“ใครส่งแกมา!!” ผมถามขึ้นหลังจากที่ล่อคนที่ตามผมมาจนถึงโกดังร้างของตัวเองไอ้หมอนั่นก็ลงมาจากรถชายต่างชาติที่หน้าตาดีน้อยกว่าผมไม่น่าจะเป็นลูกน้องของไอ้แก่นั่น

“ผมมาตามาตามหาคุณลิต้าเบาะแสล่าสุดคือเธออยู่กับคุณ” คำพูดของไอ้หมอนั่นทำให้ผมรู้สึกแปลกๆยังไม่รู้

“ตามหาเธอทำไมต้องการอะไรจากลิต้า”

“มิสเตอร์เคนดริกผมมีเรื่องต้องให้ลิต้าช่วยเธอเป็นคนเดียวที่จะช่วยได้ผมพอจะรู้ว่าพวกนั้นตามล่าเธอผมจึงพยายามหาหลักฐานจับกุมตัวพวกนั้นอยู่” ไอ้หมอนี่เป็นตำรวจงั้นเหรอ

“ผมไม่ฉาวมาถึงตัวคุณหรอกนะเพราะคุณไม่ได้ค้ายานิใช่ไหม” มันถามผมพร้อมกับทำหน้าเหมือนพยายามให้ผมตอบ

“แกเป็นใครกันแน่”

“ผมเป็นเอฟบีไอชื่อโจเชฟผมบังเอิญได้ช่วยลิต้าไว้ตอนเธอหนีจากพวกนั้นจากนั้นดูเหมือนเธอจะโดนไล่ล่า และ ข่าวล่าสุดที่ได้รับคือคุณพาเธอมาที่นี่ด้วย” ผมมองชายตรงหน้าอย่างไม่เชื่อใจเท่าไหร่คือทุกอย่างมันเกิดขึ้นได้เสมอผมไม่อยากวางใจอะไรมาก

“ฉันจะคุยกับลิต้าอีกทีเชิญคุณกลับไปก่อน”

“งั้นได้เรื่องยังไงติดต่อมาที่เบอร์นี้นะครับดูท่าตอนนี้คุณก็ต้องการคนช่วยอยู่นิเพราะขัดขากับฝั่งนั้นยังไงเราก็สามารถร่วมมือกันได้นะคุณเคนดริกผมจะรอสายจากคุณนะครับ” ไอ้หมอนั่นพูดพร้อมยื่นนามบัตรมาให้ผมด่อนจะเดินกลับไปที่รถแล้วขับออกไปผมเดินขึ้นรถพร้อมกับมองนามบัตรในมือ...

“เอฟบีไองั้นเหรอ....เฮ้ออออ!!!” แต่ไอ้ลูกน้องเวรก็พูดดักขึ้นในขณะที่ผมพึมพำคนเดียวหูมันดีไปไหน

“สับสนอะไรครับระหว่างเรื่องที่เขาเป็นเอฟบีไอหรือเรื่องที่เขาอยากพบคุณลิต้า” ผมมองค้อนใส่แจอันที่ไม่รู้ว่ามันจะชอบทำตัวรู้ทันไปทุกอย่างไปถึงเมื่อไหร่

“ฉันไม่ได้สนใจอะไรสักหน่อยแค่ไม่อยากวุ่นวายกับพวกตำรวจหรือเอฟบีไอแค่นั้นแต่บางทีนี่คงเป็นโอกาสดีๆที่จะจัดการโค่นไอ้แกนั้นก็ได้ส่วนเรื่องของลิต้าแค่เป็นกำไลเท่านั้นของสดใหม่มันต้องหอมหวานอยู่แล้วใครก็อยากชิมไปนานๆ” ผมพูดพร้อมกับมองออกไปนอกหน้าต่างผมคิดแบบนี้จริงๆนะ...เชื่อผมสิ

“ฮ่าๆครับ...งั้นก็เอาที่นายสบายใจละกันผมจะคอยเป็นคนปลอบตอนคุณลิต้าหายไปอีกครั้งละกัน” ไอ้หมอนี่มันนับวันยิ่งกวนตีนจริงๆ

“หุบปากแล้วรีบขับรถฉันอยากพักผ่อนแล้วเหนื่อย”

“อยากพักผ่อนจริงๆเหรอผมว่ากลับไปคงไม่ได้พักหรอก”

“โว้ยยยย!!! แจอันแกจะกวนไปถึงไหนขี้เกียจพูดแล้วโว้ย!!!”

“ฮ่าๆๆ ครับๆงั้นผมจะรีบชิ่งละ” ผมเกลียดไอ้บ้านี่จริงๆไล่ออกดีไหมรู้ทันทุกเรื่องแบบนี้น่ารำคาญโว้ย!!!!

หนึ่งชั่วโมงต่อมา

ผมมาถึงเพ้นท์เฮ้าส์ตอนนี้ก็ตีสามละกว่าจะมาถึงเหนื่อยโคตรผมเดินแบกสังขารตัวเองเข้ามาในห้องนอนก็เห็นร่างบางของเธอนอนหลับอยู่บนเตียงของผมที่ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนเคยย่างกรายเข้ามาสักคนนอกจากเธอคนเดียวบางทีผมก็คิดว่าผมเป็นบ้านะแต่ไม่หรอกผมแค่ให้เกียรติเธอเพราะเธอเป็นเพื่อนสนิทของน้องสาวก็แค่นั้น...

“อื้ออออ...พึ่งมาเหรอค่ะคุณแม็ก” ผมเดินไปเปิดไฟห้องน้ำแต่คนตัวบางกงัวเงียลุกขึ้นมาถามผมแต่ผมไม่ได้สนใจสิ่งที่เธอถามเท่าไหร่สายตาโฟกัสไปที่ร่างบางของเธอ...

‘ไอ้เหี้ยชุดนอนแบบนี้มันยั่วกันชัดโว้ย!!!’

ชุดนอนบางๆของเธอที่แทบจะไม่ปิดอะไรด้วยช้ำไอ้แจอันมันจงใจทำแบบนี้มิน่าละถึงว่าผมคงไม่ได้พักให้ตายสิเซ็กซี่ชะมัด

“อื้อ...นอนต่อเถอะเดี๋ยวฉันจะไปอาบน้ำก่อน” แม้จะพูดแบบนั้นแต่เชื่อเถอะผมแค่ให้โอกาสเธอนอนตอนผมอาบน้ำแค่นั้นเสร็จเมื่อไหร่เธอคงไม่ได้นอนต่อแน่ๆผมรีบเข้าไปอาบน้ำด้วยความเร็วทันทีไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหนแต่คงไม่ถึงสิบนาทีผมรีบเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าเช็ดตัวผืนเดียวอยู่บนตัวก่อนจะรีบเดินไปที่เตียง...สำรวจร่างบางที่นอนหลับอยู่

‘พระเจ้าให้ตายเถอะนี่มันเหมือนของขวัญที่สวรรค์ส่งมาให้ชัดๆ’ ผมดึงผ้าเช็ดตัวทิ้งออกตากร่างกายค่อยๆขึ้นเตียงช้าๆสวมกอดเธอจากด้านหลังนี่ขนาดผมไม่ทันทำอะไรเลยเธอก็ทำให้ตัวตนของผมตื่นตัวขึ้นมาอย่างเต็มที่เพียงแค่มองเท่านั้น

“อื้ออออ...คุณแม็กนอนได้แล้วค่ะ” สองมือผมลูบไล้ไปทั่วร่างของเธออย่างอ้อยอิ่งริมฝีปากเริ่มคลอเคลียไปที่ลำคอของเธอจนเธอสั่นสะท้านไปทั่วร่างมืออีกข้างก็ล่วงเข้าไปในชุดนอนที่ไม่ได้นอนของเธอบีบเค้นหน้าอกที่อวบอิ่มนั้นอย่างหนำใจจนเธอต้องเผลอครางออกมา

“อ๊าาา...อื้ออออ..คุณแม็ก” ลมหายใจของเธอเริ่มติดขัดเหมือนเธอเริ่มจะมีอารมณ์ร่วมกับผมแล้ว...

“วันนี้ฉันจะแก้ตัวเรื่องวันนั้นละกันนะ” พูดจบผมก็พลิกตัวเธอมาหาผมสองตาของเธอลืมตาขึ้นมามองหน้าผมด้วยความรู้สึกหลายอย่างที่ผมก็ไม่เข้าใจและไม่คิดจะเข้าในสถานการณ์อย่างนี้ด้วย...

“งั้นอย่าทำรุนแรงได้มั้ยค่ะ” น้ำเสียงหวานๆของเธอเอ่ยออกมากึ่งขอร้องผม

“ครับ...ไม่ทำให้เจ็บแน่นอน” พอผมพูดจบเธอพยักหน้าเข้าใจพร้อมกับลุกขึ้นถอดชุดนอนของตัวเองออกมันช่างเป็นภาพที่ผมอยากจะเห็นแค่คนเดียวจริงๆโว้ย!!!!

ผมรีบดึงตัวเธอเข้ามากอดพร้อมกับมอบจูบที่เร่าร้อนให้เธอผมตักตวงเอาความหวานในปากของเธออย่างพอใจแม้เธอไม่มีประสบการณ์เรื่องเซ็กส์แต่เรื่องจูบของเธอมันก็ทำให้ผมพอใจอย่างมากเพราะเธอตอบโต้จูบของผมได้อย่างยอดเยี่ยมแถมยังทำให้ผมมีอารมณ์อย่างมากอีกด้วยผมพลิกตัวขึ้นคร่อมร่างบางของเธอโดยไม่ถอนจูบออกเลยสองผมบีบเค้นที่เต้าอวบอิ่มของเธออย่างหิวกระหาย...

ผมค่อยๆลากริมฝีปากลงมาที่ลำคอของเธอเผลอดูดไปอย่างแรงจนผมรู้สึกว่าคอเธอต้องแดงมากแน่ๆแต่ใครสนกันเธอน่ากินไปทั้งตัวอยู่แล้ว...

“อื้ออออ...คุณแม็ก..” ทันทีที่เธอพูดชื่อผมแบบนี้ผมผละตัวออกมองหน้าเธอทันทีให้ตายสิจะเอากันอยู่ละยังจะเรียกคุณๆๆๆอยู่อีกเธอนี่มัน!!!

“เรียกฉันว่าแม็กก็พอบอกหลายครั้งแล้วนะลิต้า...” ผมพูดพร้อมกับบีบหน้าอกของเธอแรงขึ้นเหมือนเป็นการเตือนสติ

“แม็กค่ะลิต้าเจ็บอย่าบีบแรงได้มั้ย” น้ำเสียงออดอ้อนของเธอทำให้ผมคลายแรงลงรีบล้วงมือไปข้างหลังปลดบราเซียร์ของเธอออกทันทีแล้วโน้มตัวลงดูดเต้างามที่มีขนาดล้นมือของผมมันช่างเป็นสิ่งที่วิเศษมากจริงๆที่เธอไม่ได้ศัลยกรรมมันเลยสักนิดผมก้มลงดูดราวกับคนหิวกระหายนมมาตั้งแต่ชาติปางก่อนส่วนมืออีกข้างก็บีบขย้ำอย่างพอใจเสียงครางของเธอดังขึ้นพร้อมกับเธอแอ่นหน้าอกขิ้นตามแรงดูดของผมจากนั้นผมก็บีบสองเต้าเข้ามาชิดกันก่อนจะสลับข้างอย่างพอใจ....มือข้างหนึ่งของผมค่อยๆเคลื่อนต่ำลงจนไปถึงหน้าท้องแบนราบเสียงครวญครางดังต่อเนื่อง...

“อื้อ...อ๊าาา...แม็กลิต้าไม่ไหวแล้ว” เสียงกระเส่าของเธอมันช่างเร้าอารมณ์จริงๆมือของผมเลื่อนมาถึงจุดอ่อนไหวที่สุดในร่างกายของเธอเสียงครางของเธอยิ่งดังขึ้นเรื่อยๆเพียงแค่ผมสัมผัสผ่านแพนตี๋ตัวบางของเธอก่อนจะค่อยๆเคลื่อนตัวลงไปข้างล่างอย่างช้าๆพร้อมกับใช้ลิ้นชิมไปทั่วร่างของเธออย่างไม่รู้เบื่อจนผมถึงหว่างขางามของเธอที่ตอนนี้ถูกตัวดันให้ออกห่างกัน...

“อย่าจ้องแบบนั้นสิฉันอายนะ” แม้เธอจะพูดแบบนั้นแต่ผมยังคงมองอย่างไม่ละสายตานี่ขนาดยังไม่ถอดหมดเลยนะผมยังแทบบ้าผมรีบถอดแพนตี๋ตัวจิ๋วออกทันทีก็เจอกับดอกไม้งามของเธอที่งดงามจริงๆมันไม่เคยผ่านผู้ชายคนไหนมาก่อนนอกจากผมคนเดียวผมเผลอเคลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ๆจนได้กลิ่นฉาบสาวจากตรงนั้นมันทำให้อยากลิ้มลองจริงๆแต่ลิ้นของผมไว้กว่าความคิดทันทีที่ลิ้นสัมผัสเธอก็ร้องดังออกมากว่าเมื่อกี้แถมมือทั้งสองของเธอยังกดหัวของผมค้างไว้อย่างนั้น..

ผมดูดชิมน้ำหวานจากร่องรักของเธออย่างพึงพอใจและเธอก็ดูเหมือนจะชอบใจที่ผมทำแบบนี้ยิ่งผมดูดแรงขึ้นเท่าไหร่เธอยิ่งกดหัวผมแรงขึ้นเท่านั้นจากนั้นผมก็ใช้มือข้างหนึ่งเลื่อนมากดนิ้วชี้เข้าไปในร่องรักของเธออย่างช้าๆเธอยิ่งดิ้นพร่าด้วยความเสียวซ่านอีกครั้งจากจังหวะช้าๆผมค่อยๆดันนิ้วเข้าออกไวขึ่นเรื่อยๆ

“อ่ะ...อ๊าาา..อื้ออออ..อ๊าาา” เสียงหวานๆใสๆครวญครางออกมาอย่างพอใจกับสิ่งที่ผมทำจากนั้นผมก็ดันนิ้วกลางเข้าไปอีกนิ้วเพื่อเตรียมความพร้อมให้กับเธอผมมอบความสุขสมให้กับเธอจนร่องรักของเธอบีบรัดนิ้วผมแน่นขึ้นเรื่อยก่อนจะคลายตัวออกพร้อมกับน้ำใสๆของเธอที่ไหลออกมาเล็กน้อยผมดึงนิ้วออกอย่างพอใจก่อนจะก้มลงดูดชิมน้ำหวานของเธอจนพอใจ....

“อื้อ...ชิมพอใจละพร้อมจะเจอของจริงแล้วสินะ” ผมเงยหน้าขึ้นมองหญิงสาวตรงหน้าที่หอบกระเส่าอย่างเหนื่อยล้าผมยิ้มให้เธอเล็กน้อยก่อนจะลุกขึ้นยกสะโพกของเธอขึ้นบนตักตัวเองพร้อมกับยกขาเธอสองข้างขึ้นพาดบ่าผมก่อนจะจับตัวตนของตัวเองดันเข้าร่องรักของเธอช้าๆด้วยความแฉะของเธอก่อนหน้านี้ทำให้ผมสามารถดันเข้าไปได้ง่ายๆแต่ร่างบางนิ้วหน้าด้วยความเจ็บปวดอย่างมากด้วยความคับแน่นของเธอก็ทำให้ผมทรมานไม่แพ้กันผมตัดสินใจดีนเข้าไปรวดเดียวจนสุดลำเธอร้องกรี๊ดออกมาทันที

“กรี๊ดดดด!!!!!! จะ...เจ็บ...” มันคงเจ็บไม่ต่างจากครั้งแรกเท่าไหร่หรอกมั้งเพราะผมก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกันเพราะมันคับมากกกกกกกผมจึงโน้มตัวลงไปบดจูบลงริมฝีปากอวบอิ่มของเธอเพื่อให้เธอผ่อนคลายขึ้นเล็กน้อยพร้อมกับรอให้ร่องของเธอปรับสภาพให้พร้อมนิดหน่อยก่อนจะค่อยๆโยกเข้ออกช้าๆ

“อื้ออออ...อ๊าาาา” จากเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดตอนนี้ค่อยๆเปลี่ยนเป็นเสียงครางออกมาเล็กน้อยผมก็ไม่ต่างกันกับเธอเพราะความเสี่ยวซ่านมันสุดยอดมากจนผมไม่รู้จะพูดออกมายังไงจากจังหวะช้าๆผมค่อยๆเพิ่มความเร็วขึ้นเรื่อยๆพร้อมกับดันตัวเองขึ้นมานั่งในท่าแรกแต่ครั้งนี้มันสบายกว่านิดหน่อย

หญิงสาวใต้ร่างร้องครวญครางออกมาอย่างพอใจผมของเธอแพร่สลวยไปตามแรงกระแทกของผมเสรยงครางดังกระเส่าขึ้นมามากเท่าไหร่ผมยิ่งคึกมากขึ้นเท่านั้นสีหน้าของเธอตอนนี้ยิ่งเร้าอารมณ์ผมมากขึ้นเรื่อยแววตาของเธอมองมาที่ผมอย่างเสน่หาให้ตายเถอะยิ่งผมคึกมากเท่าไหร่เธอยิ่งบีบรัดผมแน่นขึ้นเรื่อยๆ

“อ๊าาาา...แม็กกกก...ลิต้าจะเสร็จแล้ววว” เสียงกระเส่าตาพร้อมกับปรือๆเธอทำให้ผมแทบครั่ง

“อู้ววว...อ๊าาา...ชีสสส...รอแป๊บเสร็จพร้อมกันนะ” ผมตอบกลับเธออย่างยากลำบากเพราะความเสี่ยวซ่านมันทำให้แทบคิดอะไรไม่ออกผมกระแทกสะโพกเข้าออกอย่างไม่ยั้งมือเธอรับผมพร้อมกับสวนกลับอย่างรู้ตัวให้ตายสิเธอคนนี้ทำให้ผมรู้สึกว่าผู้หญิงคนอื่นน่าเบื่อไปเลยถ้าเทียบกับเธอร่องรักของเธอบีบรัดตัวตนผมแน่นขึ้นเรื่อยผมก็เร่งจังหวะเร็วขึ้นเรื่อยๆจนถึงหยดสุดท้ายผมดังตัวตนของผมเข้าไปลึกสุดจนเธอเผลอร้องออกมาอย่างเสียวซ่าน...

“อื้ออออ..อ๊าาาส.....”

“ซีสสส...อ๊าาา...ทำไมถึงร้อนแรงแบบนี้คะลิต้า” ผมปล่อยน้ำขุ่นๆของตัวเองใส่ร่องรักของเธอพร้อมกับทิ้งตัวลงทับคนตัวบางที่ตอนนี้นอนหอบไม่ต่างจากผมเท่าไหร่ทันทีที่ผมพูดจบเธอก็หมุดหน้าหนีผมพร้อมกับความอายเล็กน้อย...

“จะอายทำไม...เธอทำให้ฉันครั่งเธอจริงๆนะ” ผมดันหน้าเธอกลับมาหาผมพร้อมกับจ้องมองแววตาของเธอ...

“คนบ้า” เธอต่อว่าผมแต่ใบหน้าเนียนของเธอตอนนี้มันแดงแจ๋ไปหมดแล้วผมก้มลงบดจูบลงริมฝีปากงามอีกครั้งอย่างหมั่นเขี้ยว...

“อยากนอนหรือเปล่า” ผมถามขึ้นหลังจากที่ผละริมฝีปากออกแต่ไม่ยอมถอดตัวตนออกจากร่องรักของเธอ

“คงไม่ได้นอนละมั้งก็คุณ...เอ๊ย..ก็แม็กเล่นแข็งขึ้นมาแบบนั้นอีก” ผมขำออกมาเล็กน้อยกับสิ่งที่เธอพูดจะไม่ให้ผมแข็งได้ไงขนาดแค่จูบเธอยังตอดผมแรงมากจนผมมีอารมณ์อีกครั้งนะสิ...

“เหรอ...ไม่ใช่ว่าบางคนตอดฉันจนอารมณ์ฉันพุ่งอีกงั้นเหรอ”

“บ้า!!”

“ฮ่าๆ....เธอน่ารักดีนะตอนเธอเขินนะ” พูดจบผมก็โน้มตัวลงจูบเธออีกครั้งและอีกครั้ง...ไฟสวาทของเราสองคนเริ่มขึ้นอีกครั้งบทรักที่แสนร้อนแรงดำเนินไปราวกับไม่มีวันจบสิ้นมันแทบจะสูบวิญญาณของผมหลุดออกจากร่างไปเพราะกว่าทุกอย่างจะสิ้นสุดลงก็เช้าของอีกวันแล้ว.....

4:15 PM

Rrrrrr Rrrrrr

“อื้ออออ...ใครโทรมาว่ะ!!” ผมงัวเงียตื่นขึ้นมาอย่างเหนื่อยล้าร่างบางนอนอยู่ใต้อ้อมกอดของผมก็รู้สึกตัวขึ้นมาพร้อมกันเพราะผมลืมว่าตัวเองกอดเธออยู่ละดันลุกพรวดพราดขึ้นนะสิ...

“เธอนอนก่อนก็ได้ขอโทษที่ปลุกนะนอนเถอะเดี๋ยวฉันรับโทรศัพท์แป๊บ”

“ไม่เป็นไรค่ะ..ฉันนอนมาพอละตอนนี้หิวข้าวมากกว่า”

“โอเคงั้นลุกไปอาบน้ำเถอะเดี๋ยวตามไป” พูดจบผมก็หันมาหาโทรศัพท์ตัวเองพร้อมกับหยิบขึ้นมาดูสายที่โทรเข้ามาส่วนเธอก็ลุกขึ้นสวมเสื้อคลุมพร้อมกับเดินไปที่ห้องน้ำ...

ติ๊ด!

“ว่าไงแจอัน” ผมกดรับสายของมือขวาคนสนิทที่โทษมาตั้งแต่เช้าแล้วแต่ผมไม่ได้ยินเพราะเหนื่อยมาก

‘แหม๋!!! เมื่อคืนหนักไปเหรอครับโทรหาเป็นร้อยสายถึงไม่รับ’ ไอ้นี่ก็วุ่นวายไม่เข้าเรื่องจริงๆ

“สรุปแกโทรมาแค่นี้ใช่ไหม??”

‘เดี๋ยวสิครับ!!! โธ่!! ผมหยอกเล่นนิดเดียวเองแต่ผมมีเรื่องสำคัญจะบอกจริงๆ’

“รีบพูดมาก่อนฉันจะวางสาย”

‘แหม๋!! รีบไปต่อละสิผมรู้ทันหรอกนะแต่ผมจะรีบพูดละกันผมว่าพอนายได้ยินคงไม่อยากไปต่อหรอก..’

“ฉันว่าตอนนี้ฉันต้องถามแกมากกว่าว่าอยากทำงานต่อหรือเปล่า”

‘โอเคๆผมยอมละ...คือว่าวันนี้ตอนเช้าตรู่ที่โรงงานผลิตอาวุธของเราโดนรอบวางเพลิงแต่โชคดีคนของเราสามารถควบคุมเพลิงไว้ได้ส่วนสำคัญเลยยังไม่เสียหายเท่าไหร่’ ผมยื่นขมวดคิ้วฟังสิ่งที่แจอันพูดพร้อมกับกำมือแน่นอย่างโมโหให้ตายสิ!!!

“ทำไมแกไม่มาปลุกฉันแต่เช้าว่ะแกนี่!!!”

‘ใครจะกล้าปลุกนายกันละให้ตายสิหกโมงเช้าผมยังได้ยินเสียงคุณลิต้าครางดังออกมาถึงข้างนอกอยู่เลยอย่ามาโทษผมนะ’ พอแจอันพูดแบบนี้ผมก็ไม่รู้จะด่ามันยังไงเลยจริงๆ

“เอ้อ!! งั้นวันนี้แกรับผิดชอบงานแทนละกันฉันจะพักผ่อน!!” ผมยกงานให้มีนทำหนึ่งวันเลยละกันกวนตีนผมดีหนัก

‘อ้าวววนาย!!! ทำแบนี้ได้ไงให้ผมพักด้วยสิ!!’ ให้ตายเถอะนี่มันลูกน้องจริงๆใช่ไหม

“ไม่วันนี้แกทำงานคนเดียวแค่นี้นะฉันจะไปอาบน้ำกินข้าวละ!!” พูดจบผมก็รีบกดวางสายทันทีไม่ปล่อยโอกาสให้แจอันได้ร้องโวยวายสักนิดถึงจะบอกว่าผมจะพักก็เถอะแต่มันคงเป็นแค่คำพูดนั้นแหละ...

“เธอหวานขนาดนี้จะพักได้ไง....วันนี้ยังอีกยาว”

อร้ายยยอิแม็กทำไมหื่นแบบนี้อ่ะไม่ยอมไปทำงานทำการเลยหรือไงฮ่าๆมาช้าไปหน่อยนะแต่มาทันเวลาอยู่อิอิ