น้ำจากหัวฝักบัวค่อยๆไหลออกมาชำระร่างกายอันบอบช้ำจากการถูกทำรักมาทั้งคืน

พระพายใช้มือข้างหนึ่งรองน้ำแล้วนำมาลูบเนื้อลูบตัวไปมาอย่างขยะแขยงและรังเกียจตัวเองขณะที่ปล่อยให้สายน้ำไหลลงมาตั้งศรีษะจรดปลายเท้าตัวเอง

ทำไมเรื่องแบบนี้ต้องมาเกิดกับฉันด้วย...

ร่างบางทรุดนั่งลงกับพื้นห้องน้ำ ปล่อยน้ำตาร่วงลงมาอาบพร้อมกับสายน้ำเย็นฉ่ำ

ในตอนนี้ชีวิตของเธอไม่เหลืออะไรอีกแล้ว เธอเกลียดตัวเองเหลือเกิน ถ้าคนอื่นรู้เข้าเธอจะไปมองหน้าใครได้ล่ะ

พระพายก้มหน้ามองไปที่กลีบดอกไม้ของตัวเองซึ่งตอนนี้เป็นรอยช้ำนิดๆจากการถูกทำรักมาทั้งคืนและไหนจะตอนเช้าอีก

อนาวินปล่อยข้างในตั้งหลายรอบ ไม่รู้ว่าเธอจะท้องหรือเปล่า เธอต้องรีบไปหายาคุมมากินก่อนไม่งั้น ชีวิตเธอจบแน่

หลังจากที่วันนี้มาวันจันทร์ อนาวินได้มาถึงห้องเรียนก่อน เขาก็มานั่งที่โต๊ะแล้วก็ครุ่นคิดไปมากับสิ่งที่เกิดขึ้น

เอาไงดีวะกู...นี่เราทำบ้าอะไรลงไปเนี่ย แม่งเสือกปล่อยในเข้าไปด้วย

เขานั่งเกาหัวตัวเองด้วยความเครียดปนโมโหตัวเอง กระทั่งเจมส์เดินเข้ามา

"อ้าวไอ้วินไหงมึงมาเช้านักวะ ผีเข้าป่าวเนี่ย กูโทรตามมึงมาเรียนทีไรไม่ยักกระดิกตีนมา"

"มึงไม่ต้องเผือกหรอกน่ะ...กูมีเรื่องอยากจะถามมึงด้วย"

"เออว่ามาดิ"

อนาวินหันมองซ้ายมองขวาก่อนแล้วถึงบอก

"ถ้าเกิดมึงเผลอแตกในใส่ผู้หญิงมึงจะทำไงวะ"

"เฮ้ยไอ้วินนี่มึงไปเอาผู้หญิงโดยไม่ได้ใส่ถุงหรอวะ"

"ก็เออสิวะ" เจมส์ทำหน้าเครียดกุมขมับเหมือนต้องการเหตุผล "ก็ตอนนั้นอารมณ์มันไปก่อนแล้วอ่ะ แล้วคนที่กูเอาเขาก็ทำให้กูรู้สึกอยากสดอ่ะ กูเลยจัดเต็มเลย"

"งามไส้แล้วไงไอ้วิน...งั้นเอางี้ มึงก็ไปซื้อยาคุมให้กิน หรือไม่มึงก็บอกให้เค้ากินยาคุมอ่ะเผื่อทัน"

ถ้าเป็นผู้หญิงธรรมดาเขาจะไม่กังวลเลยแต่นี่เป็นถึง...ครู เขาก็แทบอยากจะบ้าตายอยู่แล้ว

พอนักเรียนเข้าชั้นเรียนครบก็เริ่มมาเรียนเป็นวิชาภาษาอังกฤษ...ของครูพระพาย

อนาวินอยากรู้ว่าหล่อนจะเป็นยังไงบ้างหลังจากที่เกิดเรื่องคืนนั้น แต่ปรากฎว่า เธอดูปกติทุกอย่าง ทั้งน้ำเสียง และท่าทางดูสดใสไร้ความโศกเศร้าสิ้นเชิง

และพอหมดคาบเรียนเธอก็รีบออกจากห้องอย่างรวดเร็ว ซึ่งเขารู้ดีว่าเธอตั้งใจที่จะหลบหน้าเขา

แต่เขาจะไม่มีวันให้เธอหลบหรอกเพราะไม่ว่ายังไงวันนี้เขาต้องคุยกับเธอให้รู้เรื่อง