EP.17 (เรียกน้ำย่อย)
× 0
× 0
× 0
แบบอักษร
ผมดีใจมากที่ไอส์ให้โอกาศผม ไม่รู้รักเธอตอนไหนแต่รู้แค่ว่ารักไปแล้ว แล้วยิ่งตอนนี้ไอส์เป็นของผมแล้วผมยิ่งห่วงไม่อยากให้ไปยุ่งกับไอ้ผู้ตัวไหนแล้วก็ไม่ให้ไอ้ผู้ตัวไหนมายุ่งเด็ดขาด
ผมนอนลงตามไปกอดไอส์ที่ดูหน้าจะหลับสนิทไปแล้ว คงจะเหนื่อยมาก เริ่มง่วงตามแล้วสิ....
•
•
ผมลืมตาตื่นขึ้นมาก็ไม่เจอไอส์ หายไปอีกแล้วผมเดินหาไอส์จนทั่วก็ไม่เจอ ไหนว่าให้โอกาศไงวะ แม่ง...!!
ผมนั่งลงบนโซฟากลางห้องอย่างหมดหวัง เธอคงเกลียดผมแล้วจริงๆ
“มันไม่มีทางกลับมาแล้วใช่ไหม....” อยู่ดีน้ำตาแม่งก็ไหล....
กรุณากรอกชื่อ
กรุณากรอกความคิดเห็น
ความคิดเห็น
