นี่ฉันเองยูตะฉันโดนคำสาปให้ต้องกลายเป็นแมว3วัน|

(ผมใช้อุ้งเท้าน้อยๆ ค่อยๆ พิมพ์)

“O [] O” เอมิไม่พูดอะไรได้แต่ยื่นอึ้ง

วิธีแก้คำสาปคือต้องหารักแท้แล้วแต่งงาน|

“ละ ละ แล้วจะรู้ได้ยังไงว่าใครคือรักแท้” เอมิเพิ่งจะเปิดปากพูด

ให้เอาหัวไปสัมผัสกับคนที่คิดว่าเป็นรักแท้ถ้าใช่หางจะชี้เป็นสัญญาณบอก|

“ละ ละ แล้วตอนแกเป็นคนทำไมไม่ออกเอาหัวไปลองถูกับคนอื่นดูล่ะ” เอมิสงสัย

ไม่ได้วิธีหารักแท้จะทำแค่ตอนเป็นแมวเท่านั้น|

“งั้นใน 3 วันนี้แกต้องออกไปตระเวนหารักแท้ใช่มั้ย” เอมิถาม

“เหมี๊ยวววว” =^o^= ผมตอบเอมิ

ต้องขอให้แกช่วยดูแลฉันใน3วันนี้เพราะฉันหากินเองไม่ได้นะ|

(ผมพิมพ์เสร็จก็เอาหัวไปถูไถเอมิ)

“เหมี๊ยวววว” ผมมองตาเธอปริบๆ

“เออๆ” เอมิที่แพ้ความน่ารักของผมก็ยอมตกลงแต่โดยดี

“แต่ก่อนอื่นนะ มานี่ มาม้ามู่มู้ยามายู้ยู้น้า” เอมิอุ้มผมแล้วใช้เสียงสองกับภาษาต่างดาวพูดกับผม เธอทั้งขยำแก้มผม กัดแก้มผม ฟัดผม ต่างๆ นาๆ จนผมหายใจไม่ออก

“แง๊ววววว!!” ผมอึดอัดเลยกระโดดหนีและร้องแสดงความไม่พอใจใส่เธอ

“ถ้าแกไม่ยอมให้ฉันฟัดฉันจะไม่ช่วยแกนะ!!” เธอขู่ผมได้

ผมจึงเดินสี่ขาคอตกเข้าไปมอบกับเธอแต่โดยดี หลังจากนั้นเธอก็ฟัดอย่างบ้าคลั่ง จนวิญญาณผมแทบจะหลุดออกจากร่าง

“นี่ให้ฉันพาแกไปหาคนทรงมั้ย เผื่อเขาจะหาทางอื่นช่วยแกได้” หลังจากเอมิฟัดผมจนหนำใจเธอก็พูดกับผม

“ (- - ) ( - -) (- - ) ( - -) ” ผมส่ายหน้าปฏิเสธ

หลังจากนั้นเอมิก็เอาข้าวให้ผมกินแล้วก็ฟัดผมยันเช้า

เช้า วันที่ 1 กันยายน 2018

เดี๋ยวออกไปหารักแท้ก่อนนะเดี๋ยวกลับมาถ้าจะไปข้างนอกเตรียมข้าวไว้ให้ด้วย|

ผมพิมพ์ข้อความลงบนคอมพิวเตอร์ทิ้งไว้ให้เอมิและออกไปหารักแท้

ผมที่ไม่รู้ว่ารักแท้คนนั้นเป็นใคร เลยพุ่งเป้าในการทดสอบไปที่ผู้หญิงตัวเล็กๆ เพราะว่าผมตัวเล็กคนที่จะรักในตัวผมก็น่าจะเป็นคนตัวเล็กเหมือนกัน

แต่ผมขอบอกเลยนะครับว่าตอนเป็นแมวผมนี่ฮอตสุดๆ ผมนี่แทบไม่ต้องวิ่งเข้าหาใครเลยครับ

พอพวกผู้หญิงเห็นผมก็วิ่งเข้ามากอดมาลูปหัวผมกันใหญ่เลยครับ แต่ทุกคนก็ไม่มีใครทำให้หางผมชี้ได้ซักคน

ผมตระเวนเดินไปแถวย่านการค้าก็ไม่เจอ เผื่อรักแท้ผมอาจจะเป็นแม่ศรีเรือนเลยเดินไปแถวตลาดก็ยังไม่เจอ

“เหมี๊ยว เหมี้ยว เหมี้ยว!!” =^o^= ผมนี่วิ่งเอาหัวไปถูไถกับคนที่เดินผ่านไปผ่านมาอย่างบ้าคลั่ง

จนขนของผมร่วงแหว่งเป็นวงกลมที่หัว

ตอนนี้ผมกลายเป็นแมวหัวล้านไปแล้ว =TwT=

ผมเดินกลับบ้านหัวล้านอย่างสิ้นหวัง มันคงไม่มีทางหารักแท้ได้ในวันเดียวหรอกเนอะ ผมพยายามมองโลกในแง่ดี

“55555555+ แกไปทำอะไรมาอ่ะยูตะ!!” >O< เอมิหัวเราะที่เห็นผมกลับมาในสภาพหัวล้าน

“แง๊ววววว!!” (-_-) ผมพยายามจะบอกเธอว่าอย่าหัวเราะแต่ก็ทำได้แค่นั้น

“ติ๊งต่อง ติ๊งต่อง!” เสียงกริ่งดังหน้าบ้าน

“ใครคะ” เอมิวิ่งไปหน้าบ้าน

“อ่าว...หัวหน้าบ.ก.มีอะไรคะ?” เอมิแปลกใจที่เห็นพี่ฮีทมาที่บ้า

“อ่าว...ยูตะล่ะ?” พี่ฮีทถาม

“อ๋อ ก็อยู่นี่ไงคะ” เอมิหลุดปากพูด

“แง๊ววว!!” ผมร้องดังเพื่อพยายามเตือนสติเธอว่าตอนนี้ผมกลายเป็นแมว

“อะ อ๋อ! ...ยูตะไปทำธุระข้างนอกอ่ะค่ะ จะไม่กลับอีก 3 วัน มันเลยให้ฉันมาเฝ้าบ้านให้อ่ะค่ะ” เอมิโกหกไปทันที เรื่องโกหกเจ้านายขอให้บอกเอมิเพื่อนผมเถอะครับได้เสมอ 55555+

“อ๋อเหรอ โอเคถ้ายูตะกลับมาบอกให้ติดต่อหาฉันด่วนนะ!” พี่ฮีทพูดก่อนจะขึ้นรถขับกลับไป

“แหม่~มีรถคันใหม่ซะด้วยเล่น Aston Martin V8 The New Vantage (2018) ซะด้วยนะ!!” เอมิแซวพี่ฮีทหลังจากเขากลับไปแล้ว

อ้อ...อีกเรื่องที่เอมิทำได้ดีคือการจำรุ่นรถต่างๆ แทบจะเป็นแฟนพันธุ์แท้เลยก็ว่าได้ครับ 55555+ ผมล่ะแปลกใจกับความสามารถเธอจริงๆ

เอมิอุ้มผมไปที่หน้าคอมพิวเตอร์

“หัวหน้าบ.ก.เขามาหาแกทำไม” เอมิถามผม

“ (- - ) ( - -) (- - ) ( - -) ” ผมส่ายหน้าเพราะไม่รู้

หิวแล้ว|

ผมพิมพ์บอกเธอ

เอมิเลยไปเตรียมอาหารให้ผม

“แต่น แตน แต้นนน!!! มาแล้วอาหารสำหรับน้องเหมียว” ^o^/ เอมิเอาอาหารคนไปใส่ในถ้วยอาหารแมวให้ผม

“ไม่ต้องห่วง นี่ถ้วยใหม่ฉันเพิ่งไปซื้อมาให้ล้างอย่างดีเลยล่ะ อิอิ”

“กินซะนะน้องเหมียว โอ๋ๆ” เธอใช้เสียงสองและลูบหัวผมอย่างบรรจงถึงแม้ตอนนี้ผมจะหัวล้านก็ตาม

“=TwT= “ผมทำอะไรไม่ได้นอกจากจำใจกิน

ไม่นานพี่ฮีทก็ส่งข้อความมาหาผม

‘เป็นอะไรรึเปล่า พี่เป็นห่วงนะ พี่ขอโทษเรื่องคืนนั้น พี่ขอโทษจริงๆ นะ’

เอมิที่เปิดอ่านข้อความ เธอตาลุกวาวด้วยความอยากรู้อยากเห็น

“นี่!! หัวหน้าบ.ก.ขอโทษแกเรื่องอะไร บอกมาเดี๋ยวนี้นะ” เอมิดึงจานข้าวผมออก

“บอกมาไม่งั้นไม่ต้องกิน!!” เอมิขู่ผมอีกครั้ง

เพราะผมหิวมากจึงจำใจเดินไปหน้าคอมพิวเตอร์เพื่อพิมพ์บอกเธอ

ก็แค่คืนเลี้ยงฉลองคืนนั้นพี่เขาเมาแล้วบ่นฉันในห้องน้ำแล้วขู่ว่าถ้าฉันไม่ทำตัวดีดีจะไม่อนุมัติให้หนังสือฉันตีพิมพ์|

แหะๆ >w< ผมโกหกไปหน่ะสิครับ ขืนบอกความจริงได้ตายไม่ได้ผุดไม่ได้เกิดแน่ 5555+

“โถ่ น่าสงสารจริงๆ” เอมิลูบหัวผมและวางจานข้าวให้เหมือนเดิม

หลังจากนั้นผมก็ออกไปตามหารักแท้ทุกวัน ทั้งวัน ตระเวนไปทั่วแต่ก็ไม่เจอจนเวลาผ่านไปครบ 3 วัน

เช้าวันที่ 4 กันยายน 2018

ผมตื่นมาในสภาพร่างของยูตะดังเดิน ผมดีใจมากกระโดดไปกอดเอมิที่นอนอยู่บนเตียงผม

“เอมิ ฉันกลับมาแล้ว” ผมบอกเธอที่หลับอยู่

“เออๆ ห๊ะ!!! กลับมาแล้วเหรอ โห่...เสียดายอ่ะตอนเป็นแมวแกน่ารักมากเลยนะ” เอมิเสียดาย

“........” (=_=) เชื่อเขาเลยครับ ผมล่ะหมดคำพูดกับเพื่อนผมจริงๆ แต่ก็ช่างเถอะผมดีใจที่กลับร่างเดิมแล้ว

“ฮัลโหลหัวหน้าบ.ก.ครับผมกลับมาแล้วมีอะไรรึเปล่าครับ” ผมโทรหาพี่ฮีท

“ทำไมเรียกพี่แบบนั้นล่ะ พี่ขอโทษยังไม่หายโกรธเหรอ” พี่ฮีทพูด

“ครับผมโทรมาบอกว่ากลับแล้ว แค่นี้ก่อนนะครับผมต้องปั่นต้นฉบับ” ผมพูดจบก็วางสายไป

จริงๆ แล้วผมไม่ได้โกรธอะไรหรอกครับ แต่ผมอยู่กับเอมิเลยไม่อยากทำตัวสนิทสนมให้เธอสงสัย และคิดจะแกล้งพี่ฮีทด้วยแหละ อิอิ ^^

ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงครับ พี่ฮีทขับรถมาหน้าบ้านผมทันที

“ยูตะ!! เปิดประตูหน่อย!!” พี่ฮีทตะโกนหน้าบ้าน

“ครับ” ผมเปิดประตู

พี่ฮีทพยายามจะเข้ามาในบ้าน แต่ผมไม่ให้เขาเข้าเพราะเอมิอยู่ในบ้าน เราจึงออกไปคุยกันที่หน้าบ้านแทน

จู่ๆ ก็มีรถสปอร์ตหรูขับมาจอดต่อท้ายรถพี่ฮีท แล้วมีชายหนุ่มสุดหล่อเดินออกมาจากรถ

เขาต้องเป็นนายแบบแน่ๆ ผมรู้สึกได้ เพราะเขาตัวสูงน่าจะซัก 190 ซม. หุ่นโคตรดี ใส่ยีนส์สีเทาเข้มๆ มีขาดตรงเข่าหน่อยๆ ใส่รองเท้าหนัง ใส่เสื้อหนังสีดำตัวในน่าจะเป็นเสื้อกล้ามสีเทา ส่วนหน้าตาเขาเหรอโคตรหล่อเลยครับ ผมสั้นสีดำไถข้างด้วย ตาคม จมูกโด่งมาก เหมือนพวกแบดบอยเลยครับ

“ยูตะ!!!” ^o^ เขาเรียกผม และเดินเข้ามากอดผมทันที

“โห ไม่เจอตั้งนานโคตรคิดถึงเลย จุ๊บ!” เขาหอมแก้มผมครับ

“O///O “ผมตกใจครับแต่ก็เขินด้วย

แต่พี่ฮีทตกใจยิ่งกว่า เขาหน้าซีดไปเลย เพราะเขายืนอยู่กับผมเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด ผมไม่อยากจะคิดเลยครับว่าคราวนี้พี่เขาจะหึงขนาดไหน