Ice Talk

3 month later

19:57 PM

วันนี้วันเกิดพี่มินฉันกับเพื่อนสามคนก็เลยออกมาหาซื้อของขวัญที่ห้าง

“แกคิดไว้ยังจะแต่งตัวแบบไหน เย็นนี้” ยัยวิเวียนหันมาถามฉันตอนที่พวกเรากำลังเดินออกจากร้านอาหาร

“ไม่รู้อะแก แต่งปกติก็ได้มั้ง” ฉันตอบไป ฉันคิดมากเรื่องเสื้อผ้าไม่ได้หรอก มีที่ใส่ได้ก็บุญละ

“งั้นพวกฉันก็จะไม่แต่งอะไรมาก แต่งธรรมดาเป็นเพื่อนแก” ยัยมิ้งค์ว่า

“ดีเหมือนกัน จะได้ไม่ต้องซื้อชุดใหม่ให้เสียตังค์” ยัยวิเวียนพูด

“เอ่อน่า... อย่าไปคิดมากเลยงานวันเกิดพี่มินไม่ใช่งานโชว์ชะนีอย่างเราไปๆ ไปซื้อของขวัญกันดีกว่า” ฉันบอก

“จ้าาา ยัยชะนี” พวกมันสองคนว่าพร้อมกัน

จากนั้นพวกเราก็หาซื้อของขวัญที่ถูกใจและคิดว่าเจ้าของวันเกิดจะชอบเชั่นกัน ฉันเลือกซื้อกระเป๋าตังค์แบรน G ให้พี่เค้า หลายหมื่นเหมือนกันแต่ไม่เป็นไรมันอยู่ที่ใจคนให้อะเนอะ...

21:30 PM

TTtwemty pub

ฉันมาถึงที่ผับพร้อมพวกเพื่อนๆ งานนี้มาคนละคันก็อยากเอาลูกสาวมาเปิดหูเปิดตาบางไม่ได้ออกสู่โลกภายนอกนาน

Mminn Update photo 15minute



356like

Mminn:24🍾

ฉันกดถูกใจเเล้วก็เดินเข้าไปโชนวีไอพี พร้อมเพื่อนๆ ทังชั้นสามถูกกั้นให้แขกที่มีชื่อในรายชื่อแขกของงานวันเกิดเท่านั้นถึงจะเข้าได้ส่วนชั้นสองและชั้นหนึ่งเปิดบริการปกติ

“ทำไมมาช้า” เสียงพี่คริสที่เดินมาตอนไหนไม่รู้จากด้านหลังพูดกับยัยวิเวียน

“ก็ไม่ได้อยากมานิ” ยัยวิตอบ

“หวัดดีค่ะพี่คริส” ยัยมิ้งค์กับฉันทัก

“ครับ ไอ้มินอยู่ตรงนู้นนะเพือหาไม่เจอ” พี่คริสรับคำ

“ขอบคุณค่ะ” ฉันกล่าวบอกแล้วก็เดินไปหาพี่มินที่ยืนคุยกับเพื่อนสามสี่คน

“พี่มินค่ะ”

“อ้วน”

“ค่ะ สุขสันต์วันเกิดนะค่ะ” ฉันพูดเเล้วก็ยื่นถุงของขวัญให้พี่มิน

“ขอบคุณ” วันนี้ไม่รู้ทำไมรู้สึกว่าพี่มินเหมือนจะแปลกๆ

“มินค่ะ เพื่อนน้ำมาแล้วอยู่ตรงนู้นที่บอกจะแนะนำให้มินรู้จัก..เอ่อ...นี่ใครค่ะ” มีผู้หญิงหน้าตาน่ารักคนหนึ่งเดินมาพร้อมยื่นแขนมาเกาะพี่มินอย่างสนิทสนม

“เอ่อ....น้องรหัสน่ะ” พี่มินตอบแต่คำตอบนั้นทำให้ฉันรีบหันหน้าจากแขนพวกเค้าสองคนไปมองสบตากับพี่มินทันที

“น่ารักจัง ฉันชื่อน้ำนะค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก”

“.....อ่อ...ฉันไอซ์ค่ะ” ฉันยังคงสงสัยว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร

“มานี่หน่อยพี่มีเรื่องจะคุยด้วย”แต่แล้วพี่มินก็เดินมาดึงฉันออกไปคุย ตรงบันไดหนีไฟของผับ

“.....” เราทังสองหยุดเดินฉันได้แต่เงียบคิดถึงเรื่องเมื่อกี่ “พี่มีอะไรจะคุยกับไอส์คะ?”

“อ้วน เราเลิกกันเถอะ”

“ทำไม”

“ฉันคบกับเธอเพื่อที่ฉันจะเปลี่ยนเธอให้ผอม แต่พอคบไปมันยิ่งเป็นไปได้ยาก”

“.....”

“แล้วนี้มันก็เกินกำหนดวันละ ฉันพนันกับเพื่อนเล่นๆว่าพายในสามเดือนถ้าเธอผอมได้ฉันจะได้เงินพนันหนึ่งแสน แต่ถ้าทำไม่ได้ฉันเสียหนึ่งแสน”

“ทำไม....ทำไม นายทำกับฉันแบบนี้”

“นี่ไอซ์ จะบอกอะไรให้นะ ไม่มีใครเค้าชอบคนอ้วนหรอก!”

“...!!!” ฉันไม่คิดเลยว่าสิ่งที่ฉันทำผ่านๆมารวมกับเค้า คำบอกรักต่างๆมันเป็นแค่ละครน้ำเน่าที่เค้าสร้างขึ้นมา

“และก็ขอโทษด้วยกับเรื่องที่ผ่านมา” เฮอะ..เค้าพูดขนาดนี้ยังจะมีหน้ามาขอโทษอีกหรอ

“ยังจะกล้าพูดคำนั้นอีกหรอ...ไอ้คนหลอกหลวง”

“หึ..ฉันจะไม่ถึอสาหรอกนะ ก็เพราะเธอมันโง่เองไงละ”

“ฮึอ...” ฉันได้แต่ร้องไห้ทำไมอะ อ้วนแล้วทำไมอะ ก็คนเหมือนกันนะเว้ย คนอ้วนคนนี้มันก็มีหัวใจนะ

“ไอ้คนใจร้าย ฉันเกลียดนาย”

เพี้ยะ..!!!

ฉันตบหน้าเค้าแล้วก็รีบเดินออกมาจากตรงนั้นไม่อยากเห็นหน้าเค้า ฉันเสียใจ ทำไมเค้าต้องเห็นความรู้สึกของฉันเหมือนของเล่นด้วย

“อ้าวแก...เป็นไรร้องไห้ทำไมใครทำอะไรแกอ่ะ” ยัยมิ้งค์พูดทักแต่ตอนนี้ฉันไม่พร้อมที่จะพูดกับใครทั้งนั้น ฉันรีบเดินออกจากตรงนั้นออกไปจากที่นี้ให้พ้นๆสะที ไม่อยากอยู่ที่ๆมีเค้า ใช่ฉันรักเค้ารักมาก

ฉันขับรถกลับมาที่คอนโด โทรศัพท์ฉันดังไม่หยุดแต่ฉันไม่อยากจะพูดกับใครทังนั้น

ฉันนั่งตรงโซฟาแล้วมองออกไปข้างนอกระเบียงภาพที่เราอยู่ด้วยกันมันก็สายช้ำขึ้นมาในหัว เตียงที่เรานอนกอดกัน นึกแล้วน้ำตาฉันก็ไหล

“ฮึอ....ฮึอ....ฉันมันอ้วนฉันมันไม่สวยอย่างคนอื่นสินะพี่ถึงทำกับฉันแบบนี้ ไอ้คนใจร้าย”

ฉันเป็นคนที่ถูกปูกฝังตั้งแต่เล็กว่าฉันสวยมีพร้อมทุกอย่าง คุณแม่เป็นคนบอกแต่ตอนนี้มันไม่เหมือนกันกันอีกต่อไปแล้ว ฉันไม่โทษใครหรอกเพราะตัวฉันเองที่ไม่ยอมเปลี่ยน

ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่แล้วฉันนั่งอยู่นี้นำ้ตาที่ไหลออกมามันก็ไม่มีที่ท่าว่าจะหยุดเลย

อีกด้านหนึ่ง

“ยัยวิเห็นยัยเห็นยัยไอซ์ไหม” มิ้งค์ถามวิเวียนที่นั่งอยู่กับพี่คริส

“ไม่นิทำไมอ่ะ” วิเวียนตอบ

“เมื่อกี่ฉันเจอยัยไอซ์ร้องไห้หนักมากถามอะไรก็ไม่ตอบเอาแต่ร้องไห้แล้วก็เดินไปไหนก็ไม่รู้ฉันตามหาอยู่เนี่ยโทรไปก็ไม่รับ ไม่รู้ว่ากลับหรือยังนะ”

“เดี๋ยวฉันช่วยโทรอีกที” จากนั้นวิเวียนก็โทรหาไอส์แต่ก็ไม่มีคนรับสายเลย

“ไม่รับสายอะแก” วิเวียนบอกมิ้งค์

“ทำไงดีฉันเป็นห่วงมันอ่ะ”

“คุยเรื่องอะไรกันอยู่ครับสาวๆ” เสียงพี่ทีนั้นเอง ที่เดินเข้ามาทัก

“พวกเราตามหาไอซ์ไม่เจอโทรไปก็ไม่รับสายแถมตอนเจอเมื่อกี่ยังร้องไห้อีกไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น” มิ้งค์ว่า

“แล้วไอ้มินละไอ้คริส” ทีหันไปถามคริส

“ไม่รู้” คริสตอบ

“เจ้าของงานแท้ๆแต่ดันหายหัว”

“วิว่าวิเห็นนะค่ะ” วิเวียนพูดพร้อมมองไปที่ชั้นสอง

มินที่นั่งดื่มที่โต๊ะบาร์คนเดียวเหมือนจะกึมๆมึนๆแล้วด้วย

“เดี๋ยวพี่ไปดูมันเอง” พี่คริสพูดพร้อมลุกขึ้นเดินไปลงไปหาพี่มิน

Chris talk

ผมเดินมาลงมาดูไอ้มินที่ชั้นสอง ผมพอจะเดาเหตุการได้ละ วันนี้เป็นวันเกิดไอ้มินและเป็นวันที่ข้อตกลงครบกำหนด แต่ไม่เกี่ยวกับผมหรอกนะ ข้อตกลงนี้มีแค่ไอ้เจไอ้ทีกับเพื่อนอีกกลุ่มที่พนันเรื่องนี้ ที่ผมไม่พนันเรื่องนี้ก็เพราะผมกับวิเวียนเราคบกันอยู่ เพราะยังไงเรื่องนี้มันก็ต้องจบแบบนี้ผมเลยไม่อยากพนันอะไรบ้าๆเพื่อทำร้ายความรู้สึกเพื่อนของแฟนตัวเอง ไอส์เป็นคนที่น่ารักและนิสัยดีคนหนึ่งเลยและเห็นวิเวียนเล่าให้ฟัง

ผมเดินมาที่โต๊ะบาร์ที่ไอ้มินนั่งมองแก้วเหล้าตัวเองอยู่อย่างเมอๆ

“ไง..” ผมทัก

“....” มันหันมามองหน้าแล้วก็หันกลับไปมองแก้วเหล้าของมันต่อ “มึงคิดว่ากูเลวไม่ว่ะที่ทำอย่างงี้” มันพูด

“มากวะ”

“ทำไมกูรู้สึกผิดวะ กูต้องดีใจไม่ใช่หรอที่นับจากนี้กูจะเป็นอิสระ”

“.....” ผมไม่พูดนั่งฟังเงียบ พร้อมสั่งเครื่องดื่มมาดื่มเป็นเพื่อนมัน

“ตอนที่กูเห็นน้ำตายัยอ้วนนะเว้ย กูอยากเข้าไปกอด เข้าไปซับน้ำตาให้เค้า มึงว่าทำไมกูถึงเป็นงี้ว่ะ”

“รัก”

“ห่ะ!!”

“มึงรักเค้า”

“!!!”