​อันนี้เป็นเรื่องที่เกิดจากการเเถของบุคคลหนึ่งเเละมันก็กลายเป็นที่เรื่องที่เราจดจำเมื่อเดินผ่านจุดเกิดเหตุ

มากาวพร้อมไตพร้อมเริ่ม!!!

เรื่องนี้เกิดเมื่อพวกเราไปกินข้าวช่วงพักเที่ยงอย่างเอร็ดอร่อยจวนอิ่ม

"ก๋วยเตี๋ยววันนี้เเสบตับมาก กินไรต่อดีจอบจัง"ฉันหันไปถามจอบจังที่กำลังกินอย่างหน้าตาคล้ำเครียด

"ก็หล่อนปรุงเเบบบ้านไม่มีพริกอะ อะไรจ้องหน้าตูอีกละ ควรชิน!"

"กินน้ำเเข็งไสมะ ร้อนปากมากตอนนี้ ยายอะเอาไหม"อันยองให้ไปหายายที่กำลังซดน้ำด้วยความเอร็ดอร่อย

"กินชามเลยก็ได้นะ---ไปๆไปเก็บถ้วยชามกะละมังหม้อ"

ระยะทางจากโต๊ะที่เรานั่งกินถึงที่ล้างจานมันต้องผ่านห้องนำ้ซึ่งนั้นเเหละที่เกิดเหตุเเละตำนานของกลุ่มเราอีกครั้ง-

"เเสบตับๆๆเเสบไตๆเเสบตับเเสบไตดีเเท้น้ออออออ"หอนไประหว่างทาง

   ทันใดนั้น!!!!...

"ยายจังนั้นพี่(ตู๊ดดดดด)เว้ย!"

"ใช่จริงด้วยพี่(ตู๊ดดดดด)กำลังเดินมาทางนี้เเหละยาย----- "

"ยายไปไหนว่ะ"

"ยาย....ไปทำอะไรในห้องนำ้ว่ะคะ"

 คือยายจังเห็นก่อนเเล้วด้วยเซ้นอะไรของมันไม่รู้ กลิ่นมั้ง--เเต่ประเด็นคือพอมันเห็นไอ้ด้วยความเขิน ความอาย ปฏิกิริยาเบื้องต้น คือวิ่งเเละซ่อนซึ่งพื้นที่ตรงนั้น ที่ใกล้เเละมิดชิดคือห้องนำ้ เเละมันก็ไปซ่อนโดยที่ในมือยังถือถ้วยก๋วยเตี๋ยวไว้อยู่ มันเป็นภาพที่น่ากลัวจริง(?)

"ย..ยายไปทำอะไรตรงนั้นอะ"

"....กินก๋วยเตี๋ยวเปลี่ยนบรรยากาศ"

"เดี๋ยวอิยาย มึงไม่อิ่มเรอะมากินนำ้เเข็งไสดีๆก็ได้"

"จะตอบว่า เขินเเล้วหนีพี่เขายังดูดีกว่าที่มึงเเถเยอะเลยเว้ย ยายเอ้ย55555"

เป็นสีสันอีเรื่องที่เกิดขึ้นจริงๆเเบบไม่คิดว่ามันมีด้วยหรอเเบบนี้

อีกหลายวันต่อมา...ฉันก็ไปซื้ออาหารตามปกติเเต่บางอย่างไม่ปกติ ฉันต้องเดินผ่านหน้าห้องน้ำจุดเกิดตำนานอีกครั้งเเต่ครั้งนี้มันหลอนกว่าทุกที

เพราะพี่(ตู๊ดดดดด)เขาเดินออกมาจากห้องนำ้เเล้วในมือมีถ้วยก๋วยเตี๋ยวด้วย-----

ถ้าตูถามเเล้วตอบคำตอบเดียวกันนะเเหมโคตรจะพรหมลิขิตที่......

......

........ไม่ควรลิขิต---- บางครั้งก็สงสัยกินในนั้นมันมีอะไรดึงดูดให้อร่อยหรอใครรู้ตอบที คาใจมากตอนนี้

ปล.เห็นห้องนำ้ยังขำไม่หายเลย--