​ตอนที่ 27 วันสำคัญ 

หลังจากเรื่องเลวร้ายผ่านพ้นไป ฮิโระที่ตายด้วยน้ำมือของริว อาณาจักรและอำนาจต่างๆ ที่เคยเป็นของฮิโระก็หมดสิ้นลง ริวไม่ใจร้ายพอที่จะไม่สนใจคนของฮิโระ แต่ก็มีการคุยกันด้วยคำว่าน้ำใจ ลูกน้องของฮิโระที่ยังหลงเหลืออยู่ หากใครไม่มีที่ทำกินหรืออยากเลิกที่จะเป็นตัวร้าย และต้องการกลับใจ เขาก็พร้อมที่จะรับเข้าทำงานดูแลคนในครอบครัวของพวกนั้นให้อยู่ดีมีสุข ถึงแม้เขาจะรู้ว่าเลี้ยงศัตรู แต่บางครั้งการซื้อน้ำใจคนมันก็ต้องเสี่ยงและลงทุน 

ตอนนี้ใกล้ถึงวันแต่งงานระหว่างริวจิกับมิยูกิ ร่างกายริวที่ก็ฟื้นตัวเกือบเต็ม 100 เปอร์เซ็นต์ ทั้งสองตัวติดกันไม่ห่างเลย วันนี้เขาและเธอไปร้านเวดดิ้งสตูดิโอ 

“สวัสดีค่ะคุณริว คุณมิยูกิ” อายาเนะเจ้าของร้านและเป็นดีไซน์เนอร์ชื่อดังให้การต้อนรับ 

“อายาเนะได้ยินเรื่องวุ่นๆ มาบ้าง คิดว่าคุณ ๆ อาจจะมีเวลาเตรียมตัวไม่พอ เลยถือวิสาสะออกแบบชุดแต่งงานโดยดูจากบุคลิกของคุณมิยูกิมาออกแบบค่ะ เดี๋ยวลองเลือกดูกันก่อนนะคะว่าชอบแบบไหนจะได้ลงมือตัดกันเลย” อายาเนะเอ่ยบอกพร้อมกับส่งแบบชุดแต่งงานให้เลือกประมาณ 10 แบบ 

งานแต่งของริวและมิยูกิเป็นงานช้างระดับประเทศก็ว่าได้ ทั้ง 2 จึงตกลงกันว่าจะจัดงาน 2 วันโดยวันแรกจะเป็นพิธีการที่จะมีแขกคนสำคัญและผู้ใหญ่ ทางฝ่ายพ่อแม่ของริวและมิยูกิมาร่วมงานประมาณ 500 คน ซึ่งรวมถึงเพื่อนๆ ของริวและมิยูกิอีกประมาณ 300 คน เป็นไปแบบประเพณีญี่ปุ่นดั้งเดิม พร้อมงานเลี้ยงในช่วงเย็น และมีการส่งตัวเจ้าสาวเข้าหอในช่วงค่ำ 

ส่วนวันที่ 2 โดยจะเว้นจากงานวันแรก 1 วันเพื่อให้บ่าวสาวได้พักผ่อนจะเป็นการจัดงานในหมู่เพื่อน พี่เมจิ ปิดคลับเฮ้าส์ สาขาใหญ่เนรมิตให้เป็นสถานที่จัดงานแบบสากล ทีเพื่อนพ้องของทั้ง 2 ตระกูลมาร่วมงานประมาณ 500 คนพร้อมอาฟเตอร์ปาร์ตี้ 

การฮันนีมูนของทั้งคู่คือการอยู่แต่ในคอนโดไม่ออกไปไหนเป็นเวลา 1 อาทิตย์ เพราะต้องปั้มทายาทให้ตามที่ผู้ใหญ่ต้องการ อิอิ 

เมื่อทั้งสองเลือกแบบชุดกันเป็นที่เรียบร้อย และตกลงรายละเอียดต่างๆ กับทางคุณอายาเนะเรียบร้อย ก็ขอตัวกลับ ในเรื่องของการจัดสถานที่เป็นหน้าที่ของ เมจิ จัดหาออกาไนเซอร์จัดการระดับประเทศมารับบรีฟตั้งแต่ริวพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล ส่วนเรื่องการ์ดแต่งงานใช้วิธีส่งจดหมายเชิญ ทั้งแบบทางอิเล็คโทรนิกส์และแบบบริการไปรษณีย์  ถ้าผู้ใหญ่หน่อย ทางคุณพ่อคุณแม่ของทั้งคู่จะช่วยกันไปแจกให้เนื่องจากทุกคนรับรู้เรื่องราวการปะทะกันระหว่างริวกับฮิโระซึ่งเป็นข่าวใหญ่โต แต่ก็เป็นการกวาดล้างของผิดกฎหมายที่ไม่มีคำครหาใด ๆ ออกมา 

เวลาล่วงเลยผ่านไป อีก 3 วันจะถึงวันจัดงาน 

มิกิและริวถูกจับแยกไม่ให้เจอกัน ริวกลับไปอยู่บ้านตัวเองและมิยูกิก็ต้องกลับไปอยู่กับคุณป๋าเช่นกัน 

แต่ทั้งสองก็ทำได้แค่ส่งไลน์คุยกันทุกวันและทุกคืน 

คืนสุดท้ายก่อนงานแต่ง คุณป๋าเข้ามาหาลูกสาวที่ห้องนอน 

“ไงลูกพ่อตื่นเต้นไหม พรุ่งนี้แล้วซินะ เวลาช่างผ่านไปเร็วเหลือเกิน” ผู้เป็นพ่อเอ่ยขึ้นพร้อมกับมีมิยูกิอยู่ในอ้อมกอด 

“ถึงหนูกับริวจะอยู่คอนโดแต่สัญญาว่าเราจะมาทานข้าวด้วยกันทุกอาทิตย์ค่ะ นัดเจอ 2 บ้านพร้อมกันเลยดีไหมคะ” 

“ดี ๆๆๆ กระชับสัมพันธ์ บางทีพ่ออาจจะชวนบ้านโน้นไปพักผ่อนต่างประเทศตามประสาคนแก่บ้างกะได้” ผู้เป็นพ่อเอ่ยขึ้น 

“ง่ายๆ จะทิ้งพวกเราไปเที่ยวแบบนั้นใช่ไหมครับ” ชุนจิที่เดินมายังห้องน้องสาวเอ่ยแซวคุณป๋า 

“ก็แก่แล้ว วางมือแล้ว จะอยู่บ้านเฉย ๆ ก็เหงา ไปปีนเขาบ้างไรบ้าง มันก็มีความสุขดี” 

“นั่นซิคะ คุณป๋าเหนื่อยมาเยอะแล้วตอนนี้ได้เวลาพักผ่อนแล้วเนอะ อิอิ” 

“เดี๋ยวๆ จะว่าพ่อแก่หรอไงมิกิ” คุณป๋าเอ่ย 

“มิกิไม่ได้พูดนะคะ คุณป๋าพูดเอง อีกอย่างช่วงนี้หนูได้ยินมาคุณป๋ามีสาวๆ เยอะเกิน หาคนดูแลสักคนซิคะ” 

“แบบนี้หละดีแล้ว แก่แล้วใครจะมาสนใจจริงไหม” พูดเป็นพ่อพูดอย่างอารมณ์ดี 

“ไม่เอาไม่คุยละ เข้านอนเถอะเดี๋ยวพรุ่งนี้ไม่สวยน๊า” คุณป๋าแซว 

“คร้า ฝันดีนะคะคุณป๋าและคุณพี่ชาย” มิกิบอกลาแล้วทั้งหมดก็แยกย้ายกันเข้าห้องนอนตัวเอง 

วันงาน มิกิตื่นมาแต่งหน้าแต่งตัวตั้งแต่ตี 4 ส่วนริวเองที่ตื่นมาแต่เช้าเช่นกันก็ตื่นเต้นที่จะได้เจอกับมิกิ ทั้งหมดมาถึงสถานที่จัดงานในเวลาไล่เลี่ยกัน ริวได้มีโอกาสแวะไปหามิกิก่อนที่เธอจะแต่งหน้าเพียงแค่ 10 นาที 

“คิดถึงจังเลย” ริวนุ่มๆ ของริวเอ่ยขึ้นในขณะที่เปิดประตูห้องเข้าไป มิกิที่กำลังจะแต่งหน้าขอเวลาพี่ช่างแต่งหน้า 10 นาทีเพื่อจะได้อยู่กับริวสักพักหลังจากไม่ได้เจอกันมา 3 วัน 

“มิกิก็คิดถึงริวค่ะ” เธอรีบเข้าไปสวมกอดเขาทันทีที่ช่างแต่งหน้าออกจากห้องไป ริวไม่ได้พูดอะไรไปมากกว่านี้ทำแค่เพียงประทับรอยจูบลงบนปากที่อ่อนนุ่มเป็นเวลาเนิ่นนาน 

“ใจเย็นค่ะริว เดี๋ยวคืนนี้มิกิจัดให้น๊า” มิกิเอ่ยขึ้นพร้อมกับส่งเสียงออดอ้อน 

“ก็มันคิดถึงนี่ครับ คิดถึงมาก แทบขาดใจ” ริวเอ่ยบอก 

“ขอนอนหนุนตักมิกิแป๊บนึงได้ไหม คิดถึงคนดีที่สุดเลย” ริวเอ่ยบอกพร้อมกับพามิกิมานั่งแล้วล้มตัวลงนอนหนุนตักทันที 

“กลิ่นกายมิกิที่คุ้นเคย มือนุ่มๆ ที่ได้สัมผัส ทำให้ริวหลับลงในทันที” มิกินั่งมองคนที่นอนอยู่อย่างรักหมดหัวใจ เธอค่อยๆ ลูบผมเขาเบาๆ ละมาที่คิ้ว ตา จมูก พรางคิดว่า ทุกอย่างเป็นเหมือนฝัน เธอนึกย้อนไปยังวันแรกที่ได้พบกัน ใครจะคิดว่าผู้ชายที่เธอปราถนาคนนั้นจะได้เป็นคู่ครองของเธอในวันนี้ 

“ริวคะตื่นได้แล้ว มิกิต้องแต่งหน้าทำผมแล้วนะ” มิกิเอ่ยบอกเมื่อเวลาเดินมาครบ 10 นาที 

“ไม่อยากลุกเลยที่รัก” ริวเริ่มอ้อน 

“นะคะ คนดี เดี๋ยวคืนนี้ให้ทั้งคืนเลย” พร้อมกับก้มลงไปจุ๊บที่ปากริว 1 ที 

“ก็ได้ๆๆๆๆ ไปก็ได้ งั้นเดี๋ยวมาใหม่นะ” ริวเอ่ยบอกพร้อมกับลุกขึ้นเพื่อเดินออกไป ก่อนจะเดินออกไปก็ไม่วายคว้ามิกิมาจูบดูดวิญญาณไปอีก 1 รอบ จนมิกิแทบจะทรงตัวไม่อยู่ 

การแต่งหน้าแต่งตัวของมิกิใช้เวลากว่า 4 ชั่วโมง ตอนนี้มิกิแต่งหน้าทำผมและแต่งตัวเสร็จเรียบร้อย อย่างสวยงาม หัวที่ใส่มีน้ำหนักพอสมควรจึงยังไม่ใส่ลงมา แต่จะใส่เมื่อใกล้เวลางาน 

“ค่อยสบายหน่อยไม่งั้นมิกิได้เป็นลมเป็นแน่” เธอบ่นกับพี่ช่างทำผม 

ตลอดเวลา 4 ชั่วโมง ริวมักจะแว๊บเข้ามาดู มาถาม ทานน้ำไหม ขนมไหม หิวไหม หาอะไรรองท้องมาให้มิกิตลอด ด้วยกลัวว่าเจ้าสาวจะเป็นลมไปเสียก่อน ร้อนไหม ถ้ามิกิเอ่ยว่าร้อน ริวพร้อมที่จะสั่งซื้อเครื่องอำนวยความสะดวกมาบริการเมียรักตรงหน้าในทันที 

ริวถูกแต่งตัวด้วยชุดแต่งงานของผู้ชายแบบญี่ปุ่น ทำให้แปลกตาเพราะปกติไม่ใส่สูท ก็จะเป็นเสื้อเชิ้ตแขนยาวหรือ เสื้อยืดตามสมัยปัจจุบัน 

ในความแปลกตาริวก็ยังคงความหล่อเหลาเอาไว้ได้อย่างดี จนสาวแท้สาวเทียมที่มาช่วยแต่งตัวอดชื่นชมไม่ได้ ตอนนี้ริวแต่งตัวเสร็จแล้ว เดินออกมาด้านนอกเพื่อดูความเรียบร้อยและรอมิกิแต่งตัว 

 

​ 

cr. ภาพจาก google ค่ะ 

เมื่อถึงเวลาอันสมควรริวเดินเข้าไปรับมิกิที่ห้องรับรองที่เธอนั่งรอริวอยู่ คำแรกที่ริวเอ่ยขึ้นคือ “สวย” พร้อมกับสายตาที่มองมิกิไม่วางตา มิกิราวกับตุ๊กตาเด็กญีปุ่น มีความอ่อนหวาน น่ารักและงดงามในเวลาเดียวกัน เขายิ้มอย่างภูมิใจ 

แล้วทั้งหมดก็เดินออกมาคู่กันยังพื้นที่จัดพิธี พิธีสำคัญต่างๆ ตามประเพณีญี่ปุ่นได้เริ่มขึ้น ตลอดเวลาในพิธี ทั้งคู่หันมองตากัน จับมือ ให้กำลังใจกันตลอดเวลา พอมีเผลอ ๆ ริวก็แอบหอมแก้มมิกิ พอลับตาคนหน่อยก็ดึงมิกิเข้ามากอด เรียกได้ว่าเผลอเป็นไม่ได้กันเลยทีเดียว 

หลังจากเสร็จพิธีการในตอนเช้า ตอนนี้ริวกับมิกิเดินทางไปยังโรงแรมที่จัดงานเลี้ยงในตอนค่ำ 

ทันทีที่ถึงโรงแรม ทั้งหมดตรงไปยังห้องรับรองที่เปิดไว้ ริวกับมิกิมีเวลาพักผ่อนประมาณ 3 ชั่วโมงเพราะมิกิต้องมาแต่งตัวอีกรอบ 

หลังจากที่แยกย้ายกันไปแล้ว มิกิแทบจะล้มตัวลงนอนทันทีด้วยความอ่อนเพลียร์ ส่วนริวเองก็มายังห้องรับรองอีกห้อง ก็เช่นกัน เรียกได้ว่าหัวถึงหมอนกลับเป็นตายเช่นกัน เวลา 3 ชั่วโมงที่บางคนคิดว่านาน แต่ทั้งสองบ่นเหมือนกันว่าเวลามันช่างสั้นนัก ยังไม่หายเหนื่อยเลย 

มิกิตื่นขึ้นมาอีกครั้งหลังจากที่ได้พักผ่อนระยะสั้นๆ เธอให้ช่างแต่งหน้าเข้ามาจัดการล้างใบหน้าที่แต่งแต้มไว้ตอนเช้าออก รวมถึงผมที่ต้องสระใหม่ และอาบน้ำอีกครั้ง เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยก็เริ่มที่จะแต่งตัวชุดสำหรับกลางคืนกันอีกรอบ 

Knock knock 

ประตูเปิดออกพร้อมกับเสียงของริว 

“ที่รักหิวไหมผมสั่งอาหารมาให้ทานก่อน” 

“นิดหน่อยค่ะ แล้วริวทานอะไรหรือยัง” 

“เรียบร้อยแล้วครับ มิกิทานก่อนนะ แต่.......” ริวพูดทิ้งไว้แค่นั้น ตอนนี้มิกิใส่แค่เสื้อคลุมอาบน้ำ ทำให้ริวเกิดมีอาการบางอย่างเกิดขึ้น 

“พี่ๆ ครับ รบกวนออกไปรอข้างนอกก่อนได้ไหม ขออ้อนเมียสัก 10 นาที” ริวเอ่ยบอกทั้งหมดก็พร้อมใจกันออกไปแต่ก็เดินออกไปอย่างหน้าแดงๆ เขินอาย 

“ริวเมื่อกี้แต่อะไร” มิกิหันมาถาม 

“มิกิช่วยริวหน่อยไม่ไหวแล้ว” มิกิที่ทำหน้างงกับสิ่งที่ริวพูด ริวไม่รอช้า จับมิกิหันหลังก้มลงพร้อมกับเขาที่สอดมือเข้าไปหยอกล้อกับน้องสาวของมิกิทันทีเพื่อเรียกน้ำหล่อลื่น  (หื่นจริงๆตาริวของไรท์) 

“หื่นจริงๆสามีใครเนี่ย” มิกิเอ่ยแซว 

“นะครับ 3 วันอดอยากมาก” ริวเอ่ยบอกแบบหน้าด้านๆ 

เมื่อมิกิปลดปล่อยน้ำออกมาได้สักพักริวก็ไม่รอช้าจับแก่นกายรูด 2 -3 รอบมันก็เริ่มพองตัวขึ้นเขาจัดการสอดมันเข้าไปในร่องทันทีเพื่อไม่ให้เสียเวลา เพราะเวลามีน้อยต้องใช้สอยอย่างประหยัด เมื่อเสียบไปแล้วก็จัดการโยกตัวในทันที เสียงกระทบกันของเนื้อดังพอที่จะกระชากความเสียวให้มิกิได้ครางอย่างเต็มอารมณ์ แต่ก็พยายามเก็บเสียงเกรงว่าคนที่รออยู่อีกห้องจะได้ยิน 

น้ำเดียวที่มีค่าริวเร่งจังหวะให้ทันภายใน 10 นาที แรงกระแทกทำให้มิกิหัวสั่นหัวคลอนไปเลยทีเดียวแต่ก็ยังพาความสะใจให้ตัวมิกิได้เป็นอย่างดี เพียงไม่นานทั้งสองก็ไปสู่จุดหมายพร้อมกัน ริวด้นสดแตกในเป็นที่เรียบร้อย พร้อมกับถอนแท่งออกมา และจัดการหันไปหยิบกระดาษทิชชู่มาเช็ดทำความสะอากของเขาและของเธออย่างรวดเร็ว 

มิกิที่อ่อนระทวยแทบหมดแรงอีกรอบ 

“ขอบคุณนะครับที่รัก เก็บมาหลายวันสุดยอดไปเลย” ริวเอ่ยบอก 

“งั้นคืนนี้ไม่ต้องแล้วเนอะ” มิกิแกล้งเอ่ยขึ้น 

“ได้ยังไงหละ ตกลงกันแล้ว” ริวร้องเสียงหลงที่มิกิจะไม่ทำตามสัญญา 

“อ้าวก็ริวจัดไปแล้วคืนนี้ก็ไม่ต้องยังไงหละ แต่ตอนนี้ริวต้องออกไปแต่งตัวได้แล้ว มิกิจะไม่ทันเวลาเอา" แล้วมิกิก็ดันตัวริวไปยังประตู 

“ห้ามงอแงนะคะ” 

“คร้าบ” แล้วริวก็เดินออกมา ให้ช่างแต่งหน้าเข้าไปบริการเมียในห้อง 

ทั้งหมดรุมจัดการมิกิอย่างมืออาชีพโดยใช้เวลาเนรมิตเพียง 2  ชั่วโมงเท่านั้น มิกิตอนนี้เหมือนนางฟ้าเลยพอใกล้เวลางานริวก็เดินเข้ามาหามิกิอีกครั้งพร้อมกับตะลึงในความสวยของเมียอีกรอบ 

“วันนี้คุณจะทำให้ผมหลงคุณอีกแค่ไหนครับมิกิ” 

“คุณสวยแม้แต่ไม่ใส่อะไรเลยคุณก็สวย ผมต้องตกหลุมรักผู้หญิงคนนี้อีกกี่รอบกันเนี่ยหือ” ริวเอ่ยพร้อมกับก้มลงไปจุมพิตหญิงสาวอีกรอบ ไม่ได้นับเลยวันนี้เขาจูบเธอไปกี่ครั้งหอมแก้มไปกี่หน อินฟินิตี้โดยแท้ 

“ไปครับเราลงไปที่งานกันได้เวลาแล้ว” ริวเอ่ยขึ้นพร้อมกับส่งมือให้มิกิคล้องแขน 

“ผมดีใจที่มีคุณเป็นคู่ชีวิต ผมรักคุณนะมิกิ” ริวกระซิบบอกเธอในระหว่างที่ยืนรอลิฟท์ด้วยกัน 

เมื่อประตูภายในห้องจัดเลี้ยงเปิดออก คู่บ่าวสาวเดินเข้ามาในงาน เสียงอื้ออึง ดังขึ้นทุกคนตะลึงในความสวยงามของมิกิ รวมถึงคู่บ่าวสาวที่ตะลึงในความสวยงามของสถานที่จัดงาน ออกาไนเซอร์ที่รับบรีฟไป จัดงานได้ถูกใจทั้งสองยิ่งนัก 

To be continue….. 

ชุดแต่งงานของมิกิในช่วงกลางคืน 

 

​ 

สถานที่จัดงานที่เนรมิตได้ถูกใจบ่าวสาว 

 

​ 

 

​ 

เค้กแต่งงานที่อลังการอภินันทนาการจาก 4 พี่ชายจากตระกูลมิวะ และ 3 เพื่อนซิของริวจิ 

 

​