ประกาศด่วน!!!
E-BOOK รักโคตรร้าย ผู้ชายฮาร์ดคอร์ วางขายใน MEB แล้วนะคะ ราคา 299 บาท เอฝากด้วยจ้า ตามไปสอยอย่างด่วนๆ โลดจ้า ^^
“เมื่อคืนไปนอนไหนมาวะ ไม่เห็นกลับห้อง” คุณชายหมอที่ถือวิสาสะเปิดประตูซึ่งไม่ได้ล็อกก้าวล่วงเข้าสู่ภายในเอ่ยซักไซ้ ทำเอาคนที่นอนแผ่หลาอยู่ตรงโซฟาผงกหัวขึ้น
“อยู่เวร” คนเจ้าเล่ห์พยายามทำหน้าตายไม่ส่อพิรุธ
“แต่สายของกูรายงานมาว่ามึงไปเฝ้าพี่ครีมนี่หว่า หรือมึงจะปฏิเสธว่าไม่ได้สั่งให้ลูกน้องไปหาทางทำให้พยาบาลพิเศษกลับขึ้นมาเฝ้าพี่ครีมไม่ได้ หรือไม่ใช่มึงที่สั่งให้ลูกน้องแสร้งไปทำเสียงกุกกักที่ห้องข้างๆ ให้เขานึกว่าเป็นผี จนเขากลัวและไม่ยอมให้มึงไปไหน เนียนนะมึงน่ะ ไอ้ผีทะเล!”
“ไอ้พวกนั้นมันบอกมึงเหรอ” คนโดนจับได้ไล่ทันแถมยังถูกล้อผุดลุกขึ้น แล้วสวนกลับด้วยท่าทางไม่สบอารมณ์ ทว่าโหนกแก้มกลับขึ้นสีระเรื่อจนธีรเดชลอบยิ้ม
“อือฮึ…อย่าไปว่าพวกมันเลย พวกมันก็แค่หวังดีอยากให้เจ้านายมันรู้ใจตัวเองเสียที ไปตามเทียวไล้เทียวขื่อแถมยังเป็นห่วงเขาขนาดนั้นแต่ยังไม่วายปากแข็งทำฟอร์มอยู่ได้”
“ถ้ามึงมีเรื่องจะพูดแค่นี้ก็ออกไปจากห้องกูเถอะว่ะ กูง่วงจะนอน” คนกำลังถูกไล่ต้อนเอ่ยตัดบทเสียดื้อๆ ทว่าแทนที่จะไปคุณชายหมอกลับไหวไหล่ทำท่ากวนๆ
“ไล่จังวุ้ย ถ้าวันไหนถูกเขาทิ้งอย่ามาชวนกูไปกินเหล้าก็แล้วกัน” คราวนี้ธีรเดชลอยหน้าเอ่ยอย่างยิ้มๆ ครั้นเห็นอีกฝ่ายถลึงตาใส่ก็หลุดหัวเราะออกมา จากนั้นก็เดินผิวปากจากไป
คิริมานั่งเหม่อหลังจากที่รู้เรื่องราวอันเลวร้ายในอดีตจากปากของทนายวิชิตโดยละเอียด คนที่ได้รับการช่วยเหลือจากนายปราบจนหายดีเป็นปกติมาพบและเล่าเรื่องราวของครอบครัวเธอให้ฟังทั้งหมด ความรู้สึกครั้งนี้มันหนักอึ้งกว่าตอนที่เธอรับรู้ว่าตัวเองเคยเรียนมัธยมในไทยจากปากนายปราบและนางปรางทิพย์หลายเท่า และก็หนักกว่าตอนที่เธอรู้ว่าพิริยาคือลูกเมียน้อยของพ่อแท้ๆ ของเธอ
ความจริงอันแสนเจ็บปวดที่ได้รับรู้อย่างกระจ่างแจ้งทำเอาเธอปวดหัวจนแทบจะระเบิด และเกือบสลบไปอีกหน แต่ที่น่าตกใจคือน้ำตาเธอไหลพรากไม่ขาดสายตลอดที่ได้รับฟัง แต่เธอกลับจำอะไรไม่ได้อย่างชัดเจน มีแค่ภาพบางฉากบางตอนผุดขึ้นมาในหัวเป็นช่วงๆ ก่อนจะขาดหายไป แม้ว่าทนายวิชิตจะขนสมบัติเก่ามาให้เธอก็จำอะไรไม่ได้ แต่น่าแปลกที่มันมี ‘หนังสือทำนายฝันเลขเด็ดนำโชค’ รวมอยู่ด้วย เธอมั่นใจว่าตัวเองไม่ชอบศาสตร์ตัวเลขงมงายแบบนั้น แต่สิ่งที่ทำให้สะดุดใจคือใบไม้แห้งเป็นรูปหัวใจที่สอดไว้ในหน้าที่ห้าสิบห้า
“ใบไม้ใบนี้มันสำคัญอะไรนัก เราถึงได้เก็บไว้” เสียงหวานเล็ดลอดออกมาจากกลีบปากอิ่ม ในขณะที่เจ้าตัวกำลังก้มลงจ้องใบไม้แห้งรูปหัวใจในมืออย่างเอาเป็นเอาตาย ส่วนหัวสมองก็ได้แต่ครุ่นคิดหาคำตอบว่าทำไมทนายวิชิตถึงบอกว่าใบไม้ที่เธอถืออยู่เป็นของรักของหวงของเธอ
“แล้วจะไปหาความจริงจากใครได้ล่ะเนี่ย” คิริมาพึมพำกับตัวเองอย่างจนใจ ขณะที่ตายังคงจ้องใบไม้แห้งใบนั้นเพราะมิอาจเอาใจออกห่างกับคำถามมากมายในหัวได้
พักใหญ่เธอถึงได้สะบัดศีรษะขับไล่ความฟุ้งซ่าน เปิดหนังสือทำนายฝัน แล้ววางใบไม้แห้งที่ต้องทะนุถนอมเป็นพิเศษลงไปในหน้าที่ห้าสิบห้าดังเดิม ปิดหนังสือ จากนั้นก็นำมันไปเก็บไว้ในลิ้นชัก แต่ยังไม่วายเอ่ยเหมือนบ่นออกมาเสียงค่อนข้างดังด้วยความอึดอัด สงสัย และหงุดหงิดให้ตัวเองที่ในหัวว่างเปล่าไปหมด
“สรุปแล้วความจริงมันเป็นยังไงกันแน่เนี่ย โอ๊ย! ทำไมถึงคิดไม่ออกนะ”
ยังไม่ทันจะได้ค้นหาคำตอบในหัวอีกครั้งเสียงกระแทกประตูให้เปิดออกก็ดังขึ้นเสียก่อน
ผลัวะ!!!
ทันใดนั้นพิริยาก็ปรากฏกายขึ้น ร่างสะโอดสะองในชุดแซ็กสีแดงสั้นของคนที่ขึ้นมาถึงชั้นนี้ได้เพราะตีเนียนอาศัยมากับคุณหมอท่านหนึ่งที่รู้จักกันถือวิสาสะเดินกอดอกเข้ามาหยุดลงตรงหน้าโต๊ะทำงานของคิริมา แล้วเชิดหน้าหยิ่งผยองเอ่ยด้วยท่าทางชิงชังเจ้าของห้องเสียเต็มประดา
“ถ้าอยากรู้ความจริงจะให้ฉันบอกให้ไหมล่ะ แต่เอาจริงๆ อดีตของลูกฆาตกรอย่างแกมันไม่มีอะไรน่าจดจำนักหรอก แกก็แค่เป็นลูกของผู้หญิงเลวๆ ที่ฆ่าพ่อของฉัน”
“พล่ามจบหรือยัง! ถ้าจบแล้วก็ไสหัวไปซะ!” หลังจากสูดลมหายใจ และพยายามคุมสติแบบสุดความสามารถ คิริมาก็กดเสียงต่ำขับไล่อีกฝ่าย
ทว่าแทนที่คนตั้งใจเข้ามาหาเรื่องจะยอมรามือง่ายๆ กลับเดินเชิดหน้าเข้ามาจิ้มหน้าผากเธอยิกๆ สามทีติดๆ พร้อมลอยหน้าเอ่ยท้าทาย
“ทำไม…พูดความจริงแล้วรับไม่ได้หรือไง นังลูกฆาตกร!”
“เออ! นังลูกเมียน้อย!” ขาดคำ...
เอาล่ะสิ!!! หนูครีมปะทะกับยัยพิมมี่แล้ว แล้วจะเป็นยังไง ใครจะเป็นฝ่ายโดนเล่นงาน แล้วเหตุการณ์ครั้งนี้จะทำให้หนูครีมจำอะไรได้บ้างหรือไม่ ไปตามลุ้นๆ กันต่อในตอนหน้าจ้า เอ้า…ใครรออยู่ ใครยังตามอ่านตลอดๆ เม้นท์มาแสดงตัวอย่างด่วนๆ จ้า ^^
###ปล.ตอนแรกว่าจะงดอัพไปเลย แต่รอหนังสือ เลยลงอัพให้พอให้หายคิดถึง เนื้อหาที่ลงให้ตอนละนิดเดียวนะคะ เพราะหมดโควต้าแล้วจ้า อัพรอหนังสือจ้า ^^
E-BOOK รักโคตรร้าย ผู้ชายฮาร์ดคอร์ วางขายใน MEB แล้วนะคะ ราคา 299 บาท เอฝากด้วยจ้า ตามไปสอยอย่างด่วนๆ โลดจ้า ^^