​#28 

วันปัจฉิม @โรงเรียน 

ต้นน้ำ : “งื้อออ เรียนจบม. 4 แล้ว ดีใจจัง” 

ใบเตย : “ดีใจที่เรียนจบหรือดีใจที่เรียนได้เกรด 4 แล้วจะได้รางวัลกันแน่จ๊ะ?” แซว 

ต้นน้ำ : “ก็ทั้ง 2 อย่างนั่นแหละ” หน้าแดง 

ชิน : เดินเข้ามา ซ่อนมือซ้ายไว้ข้างหลัง “น้องน้ำ” เรียก 

ต้นน้ำ : หันมอง “สวสัสดีครับพี่ม่อน” ยกมือไหว้ ยิ้มให้ “ยินดีด้วยนะครับ ทั้งเรื่องเรียยนจบ ทั้งเรื่องสอบติดนิติศาสตร์” 

ชิน : “ขอบใจนะ” ยิ้มรับ “เอ่อออ ที่พี่มาหาน้องเพราะมีเรื่ิองอยากจะบอกน่ะ” หน้าแดง 

ใบเตย : “งั้นเราไปก่อนนะ ไปละค่ะ” เดินแยกไป 

ต้นน้ำ : “พี่ชินมีเรื่องอะไรเหรอครับ?” เอียงคอมอง 

ชิน : หน้าแดง “เอ่อออ คือ... พี่จะบอกว่า... พี่ชะ...” หัวใจเต้นรัว 

ต้นน้ำ : “ชะ?” 

ชิน : “พี่... พี่ชอบน้องน้ำ! เป็นแฟนกับพี่นะครับ!” ยื่นดอกไม้ที่ซ่อนไว้ให้ หลับตาปี๋ 

ต้นน้ำ : “เอ๊ะ พี่ชินชอบผมเหรอ? ชอบแบบอยากเป็นคนรักน่ะเหรอครับ?” เบิกตากว้าง ‘ไม่คิดมาก่อนเลยว่าพี่ชินรู้สึกแบบนี้กับผม นึกวาเราสนิทกันแบบพี่น้องซะอีก’ 

ชิน : “ใช่ พี่ชอบน้องตั้งแต่วันแรกที่เราเจอกันแล้ว แต่พี่ไม่กล้าขอจีบตรงๆ ไม่กล้าขอคบ แต่วันนี้เป็นวันสุดท้ายแล้ว พี่เลยทนเก็บไว้ไม่ไหว น้องจะ...ให้เกียรติคบกับพี่ได้ไหม?” หน้าแดงก่ำ 

ต้นน้ำ : “อ่าาา” สีหน้าลำบากใจ “คือว่า... ขอโทษนะครับ ต้นน้ำคงเป็นแฟนกับพี่ชินไม่ได้” 

ชิน : “อะ งะ...งั้นเหรอ?” หน้าเศร้า 

ต้นน้ำ : “มะ...ไม่ใช่ว่าต้นน้ำไม่ชอบพี่ชินนะครับ พี่ชินเป็นพี่ชายที่แสนดีของผม ผมคิดกับพี่เป็นอย่างอื่นไม่ได้ อีกอย่าง...” หน้าแดง บีบมือแน่น “ผมมีคนรักอยู่แล้วครับ” 

ชิน : “เอ๊ะ?” อกหักดังเป๊าะของจริง “นี่ฉัน... มาช้าไปก้าวนึงสินะ” 

ม่อน : เดินเข้ามา “ใช่! นายมาช้า แต่ไม่ใช่ช้าไปก้าวนึง นายมาช้าไปตั้งแต่อยู่ในมุ้งแล้วไอ้น้อง” แสยะยิ้ม 

ชิน : “พี่...” 

ต้นน้ำ : “สวัสดีครับพี่ม่อน” ยกมือไหว้ “มารับต้นน้ำเหรอครับ? แต่มันยังไม่ถึงเวลาเลิกเลยนะครับ” 

ม่อน : “อ่อ พี่ขออนุญาตผอ.พาน้องต้นน้ำกลับก่อนแแล้วน่ะ พี่ต้องรีบพาน้องต้นน้ำไปแปลงโฉม คืนนี้มีดินเนอร์กับเสี่ย น้องต้นน้ำต้องน่ารักที่สุด” 

ต้นน้ำ : “เอ๊ะ มีดินเนอร์เหรอครับ?” หน้าแดง 

ชิน : สังเกตเห็น “ดีใจจนหน้าแดงขนาดนี้ หรือว่าคนรักที่น้องเขาบอกคือ... อ่าาา ไม้ซีดอย่างเราจะไปงัดไม้ซุง มันก็ต้อง (อก) หักดังเป๊าะอยู่แล้วล่ะ” น้ำตาตกใน 

ต้นน้ำ : “พี่ชินครับ  ต้นน้ำขอตัวก่อนนะครับ แล้วก็ขอโทษด้วยที่ผมรับความรู้สึกพี่ไม่ได้” 

ชิน : “มะ...ไม่เป็นไรหรอก แต่เรายังเป็นพี่น้องกันอยู่ใช่ไหม?” 

ต้นน้ำ : “ครับ เรายังเป็นพี่น้องกันเหมือนเดิม” ยิ้มหวาน 

ชิน : ยิ้มตอบ “งั้นพี่ชายก็ขอให้น้องชายมีควมสุขมากๆ นะครับ” 

ต้นน้ำ : “เช่นกันนะครับ ผมไปก่อน สวัสดีครับ” ยกมือไหว้ เดินไป 

ชิน : มองตามตาละห้อย 

ม่อน : “ตัดใจให้ได้น่ะดีแล้ว เสี่ยกับน้องต้นน้ำรักกันมาก นายแทรกเข้าไปไม่ได้หรอก” 

ชิน : “ผมรู้น่ะ ผมสู้เสี่ยเขาไม่ได้อยู่แล้วแหละ” ปลงตก 

ม่อน : “ดีแล้ว งั้นดอกไม้นี่ฉันจะรับไว้เอง มันจะได้ไม่เป็นหมัน”  คว้าดอกกุหลาบมา 

ชิน : “พี่...” 

ม่อน : “ยังไงนายก็ต้องทิ้งมันอยู่ดีนี่ ดอกไม้สวยๆ แบบนี้จะทิ้งก็น่าเสียดายออก ฉันจะรับไว้เอง ไปละ” เดินไป 

ชิน : มองตาม คลายเศร้าลงได้เยอะ “พี่แม่งแปลกชะมัด” ยิ้มขำ ถอนหายใจก่อนเดินกลับไปหาเพื่อนๆ “พวกมึงงงง กูอกหักแล้ววว”