​​Dark Side Club​ 

 

​แท็กซี่มาส่งฉันถึงหน้าร้าน ฉันจ่ายเงินค่าแท็กซี่ แล้วก้าวลงมาจากรถ 

 

กรี๊ดดดด ผู้ชายงานดีทั้งนั้น โฮ๊ะๆๆ >< 

เดี๋ยวขากลับขอหิ้วกลับสัก2คน โฮ๊ะๆๆ ^o^ 

 

ฉันเดินเข้าไปข้างในร้าน เลือกนั่งตรงหน้าบาร์ ที่อยู่ใกล้เวที 

 

"วิ้ดวิ้ววววว มาคนเดียวหรอครับน้องสาว" 

โอ้โห ถ้าหล่อจะไม่ว่าเลย นี่ทั้งอ้วน ทั้งหน้าอย่างปลาไหลชนเขื่อน 

อย่ามายุ่งกับฉันนะยะ 

 

"เมื่อคืนพี่ไปคาสิโน เล่นได้มา 100ล้านวอน ให้พี่เลี้ยงนะคนสวย" 

ไอ้อ้วนนี่พูดพร้อมยกคอเสื้อเชิตขึ้นให้ดูเท่ๆ แต่เดี๋ยวนะ! เมื่อกี้หมอนี่พูดว่าอะไรนะ 

เล่นคาสิโนได้มา 100ล้านวอน OoO' ฉันสนใจหมอนี่ก็ตรงประโยคนี้แหละ 

ฉันมีทางออกสำหรับเรื่องนี้แล้วโว๊ยยยย โฮ๊ะๆๆ จะได้เอาเงินไปคืนอีตาบ้ายุนกิให้จบๆสะที 

 

"ไม่เป็นไรค่ะพี่ ขอบคุณมากๆเลยนะคะ" หมายถึงขอบคุณพี่ ที่มาชี้ทางสว่างให้อะค่ะ ^o^ 

 

"น้องน่ารักจังเลยนะครับ ชื่ออะไรหรอ" ไอ้อ้วนเอามือมาลูบแก้มฉัน 

 

"เห้ยยย มีแฟนแล้วค่ะ" ฉันปัดมือหมอนั่นออกด้วยความตกใจ 

 

"ฮ่าๆๆ แฟน? ไหนละครับ? แฟนน้อง?" 

 

"เอิ่มมม เอ่อออ อ่า.. กำลังขึ้นเวทีค่ะ" ฉันแถออกไปอย่างไม่คิด 

 

"เอ่อๆ ขอโทษทีครับ เที่ยวให้สนุกนะครับ" 

เชี้ยยย!! ทำไมง่ายไป ไอ้อ้วนนั่นยอมถอยออกไปแต่โดยดี แต่ก็ดีแล้ว 

 

ฉันยกแก้วเหล้ากระดกเข้าปาก อมยิ้มมุมปาก คิดถึงคำพูดที่ไอ้อ้วนพูดเมื่อกี้ 

'เมื่อคืนพี่ไปคาสิโน เล่นได้มา 100ล้านวอน​' 

ฉันเหมือนได้ยกภูเขาอีกก้อนออกไปจากอก ฉันอารมณ์ดีจนยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว 

ฉันกระดกเหล้าแล้วกระดกอีก จนเริ่มกึ่มๆ ฉันหยิบบุหรี่ในกระเป๋าออกมาสูบเป่าควันโขมง 

 

"ขอนั่งด้วยสิ" ไอ้อ้วนอีกแล้วรึป่าวเนี้ย ยังไม่ไปอีกหรอ!!! 

 

"ย๊าส์!! ก็บอกแล้วไง ว่าฉันนั่งรอแฟนขึ้นเวทีอยู่" 

พูดจบก็หันไปมองค้อนเจ้าของเสียง O_O 

 

"ชะ ชะ ชะ.. ชิงฮวา O.O" 

 

นายจะมาให้ฉันเห็นหน้าอีกทำไมเนี้ย ทำหยิบกระเป๋าลุกออกจากโต๊ะ 

แต่แขนก็อยู่ดึงรั้งเอาไว้ ด้วยมือของชิงฮวา 

 

"ปล่อย ไปให้พ้นหน้าฉัน" 

 

"นี่เธอมีแฟนใหม่แล้วหรอ" 

 

"ใช่!! เพราะฉะนั้นนายอย่ามายุ่งกับฉันเลยดีกว่า" 

ฉันพูดพร้อมน้ำตาคลอ พร้อมหยิบบุหรี่ขึ้นมาดูดต่อพร้อมน้ำตาคลอเบ้า 

 

"เลิกดูดได้แล้ว ฉันเป็นห่วง" 

ชิงฮวาแย่งบุหรี่ออกจากมือฉันไป 

 

"เป็นห่วงหรอ คนเป็นห่วงเค้าทำกันแบบนี้หรอ อีไฟร่าบอกฉันเองว่านายทิ้งฉันไปหามัน! 

นายเคยคิดถึงความรู้สึกของฉันบ้างมั้ย" T^T 

ฉันน้ำตาไหลออกมา อยู่ๆฉันคนเข้มแข็งคนนี้ก็กลายเป็นแค่คนขี้แงคนนึง น่าอายจริงๆเลย 

 

"ฟังฉันนะยูอา.. เรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นฉันมีเหตุผลที่ทำลงไป แต่ขอให้รู้ว่าความรักที่ฉันมีให้เธอทั้งหมด มันคือเรื่องจริง" 

ฉันน้ำตาไหลอาบหน้า นึกถึงเหตุการณืวินาทีที่ชิงฮวาบอกเลิก 

 

'อันที่จริงฉันมีแฟนอยู่แล้ว ฉันตัดสินใจอยู่นาน ว่าจะบอกเธอดีมั้ย แต่ฉันไม่อยากทำให้แฟนสุดที่รักของฉันต้องรู้สึกแย่ เขารู้เรื่องฉันและเธอมาตลอด ขอโทษนะยูอา ที่ฉันเลือกคนที่ฉันรัก ซึ่งคนนั้น..ไม่ใช่เธอ' 

 

ฉันไม่อยากจะคิดเลย ว่าผู้หญิงคนนั้นจะมาเป็นอีไฟร่าคู่อริฉัน พอมารู้แบบนี้ 

มันทั้งยิ่งเจ็บและก็ยิ่งทรมาน แล้วตอนนี้ แผลในใจที่ฉันรักษาตัวเองมา มันกำลังจะหายดีแล้ว นายไม่ควรกลับมา 

 

"ขอโอกาสให้ฉันอีกสักครั้งนะยูอา ฉันรักเธอ.." 

 

"นายออกไปเถอะ ถ้าแฟนฉันมาเห็น จะมีปัญหา" 

ฉันพูดหน้านิ่ง ทั้งๆที่น้ำตายังไหลอยู่ 

 

​กรี๊ดดดดดดดดด~~~~ 

​เสียงกรี๊ดในผับดังขึ้นเมื่อแรปเปอร์ขึ้นมาเยือนบนเวที ทำผับสนุกกันมากกว่าเดิม 

 

'พวกเขาหล่อมากกันมากจริงๆ' 

'อร๊ายยยย อยากได้มาเป็นพ่อของลูก' 

'แรปดุมากกก!!!!' 

'มันสุดๆไปเลยโว๊ยยยย' 

'นี่แหละ ที่รอคอย' 

 

เสียงกรี๊ดกร๊าดแรปเปอร์สนันดังลั่นไปทั่วคลับจนกลบเสียงฉันกับชิงฮวาไปหมด 

 

"เห็นตอนแรกบอกว่านั่งรอแฟนขึ้นเวที นี่นะหรอ แฟนใหม่เธอ?" ชิงฮวาชี้ขึึ้นไปบนเวที 

 

"ใช่ แฟนฉันเองแหละ นายไปได้และ" ฉันยอมรับอย่างหน้าตาเฉย เพื่ออยากให้จบๆ โดยทั้งๆที่ไม่ได้หันขึ้นไปมองแรปเปอร์บนเวทีเลยด้วยซ้ำ 

 

"งั้นก็ดีเลย ฉันจะได้คุยกับเขา ฝากให้เขาดูแลเธอให้ดีกว่าฉัน" 

 

"OoO" ฉันทำหน้าตาตกใจสุดๆ คุยไม่ได้นะเว้ยยย ไม่งั้นก็รู็หมดสิ ว่าฉันโกหก 

 

ฉันค่อยๆหันหน้าขึ้นไปมองด้านบนเวที ซะ ซะ ซวย..แล้ววว นั่นมันอีตาบ้ายุนกิ ที่มีเรื่องกับฉันมาเมื่อกี้นี่เอง 

คนข้างๆคือ นัมจุน กับ เจโฮป 

​ 

ฉันดันชิงฮวาให้ก้าวออกจากร้านไปสะที ฉันกลัวโป๊ะแตก 

 

"นายไปก่อนเถอะนะวันนี้ ฉันไม่อยากมีปัญหา" ฉับทำตาปริบๆ 

"ฉันไปแน่ แต่ขอแค่ได้คุยกับแฟนใหม่ของเธอก่อน" 

อีตาชิงฮวาพูดยืนยันพูดเป็นเสียงเดียวว่า ไม่!!!! ดันชี้มือขึ้นไปข้างบนเวทีอี๊กกก!!! 

 

โอ๊ยยย ความแตกแน่ ความแตกแน่!!!! 

 

"อย่าเลยนะ ฉันขอร้อง" ฉันดึงแขนชิงฮวาให้ออกจากร้าน ชิงฮวาก็สบัดแขนฉันออก 

ให้ตายสิ ทำไมวันนี้ชิงฮวาพูดยาก หน้ามึน อย่าที่ไม่เคยเป็นมาก่อนคงเพราะดื่มเข้าไปด้วย 

ดูท่าแล้วชิงฮวาไม่ยอมแน่ 

 

"ได้!! ถ้านายไม่ไป ฉันไปเอง" ฉันเดินหันหลังให้ชิงฮวา 

แต่ชิงฮวาก็คว้าแขนฉันไว้ 

 

"ขอแค่ฉันคุยกับแฟนเธอ แค่แปปเดียว แค่นั้นเอง แล้วจะไป" 

 

ชิงฮวายังคงชี้ขึ้นไปบนเวที อย่าชี้ซี๊ อย่าชี้!!!! 

โอ๊ยยย แล้วฉันพูดได้ไหมละว่าหมอนั่นไม่ใช่แฟนช้านนน แต่เป็นเจ้าหนี้คู่กรณี 100ล้านวอน 

 

"นายนี่มันพูดไม่รู้เรื่อง!!!" ฉันตวาดใส่ชิงฮวาเสียงดังลั่น พร้อมสบัดแขนออกจากมือชิงฮวา 

ตอนนั้นถ้าใครมองมา ก็คงคิดว่าเราแทบจะตีกันอยู่แล้ว 

 

"มีอะไรกัน!!" น้ำเสียงเรียบนิ่งมาจากข้างหลัง 

สะสะสะ ...เสียงคุ้นๆแฮะ T^T 

 

"O.O' ยะ ยะ ย..ยุนกิ!!" ตายแล้วววว!! 

 

"ฉันชื่อชิงฮวา" ชิงฮวายื่นแขนเพื่อจะไปเช็คแฮนด์กับยุนกิ 

ยุนกิทำหน้างงๆ แต่ก็ยอมยื่นมือมาเช็คแฮนด์​กับชิงฮวา 

 

"ครับ ผมยุนกิ" ยุนกิทำสีหน้าเรียบเฉย มองหน้าชิงฮวานิ่งๆ 

ปล่อยไว้อย่างนี้มีหวังโป๊ะแตกแน่ๆ เอาวะ เป็นไงเป็นกัน ลองดูสักตั้ง! 

 

"โฮ๊ะๆๆ ชิงฮวานี่แหละแฟนใหม่ฉันจ๊ะ" ^^ 

ฉันวิ่งไปเกาะแขนยุนกิ ฉันฝืนยิ้มออกไปอย่างขืนข่ม ​หยิกหลังยุนกิเพื่อเป็นการส่งซิก ว่าช่วยเล่นละครหน่อย 

 

อีตาบ้ายุนกิอะไรเนี้ยจะรู้ไหมนะ หมอนั่นจะช่วยฉันรึป่าว นี่ทำไมฉันต้องทำอะไรบ้าๆ กับผู้ชายที่หวังจะฟันฉันตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ แถมยังมาเป็นเจ้าหนี้ฉันอีกเนี้ย T^T 

 

ยุนกิมองหน้าฉันงงๆ ไม่พอยังพยายามแกะแขนที่ฉันอุส่าควงเกาะไว้ออก 

 

ถ้าหมอนี่ไม่เล่นด้วยกับฉันจะแก้ตัวไปทางไหนต่อดีละเนี้ย แล้วใครกันที่จะช่วย คนที่เพิ่งต่อยปากตัวเองเลือดซิป แถมยังขับรถชนรถของตัวเองอีก!!!  ลืมคิดไปเลยโว๊ยยยยยย TwT 

 

"เอ่อ พอดีเขาเป็นคนไม่ค่อยยิ้มหน่ะ ที่ ที่รักขึ้นไปแรปเมื่อกี้ ทำเอาสาวๆกรี๊ดกันไปทั่วทั้งคลับเลยนะคะที่รักจ๋า ที่หลังอย่าหว่านเสน่ห์แบบนี้อีกนะคะที่รัก เค้าหึ้งหึง" 

ฉันเอามือทั้งสองข้างของตัวเองขึ้นไปหยิกแก้มของยุนกิ เมื่อเขามองหน้าฉัน  ฉันขยิบตาให้เป็นการส่งซิก 

 

อุส่าทำขนาดนี้แล้วก็ควรจะรู้ตัวได้แล้วโว๊ยยยยยยยย!!! 

 

"ฮะๆ แหม ขยิบตาน่ารักเชียว ถึงสาวๆจะกรี๊ดเค้าขนาดไหน เค้าก็รักที่รักคนเดียวอย่างหัวปักหัวปำจะแย่อยู่แล้ววว" 

ยุนกิพูดออกมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย แถมคำว่าขยิบตา พูดกระแทกเสียงสะดัง ไม่กลัวฉันโดนจับได้เลยยย!!! 

 

"ฮะ ฮ่าๆๆ ก็เค้าอยากทำให้ที่รักยิ้มไงคะ เลยส่งท่าทางน่ารักๆไปให้" 

ยุนกิหลุดยิ้มออกมา คงจะตลกที่ฉันยังแถต่อไปได้ โดยไม่สนว่าชิงฮวาจะจับได้รึป่าว 

อย่ามาทำให้แผนฉันแตกนะยะ 

 

"เอ่อ ที่รักคะ นี่ชิงฮวาเพื่อนเก่ายูอาค่ะ" 

 

"ไม่ใช่เพื่อนเก่าสิ.. ผมเป็นแฟนเก่ายูอาเค้าละครับ" 

ชิงฮวามองหน้ายุนกินิ่งๆ ยุนกิก็มองหน้ากลับไปด้วยสายตานิ่งๆเช่นกัน 

 

"อ่อเข้าใจแล้วละครับ ผมจำคุณได้ เมื่อตอนเย็น ที่เกิดอุบัติเหตุ ผมเห็นคุณโดนยูอาไล่ไปแล้วหนิครับ แต่ไม่ต้องห่วงเธอแล้วนะครับ ผมจะดูแลเธอให้ดีกว่าเดิม ดีกว่าครั้งที่ผ่านมา" 

เฮ้ยยย ชักจะสมจริงมากไปแล้ววว ยังไม่พอ ยุนกิเลื่อนหน้าเขาเข้ามาหาฉัน อีกนิดเดียวก็จะโดนแก้มแล้ว 

ฉันรีบเอามือเรียวงามขึ้นมากั้นไว้ได้ทันอย่างฉิวเฉียด ไม่อย่างนั้นมีหวังเสร็จโจร ยุนกินี่น่ากลัวชะมัด 

 

"แหม ที่รัก ที่นี่คนเยอะ ไว้ไปที่อื่นกันโน๊ะ" ^o^ 

ฉันพูดกัดฟัน ระงับความโมโหเอาไว้ -_-" 

 

"งั้นไปตอนนี้กันเลยมั้ยจ๊ะที่รักจ๋า" ยุนกิเลียปากเหมือนคิดอะไรในใจ 

กรี๊ดดดดดดด!!! เมื่อไหร่จะจบบทสนทนาระหว่างฉันกับยุนกิสักที!! T^T 

 

"แฮะ แฮ่มม ถ้างั้นฉันขอตัวก่อนนะ" ชิงฮวาเดินออกจากร้านไป 

 

"เฮ้ออออ~ ไปสักที" ฉันถอนหายใจยาวๆ 

 

"แฟนเก่าเธอหรอ หน้าตาดีนี่" 

ยุนกิพูดพลางยกไหล่เบาๆ 

 

"อื้อ ฉันขอบใจนายนะ สำหรับเรื่องเมื่อกี้" 

ฉันพูดห้วนๆ แล้วเดินหันหลังให้ยุนกิ จะกลับคอนโด 

แต่ก็โดนยุนกิดึงแขนรั้งเอาไว้สะก่อน 

 

"เธอว่าไงนะ" ยุนกิถามซ้ำ แถมยังยื่นหน้าเข้ามาใกล้ฉันอีก 

 

"ขอบใจไง ขอบใจอะ ที่ช่วยฉันเมื่อกี้" ฉันรีบตอบให้จบๆ จะได้รีบไป 

 

"แค่ขอบใจคงไม่พอมั้ง" 

ยุนกิยิ้มมุมปาก ทำสายตาร้ายกาจ พร้อมทั้งเอียงคอลงมาจน 

ริมฝีปากของเขาประกบเข้ากับริมฝีปากอันจิ้มลิ้มของฉัน 

 

"O.O!!" สีหน้าฉัน 

"^3^"   สีหน้ายุนกิ 

 

ฉันยืนช็อคนิ่งไปชั่วขณะ ยุนกิพยายามดันลิ้นเข้ามา ฉันดึงสติกลับมา เลยรีบผลักยุนกิออก 

 

"นี่นายทำอะไรอะ!" ฉันมองค้อนยุนกิ 

 

"กรี๊ดดดดดดดดด!!!" 

ฉันและยุนกิหันไปตามเสียงพร้อมกัน เจ้าของเสียงกรี๊ดดังลั่นแถมยังมองแรงใส่ฉัน 

 

"แบรี่?" ยุนกิทำหน้านิ่งๆ เอียงหัวงงๆเล็กน้อย ประมาณว่ากูเรียกชื่อถูกป่ะวะ 

 

"แบริสต้าค่ะ!! ทำไมยุนกิจำชื่อแบริสต้าไม่ได้" ยัยนั่นโวยลั่น สงสัยคงจะเป็นเด็กของอิตายุนกิละสินะ 

 

โอ้โห ชื่อยากขนาดนี้ใครจะไปจำได้ สงสัยยุนกิต้องเคลียกับยัยแบริสตาอะไรนั่นยาว 

ยัยนี่คงมาทันได้เห็นฉอดที่ยุนกิจูบฉันได้อย่างเต็มๆ 

ชิ! ฉันไม่สนยัยนั้นหรอก ฉันหันหลังเดินออกจากร้าน อย่างสบายใจที่หลอกชิงฮวาได้สำเร็จ โฮ๊ะๆๆๆ ^o^ 

แต่ ทว่า.....  

 

พรึบ!!!! 

- -' 

 

"จะ!รีบ!ไป!ไหน!จ๊ะ!ที่รักกก" ยุนกิดุงแขนฉันกลับมา ความสบายใจเมื่อกี้พังทลาย T^T 

 

"เอิ่มมมมมม.. ฉันว่าฉันเริ่มเมาๆแล้ว ฉันขอกลับก่อนนะ" 

ฉันแกล้งแถไปเรื่อย 

 

"เมาแล้วเค้าจะปล่อยให้ที่รักกลับคนเดียวได้ไงละ เดี๋ยวเค้าไปส่ง" 

 

"O.O" ฉันพูดเข้าทางยุนกิอีกแล้ว ม่ายยยย 

 

"อย่าลืมนะ ว่าเมื่อกี้ใครช่วยเธอ ถ้าเธอเดินออกจากร้านนี้ไปละก็.. ฉันจะไปบอกความจริงหมอนั่น" ยุนกิเลื่อนหน้าเข้ามากระซิบข้างหูฉันเบาๆ ด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ ที่ฟังดูเยือกเย็นสุดๆ ฮื้อออ T^T 

 

"แอบกระซิบอะไรกัน" 

ยัยแบริสต้าอะไรนั่นมองฉันด้วยสายตาอมหิต ปานว่าจะฉีกเนื้อฉันเป็นชิ้นๆ แล้วสับๆๆ สะให้ได้ 

 

"จริงสิ เรื่องแบบนี้เค้าต้องคุยกันบนห้อง ใช่มั้ยจ๊ะที่รัก ^o^" 

ยุนกิหันหน้ามามองฉันงงๆ คงคิดไม่ถึงว่าฉันจะเล่นใหญ่ได้เบอร์นี้ โฮ๊ะๆๆ 

 

ยัยแบริสต้าเดินพุ่งตรงมาที่หน้าฉัน แล้วจ้องหน้าฉันอย่างเอาเรื่องไม่เลิก นี่แกจะลองดีหรอยัยแบริสต้า 

 

ใครใช้ให้ยัยแบริสต้ามาทำท่าทีข่มขู่ฉันด้วยสายตาแบบนี้ เจอแบบนี้ก็สวยสิ 

คอยดูแล้วกัน ฉันจะเล่นเธอให้แสบเลย หึึหึ ....แกเล่นผิดคนแล้วยะ ยัยแบริสต้า! 

 

 

 

 

ผับ Dark side (ดาร์กไซด์) นี้ เหล่าป๊อบปูล่าร์เป็นหุ้นส่วนกัน ตอนแรกจะเป็นผับปิด ทำมาเพื่อเพื่อนๆจะได้มาปาร์ตี้ มาสนุกกัน แต่พอผับเปิดตัวได้แค่เพียงวันแรก กลับโกยเงินเข้ากระเป๋าได้อย่างมหาศาล จนตัดสินใจ ให้เป็นผับเปิด และโด่งดังขึ้นเรื่อยๆ จนเป็นที่นิยมของวัยรุ่นเกาหลี อันดับ1 กลายเป็นผับเกาหลีที่โดนใจวัยรุ่นที่สุด  

 

ประวัติส่วนเพิ่มเติมของเหล่าหนุ่มป๊อบปูล่าร์ 

ยุนกิ - เปิดค่ายเพลงเป็นของตัวเอง(โดนที่พ่อไม่สนับสนุน) เป็นทายาทคาสิโน  

จิน - ทายาทอุตสาหกรรมสุรา 

นัมจุน - พ่อเป็นนักการเมือง 

โฮซอก - ทายาทโชว์รูมรถ 

วี - เป็นนักแสดง ทายาทบริษัทผู้สร้างภาพยนตร์ 

จีมิน - ทายาทห้างชื่อดังที่สุดในกรุงโซล 

จองกุก - โปรแกรมเมอร์ เก่งทุกด้าน เปิดค่ายมวยเล็กๆให้ตัวเองไว้ออกกำลังกาย เป็นทายาทอุตสาหกรรมอิเล็กทรอนิกส์