ผมกลับมายังคอนโดก่อนจะทิ้งตัวลงนอนบนเตียงอย่างหงุดหงิด ให้ตายเถอะ! ทำไมผมต้องไปหงุดหงิดเรื่องของยัยนั้นด้วย ผมควรจะดีใจด้วยซ้ำที่เธอไปกับผู้ชายคนใหม่ พูดมาแล้วก็น่าหงุดหงิดเป็นบ้าเลย การที่แฟนโกหกยังไม่เจ็บเท่าแฟนนอกใจนะครับจะบอกให้ ทั้งที่ผมไม่ได้รักเธอก็ตามแต่มันก็จี๊ดอยู่ดี เฮ้อ...ผมควรเลิกกับเธอให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลยดีมั้ยว่ะเนี่ย น่าหงุดหงิดจริง//- แต่จะว่าไปทำไมยังไม่กลับมาอีก นี่ก็จะค่ำแล้วนะแถมฝนก็ตกอีกด้วย ฝนก็ตกบ่อยเกินตกทุกวัน ผมจำได้ว่าไล่เธอลงรถไม่กี่เมตรเองนะ ปานนี้ก็น่าจะถึงแล้วมั้ย ผมเดินไปส่องตรงหน้าต่างก็ไม่มีวี่แววว่ายัยนั้นจะเดินเข้ามายังคอนโดเลยสักนิด แล้วไปไหนของเขาอีก อย่าบอกนะว่าไปกับไอ้หมอนั่นอีกแล้ว ชักจะเอาใหญ่แล้วนะ ผมหยิบมือถือขึ้นมาก่อนจะกดโทรหาเธอ
' หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ '
' หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ '
' หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ '
นั่นไง ผมว่าแล้วเชียวปานนี้ก็คงไปเสวยสุขกันแล้วมั้งเหอะ อยากลองดีกับฉันนักใช่มั้ย ได้ แล้วเราจะได้เห็นดีกันน้ำมนต์!! ว่าแล้วผมก็หยิบกุญแจรถก่อนจะลงไปขึ้นรถทันที จากนั้นผมก็รีบขับกลับไปทางเดิมที่ขับมา กวาดสายตามองยัยน้ำมนต์ตามสายทางแต่ก็ไม่มี ผมขับรถไปเรื่อยท่ามกลางฝนที่ตกลงมาระดับปานกลาง แล้วยัยนั้นไปอยู่ที่ไหนอีกล่ะ จำได้ว่าทิ้งไว้ตรงนี่หนิ ผมพยายามกวาดสายตาหาและขับรถไปเรื่อยๆก่อนจะไปสะดุดตรงร่างผู้หญิงที่หันหลังแต่งตัวคล้ายยัยน้ำมนต์ หรือว่าจะใช่แล้วเธอไปทำอะไรอยู่ตรงนั้นฝนก็ตกอีก ให้ตายเถอะ ผมมองไปยังอีกคนที่กำลังเดินไปเรื่อยๆตามริมฟุตบาต ผมจอดรถก่อนจะลงไปหาเธอ พอเข้าไปถึงผมก็กรากแขนอีกคนให้หันกลับมาทันที
ฟึ่บ!!
" โอ๊ะ=0= " เธอหันมามองหน้าผม ใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำตาเสื้อผ้าก็เปียกตามสายฝนไปด้วย
" มาเดินเล่น MV เพลงรึไง กลับ! "
" นายไล่ฉันแล้วจะมาตามฉันกลับไปทำไม "
" โง่รึซื่อบื้อกันแน่ คิดว่าตัวเองเป็นนางเอกรึไง ฉันสั่งอะไรก็ทำตามเหอะอย่าถามมาก "
" ถ้าไล่ฉันแล้วจะมาตามฉันอีกทำไม! ปล่อยให้ฉันไปตามทางของฉันสิ!! "
" ทำไมเดี๋ยวนี้อยากไปจากฉันแล้วงั้นหรอ ใช่สิ//- เจอคนใหม่ที่ถูกใจกว่าแล้วหนิ แบบนี้เขาเรียกว่าไงนะ ร่านรึป่าว "
" เตชินมันจะมากเกินไปแล้วนะ! " เธอพูดพลางสะบัดมือออกจากผมไปด้วย
" ทำไมแค่ฉันพูดความจริงมันแทงใจดำเธอมากขนาดนั้นเลยรึไง ความจริงไม่ใช่หรอถ้าเธอไม่ทำตัวแบบนี้ฉันก็คงไม่ได้พูดให้หรอก "
" แต่นายกำลังดูถูกฉันอยู่นะ!! " เธอพูดไปร้องไห้ไปแต่อย่าคิดนะว่าาผมจะสงสารเหอะ
" ฉันไม่ได้ดูถูกเธอเลยสักนิด แต่การกระทำของเธอในตอนนี้มันก็ชัดเจนอยู่แล้วนี่นา "
" เตชิน! "
เพี๊ยะ!!!!
มือเล็กๆเหวี่ยงแรงมาตบหน้าผมอย่างจัง สีหน้าเธอเมื่อถูกดูถูกช่างเป็นอะไรที่ผมไม่เคยเห็น เธอคงโมโหและโกรธผมมากถึงได้กล้าตบผม และนั่นยิ่งทำให้ความหัวร้อนของผมปะทุขึ้นมาอีกครั้ง
" เธอกล้าตบหน้าฉันอย่างงั้นหรอ ได้...มานี่!! " พูดจบผมก็ลากอีกคนกลับไปยังรถก่อนจะเหวี่ยงเธอเข้าไปในรถแล้วขับออกไปทันที พอถึงคอนโดได้เห็นดีกันแน่-*-
@คอนโดเตชิน
ผมลากยัยน้ำมนต์เข้าไปในห้องก่อนจะเหวี่ยงเธอลงบนเตียงของผม จากนั้นผมก็ขึ้นคร่อมร่างเล็กทันที เธอเองก็ตกใจไม่น้อยเหมือนกันเพราะผมไม่เคยทำอะไรแบบนี้เลยสักครั้ง ผมไม่ได้สนใจหรอกว่าเธอจะกลัวหรือโกรธผมสักแค่ไหน แต่ใครที่มันกล้าทำให้ผมบ้าคลั่งแบบนี้คนนั้นต้องได้รับโทษ!
" นายจะทำอะไร O_O " น้ำมนต์จ้องหน้าผมก่อนจะพยายามผลักผมออก
" ลงโทษผู้หญิงร่านแบบเธอไงล่ะ หึหึ "
" ว่าไงนะ =0= "
" แบบนี้ไง "
พูดจบผมก็ไม่รอช้าผมรีบก้มลงไปประกบริมฝีปากเธอทันทีก่อนจะเลื่อนมือลงไปกระชากเสื้อผ้าเธอออกอย่างไว ผมไม่ได้สวนใจอะไรแล้ว ผมรู้แค่ว่าผมโมโหมากที่เธอกล้าตบหน้าผมในครั้งนี้ ผมบดขยี้ริมฝีปากของอีกคนอย่างรุนแรงและเพิ่มความเร็วขึ้นเรื่อยๆ แน่นอนว่าเธอก็ขัดขืนผมอยู่เหมือนกัน ถึงยัยนี่จะรักผมมากแค่ไหนแต่เธอก็ไม่เคยโดนใครทำอะไรแบบนี้ ผมรู้ว่าเธอก็คงกลัวและตกใจที่วันนี้มาถึง ผมจูบเธออยู่นานก่อนจะเลื่อนริมฝีปากลงมาไซร้ซอกคอขาวของเธออย่างหื่นกระหายหลังจากนั้นผมก็จัดการกลืนกินร่างกายของยัยน้ำมนต์จนหมดทุกอย่างให้เธอไม่เหลือความบริสุทธิ์ เวลาผ่านไปได้สักพักเธอก็เริ่มนิ่งขึ้นไม่ดิ้นไม่ขัดขืนอะไรแล้วพลางหลับตาปล่อยให้ผมทำอย่างใจชอบต่อไป และแน่นอนว่าผมเป็นผู้ชายผมไม่มีวันหยุดเเน่นอนผมทำให้สิ่งที่ผู้ชายเขาทำกันไปเรื่อยๆ ผมรู้ว่าเธอก็คงจะเต็มใจและชอบที่ผมทำแบบนี้ เพราะปกติแล้วเธอก็อยากให้ผมสนใจและทำอะไรแบบนี้กับเธออยู่แล้ว จะอะไรล่ะก็อยากได้ผมเป็นแฟนจนตัวสั่นตั้งแต่เด็กๆแล้วนี่ เพราะฉะนั้นผมจึงต้องสนองความต้องการให้เธอ แล้วอย่าคิดไปเองล่ะว่าที่ผมทำอะไรแบบนี้แล้วผมจะหลงรักยัยนี่ ไม่มีวันนั้นซะหรอก!
" ลุกขึ้นไปใส่เสื้อผ้าซะ//- " ผมลุกออกจากอีกคนก่อนจะหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาใส่ เธอก็พลางเดินไปทำตามที่ผมสั่งให้เรียบร้อยก่อนจะเดินเข้ามาหาผม
" นายทำแบบนี้...นายยอมเปิดใจให้โอกาสฉันแล้วใช่มั้ย " จากนั้นเธอก็เข้ามากอดผมทันที
" หึ เธอคิดแบบนั้นจริงๆหรอน้ำมันต์ "
" ถ้านายไม่รักฉันแล้วนายจะทำกับฉันแบบนี้ทำไมล่ะจริงมั้ย "
" เธอนี่มัน! เฮ้อ...อย่าคิดนะว่าที่ฉันทำไปเพราะฉันรักเธอ ไม่เลยสักนิดแล้วก็ไม่มีวันนั้นด้วย อย่างเธอก็เป็นได้แค่ของเล่นฉันเท่านั้นแหละ จำเอาไว้ซะ! " พูดจบผมก็ผลักร่างเธอออกจากตัวผมทันที
" นายพูดว่าไงนะ....ของเล่นอย่างนั้นหรอ... " เธอมองหน้าผมก่อนน้ำตาที่คลอเบ้ามานานจะตกลงอาบแก้ม สายตาของเธอเต็มไปด้วยความผิดหวังที่ไม่ต้องพูดก็สัมผัสได้
" ใช่ไง อย่างเธอก็เป็นได้แค่ของเล่นฉันเท่านั้นแหละ อย่าคิดว่าฉันจะมีใจให้กับผู้หญิงอย่างเธอ จำไว้ซะ! "
" ฮึก//- ไม่จริง... "
" ทำไมฉันพูดแรงและตรงไปรึป่าว ขอโทษนะที่ฉันเห็นเธอเป็นได้แค่นั้นจริงๆน้ำมนต์ "
" ไม่จริงใช่มั้ย บอกฉันสิว่าเมื่อกี้นายพูดเล่น ตอบฉันสิ ฮื้อๆ//- " ยัยน้ำมนต์เข้ามาเขย่าตัวผมทั้งน้ำตา
" ที่ฉันพูดเธอยังไม่เข้าใจอีกเหรอ หรือว่ามันยังไม่ชัดเจนอีกห้ะ! "
" ไม่จริง ฉันไม่เชื่อนายไม่ใช่คนแบบนั้น นายจะทำกับฉันแบบนี้ไม่ได้นะฉันเป็นของนายแล้วนะเตชิน ฮึก....ฮื้อๆๆ " เธอโผเข้ากอดผมอีกครั้งก่อนจะปล่อยโฮออกมาอย่างหนัก
" เป็นของฉันอย่างงั้นหรอ ไม่จริงมั้งเธอเป็นของใครต่อใครมาบ้างแล้วก็ไม่รู้ ยิ่งไอ้หมอนั้นที่เธอเรียกมันว่าเพื่อนบังหน้าฉัน กี่ครั้งแล้วก็ไม่รู้ "
" ไม่นะ ฮื้อๆ ฉันไม่เคยทำแบบนั้นกับใครนะฉันมีแค่นายคนเดียวแล้วก็เป็นคนแรกฉันเป็นเพื่อนเขาจริงๆ ฉันรักนายฉันไม่ได้รักใครคนอื่นทั้งนั้นอ่ะ ฮึก...ฮื้อๆๆๆ " ยัยน้ำมนต์พูดไปร้องไห้ไปมือก็กอดผมเอาไว้แน่นหัวก็พลางส่ายไปมา
" ต่อให้เธออมพระมาพูดฉันก็ไม่มีเชื่อเธอหรอกยัยโง่เอ๊ย!!! " จากนั้นผมก็ผลักเธอออกไปจากผมทันทีร่างเล็กทรุดลงกับพื้นใบหน้าก็ร้องไห้ไม่หยุด
" ฉันจะออกไปข้างนอกส่วนเธอถ้าไม่ไปไหนก็อยู่ที่นี่แหละ "
" นายจะไปไหน นายจะไปหาคนอื่นใช่มั้ย! ไม่นะฉันไม่ให้นายไปไหนทั้งนั้นนายต้องอยู่กับฉันนะเตชิน ฮื้อๆๆๆ//- " ยัยน้ำมันต์คลานเข้ามาก่อนจะเข้ามากอดขาผมเอาไว้อย่างแน่น
" โอ๊ย! รำคาน ออกไปดิ-..- " ว่าแล้วผมก็กระตุกขาให้ตัวอีกคนกระเด็นออกไปจากนั้นผมก็รีบเดินไปยังประตูทันที
" ไม่นะ เตชินอย่าไปนะ ฟี้~ ฮึก...ฮื้อๆ "
เธอยังคงคลานตามผมมาแต่ไม่ทันซะหรอกผมรีบเดินออกไปจากประตูก่อนจะปิดทันที น่าเบื่อน่ารำคานจริงๆ ไปหาดื่มปลดปล่อยหน่อยจะดีกว่า ว่าแล้วผมก็ขับรถออกไปทันที*//*
**ติดตามตอนต่อไป**