อันนี้เป็นเรื่องที่เกิดจากการเเถของบุคคลหนึ่งเเละมันก็กลายเป็นที่เรื่องที่เราจดจำเมื่อเดินผ่านจุดเกิดเหตุ
มากาวพร้อมไตพร้อมเริ่ม!!!
เรื่องนี้เกิดเมื่อพวกเราไปกินข้าวช่วงพักเที่ยงอย่างเอร็ดอร่อยจวนอิ่ม
"ก๋วยเตี๋ยววันนี้เเสบตับมาก กินไรต่อดีจอบจัง"ฉันหันไปถามจอบจังที่กำลังกินอย่างหน้าตาคล้ำเครียด
"ก็หล่อนปรุงเเบบบ้านไม่มีพริกอะ อะไรจ้องหน้าตูอีกละ ควรชิน!"
"กินน้ำเเข็งไสมะ ร้อนปากมากตอนนี้ ยายอะเอาไหม"อันยองให้ไปหายายที่กำลังซดน้ำด้วยความเอร็ดอร่อย
"กินชามเลยก็ได้นะ---ไปๆไปเก็บถ้วยชามกะละมังหม้อ"
ระยะทางจากโต๊ะที่เรานั่งกินถึงที่ล้างจานมันต้องผ่านห้องนำ้ซึ่งนั้นเเหละที่เกิดเหตุเเละตำนานของกลุ่มเราอีกครั้ง-
"เเสบตับๆๆเเสบไตๆเเสบตับเเสบไตดีเเท้น้ออออออ"หอนไประหว่างทาง
ทันใดนั้น!!!!...
"ยายจังนั้นพี่(ตู๊ดดดดด)เว้ย!"
"ใช่จริงด้วยพี่(ตู๊ดดดดด)กำลังเดินมาทางนี้เเหละยาย----- "
"ยายไปไหนว่ะ"
"ยาย....ไปทำอะไรในห้องนำ้ว่ะคะ"
คือยายจังเห็นก่อนเเล้วด้วยเซ้นอะไรของมันไม่รู้ กลิ่นมั้ง--เเต่ประเด็นคือพอมันเห็นไอ้ด้วยความเขิน ความอาย ปฏิกิริยาเบื้องต้น คือวิ่งเเละซ่อนซึ่งพื้นที่ตรงนั้น ที่ใกล้เเละมิดชิดคือห้องนำ้ เเละมันก็ไปซ่อนโดยที่ในมือยังถือถ้วยก๋วยเตี๋ยวไว้อยู่ มันเป็นภาพที่น่ากลัวจริง(?)
"ย..ยายไปทำอะไรตรงนั้นอะ"
"....กินก๋วยเตี๋ยวเปลี่ยนบรรยากาศ"
"เดี๋ยวอิยาย มึงไม่อิ่มเรอะมากินนำ้เเข็งไสดีๆก็ได้"
"จะตอบว่า เขินเเล้วหนีพี่เขายังดูดีกว่าที่มึงเเถเยอะเลยเว้ย ยายเอ้ย55555"
เป็นสีสันอีเรื่องที่เกิดขึ้นจริงๆเเบบไม่คิดว่ามันมีด้วยหรอเเบบนี้
อีกหลายวันต่อมา...ฉันก็ไปซื้ออาหารตามปกติเเต่บางอย่างไม่ปกติ ฉันต้องเดินผ่านหน้าห้องน้ำจุดเกิดตำนานอีกครั้งเเต่ครั้งนี้มันหลอนกว่าทุกที
เพราะพี่(ตู๊ดดดดด)เขาเดินออกมาจากห้องนำ้เเล้วในมือมีถ้วยก๋วยเตี๋ยวด้วย-----
ถ้าตูถามเเล้วตอบคำตอบเดียวกันนะเเหมโคตรจะพรหมลิขิตที่......
......
........ไม่ควรลิขิต---- บางครั้งก็สงสัยกินในนั้นมันมีอะไรดึงดูดให้อร่อยหรอใครรู้ตอบที คาใจมากตอนนี้
ปล.เห็นห้องนำ้ยังขำไม่หายเลย--