จะ3ปีกว่าแล้วที่มาร์คกับฉันอยู่ด้วยกันรวมถึงจินตัวแสบด้วยที่อายุได้2ขวบกว่าแล้วและที่สำคัญก็ไม่มีวี่แววเลยว่าเขาจะขอฉันแต่งงานและตอนนี้ก็ไม่ได้กลับบ้านมาอาทิตย์กว่าแล้วเนี่ยดีนะที่พาจินไปด้วยไม่งั้นฉันคงคิดว่าเขาหนีไปมีผู้หญิงอื่นแน่ๆเลย
"เอ๊ะ หรือว่าไปมีผู้หญิงอื่นจริงๆ" คงไม่หรอกมั้ง
"กลับบ้านมานะคอยดูจะให้นอนนอกห้องเลย" พูดไปอย่างนั้นละเจอลูกอ้อนมาร์คทีไรก็ใจอ่อนทุกที
"ม๊าฮับจินกลับมาแล้วฮับ" เสียงตัวแสบ พูดถึงก็มาทั้งพ่อทั้งลูกเลย
"ป๊าก็กลับมาด้วยครับ" หึ ลองไม่กลับสิจะไปตามถึงที่เลย
"จินครับมาให้ม๊าหอมหน่อยสิ ม๊าคิดถึงจินมากๆๆๆเลยรู้ไหม จินไม่อยู่ม๊าร้องไห้ทุกวันเลย ฮื่อๆๆๆ" ฉันอ้อนลูกชาย ก็ไม่ได้เจอกันตั้งอาทิตย์กว่าก็ต้องคิดถึงบ้างสิ
"โอ้ๆๆๆไม่ย้องนะฮับจินกลับมาแย้วฮับ" จินเข้ามาหอมแก้มและเช็ดน้ำตาที่ไม่มีให้ฉัน
"ม๊าฮับจินเห็นป๊าตุยกับผู้ฉิงด้วยฮับ" จินกระซิบให้เราได้ยินกันแค่สองคน
"แอบนินทาอะไรป๊าครับไอแสบ" มาร์คพูดและอุ้มจินขึ้นมาหอมจนร่างเล็กที่โดนอุ้มเขินที่โดนหอม
"ลูกบอกว่ามาร์คคุยกับผู้หญิง" มาร์คตาโตและหันไปมองจินทันที
"ใช่ฮับฉวยด้วยแต่น้อยกว่าม๊าของจิน"
"มาร์คคุยกับลูกค้าครับและวันนี้มาร์คจะพาตัวเล็กไปเที่ยวด้วย" มาร์คบอกและเข้ามาหอมแก้มฉันจนจินทำหน้าไม่พอใจ
"ป๊าปล่อยจินลงเยยจินไม่ให้อุ้มแย้ว" นี่ไอแสบโกรธอะไรเนี่ย
"ทำไมไม่ให้ป๊าอุ้มอะ" มาร์คปล่อยจินลงก่อนที่จะถาม
"ก็ป๊าไปหอมแก้มม๊าของจินนี่"
"ใครบอกนี่ม๊าของป๊าต่างหาก" มาร์คหอมแก้มฉันให้จินเห็นอย่างแกล้งลูก
"ไม่ช่ายของจิน" จินเข้ามากอดเอวฉันแน่นไม่ปล่อยให้ไปไหน
"ม๊าฮับเราไปข้างบนกันเถอะปล่อยให้ป๊าอยู่คนเดียวเพราะป๊าตุยกับผู้ฉิงอื่น" ร้ายได้ใครเนี่ยลูกชายคนนี้สู้ทางร่างกายไม่ได้ก็ใช้คำพูดแทน ฉันหันไปยิ้มให้กับมาร์คก่อนที่จะเดินตามจินขึ้นไปส่วนมาร์คก็ยืนยิ้มส่ายหัวกับตัวแสบของเขาก่อนจะตามขึ้นมาเช่นกัน
...................................................................
@ ห้างชเว
ตอนนี้เราก็เดินช็อปปิ้งกันเกลือบ 3ชั่วโมงกว่าแล้วซึ่งของที่อยู่ในมือมาร์คก็มีแต่ของฉันและของจินจะช่วยถือก็ไม่เอา ส่วนจินก็หลับไปแล้วแต่ก่อนจะหลับก็ได้บอกประโยคหนึ่งกับมาร์ค
"ป๊าฮับที่จินมาด้วยจินไม่อยากได้อะไรหยอกฮับแต่จินจะรอเอามาริโอ้จากป๊านะฮับ" และนี่ละฮับนิสัยไอแสบที่อยากได้อะไรก็ไม่บอกและไม่ขอเอาตรงๆว่าแล้วก็อัพไอจีหน่อยดีกว่า
Pim.L.Mark
ถูกใจ 5,001
Jinyoung: เมื่อไหรจะพาจินมาเล่นกับผม
Jackson.swag: กูอยากได้ลูกฮยอง
Mark.L.Pim: ลูกกู อยากได้ก็ทำกับเมียมึงดิ
"แอบถ่ายมาร์คหรอพิมพ์" มาร์คบอกฉันเมื่อเขาดูโทรศัพย์
"ไม่ได้หรอ"
"ได้สิ...แต่ต้องมีค่าแอบถ่ายนะ" มาร์คทำหน้าแบบนี้อีกแล้วไม่พ้นเรื่องบนเตียงแน่นอน
"มาร์คชุดนี้สวยเนอะ" ฉันหันไปทางร้านชุดแต่งงานก่อนจะชี้ให้มาร์คดู 'เอาง่ายๆเปลี่ยนเรื่องนั้นเหละแต่ฉันก็อยากแต่งงานเหมือนกันนะ'
"อืมก็สวยดีนะพิมพ์อยากได้หรอ" ห๊ะ...นี่ฉันพูดขนาดนี้แล้วมาร์คยังแปลไม่ออกอีกหรอ 'ซื่อจังเลยนะคะคุณชายมาร์คต้วน'
"...................................." ไม่ตอบหรอก...งอล...ก็ไม่ให้งอลได้ไงอะนี่จะมีลูกคนที่สองละงานแต่งยังไม่เคยจัดเลยและที่สำคัญหมั้นฉันตั้งแต่อยู่โรงพยาบาลจนตอนนี้จะ3ปีละ
"และตัวเล็กจะใส่ไปงานอะไรละ" โอ้ยยย มาร์คนี่ชุดแต่งงานไหมละ
"งานเลี้ยงส่งผู้จัดการบริษัท" ฉันพูดประชดให้คนบื้อตรงหน้า
"อ่าว....พิมพ์รู้ได้ไงอะว่ามาร์คจะเลี้ยงส่งผู้จัดการที่บริษัทกะว่ากลับบ้านค่อยชวนแต่รู้แล้วก็ชวนตอนนี้เลยละกัน อีกสองวันจะมีงานเลี้ยงส่งผู้จัดการพิมพ์ไปด้วยกันนะ" ฉันอ้าปากหวอฟังที่มาร์คพูด
"โอ้ยย....มาร์คอะ" นี่ฉันพูดส่งๆนะจะมีงานเลี้ยงอะไรนี่จริงๆหรอ
"งั้นเข้าไปซื้อชุดกันเลยดีกว่า" มาร์คพูดจบก็พาฉันและจินเข้าไปในร้านชุดแต่งงานทันที นี่มาร์คเอาจริงหรอเนี่ย
"เออ เดี๋ยวพิมพ์เลือกชุดรอมาร์คก่อนนะ มาร์คไปซื้อของสำคัญแป๊บนึง อ๋อ...พิมพ์ชุดห้ามโป๊นะ" มาร์คบอกก่อนที่จะเดินไปโดยไม่รอคำตอบจากฉัน
"หรือว่าจะไปซื้อแหวนมาขอฉัน กะเซอร์ไพร์ละสิ" ฉันพูดและยิ้มคนเดียวอย่างคนเป็นบ้าและเลือกชุดอย่างสบายใจและตื่นเต้นว่ามาร์คจะมาขอแต่งงานวิธีไหน
ตอนนี้ฉันซื้อชุดเสร็จเรียบร้อยแล้วและก็เป็นชุดที่สวยมากด้วย แต่มาร์คไปนานจังชักเริ่มเป็นห่วงแล้วสิ
"พิมพ์ ได้ชุดหรือยังครับและโป๊หรือเปล่า" มาร์คที่มาถึงก็ถามทันที
"อืม ได้แล้วไม่โป๊แน่นอนและมาร์คไปซื้ออะไรมาหรอของสำคัญอะ" ฉันถามไปยิ้มไปและใจก็เต้นแรงอย่างรอคำตอบ
"มาร์คซื้อมาริโอ้ให้จินนะ พิมพ์รู้ไหมมาร์คเลือกนานมากเลยนะกว่าจะเจอนะ" ของสำคัญของเล่นไอตัวแสบ..อันนี้สำคัญจริง..
"งั้นเรากลับบ้านกันเถอะ" ฉันพูดอย่างเซงๆให้มาร์ค
"นี่พิมพ์เป็นเมนส์เปล่าเนี่ยอารมณ์แปรปวนจัง" ไม่ได้เป็นโว้ย...ไอบื้อมาร์คต้วน
###############################
ช่วงนี้หนูพิมพ์หงุดหงิดง่ายเป็นเพราะอะไรกันน้าา ใครรู้เม้นบอกไรท์ได้น้าา
เดี๋ยวพรุ้งนี้ไรท์จะมาลงตอนจบของเรื่องนี้ให้นะคะ จะจบแล้วไรท์รู้สึกใจหายยังไงไม่รู้สิ
***กดถูกใจ ติดตามและคอมเม้นเป็นกำลังใจให้ไรท์คนนี้ด้วยนะคะ***