสื้อผ้า แล้วซุกไซ้ เลียจูบตามลำคอ เขานั่งบนโซฟาโดยมีญาริดานั่งตัก ดนัยใช้มือดันทรวงอกโตๆขึ้นมา ก้มหน้าก้มตางับยอดอกเล็กๆ 

 

"อือ........ พี่ต้น"

เขาทั้งเลียและดูด ลิ้นตวัด เล่นกับปลายยอด หญิงสาวตาปรือ จูบตอบเขาตามแรงอารมณ์ปรารถนา ครางกระเส่าเร่าร้อน

 

ก๊อกๆๆ

ไม่มีใครสนใจ

 

ก๊อกๆๆ

เงียบ

 

คลิ๊ก

แอ๊ด....

พลันเสียงประตูห้องก็เปิดออก คนที่ก้าวเข้ามาคือฮิวจ์ ท่าทางเขาโกรธจัดเสียด้วย

"ปะป๋า"

"คุณอา"

"ใส่เสื้อผ้าแล้วไปซะ ไม่งั้นได้เจ็บตัวแน่" ชายหนุ่มรีบร้อนสวมเสื้อผ้า รีบร่ำลาแฟนสาว พ่อจับได้ว่ามีอะไรกันกับลูกสาว ดนัยเกิดความละอายใจขึ้นมา

"หมิวพี่ไปแล้วนะ"

"บายค่ะพี่ต้น"

สายตาของฮิวจ์จับอยู่ที่ใบหน้างาม ปากบวมเจ่อจากการจูบ ญาริดาลุกขึ้นจะหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาสวม ฮิวจ์จับข้อมือหล่อนไว้ ก่อนที่จะอุ้มขึ้นจากพื้น 

"ปะป๋า ปล่อยหมิว หมิวจะใส่เสื้อผ้า"

"เสื้อผ้าจะใส่เมื่อไหร่ก็ได้" เขาตอบก่อนเดินหน้ามุ่งสู่ห้องนอนของหล่อน

 

 

+++++++++++++++++++++++++++++++ 

 

หมิวจะรอดไหมนะ หรือว่า ยอมเลย ไหนๆก็ไหนๆแล้ว รักเขามานานแล้วนี่นา เนอะ รอลุ้นและเอาใจช่วยหมิวในตอนต่อไปนะคะ  

 

ตอนนี้ไม่ติดเหรียญคะ จะติดตอนหน้าก็แล้วกัน