ตอนที่ 13

ผู้หญิงขี้เมา~

ยามเมื่อเธอลืมตาขี้นดันเจอแผงอกกำยำที่เธอนอนขดอยู่ และคงไม่ต้องเดาว่าเป็นใครที่นอนให้ความอบอุ่นเธอแบบนี้

“คริส....” การะเกดละเมอชื่อเขาออกมาเบาๆเพราะเมื่อยามเลื่อนใบหน้าขี้นไป ดันไปสบนัยน์ตาสีฟ้าอ่อนคู่นั้นที่จับจ้องเธออยู่อย่างพอดิบพอดี

เธอยอมรับว่านัยน์ตาคู่นี้มีผลอันตรายต่อหัวใจของเธอจริงๆ

“ตื่นแล้วหรอ”

การะเกดดิ้นขลุกขลักในอ้อมกอดของมาเฟียหนุ่มเบาๆเพื่อให้หลุดพ้นจากท่อนแขนแข็งแรงที่เธอใช้หนุนแทนหมอน

“ฉันหิวแล้ว”

“กินฉันแทนก่อนมั้ยล่ะ ฉันรับรองว่าเธอจะติดใจ” คริสโตเฟอร์อมยิ้มเบาๆเมื่อได้เห็นใบหน้าของคนตัวเล็กกว่ามีแดงระเรื่อขี้นเรีื่ิอยๆหลังจากเขาพูดประโยคดังกล่าวจบ

“อะไรเล่า! ใครอยากจะกินนายกันล่ะ ปล่อยฉันก่อน! ฉันว่า...ฉันว่าจะไปเข้าห้องน้ำ! ใช่!! ฉันต้องไปเข้าห้องน้ำ”

คริสโตเฟอร์นึกอยากจะหัวเราะกับปฏิกิริยาลนลานของการะเกด จึงยอมคลายวงแขนออกให้คนตัวเล็กกว่าอย่างช้าๆ ก่อนจะยันตัวลุกขี้นพิงร่างกายแกร่งไว้ที่หัวเตียง เมื่อการะเกดเดินไปเข้าห้องน้ำไปแล้ว

@สามวันต่อมา

โรงเรียนสอนทำเบเกอรี่ V

Time 08:50

ผ่านมาสามวันแล้วที่การะเกดต้องขาดเรียนเพราะอาการปวดท้องของผู้หญิงตรงเข้าเล่นงานเธออย่างหนักหน่วง ถึงวันนี้เธอจะยังหายไม่ดี แต่ทว่าถ้าเธอขาดเรียนมากกว่านี้เธอคงเรียนสูตรเบเกอรี่ใหม่ๆไม่ทันเพื่อนๆแน่ๆ

“ขอบคุณนะ” การะเกดกล่าวคำขอบคุณเขาเบาๆเหมือนเช่นทุกวัน จนมาเฟียหนุ่มรู้สึกว่ามันกลายเป็นประโยคสำคัญที่เขาจะต้องได้ยินทุกเช้าไปแล้ว

“ห้ามอยู่ห่างจากบอดี้การ์ดเด็ดขาด เข้าใจมั้ย” คริสโตเฟอร์ฉุดแขนของการะเกดเอาไว้พร้อมกำชับคำสั่ง

“รับทราบเจ้าค่ะ~” การะเกดรับคำมาเฟียหนุ่มอย่างอารมณ์ดีปนทะเล้นนิดๆ ก่อนจะลงจากรถไปด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใสจนลูกน้องที่ทำหน้าที่รักษาความปลอดภัยให้นับหลายชีวิตถึงกับยิ้มตามไปด้วย

“เกด ฉันถามแกจริงๆ แกทำบุญด้วยอะไรวะ ทำไมถึงได้มีผู้ชายแบบคุณคริสโตเฟอร์เทียวรับเทียวส่งอยู่แบบนี้ นี้ถ้าเป็นฉันนะถ้าฉันได้นั่งไกล้ชิดกับเขาขนาดนั้นหนะนะ ฉันคงจับเขาปล้ำไปแล้ววว~” และเพียงแค่ก้าวเข้ามาในประตูได้แค่ไม่กี่อึดใจเสียงที่คุ้นเคยก็ดังขี้น ยัยมิลิน!

“ไอมิลิน นั้นแกแน่ใจว่าความคิดแก?” การะเกดอมยิ้มพร้อมส่ายหน้าเบาๆกับความคิดของเพื่อนสาว

“ก็เออดิ นี่ฉันถามแกจริงๆ แกไม่มีความคิดที่แบบพอหันไปสบตาคู่นั้นแล้วเกิดนึกอยากจะกินเขาบ้างเลยว่ะ”

“ไอบ้า แกไม่เขินหรอวะพูดอะไรแบบนั้นออกมา”

“ฉันถาม! ตอบดิ” มิลินหรี่ตาอย่างจับผิดเมื่อการะเกดหลบตาเธอ

“ก็มีบ้าง บางเวลา” การะเกดมีสีหน้ากระอักกระอ่วนอย่างเห็นได้ชัด แต่ก็ค่อยๆพูดออกมา

“งั้นวันนี้เราไปเที่ยวกัน” มิลินยกยิ้มออกมาเมื่อได้รับคำตอบของเพื่อนสาวจึงมีเรื่องสนุกที่จะทำ

“อื้มได้...ไปสิ” การะเกดตกปากรับคำมิลินโดยไม่ได้คิดอะไรมาก

Time 22:00

@ผับ K

“ไอมิลินน~ ทำไมแกคอแข็งจังว้าาา~” มิลินมองใบหน้าแดงก่ำของเพื่อนสาวที่เกิดจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่ดื่มไปเกินปริมาณซึ่งตอนนี้กำลังเลื้อยไปทั่วโซฟาที่นั่งอยู่พร้อมปรายตามองบอดี้การ์ดของการะเกดที่รักษาความปลอดภัยอยู่ห่างๆ

ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ของการะเกดขี้นมาแล้วยกนิ้วเรียวขี้นมาสแกนลายนิ้วมือแล้วเลื่ิอนหาเบอร์โทรศัพท์ที่ต้องการ

(ถึงห้องรึยัง!) น้ำเสียงกึ่งดุนิดๆที่ปลายสายส่งมาเล่นเอามิลินแทบจะวางสายทันที

“ขอโทษค่ะ ฉันไม่ใช่ยัยเกด” มิลินพยายามทำใจดีสู้เสือแม้ตอนนี้มือที่กำโทรศัพท์อยู่กำลังสั่นเทา

(เธอเป็นใคร!!) คริสโตเฟอร์ถามกลับด้วยน้ำเสียงที่ดังกว่าเดิมในคราแรก

“คะ..คือฉันเป็นเพื่อนยัยเกดค่ะ แต่ตอนนี้มันเมามาก คุณช่วยมารับมันหน่อยได้มั้ยคะ เอาจริงๆนะคะถึงจะมีลูกน้องของคุณอยู่แต่ฉันก็ไม่ค่อยไว้ใจสักเท่าไหร่” มิลินพรั่งพรูคำพูดที่จะพูดออกมาหมด

(อืม เดี๋ยวฉันไป)

มิลินกดตัดสายพลางถอนหายใจเฮือกใหญ่ แต่เมื่อนึกถึงเรื่องที่กำลังทำจึงอมยิ้มออกมา

แผนของเธอไปได้สวย!

Time 22:30

“คะ...คุณคริสโตเฟอร์” มิลินเบิกตากว้างเมื่อเห็นการปรากฏตัวของมาเฟียหนุ่มถึงแม้เธอจะเป็นคนโทรเรียกเขามาเองแต่ทว่าเมื่อได้เจอในระยะประชิดขนาดนี้มันก็ยังไม่ชิน

บอดี้การ์ดประจำตัวการะเกดก้มศรีษะให้นายเหนือหัวเล็กน้อยและขยับตัวออกเมื่อรู้ว่าตัวเองหมดหน้าที่

เสียงเพลงดังกระหึ่มในสถานบันเทิงเริงรมณ์ที่นี้ไม่ได้ทำให้เขาผ่อนคลายแต่อย่างใด ตรงกันข้ามนัยน์ตาสีฟ้าอ่อนคู่นั้นกลับไม่แสดงอะไรออกมาเลย

คริสโตเฟอร์ไม่ถามซักไซ้อะไรมาก เขาตรงดิ่งไปยังคนตัวเล็กที่ตอนนี้ใบหน้าแดงก่ำพร้อมด้วยนัยน์ตาคู่สวยที่ตอนนี้หวานช่ำเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ การะเกดหรี่ตาดูเมื่อเห็นว่าเป็นเขาก็ระบายยิ้มกว้างออกมา

“คิดดด มาด้ายยยงายยยอ่ะ คิคิ~” การะเกดเอ่ยเรียกชื่อของเขาด้วยน้ำเสียงยานคานเมื่อประคองสติไม่ค่อยจะอยู่กับเนื้อกับตัว

“ยัยขี้เมาเอ๊ย!” เขาไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไร แต่กลับปัดมือเล็กที่เริ่มซุกซนออกพร้อมช้อนร่างที่อ่อนปวดเปียกขี้นมาไว้แนบหน้าอกแกร่ง

—————————————————————-

มาแล้วค้าบบบ ❤️

1 เม้น = 1 ล้านกำลังใจของนักเขียนคนเน้~