ตอนที่ 43

ปัง!!

เฌอแตม : ไอบ้าเอ๊ยยย

ผมยิ้มน้อยๆถึงแม้จะโดนผู้หญิงขวางกระถางใส่ก็เถอะแต่ก็ยังเธอเป็นเรื่องดีดี เขาบอกผู้หญิงด่าแปลว่าผู้หญิงรัก

ธันวา

วันนี้ผมบึ่งรถมาบ้านเฌอตั้งแต่เช้าเพื่อจะมาจัดการสวนดอกกุหลาบที่ผมตั้งใจทำให้เสร็จ

ไม่นานผมก็จัดการแปลงดอกกุหลาบเสร็จสมบูรณ์ ผมยืนกอดอกมองแปลงกุหลาบสวยอย่างภาคภูมิใจ หวังว่าอย่างน้อยเฌอจะเห็นความตั้งแต่และพยายามของผมบ้างนะ

ธันวา : เฌอยังไม่ตื่นหรอครับ

แม่บ้าน : ยังเลยค่ะ เมื่อคืนคุณเฌอกลับบ้านดึกกว่าจะตื่นก็คงเที่ยงแหละค่ะ

หน๋อย เมื่อคืนผมนอนคิดหาวิธีมาพิชิตใจเธอแทบไม่ได้นอนแต่เธอกลับออกไปเที่ยวหรอเนี่ย คิดได้อย่างนั้นผมเลยเดินขึ้นไปห้องเฌออย่างคุ้นเคย

แกร๊ก

ผมค่อยๆย่องเข้าห้องร่างบางกลัวว่าเธอจะตื่น ร่างบางยังคงนอนนิ่งอยู่บนเตียง เวลาเธอหลับดูน่ารักกว่าเวลาเธอด่าฉันอีก

จุ๊บ

ผมอดไม่ได้ที่จะจุ๊บลงบนแก้มใส เฮ้อ คิดถึงแก้มนิ่มๆแบบนี้จัง

เฌอแตม : อื้อ เฌอจะนอน

เฌอพลิกตัวหนีไปอีกทาง ผมเห็นอย่างนั้นเลยจุ๊บหน้าผากร่างบางอีกครั้งก่อนจะเดินออกมา ช่วงนี้กำลังทำคะเเนนขืนปลุกเธอตอนนี้คะเเนนผมคงติดลบไม่เหลือ

เที่ยง

ร่างบางเดินลงมาในชุดอยู่บ้านธรรมดาแค่น่ารัก น่าฟัดชำมัด

ผมยืนยิ้มกว้างรอเธออยู่ที่โต๊ะอาหาร เเม่บ้านบอกเฌออยากกินแกงเขียวหวานผมเลยให้แม่บ้านสอน ฉะนั้นแกงเขียวหวานบนโต๊ะก็เป็นฝีมือผมเองเห็นมั้ยว่าผมเป็นผู้ชายเเสนดีกับเขาเหมือนกัน

เฌอแตม : มาทำอะไรทุกวันอะธัน

ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมคงดึงเธอมาจูบเเรงๆสักสองสามทีโทษฐานพูดจาไม่เข้าหูแต่ตอนนี้ไม่ได้ครับง้อเมียอยู่

ธันวา : มาง้อเมียครับ

ร่างบางกรอกตามองบนอย่างกวนตีน ผมต้องข่มอารมณ์ตัวเองไม่ให้กระโจนขย้ำเธอมาก

เฌอแตม : ว้าว พี่นิ่มเฌออยากกินแกงเขียวหวานอยู่พอดีเลย

แม่บ้าน : วันนี้คุณธันลงมือทำเองเลยนะคะ

เคร้ง!

ผมเงยหน้ามองร่างบางที่วางช้อนลงทันทีที่ได้ยินแม่บ้านพูด

เฌอแตม : เฌอไม่อยากกินล่ะ เฌอออกไปกินอาหารจีนดีกว่า

ผมจับเเขนร่างบางไว้ก่อนเธอจะลุกขึ้น

ธันวา : เฌอ

ผมเรียกชื่อเธอเสียงต่ำ

เฌอแตม : ทำไมมีปัญหาหรอ

ร่างบางถามผมเสียงเรียบ

ธันวา : ป่าวครับ จะบอกว่าเดี๋ยวพาไปครับ

แหะๆ ก็บอกแล้วไงครับว่าช่วงนี้ต้องง้อเมีย เมียอยากกินอะไรก็ต้องพาไปกิน

ภัตตาคารอาหารจีน

เฌอแตม : เอาหมูหัน กระเพาะปลาน้ำแดง เป็ดย่าง เอาติ่มซำมาด้วยนะคะอะไรขึ้นชื่อเอามาให้หมดเลย ธันเอาอะไรอีกรึเปล่า

ธันวา : เฌอสั่งล่ะกันธันขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อน

ผมเดินกลับมาจากเข้าห้องน้ำและเเวะโทรคุยธุระกับลูกค้า ก็ต้องตกใจกับอาหารมากมายบนโต๊ะผมมองตัวเล็กที่เคี้ยวซาลาเปาตุ้ยๆอย่างอึ้งๆ นี่เธอสั่งมาเลี้ยงทั้งวงคณาญาติเลยรึเปล่าเนี่ย

ธันวา : ทำไมสั่งมาเยอะขนาดนี้

เฌอแตม : ทำไมอะ ก็อยากกิน

ผมส่ายหน้ากับความดื้อของร่างบาง แต่ก็ยอมนั่งลงช่วยเธอกิน

ผมเงยหน้ามองร่างบางที่กินดูมีความสุขเหลือเกิน

เฌอแตม : มองอะไร

ธันวา : มองเมียกิน แต่อยากกินเมียมากกว่า

เคร้ง!!

ผมขำน้อยๆกับท่าทางตกใจของเธอ

เฌอแตม : เเค่กๆๆ

ผมรีบส่งน้ำให้ร่างบางกลัวจะสำลักตายไปซะก่อนผมจะจะง้อสำเร็จ

ธันวา : กินช้าๆก็ได้

เฌอแตม : ใครให้พูดแบบนั้นล่ะ

ร่างบางมองค้อนใส่ผม ก่อนจะก้มหน้าก้มตากินแก้มทั้งสองแดงเป็นลูกตำลึงลามไปจนถึงหูด้วยความเขิน

ธันวา : เงยหน้าสิเลอะหมดเเล้ว

ร่างบางเงยหน้ามองผมงงๆแต่ก็ยอมนั่งนิ่งให้ผมชิดน้ำจิ้มข้างปาก

เราทั้งคู่สบตากันอยู่เนิ่นนาน ภาพในวันเก่าเริ่มฉายเข้ามาในหัวผม เฌอคงจำไม่ได้สินะว่าเมื่อก่อนเรารักกันมากแค่ไหน คงจำไม่ได้ว่าผมรู้สึกดีแค่ไหนที่ได้อยู่กับเธอ เรามองตากันอย่างนั้นจนเฌอเป็นฝ่ายหลบตาไปก่อน

เฌอแตม : เฌอขี้เกียจกินละ ไปก่อนนะ

ร่างบางพูดจบก็รีบลุกเดินออกไปทันที ผมได้แต่เรียกชื่อเธอตามหลังเมื่ออยู่ๆเธอก็วิ่งออกไป

ธันวา : คิดเงินด้วยครับ

พนักงาน : ครับทั้งหมด เก้าพันเก้าร้อยบาทครับ

ผมหยิบกระเป๋าตังขึ้นมาหยิบบัตรให้พนักงาน

แต่เอ๊ะ ทำไมกระเป๋าตังผมมันว่างเปล่าเเบบนี้ ผมพลิกกระเป๋าตัวเองไปมาก็หาบัตรไม่เจอ เงินสดสักบาทก็ไม่เหลือ

จนผมฉุกคิดขึ้นได้ว่าตอนผมไปเข้าห้องน้ำผมตั้งกระเป๋าทิ้งไว้ที่โต๊ะ

หน๋อยยย ยัยตัวเเสบ

ธันวา : เดี๋ยวผมไปเอาเงินในรถมาจ่ายได้มั้ยครับไม่เกินห้านาทีรถผมจอดอยู่ไม่ไกล

พนักงาน : อ้าว คิดจะหลอกกินฟรีหรอวะ เฮียครับ

เหมือนเรื่องจะไม่จบลงง่ายๆเมื่อเฮียเจ้าของร้านเดินออกมาจากหลังเคาน์เตอร์ด้วยหน้าตาเหมือนผมไปฉุดลูกสาวเขาหนี

เฮียเจ้าของร้าน : แต่งตัวก็ดีจะมาหลอกอั๊วหรอวะ สั่งตั้งเยอะแยะลื้อคิดว่าลื้อเป็นใครวะ

ธันวา : เดี๋ยวเฮียฟังผมก่อน

ปาเข้าไปกว่าครึ่งชั่วโมงกว่าผมจะเคลียร์ปัญหาในร้านได้ ผมต้องเสนอจ่ายคูณสองเท่าเฮียหน้าเลือดถึงยอมให้ผมไปเอาเงินในรถมาจ่าย

ธันวา : แสบนักนะเฌอ

ผมกดโทรหาร่างบาง แต่เธอกลับสายทิ้ง

ผมมองรูปคู่ผมเเละเฌอในหน้าจออย่างเคียดแค้น คอยดูเถอะจบเรื่องนี้เมื่อไหร่จะคิดทบต้นทบดอกเอาให้เดินไม่ได้เลย

ช่วงนี้อ่านฟรีกันไปเลย ไรท์อารมณ์ดีไรท์ให้อ่านฟรีไม่คิดกัน ฮ่าๆๆๆ

ขอบคุณทุกคอมเมนท์และกำลังใจนะคะ