-CHAPTER 5 -
“คิดว่าวันนี้บอสจะไม่มาซะอีกนะคะ” เสียงโมโนโทนของหญิงสาวคนหนึ่งดังขึ้นพร้อมๆ กับเสียงรองเท้าส้นสูงที่กระทบพื้นอย่างเป็นจังหวะใกล้เข้ามาที่โต๊ะทำงาน
วีนัสเงยหน้าขึ้นจากกองเอกสารข้างหน้ามอง ‘แคทลียา’ ผู้ช่วยสาวหน้าตายที่เดินยักย้ายส่ายหุ่นสุดเซ็กซี่มากับแฟ้มเอกสารในมือ
“ทำไมฉันต้องไม่มาด้วยล่ะ”
“เห็นว่าปาร์ตี้กับหนุ่มๆ หนัก นึกว่าบอสจะนอนพักต่อยาว” เลขาสาวตอบหลังจากนิ่งไปนิดหนึ่งเหมือนต้องใช้ความคิด
“ถ้าแค่นั้นทำให้ฉันลุกไม่ไหว ก็ไม่ต้องเรียกกันว่าบอสแล้ว” วีนัสยิ้มมุมปากนิดๆ
คำพูดตรงๆ ของเลขาสาวที่คนอื่นได้ยินอาจจะคิดว่าเป็นคำจิกกัด แต่พอออกมาจากปากคนที่อารมณ์คงที่ (คือไร้อารมณ์คงที่นั่นแหละ) กลับกลายเป็นคำพูดที่มาจากใจ และตั้งแต่ทำงานด้วยกันมา แคทลิยาก็ถือเป็นคนทำงานดีที่ปากตรงกับใจ ไม่มีการประจบนินทา จนเลขาหุ่นเซ็กซี่ก็ถือเป็นเพื่อนของเธออีกคน
หลังจากรับของขวัญที่เหล่าโฮสต์หนุ่มตัวท็อปบรรจงมอบให้จนย่ำรุ่ง วีนัสก็หลับยาวจนเกือบเย็น แต่พอได้ชาร์จพลังงานเต็มที่ก็สามารถลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวและลงมาทำงานได้ตามปกติ
ในทุกคืนถ้าไม่มีงานอื่น เธอมักจะมานั่งทำงานในห้องทำงานเรียบหรูโทนสีเทาดำ ที่อยู่บนชั้นลอย มองจากกระจกลงไปจะเห็นบรรยากาศภายในคลับ โดยที่คนนอกไม่สามารถมองเข้ามาในห้องได้เลย
“แคท ฉันดูบัญชีเสร็จแล้ว เดี๋ยวขอกาแฟด้วยนะ” มือเรียวยื่นแฟ้มให้เลขา ก่อนที่ดวงตาสวยจะจดจ้องกับเอกสารบนโต๊ะต่อไป
ไม่ใช่แค่ความสวย เงิน หรือคอนเนคชั่นสุดเริ่ดที่ทำให้ MISTY CLUB เติบโตได้จนทุกวันนี้ ในเรื่องการทำงานเธอก็จริงจังไม่แพ้กัน
เคร้ง
เสียงแก้วกาแฟที่วางลงบนโต๊ะโดยที่เธอไม่ได้ยินเสียงเดินรองเท้าส้นสูงที่กระทบพื้นของแคท ทำให้ร่างบางละสายตาจากเอกสารตรงหน้า
“กาแฟครับบอส” ใบหน้าขาวจัดและรอยยิ้มทรงเสน่ห์ปรากฏตรงหน้าแทนที่จะเป็นเลขาสาว มีนในชุดเสื้อยืดคอกลมทับด้วยเบลเซอร์สีเทา เซ็ตผมฉีดน้ำหอมเหมือนเตรียมพร้อมจะไปทำงานยืนมองยิ้มๆ
“มาทำอะไร ไม่ไปทำงาน?” คนร่างสูงเท้าแขนลงกับโต๊ะ โยกลำตัวมาใกล้ๆ เธอ
“ก็คิดถึงบอสไงครับ” มีนส่งยิ้มให้หญิงสาวด้วยแววตาระยิบระยับ
“คิดถึงบ้าอะไร เพิ่งจะแยกกันได้ไม่กี่ชั่วโมง” ชายหนุ่มหัวเราะให้กับคิ้วที่ขมวดแน่นของหญิงสาว ผู้หญิงอะไร คนหล่อขนาดนี้มาหยอดแต่ดันทำหน้าเหมือนเขามาหาเรื่องมากกว่า
“ก็เพราะเพิ่งแยกกันนี่แหละ เลยอยากรู้ว่าบอสเอาแรงมาจากไหนลุกมาทำงานต่อ” โดนจัดไปทั้งคืนขนาดนั้น ขนาดพวกเขายังแทบสลบเหมือด ฟ้าเหลืองกันเป็นทิวแถว โชคดีว่าเซอร์ไพรส์นี้ถูกเตรียมล่วงหน้ามานาน พวกเขาเลยขอล็อคคิวให้วันต่อไปรับงานแค่เป็นเพื่อนคุย เพื่อนเที่ยวไปสักสองสามวัน
ก็ใครมันจะไปผลิตน้ำทัน... แต่ไม่เห็นว่าคนที่โดน ‘จัดหนัก’ กว่าใครจะมีผลกระทบอะไรเลย ทั้งที่เป็นคนเสีย ‘น้ำ’ เยอะกว่าทุกคน เขาที่เดินผ่านหน้าห้องแล้วเห็นไฟห้องบอสเปิดอยู่เลยขอแวะเข้ามาดูให้เห็นกะตาสักหน่อย
พอเห็นหญิงสาวในสภาพสมบูรณ์ร้อยเปอร์เซ็นต์มันก็เริ่มเกิดอาการมันเขี้ยวขึ้นมา และยิ่งหญิงสาวได้ยินมีนพูดแบบนั้น เธอเลยมองเขาด้วยดวงตาพริบพราว
“คิดว่าแค่นั้นจะทำอะไรฉันได้ก็คิดผิดแล้วละ” มือเรียวยื่นมาแตะแก้มเขาเบาๆ “หนุ่มน้อย...” ลงท้ายประโยคแบบยั่วขนาดนี้ คิดว่าเขาจะปล่อยเธอไปง่ายๆ รึไง
“ว้ายยยย” วีนัสอุทานเมื่อคนที่เธอยั่วขึ้น พุ่งมาจู่โจมถึงเก้าอี้ทำงาน มือหนาลูบไล้ร่างที่สัมผัสมาทั้งคืนแต่ก็ดูเหมือนจะไม่พอสักที
“ไม่เชื่อหรอกว่าบอสจะไม่เป็นไรเลย ขอดูหน่อยนะครับ”
“อ๊ะ ดูอะไร มีนปล่อยนะ นี่มันในห้องทำงาน” ใบหน้าคมซุกไซร้อยู่กลางทรวงอกนุ่มหยุ่น วีนัสที่ใส่เดรสสายเดี่ยวรัดรูปสีเนื้อ แนบสนิทจนแทบจะเหมือนผิวหนังชั้นที่สอง มือหนาดึงกระโปรงหญิงสาวขึ้นมากองอยู่ที่เอวบาง
ดูเหมือนว่าจะเล่นกับเด็กพวกนี้ไม่ได้เลย เป็นต้องเลยเถิดทุกทีสิน้า
“อ๋าาา ...” วีนัสอุทานเมื่อมีนแหย่นิ้วเรียวยาวเข้ามาในร่องสาวโดยที่จีสตริงที่เธอใส่เพียงแค่ถูกแหวกไปข้างๆ เท่านั้น
“ชักจะเชื่อแล้วนะว่าบอสเป็นเทพีแห่งเซ็กส์จริงๆ คนอะไรโดนเสียบทั้งคืนยังแน่นเหมือนเพิ่งโดนเปิดซิง” คำพูดของมีนยิ่งทำให้วีนัสขมิบร่องสาวรัดนิวเรียวแน่น แค่คนฟื้นตัวเร็ว ไม่เห็นต้องพูดเพ้อเจ้อขนาดนั้นก็ได้
“อื้อ พอแล้วมีน ฉันจะทำงาน” อยากทำงานมีนก็จัดให้...ด้วยการยัดตัวไปอยู่ใต้โต๊ะทำงานของเธอ แต่ชายหนุ่มไม่ยอมปล่อยเนื้อขาวๆ ข้างหน้านี่เป็นอันขาด
วีนัสสอดมือขย้ำเส้นผมที่ถูกเซ็ตทรงอย่างดีเมื่อมีนแยกขาเธอออกแล้วสอดหน้าเข้ามาซุกไซร้โคกอวบอูมของเธอ
“อ๊ะ มีน"
“ก็ทำไปสิครับ ผมก็จะ ‘ทำ’ งานของผมเหมือนกัน” ชายหนุ่มสบตาร้อนแรงและเน้นคำว่าทำ ก่อนจะก้มหน้าก้มตาสำรวจเนินเนื้ออวบอูมที่ดูเหมือนจะบวมขึ้นนิดหน่อยเพราะโดนกระแทกทั้งคืน แต่ยิ่งทำให้มันน่ากินขึ้นไปอีก
แจ๊ะ แจ๊ะ ปลายลิ้นสีชมพูสอดเข้าไปลิ้มรสหยดน้ำรักที่ค่อยๆ ไหลรินออกมา วีนัสจิกมือตัวเองกับพนักเก้าอี้ ขณะที่กำลังเชิดหน้าครางก็ได้ยินเสียงเคาะประตูดังขึ้น
“ บอสคะ คุณลูอิสมาขอพบค่ะ” เสียงของแคทลิยาทำเอาหญิงสาวลืมตาพรึ่บ
“คู่หมั้นบอสนี่ครับ” มีนช้อนตาถามจากใต้โต๊ะ ไม่ได้ดูเดือดเนื้อร้อนใจที่กำลังแอบกินคู่หมั้นคนอื่นอยู่สักนิด
ก็คู่หมั้นน่ะสิ ถึงจะเป็นคู่หมั้นทางธุรกิจ แต่นายช่วยเดือดร้อนมากกว่านี้ได้ไหมนะ
“ออกมาได้แล้วมีน หลุยส์กำลังมาแล้ว” วีนัสหุบขาเข้าด้วยกันติดที่ชายหนุ่มกลางหว่างขาไม่ยอมให้เธอทำแบบนั้น
“แล้วไงครับ จ๊วบบ” ยิ่งกว่าไม่สนใจก็คือการที่เด็กนั่นก้มหน้าก้มตาดูดเม็ดเกสรแดงๆ ของเธอต่ออย่างหน้าตาเฉยนี่แหละ
นี่ใจคอจะนั่งทำเสียวให้เธออยู่ใต้โต๊ะทั้งที่คู่หมั้นเธอกำลังจะเข้ามานี่นะ นายดูหนังเอวีเยอะไปรึเปล่าเจ้าเด็กบ้า
“แคท ให้ลูอิสเข้ามาเลย” ถ้าอยากจะอยู่ในนี้นัก เธอก็ไม่ขัดศรัทธา สายตาเอาชนะที่สบกันทำเอามีนลงลิ้นหนักขึ้น
“Happy Birthday ย้อนหลังครับที่รัก” ยังไม่ทันเห็นหน้าคู่หมั้นรูปหล่อลูกครึ่งฝรั่งเศส น้ำเสียงนุ่มๆ และดอกไม้ช่อใหญ่จนเต็มอ้อมแขนชายหนุ่มก็ปรากฏให้เห็นซะก่อน
‘ลูอิส’ นักธุรกิจหนุ่มลูกครึ่ง ปรากฏตัวด้วยชุดสูทเต็มยศ เสื้อผ้าเรียบกริบ ทรงผมที่เซ็ตมาอย่างดีรวมถึงหนวดเคราบางๆ เสริมเสน่ห์ก็ถูกตัดเล็มมาอย่างปราณีต แต่งเนี๊ยบราวกับไปงานเลี้ยงของราชวงศ์มา แต่ไม่ใช่หรอก นี่คือชุดทำงานปกติของเขาต่างหาก
คู่หมั้นของเธอ ผู้มีหน้าตาในสังคมและมีอำนาจในวงการธุรกิจ เป็นผู้ชายเพอร์เฟคชั่นนิสต์ ทุกรายละเอียดในชีวิตของเขาต้องเพอร์เฟค หญิงสาวตกลงใจหมั้นกับเขาเพื่อประโยชน์ทางธุรกิจที่ได้เปรียบกันทั้งคู่ โดยที่ทั้งคู่ก็รู้ว่าต่างไม่ได้อินกันสักเท่าไหร่หรอก
“เมื่อวานผมติดธุระสำคัญ ขอโทษด้วยนะครับที่มาเบิร์ดเดย์คุณช้า”
“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันเข้าใจ” วีนัสยิ้มให้คู่หมั้น ถ้าลูอิสสังเกตสักนิดก็จะพบว่าคู่หมั้นสาวจิกนิ้วไว้กับขอบโต๊ะแน่น
ดูเหมือนว่าเสียงหวานๆ ที่ตอบโต้กันจะไม่ค่อยเข้าหูบุคคลที่สามที่แอบฟังอยู่ใต้โต๊ะ มีนแยกขาเธอไว้ นิ้วเรียวยาวแหวกจีสตริงสีดำไปข้างๆ และส่งลิ้นเรียวเข้าไปในโพรงถ้ำ กระดกไหวรุนแรงจนวีนัสแทบจะหลุดคราง
เธอพยายามจะหุบขาทำให้หนีบหัวเพื่อให้ชายหนุ่มหยุด แต่ก็ไม่ได้นำพา หนีบให้ตายเลยดีไหม ฮึ
“เพื่อไถ่โทษ คืนนี้ผมเตรียมเรือยอร์ชไว้แล้ว ไปดินเนอร์กับผมนะครับที่รัก”
ยิ่งคู่หมั้นหนุ่มเข้ามาใกล้ มีนยิ่งเร่งมือและลิ้นของเขาให้รุนแรง หญิงสาวตื่นเต้นกลัวว่าเสียงลิ้นและนิ้วที่กระทบกันในโพรงรักจะทำให้คู่หมั้นได้ยิน ร่องสาวเลยยิ่งกระตุกรับลิ้นของชายหนุ่มใต้โต๊ะเป็นจังหวะ ชายหนุ่มใต้โต๊ะยิ่งรัวลิ้นเด้งสะกิดเม็ดบัวสลับดูดรัวๆจนเธอขาสั่น จนสมองไม่ค่อยประมวลตามสิ่งที่คู่หมั้นหนุ่มชวนคุย
“มะ ไม่ได้หรอกค่ะ” วีนัสต้องพยายามแยกประสาทอย่างแรง เธอพยายามดันหัวของมีนออกไปจากร่องอวบแต่ชายหนุ่มไม่ให้ความร่วมมือ ใบหน้าหล่อๆ ฝังแน่นยิ่งกว่าปลิง
“ทำไมละครับที่รัก”
“เพราะฉะ ฉัน ไม่....” ลิ้นยาวสะกิดติ่งเนื้ออวบแถมยังจ้วงนิ้วเข้าไปงอคล้ายตะขอ จี้หาจุดกระสันต์เธออย่างไม่ปราณี ทำเอาวีนัสเห็นสวรรค์รำไร ถ้าเขาลงลิ้นต่อสักครึ่งนาที เธอคง...
“เสร็จ!"
“ฮะ ครับ?” ลูอิสงงกับคำตอบกระท่อนกระแท่น
เมื่อชายหนุ่มทำท่าจะเดินเข้ามาหา วีนัสเลยรีบผลักใบหน้าของมีนออกจากซอกขาแล้วยันตัวขึ้นมา
“ฉันยังทำงานไม่เสร็จน่ะค่ะ คงไปล่องเรือกับคุณไม่ได้” เรียวขายาวในชุดเดรสที่ปิดถึงแค่ขาอ่อนก้าวตรงไปยังร่างสูงของชายหนุ่มที่ยืนอยู่ไม่ห่างจากโต๊ะทำงาน มือเรียวเอื้อมไปรับดอกไม้ ถอนใจกับตัวเองเพราะความลุ้นระทึกแล้วดึงร่างสูงให้ไปนั่งคุยกันที่โซฟา ส่วนคนที่อยู่ใต้โต๊ะ...
สมน้ำหน้า อยากแกล้งเธอนักก็ดูหนังสดไปละกัน
“อุ้ยย” วีนัสถูกดึงตัวลงให้นั่งบนตักแข็งๆ ของหนุ่มลูกครึ่ง มือหนากอดรัดร่างอวบอัดเข้ามาในอ้อมแขนอย่างอดใจไม่ไหว
ถึงจะเป็นแค่คู่หมั้นทางธุรกิจ แต่ใครจะอดใจกับเซ็กส์แอพพีลที่แผ่กระจายขนาดนี้ได้
“แต่ผมอยากให้คุณไปด้วย” ลูอิสถูกดึงดูดเข้าหาร่างสาวยิ่งกว่าผีเสื้อที่พุ่งเข้าหาดอกไม้ ชายหนุ่มซุกไซร้ซอกคอหอม ขณะที่มือหนาไม่รอช้าดึงเอาสายเดี่ยวรัดรูปลงมากองที่ใต้อก
หนุ่มหล่อปรือดวงตาสุดเซ็กซี่ลง ลมหายใจสะดุดเมื่อมองอกอวบอึ๋มที่เบียดกันชิดในบราเกาะอก และไม่รอช้าที่จะกระชากมันลงไปไม่ให้บดบังเต้าอวบที่น่ากินที่สุดที่เขาเคยเห็นมา
“อ๊าา หลุยส์” หญิงสาวหลุดครางเมื่อชายหนุ่มกอบขยำอกอวบทั้งสองข้างก่อนจะเอาใบหน้าหล่อเฟอร์เฟคลงไปคลุกเคล้ากับความอวบขาว
“จ๊วบบบ แจะ” เรียวปากสีแดงของเขาครอบครองเม็ดบัวสีชมพูสดและเลียลิ้นระริกอย่างมันเขี้ยว ขณะที่มือหนาไล่ลงมาตามลำตัวบาง จับขาเธอให้แยกออกจากกัน ล้วงมือเข้าไปในจีสตริงตัวบางจ๋อยและชะงักเมื่อเจอหยดน้ำรักแฉะร่องไปหมด
วีนัสกัดริมฝีปากเมื่อนิ้วของหลุยส์ควานไปเจอน้ำรักที่เธอโดนมีนปลุกเร้าเอาไว้
“ทำไมแฉะไวจัง...” ดวงตารู้ทันของลูอิสทำเอาคนร้อนตัวเริ่มใจเต้นตึกตัก หรือว่าหลุยส์จะรู้...
+++
เอาล้าว เขาจะป๊ะกันรึเปล่าา ต้องมาลุ้นกันน
รู้สึกว่าตัวเองจะแต่งยาวมากเลย เลยตัดเป็นสองตอน
ขอคอมเม้นต์เยอะๆ เป็นกำลังใจให้ไรต์หน่อยนะคะ อยากรู้ฟีดแบค :-D